Κάνοντας αυτά, θα ξεχάσετε τι θα πει γλοιοσπόριο και σαπίλα στην ελιά!!!

Γλοιοσπόριο της ελιάς ή μήπως ανθράκωση; Διαβάστε και θεραπεύστε τα δέντρα σας!!!

Μια εμπειρία που πρέπει να διαβαστεί από όλους τους ελαιοκαλιεργητές!!!

Ονομάζομαι Βασίλειος Ξεσφίγγης, και είμαι από την Σταμνά Μεσσολογγίου.

Είμαι μελισσοκόμος και αγρότης.

Εκτός από τα μελίσσια μου έχω στην κατοχή μου και κάποια κτήματα όλα με ελιές καλαμών.

Θα έλεγα ότι είναι αρκετά τα δέντρα για να μπορέσει να ζήσει μια οικογένεια.

Η ελιά καλαμών, είναι η πιο ακριβή ποικιλία ελιάς που έχει η Ελλάδα, είναι μια καθαρά βρώσιμη ποικιλία.

Με τις ελιές αυτές, αν και η τιμή τους μειώνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία, και το εισόδημα συμπιέζεται όλο και πιο πολύ, άξιζε τον κόπο να ασχοληθεί ο παραγωγός, σχετικά περισσότερο από κάθε άλλη ποικιλία της Ελλάδας.

Ωστόσο πρόκειται για ποικιλία που είναι πολύ ευαίσθητη και δεν επιβιώνει παντού.

Για τον λόγο αυτό λίγες περιοχές της Ελλάδας στην Δυτική Στερεά και στην Πελοπόννησο την παράγουν.

Παρόλα αυτά η σημερινή ανάρτηση δεν αφορά μόνο την ελιά καλαμών αφού το γλοιοσπόριο επηρεάζει κάθε τύπο ελιάς, κάθε ποικιλία δηλαδή.

Ο λόγος για το γλοιοσπόριο, ή λατινικά Colletotrichum gloeosporioides.

Πρόκειται για έναν μύκητα που μας ήρθε από το εξωτερικό πριν αρκετά χρόνια άγνωστο πως, και εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα.

Πριν μερικά χρόνια στα μέρη μου, και γενικά στις ασθένειες της ελιάς δεν υπήρχε αυτή η λέξη.

Τρομάζαμε για τον δάκο, ή παλεύαμε το κυκλοκόνιο, μα το γλοιοσπόριο δεν υπήρχε.

Εμφανίστηκε ξαφνικά.

Στην αρχή βρίσκαμε λίγες ελιές σάπιες σε κάθε δέντρο.

Κανείς δεν ανησύχησε, δεν φανταζόμασταν, αυτό που έρχονταν.

Τα τελευταία 2-3 χρόνια ο μύκητας άρχισε να προσβάλει όχι μόνο δέντρα, όχι μόνο κτήματα, μα ολόκληρες περιοχές, απειλώντας ολοκληρωτικά την παραγωγή, κυρίως της ελιάς καλαμών.

Γιατί κυρίως αυτές;

Γιατί η ασθένεια εκδηλώνεται όταν η ελιά πάει να αλλάξει χρώμα, από το πράσινο προς το μαύρο.

Έτσι οι ποικιλίες που μαζεύονται πράσινες δεν διατρέχουν προς το παρόν κίνδυνο, ενώ οι ποικιλίες που μαζεύονται μαύρες, όπως π.χ η καλαμών, έχουν μεγάλο θέμα.

Όλες οι ποικιλίες όμως ακόμα και η λαδοελιές όταν ωριμάσει και μαυρίσει ο καρπός μπορεί να προσβληθούν από την ασθένεια.

Οι γεωπόνοι για θεραπεία άρχισαν να συνιστούν μυκητοκτόνα σκευάσματα.

Πολλά και ισχυρά μυκητοκτόνα σκευάσματα.

Ξαφνικά δηλαδή ο κατεξοχήν φιλικός προς την ελιά χαλκός άρχισε να μην την προστατεύει.

Και όσο η αρρώστια προοδεύει τόσο περισσότερα φάρμακα έπεφταν, πάρε και το ένα, ρίξε και το άλλο, δεν έκανες ετούτο, δεν έκανες το εκείνο κτλ.

Δυστυχώς η ιστορία αυτή κατέληξε να γίνει η χαρά των γεωπόνων μάλλον αφού το κόστος παραγωγής εκτοξεύθηκε σε δυσθεώρητα ύψη.

Τώρα θα συνεχίσω με την δική μου ιστορία, αφού τα γνωστά τα ξέρετε όσοι υποφέρετε από αυτό το θέμα...

Μέχρι το 2013 το πράγμα το πάλευα, το κόστος αυξήθηκε μεν, μα την σοδειά την έσωζα.

Το 2014 για καλύτερη καταπολέμηση του μύκητα, αλλά και για πιο φιλικό προϊόν αφού ως μελισσοκόμος δεν μου αρέσει και τόσο να χρησιμοποιώ ισχυρά μυκητοκτόνα έκανα βορδιγάλειο πολτό μόνος μου και ψέκασα τις ελιές.

Ο βορδιγάλειος πολτός γίνεται με χαλκό και ασβέστη, ενώ με την βοήθεια χαρτιού ηλιοτροπίου βρίσκεις τις σωστές αναλογίες.

Αυτός ο πολτός είναι ότι καλύτερο και φιλικότερο για την υγεία του δέντρου της ελιάς, και επιπλέον για την προστασία από τους μύκητες.

Ψεκάζω, ξαναψεκάζω αλλά τζίφος.

Έχασα το 60% της παραγωγής μου, περίπου 6 τόνους υπολογίζω.

Τότε οι γεωπόνοι μου την είπαν, κι εγώ την άκουσα...

-Δεν έκανες ότι σου λέμε, έκανες του κεφαλιού σου...

Τι να πεις σε αυτό;

Κατεβάζεις τα αυτιά και το παραδέχεσαι, έκανα μαλακία!!!

Όμως μια στιγμή κύριοι, που έκανα λάθος αφού ο βορδιγάλειος πολτός θεωρείται top, και από εσάς αγόρασα τα υλικά για να τον φτιάξω, τώρα γιατί βαράτε;

Η απάντηση ήταν ότι κάπου μου ξέφυγαν οι αναλογίες, οπότε ο πολτός δεν προστάτεψε σωστά τον καρπό.

Οκ δεκτό, οι μαλακίες πληρώνονται, και όντως την πλήρωσα.

Η ζημιά από τον μύκητα δεν αποζημιώνεται, αφού ο ΕΛΓΑ σου λέει κύριε μύκητας είναι, ψέκασε να σώσεις τον καρπό σου.

Έτσι πλήρωσα με την απώλεια της συγκομιδής μου.

Κάπως έτσι ήρθε το 2015.

Πήγαινα με βάση τις οδηγίες των γεωπόνων.

Θα ρίξεις αυτό, το έριχνα, θα πάρεις εκείνο, το έπαιρνα, χρειάζεται και το άλλο, φέρτο εδώ.

Δεν υπολόγισα καθόλου κόστος.

Οι γεωπόνοι δεν μπορώ να πω με διευκόλυναν, μου παρείχαν τα πάντα επί πιστώσει, άλλωστε ήμουν φερέγγυος πελάτης ετών με σίγουρη παραγωγή που πλήρωνε πάντα στην ώρα του.

Έφτασα ένα κόστος από ραντίσματα μόνο του φθινοπώρου 1.800 ευρώ.

Δεν έχω κρατήσει σημειώσεις πόσο ήταν το κόστος προ του φθινοπώρου, αλλά κι εκεί δεν έκανα τσιγκουνιές.

Με το που ήρθε ο Οκτώβρης όμως, τα πρώτα δείγματα δεν ήταν καθόλου καλά.

Από μια ελιά που μαύριζε σάπιζε.

Κρύος ιδρώτας με τσάκισε, έτρεξα στους γεωπόνους οι οποίοι με προμήθευσαν επιπλέον μυκητοκτόνα.

Ψέκαζα τα δέντρα την μια ημέρα, και αντί να καλυτερεύσουν χειροτέρευαν.

Ξαναπάω στους γεωπόνους.

Βρε παιδιά έλεος.

Οκ είπαμε πέρυσι έγινε μαλακία, φέτος όμως μέχρι σαπουνάδα που δεν μου δώσατε να ραντίσω, τι έγινε τι φταίει;

Η απάντηση επική, δεν θα την ξεχάσω ποτέ.

-Βασίλη δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο, πήγαινε και μάζεψε τον καρπό πράσινο γιατί αν μαυρίσει θα τον χάσεις και αυτόν...

-Μα αν τον μαζέψω πράσινο τι χρήματα θα πάρω;

-Δεν ξέρω τι θα πάρεις αν τον μαζέψεις πράσινο, μα ξέρω ότι αν δεν τον μαζέψεις πράσινο θα πάρεις τα τέτοια μου...δεν τα είπε με το όνομα τους γιατί ήταν και η Φρόσω παρόν.

Κόλπος μου ήρθε.

Γιατί σκέτη πράσινη ελιά καλαμών, δεν αγοράζει κανένας έμπορος.

Το να έχεις 10 τόνους μαύρες ελιές, και να πεις στον έμπορο σου ότι έχω και 500 κιλά πράσινες θα το δεχτεί, με τον όρο ότι θα τις πληρώσει 0.30 ευρώ, σε σχέση με το μαύρο που το πλήρωνε τότε 1.20 ευρώ το κιλό.

Ολόκληρη την ποσότητα πράσινη ήταν περιττό να την μαζέψω, και να το έκανα δεν θα μπορούσα να την πουλήσω.

Για να τις βγάλω λάδι ούτε λόγος, πράσινες ελιές καλαμών ούτε 5% λάδι δεν βγάζουν, αφού η ποικιλία είναι αμιγώς βρώσιμη όπως είπα.

Το σκέφτηκα καλά.

Δεν μαζεύω πράσινο, θα τις αφήσω να μαυρίσουν κι ότι θέλει ο Θεός, εξάλλου είχα κάνει κι ένα σωρό έξοδα που τα χρωστούσα μάλιστα, οπότε η συγκομιδή έπρεπε αν γίνει να γίνει με μαύρο καρπό.

Κι επειδή το έργο αυτό και την πορεία του το είχα ξαναδεί πριν ένα χρόνο, λέω στην Φρόσω, μην με ενοχλείς μέχρι τις 10 Νοέμβρη για τις ελιές και μου έρθει καμιά συγκοπή.

Τότε θα ξαναπάμε, κι αν είναι οκ θα μαζέψουμε, ενώ αν χάλασαν θα φύγουμε.

Πράγματι πήγαμε τότε.

Και θα σας πω τούτο.

Έφερα μια γύρα μέσα στο κτήμα και με έπιασε τρέλα.

Η όραση μου θόλωσε, ζαλίστηκα έπεσα κάτω και η μύτη μου άρχισε να ματώνει.

Το γλοιοσπόριο για μια ακόμα φορά είχε νικήσει.

Μιλάμε για ολική καταστροφή της παραγωγής.

Το χειρότερο ήταν ότι εφάρμοσα εναντίον του κάθε διαθέσιμο όπλο, δεν υπήρξε τίποτα από πλευράς σκευασμάτων κατά της ασθένειας που να μην έπεσε.

Δεν θέλω να αναφέρω μάρκες και εταιρείες για ευνόητους λόγους.

Βρέθηκα στο νοσοκομείο εκείνη την ημέρα με 22 πίεση, εγώ που πάντα είχα υπόταση, και από τότε παίρνω χάπια για να την κρατάω χαμηλή.

Δεν χάθηκε μόνο η συγκομιδή του 2015, μα κινδύνευαν να χαθούν και τα ίδια τα δέντρα, κόποι δικών μου της οικογένειας μου, και των γονιών μου 45 ετών, αφού υπήρχε το ενδεχόμενο πάντα να σαπίζει πλέον ο καρπός και να είναι ασύμφορη η παραγωγή.

Αυτές οι ελιές ξεκίνησαν να φυτεύονται από τους γονείς μου πριν 45 χρόνια, και συνεχίζω ακόμα εγώ πλέον να φυτεύω.

Δεν είναι μια ιστορία της πλάκας, μια ευκαιριακή καλλιέργεια που απέτυχε, δεν ήμουν χθεσινός καλλιεργητής σε καμία περίπτωση.

Τα δε κτήματα ήταν ραντισμένα, ποτισμένα, κλαδεμένα, και λιπαρισμένα στην ώρα τους κάθε χρόνο.

Ήταν μια ώρα δύσκολη, από όλες τις πλευρές.

Τα χρέη των ελιών τα πλήρωσαν τα μελίσσια, και ευτυχώς βρέθηκαν και καλοί φίλοι που με στήριξαν τον δύσκολο χειμώνα του 2015, έχω αναφερθεί σχετικά σε άλλη ανάρτηση.

Τι θα γινόταν με τις ελιές πλέον;

Καταρχήν τράβηξα ένα μεγάλο Χ στους συγκεκριμένους γεωπόνους.

Τους πλήρωσα μέχρι τελευταίας δεκάρας και έφυγα.

Δεν μου χρησίμεψαν, δεν με βοήθησαν στο παραμικρό, για εμένα δεν είναι γεωπόνοι, μα ντίλερ φυτοφαρμάκων...

Άλλωστε χρειαζόμουν μια νέα αρχή, και η φιλοσοφία μου σε αυτά τα θέματα είναι πως όταν κάνεις νέα αρχή δεν χτίζεις με υλικά κατεδαφίσεως.

Πήγα σε άλλον γεωπόνο που ούτε τον ήξερα ούτε με ήξερε.

Του λέω με λένε Βασίλη, έχω ελιές και έπαθα αυτό κι αυτό, του είπα τον πόνο μου.

-Μην ανησυχείς καθόλου όταν έρθει το φθινόπωρο θα έρθεις εδώ και εγώ θα σου δώσω να ραντίσεις ..... και δεν θα σου χαλάσει ούτε μια ελιά.

- Με δουλεύεις άνθρωπε μου, τέσσερα ραντίσματα έκανα με αυτόν τον διάολο που μου προτείνεις και δεν γλίτωσε καμία ελιά.

- ΜΜΜΜ καλά τότε ίσως πρέπει να αρχίσουμε τα ραντίσματα από νωρίς την άνοιξη να πιάσουμε όλον τον κύκλο του μύκητα...

-Δηλαδή πως την βλέπετε την δουλειά κάτι γεωπόνοι βρε φίλε; Στο τέλος όλων αυτών θα πρέπει μέχρι και στην Συγγρού να βγω για να σας πληρώσω...

Έφυγα κι από εκεί.

Και ρίχτηκα στο διάβασμα, ευτυχώς είμαι τύπος που διαβάζει πολύ, μου αρέσει.

Διάβασα ότι υπήρχε και δεν υπήρχε γύρω από το γλοιοσπόριο, μέχρι και εργασίες σχολείων για το θέμα, με την ελπίδα να βρω μια άκρη μια μέθοδο μια πρόταση διαφορετική, κάτι να πιαστώ τέλος πάντων.

Τζίφος όμως.

Όλα τα συγγράμματα το περιέγραφαν ως κάτι το πολύ απλό που λύνεται με δυο ψεκασμούς με βορδιγάλειο πολτό το φθινόπωρο.

Έτσι άφησα την ελληνική βιβλιογραφία και στράφηκα στην διεθνή, με την βοήθεια και της Φρόσως που μιλάει ξένες γλώσσες.

Βρήκα φως σε βιβλιογραφία εξ Αυστραλίας.

Έχουν κι εκεί ελιές, ούτε που το ήξερα, και έχουν κι εκεί γλοιοσπόριο.

Πως μπορεί να πήγε εκεί άραγε;

Εκεί λοιπόν βρήκα μια φωτογραφία ελαιοκάρπου με γλοιοσπόριο, που δεν έκαναν λόγο για γλοιοσπόριο μα για ανθράκωση.

Στην αρχή δεν πίστευα στα μάτια μου, λέω οι καημένοι οι Αυστραλοί, τους σαπίζουν οι ελιές τους δεν ξέρουν ότι είναι γλοιοσπόριο και λένε για ανθράκωση.

Διάβασα όμως σχετικά...

Η ανθράκωση λοιπόν λένε στην Αυστραλία είναι μια ασθένεια που προσβάλει πολλά φρούτα μεταξύ των οποίων και η ελιά.

Για άγνωστους λόγους που σχετίζονται πιθανόν με την κλιματική αλλαγή, οι μικροΐνες του φλοιού του καρπού σπάζουν και τότε ο καρπός αρχίζει και σαπίζει.

Και όπως πάντα όπου υπάρχει σαπίλα ευδοκιμούν μύκητες, όπως ο μύκητας Colletotrichum gloeosporioides.

BINGO...

Καταλάβατε τι έγινε;

Οι ελιές σάπιζαν λόγω ανθράκωσης και τι πιο λογικό στην σαπίλα να ζουν μύκητες...

Στα ξερά φύλα που σαπίζουν το φθινόπωρο δεν φυτρώνουν μανιτάρια; Και τα μανιτάρια μύκητες είναι.

Και τι κάναμε εμείς έως τώρα;

Προσπαθούσαμε να σκοτώσουμε τον μύκητα, αλλά την αιτία που προκαλεί την σαπίλα δηλαδή την ανθράκωση την αφήναμε να καλπάζει.

Ψάχνω πληροφορίες λοιπόν, πως θεραπεύεται η ανθράκωση πάλι στην Αυστραλία.

Η λύση για την ανθράκωση είναι να δημιουργήσουμε καρπούς με πιο μαλακές Ίνες ώστε να μην σπάζουν και να μην σαπίζει ο καρπός.

Για να το πετύχουμε αυτό ρίχνουμε στο χωράφι γεωργικό ασβέστη, αφού μόνο με την απορρόφηση ασβεστίου πετυχαίνουμε καρπούς με μαλακές ίνες που δεν σπάζουν.

Για την καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου χρησιμοποιούμε ταυτόχρονα και βόριο στο έδαφος.

Αυτά διάβασα πέρυσι τον χειμώνα λοιπόν.

Συνιστούσαν όμως ο γεωργικός ασβέστης να πέσει νωρίς το φθινόπωρο για να προλάβουν να τον απορροφήσουν τα δέντρα μέχρι την επόμενη σεζόν.

Δηλαδή αν πέσει τώρα ο ασβέστης, εξασφαλίζει την παραγωγή του επομένου έτους, κι όχι την τωρινή, γιατί αργεί να απορροφηθεί από το δέντρο.

Εγώ ήμουν ήδη στον Δεκέμβριο κοντά στα Χριστούγεννα του 2015, δεν ήξερα αν προλαβαίνω να σώσω την επόμενη σεζόν του 2016 μα δεν είχα και τίποτα να χάσω, με μόλις 350 ευρώ έκανα τα κτήματα λευκά από τον ασβέστη, έριχνε 4 έως 5 κιλά γεωργικό ασβέστη σε μορφή σκόνης κάτω από κάθε δέντρο ελιάς, συν κάποια γραμμάρια βόριο.

Ήμουν σίγουρος ότι πράττω το σωστό, γιατί όλα τώρα έδεναν μεταξύ τους.

Ωστόσο δεν μπορούσα να δημοσιεύσω κάτι τέτοιο πριν διαπιστώσω το καλό αποτέλεσμα.

Ήδη όμως από την άνοιξη του 2016 ακόμα και τα ίδια τα δέντρα έδειξαν εκπληκτική αλλαγή στο χρώμα των φύλλων τους, που ήταν πλέον βαθύ πράσινο γεμάτα υγεία, εν αντιθέσει με τις εποχές που η ασθένεια θριάμβευε και τα φύλλα ήταν γεμάτα κίτρινες κηλίδες παρόλα τα συνεχόμενα ραντίσματα.

Τώρα βρισκόμαστε στο δεύτερο δεκαήμερο του Οκτωβρίου, ο καρπός έχει ωριμάσει στο 50% και δεν υπάρχει ίχνος σαπίλας.

Οι ελιές, ο καρπός, είναι του καλού παλιού καιρού , χονδρός και γυαλιστερός, ενώ για την προστασία του φυλλώματος έχουν γίνει μόνο 2 φθινοπωρινοί ψεκασμοί με βορδιγάλειο πολτό του εμπορίου που το κόστος τους δεν ξεπέρασε τα 300 ευρώ.

Δεν ξαναπήγα, και ούτε ξέρω πότε θα ξαναπάω σε γεωπόνο αφού είμαι υπερβολικά θυμωμένος μαζί τους.

Γιατί όχι μόνο δεν διστάζουν να σε υπερχρεώσουν ως τον λαιμό, μα δεν μπαίνουν στον κόπο ούτε να διαβάσουν καν, έστω και σε διεθνή βιβλιογραφία για να βρουν τις λύσεις.

Αυτοί βάζουν την ελιά στο μικροσκόπιο, εντοπίζουν τον μύκητα και σου λένε έχεις γλοιοσπόριο.

Μα βρε βλάκα...όπου υπάρχει σαπίλα υπάρχουν και μύκητες, βλάκα ε βλάκα, βόδι μπρρρρρρ...

Το θέμα είναι να σταματήσεις την σαπίλα, και τότε θα φύγει και ο μύκητας.

Αν καθαρίσεις την αυλή σου από τυχόν σάπια φύλλα που έχουν πέσει εκεί τότε δεν θα φυτρώσει κανένα μανιτάρι, γιατί δεν θα έχει τροφή για να φάει και να αναπτυχθεί.

Αν εξασφαλίσεις με τον ασβέστη ότι θα κάνεις καρπό με ελαστικές ίνες που δεν θα σπάσουν τότε δεν θα σαπίσει και το γλοιοσπόριο θα πάψει να υπάρχει, έτσι απλά και χωρίς ραντίσματα.

Πλέον ψωνίζω από την ένωση Αγρινίου ότι χρειάζομαι για τις ελιές για να μην έχω καθόλου επαφή με γεωπόνο, τόσο πολύ τους σιχάθηκα.

Φέτος έχω αρχίσει να διαβάζω και σε ελληνικά site για την ανθράκωση της ελιάς.

Δεν διάβασα όμως ακόμα πως η θεραπεία της βασίζεται στην χρήση γεωργικού ασβέστη.

Οπότε γράφω αυτό το άρθρο για τους Έλληνες ελαιοκαλλιεργητές, μήπως και γλιτώσω κανέναν.

Ως συμβουλή σας λέω ακόμα.

Γεωργικός ασβέστης πρέπει να πέφτει μια φόρα ανά 4 χρόνια στις ελιές.

Βόριο πρέπει να πέφτει είτε κάθε χρόνο από λίγο είτε ανά 3 χρόνια μεγαλύτερη ποσότητα.

Ο γεωργικός ασβέστης δεν έχει θέμα, και 4, και 5 και 6 κιλά ανά δέντρο αν πέσει δεν πειράζει.

Το βόριο όμως θέλει προσοχή γιατί πάει με βάση την ηλικία της ελιάς, περίπου 10 γραμμάρια ανά έτος, δηλαδή σε ελιές 10 ετών 100 γραμμάρια βόριο σε κάθε ρίζα ελιά, αν τα δέντρα είναι πάνω από 30 χρονών τότε πρέπει να πέφτει 300 γραμμάρια βόριο ανά δέντρο.

Όταν ρίξετε γεωργικό ασβέστη, δεν απαιτείται λίπανση εκείνη την χρονιά, ο ασβέστης θα κάνει την δουλειά πολύ καλύτερα από την λίπανση.

Τα επόμενα 3 χρόνια θα κάνετε λίπανση, ενώ την τέταρτη χρονιά δεν κάνετε λίπανση μα ρίχνετε ασβέστη με βόριο.

Φεβρουάριο και Μάρτιο καθώς και τέλος Σεπτέμβρη και στα μέσα Οκτώβρη πρέπει να πέσει βορδιγάλειος πολτός, 2 ραντίσματα ανά 20 ημέρες.

Κάνοντας αυτά, θα ξεχάσετε τι θα πει γλοιοσπόριο και σαπίλα στην ελιά.

Βασίλης Ξεσφίγγης

Γλοιοσπόριο της ελιάς ή μήπως ανθράκωση; Διαβάστε μόνοι σας τι λένε στην Αυστραλία!

Επανέρχομαι στο θέμα του γλοιοσπορίου της ελιάς.

Βάζω αυτούσιο το κείμενο, στην Αγγλική γλώσσα για όσους γνωρίζουν αγγλικά, και δίνω μετάφραση στο τέλος για όσους δεν γνωρίζουν.

Θα δείτε ότι η ασθένεια της ελιάς ονομάζεται ανθράκωση, αντίθετα ο μύκητας ονομάζεται γλοιοσπόριο.

Η αντιμετώπιση της ασθένειας είναι απλή υπόθεση και συστήνεται χαλκός, ασβέστιο και βόριο.

Καμία σχέση με τους τόννους μυκητοκτόνων που χρησιμοποιούμε εδώ χωρίς αποτέλεσμα και χωρίς λόγο δηλαδή.

Μάρτυρας αξιόπιστος είναι τα κτήματα μου που θεραπεύθηκαν εντελώς χωρίς να υπερχρεωθώ και χωρίς να ψεκάσω τόσα πολλά μυκητοκτόνα παρά μόνο χαλκό.

Δείτε τις φωτογραφίες του άρθρου όλες από Αυστραλία, από ελιές με Ανθράκωση.

Αν παρόλα αυτά αμφιβάλετε τότε αναζητήστε στην Google πληροφορίες και εικόνες για την ανθράκωση κλικάροντας την λέξη anthracnose olives δηλαδή Ανθράκωση της ελιάς.

Fruit Rot in Olives

Fruit rot in ripening olives can be a serious problem in various growing regions throughout Australia. It can be caused by a number of different factors, including fungal infection, nutritional deficiencies and adverse environmental conditions. These can act singly or as a complex to cause serious disease problems.

Anthracnose

When fruit rot is caused by the fungal pathogen Colletotrichum (also known in its sexual form as Glomerella) the disease in referred to as Anthracnose. The word Anthracnose means “coal-like disease”. It is a broad term that is used to describe a number of disease problems that result in fruit rot and/or black spots on various horticultural crops. Colletotrichum is a very common fungus that is widespread in horticultural regions.

Olive fruit usually becomes susceptible to the fungus under warm, humid conditions during summer as the fruit begins to develop and ripen. Under the presence of moisture the spores of the fungus germinate on the surface of the fruit and invade the internal tissue. The infected fruit will rot and sometimes shrivel before prematurely dropping from the tree.

Anthracnose is a latent disease. This means that the fungus can infect the fruit when the environmental conditions are suitable but will remain dormant until the fruit begins to ripen. Colletotrichum can usually be identified by the pink/orange spores that develop on the surface of the rotting fruit. The spores are spread by insects, wind and water.

The main method used to control Anthracnose in olives is to apply a preventative spray of copper to the fruit and the foliage. In areas where disease pressure is high, regular copper sprays every 6-8 weeks throughout the growing season may be required.

Calcium Deficiency

An inadequate supply of calcium can also lead to fruit rotting problems in olives. Calcium is required for cell division and is an important component of cell walls. When fruit is in a phase of rapid growth, a shortage of calcium will cause a breakdown in cells at the growing tip of the fruit. This problem is referred to as soft nose and is distinguished by tissue softening and rot development at the apical end of the fruit. A similar problem commonly occurs in tomatoes and is referred to as blossom end rot.

A calcium shortage in actively growing regions of the tree can be caused by a number of factors. These include, inadequate calcium supplies in the soil, reduced uptake as a result of low soil moisture or a very low pH. Excessive nitrogen or magnesium fertilizer applied during the growing season can also affect calcium uptake from the soil.

Boron is an important mineral that is associated with some of the metabolic processes of calcium in the tree. A shortage of boron, therefore, can disrupt calcium activity and it is often a good idea to apply both calcium and boron to the tree when calcium shortages are evident.

To prevent soft nose, calcium nitrate (10g/L) and Solubor (1.5g/L) can be applied to the foliage throughout the growing season. In most cases 3-4 sprays of calcium throughout the season should be sufficient to ensure that requirements of the developing fruit are met. Solubor can be added to every 2nd calcium spray.

In general, foliar applications are a useful method to rapidly increase a trees nutrient status. Nutrients applied to the tree as a foliar spray are generally taken up by the leaves within a few days of application. Lime, dolomite and gypsum are all sources of calcium that can be applied to the soil to improve calcium supply.

Often when soft nose occurs the fungus Colletotrichum will invade the damaged fruit and enhance the rot. This can makes it difficult to determine whether the disease was originally caused by the fungus or by a lack of calcium.

Environmental Conditions

Adverse environmental conditions can also cause soft nose type problems in olives. The cause of the disorder is not fully understood but seems to be related to extreme hot weather, or a sudden change in temperature and humidity.

It is thought that these conditions either affect the developing cells in the fruit or interrupt the supply of calcium at a critical stage of fruit development. Maintaining adequate soil moisture and calcium supply should help in managing this type of disorder.

Μετάφραση

Τα φρούτα σαπίζουν κατά την ωρίμανση.

Για τις ελιές μπορεί να είναι ένα σοβαρό πρόβλημα σε διάφορες περιοχές σε όλη την Αυστραλία. Μπορεί να προκληθεί από έναν αριθμό διαφορετικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων μυκητιασική λοίμωξη, διατροφικές ελλείψεις και δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες.

Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να δράσουν μόνοι τους ή και όλοι μαζί προκαλώντας σοβαρά προβλήματα της νόσου. 

Ανθράκωση

Όταν σήψη φρούτων προκαλείται από το μυκητιακό παθογόνο Colletotrichum (Ελληνικά γλοιοσπόριο) επίσης γνωστό ως Glomerella, της νόσου αναφέρονται ως Ανθράκωση.

Η λέξη ανθράκωση σημαίνει "ασθένεια του άνθρακα".

Είναι ένας ευρύς όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια σειρά προβλημάτων νόσου που οδηγούν σε σήψη φρούτων ή / και μαύρες κηλίδες σε διάφορες κηπευτικές καλλιέργειες.

Ο Colletotrichum γλοιοσπόριο είναι ένας πολύ κοινός μύκητα που είναι ευρέως διαδεδομένος σε περιοχές με κηπευτικά. 

Η Ανθράκωση είναι μια λανθάνουσα ασθένεια.

Αυτό σημαίνει ότι ο μύκητας μπορεί να μολύνει τα φρούτα, όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες είναι κατάλληλες, αλλά θα παραμείνει αδρανής μέχρι να ξεκινήσουν τα φρούτα να ωριμάζουν, δηλαδή όταν οι ελιές αρχίζουν να μαυρίζουν.

Ο Colletotrichum gloeosporioides μπορεί συνήθως να προσδιορίζεται από τα ροζ / πορτοκαλί σπόρια που αναπτύσσονται στην επιφάνεια των προσβεβλημένων καρπών.

Τα σπόρια μπορεί να εξαπλωθούν από έντομα, τον άνεμο και το νερό. 

Η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της Ανθράκωσης στις ελιές είναι να εφαρμοστεί ένας προληπτικός ψεκασμός χαλκού στον καρπό και στο φύλλωμα.

Σε περιοχές όπου η πίεση της νόσου είναι υψηλή, η τακτική ψεκασμοί χαλκού μπορεί να απαιτείται κάθε 6-8 εβδομάδες κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.

Ο ρόλος του ασβεστίου στην ασθένεια.

Μια ανεπαρκής παροχή ασβεστίου μπορεί επίσης να οδηγήσει σε προβλήματα με προσβεβλημένους καρπούς στις ελιές.

Το ασβέστιο που απαιτείται για την κυτταρική διαίρεση είναι ένα σημαντικό συστατικό των κυτταρικών τοιχωμάτων, δηλαδή για την φλούδα της ελιάς.

Όταν τα φρούτα είναι σε μια φάση ταχείας ανάπτυξης, η έλλειψη ασβεστίου θα προκαλέσει βλάβη στα κύτταρα της άκρης του καρπού.

Το πρόβλημα αυτό αναφέρεται ως μαλακό άκρο και διακρίνεται από μαλάκυνση των ιστών και την ανάπτυξη σήψης στο κορυφαίο άκρο του καρπού.

Ένα παρόμοιο πρόβλημα εμφανίζεται συνήθως στις ντομάτες.

Η έλλειψη ασβεστίου στα δέντρα μπορεί να προκληθεί από έναν αριθμό παραγόντων.

Αυτοί περιλαμβάνουν, ανεπαρκής προμήθειες ασβεστίου στο έδαφος, μειωμένη πρόσληψη ως αποτέλεσμα της χαμηλής υγρασίας του εδάφους ή πολύ χαμηλό pΗ.

Η υπερβολική λίπανση αζώτου ή μαγνησίου που εφαρμόζονται κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου μπορεί επίσης να επηρεάσει την πρόσληψη ασβεστίου από το έδαφος.

Δηλαδή η υπερβολική χρήση λιπασμάτων δεν επιτρέπει στα δέντρα να απορροφούν ασβέστιο από το έδαφος.

Το βόριο είναι ένα σημαντικό ορυκτό που σχετίζεται με κάποιες από τις μεταβολικές διαδικασίες του ασβεστίου στο δέντρο.

Η έλλειψη βορίου, ως εκ τούτου, μπορεί να διαταράξει την δραστηριότητα ασβεστίου και συχνά είναι μια καλή ιδέα να εφαρμόζεται τόσο ασβέστιο όσο και βόριο στο δέντρο όταν ελλείψεις ασβεστίου είναι προφανείς.

Τα θρεπτικά συστατικά του ασβεστίου μπορούν να δοθούν στο δέντρο ως ψεκασμός με ανάλογα σκευάσματα ή στο έδαφος με ασβέστη και γύψο που είναι καλές πηγές ασβεστίου και μπορούν να εφαρμοστούν στο έδαφος για να βελτιώσουν την παροχή ασβεστίου.

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Το γλοιοσπόριο και η θεραπεία του: Τρίτο και τελευταίο μέρος!

Πριν λίγο καιρό έγραψα δυο άρθρα για το γλοιοσπόριο της ελιάς ως προς τον τρόπο που δρα και την καταπολέμηση του.

Ομολογώ ότι αυτό που προκάλεσα ήταν μη διαχειρίσιμο.

Εκατοντάδες ελαιοπαραγωγοί από ολόκληρη τη χώρα θέλησαν να με συναντήσουν να έρθουν στο κτήμα ακόμα και να φέρουν αντιρρήσεις ως προς αυτά που έγραψα προτείνοντας κάτι διαφορετικό.

Φυσικά δεν γίνεται να ανταποκριθώ σε τόσους πολλούς, είναι αδύνατον.

Εγώ αφηγήθηκα την εμπειρία μου, και περιέγραψα τον τρόπο που εφάρμοσα ο ίδιος μετά από όσα διάβασα στην βιβλιογραφία της Αυστραλίας για την ασθένεια.

Σήμερα θα κλείσω αυτόν τον κύκλο των αναρτήσεων δημοσιεύοντας το αποτέλεσμα των προσπαθειών μου.

Επιπλέον για να καταλάβετε την περίπτωση μου δείτε την φωτογραφία πιο κάτω...

Την φωτογραφία που βλέπετε την τράβηξα στις 16/11/2016, και τα κουκούτσια που βλέπετε στο χώμα είναι τα υπολείμματα της περσινής χρονιάς του 2015 και του 2014, όταν η παραγωγή καταστράφηκε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ.

Φανταστείτε τι καταστροφή υπήρξε αφού και τώρα έναν χρόνο μετά η ζημιά εξακολουθεί να δείχνει τα ίχνη της.

Θυμίζω ότι είχα χρησιμοποιήσει κάθε σκεύασμα του μυκητοκτόνων αλλά και βοηθητικών διασυστηματικών ουσιών που υπήρχαν, με κόστος τεράστιο για την τσέπη μου, που τελικά δεν με βοήθησαν και κόντεψα να καταστραφώ και οικονομικά και βιολογικά αφού κλονίστηκε η υγεία μου, έκτοτε είμαι υπερτασικός...

Εφάρμοσα λοιπόν τις συμβουλές των Αυστραλών.

Έδωσα σε κάθε ρίζα ελιάς 4 κιλά γεωργικό ασβέστη και το ανάλογο βόριο βάση της ηλικίας του κάθε δέντρου.

Έκανα 2 ψεκασμούς με βορδιγάλιο πολτό του εμπορίου την άνοιξη Φλεβάρη και Μάρτη, και άλλους 2 το φθινόπωρο Σεπτέμβριο και Οκτώβριο.

Δείτε λοιπόν.

Η εικόνα των δέντρων άλλαξε εντελώς, είναι ζωηρό πρασινωπό, έφυγαν τα κιτρινισμένα φύλλα και τα ξερά κλαδάκια που οφείλονται στην ασθένεια.

Η βλάβη που είχαν υποστεί τα δέντρα ήταν τρομερή, και χρονιά με την χρονιά έκαναν όλο και πιο λίγο καρπό.

Πλέον έχει εξαιρετική εικόνα και για το 2017 αναμένω ότι θα φορτωθούν πολύ καρπό ξανά.

Τα δέντρα πιο πάνω είχαν καρπό και τα μάζεψα ήδη, όχι πολύ καρπό αλλά 20-30 κιλά το δέντρο τον είχαν.

Οι ελιές που βλέπετε στην ανάρτηση έχουν φυτευτεί το 1969.

Να μην ξεχάσω να πω ότι φέτος 2016 η ασθένεια κατέστρεψε τεράστιο αριθμό κτημάτων, περισσοτέρων από κάθε άλλη χρονιά.

ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΕΜΕΝΑ.

ΔΕΙΤΕ...

Φωτο 15/11/2016

Φωτο 15/11/2016

Φωτο 15/11/2016

Φωτο 15/11/2016

Φωτο 15/11/2016

Καθημερινά οι ελιές συλλέγονται...

Και διαλέγονται...

Και είναι έτοιμες είτε να πωληθούν αυθημερόν είτε να αποθηκευτούν για αργότερα.

Πρέπει να πω ότι ο καρπός είναι εξαιρετικός και χονδρός παρόλο που δεν χρησιμοποίησα ούτε ένα γραμμάριο λίπασμα για την φετινή σεζόν.

Επειδή οι ελιές πέρυσι και πρόπερσι σημείωσαν ζημίες, τα οικονομικά δεν επέτρεψαν να αγοραστούν και λιπάσματα για το 2016.

Χρησιμοποιήθηκε μόνο ο γεωργικός ασβέστης και το βόριο μα σας βεβαιώνω ότι η δουλειά που κάνουν είναι πολύ ανώτερη από των λιπασμάτων, γι αυτό έχω πει να ρίχνετε λίπασμα 3 χρόνια, ενώ την τέταρτη να ρίχνετε ασβέστη και βόριο χωρίς λίπασμα, και έτσι θα έχετε και γερο καρπό και οικονομία.

Φίλες και φίλοι είμαι ευτυχής που βλέπω τα κτήματα μου να μου δίνουν ξανά έσοδα μετά από τρία χρόνια.

Σχεδόν δεν το πιστεύω δεδομένου ότι φέτος για το γλοιοσπόριο ήταν πολύ πιο δύσκολη χρονιά.

Δεν έχω καταφέρει να το εξαλείψω 100%, αλλά είναι τόσο λίγη η ζημιά πλέον που είναι αμελητέα, και είμαι σίγουρος ότι του χρόνου θα πάω πολύ καλύτερα καθώς τα δέντρα θα έχουν προλάβει να απορροφήσουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες ασβεστίου σε σχέση με φέτος.

Κλείνοντας θα σας πω ότι τυχόν ψεκασμός με ασβέστιο ίσως ωφελήσει σε έναν βαθμό μα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με την ποσότητα που ρίχνεις στο έδαφος.

Ο ασβέστης στο χώμα που είναι αλκαλικός από την φύση του θα φέρει στα ίσια και το Ph του εδάφους που γίνεται όξινο εξαιτίας των λιπασμάτων και των φυτοφαρμάκων, και έτσι θα έρθει σε ισορροπία και η καλή υγεία του δέντρου και ο καρπός.

Πιστεύω 100% ότι η λύση του προβλήματος βρίσκεται ακριβώς εκεί.

Έχω πειστεί επίσης 100% από όσα τράβηξα ότι το γλοιοσπόριο δεν θεραπεύεται με τα ραντίσματα ακόμα κι αν κάνεις ψεκασμούς κάθε μέρα.

Το θέμα είναι εδαφολογικό, η θεραπεία βρίσκεται στο ασβέστιο στο βόριο και σχετίζετε με το Ph του εδάφους.

Η ασθένεια είναι ανθράκωση, δηλαδή πρώτα σαπίζει ο καρπός και μετά ευδοκιμούν μύκητεςτο γλοιοσπόριο, γιατί όπου υπάρχει σαπίλα υπάρχει και μύκητας με λίγα λόγια.

Αυτά είχα να σας πω.

Αυτή ήταν η δική μου ιστορία.

Αυτή την συνταγή ακολούθησα και γλίτωσα την σοδειά μου.

Δεν είμαι έμπορος, δεν πουλάω ασβέστη ούτε βόριο για να σας πω ψέμματα.

Είμαι παραγωγός που ταλαιπωρήθηκε όσο κι εσείς που διαβάζετε το άρθρο.

Δυστυχώς η τιμή των ελιών φέτος 2016 είναι πιο χαμηλή από ότι ήταν το 1985.

Το 1985 πουλούσαμε τα 200 κομμάτια ελιάς καλαμών 500 δρχ το κιλό.

Το 2001 πωλούσαμε τα 200 κομμάτια ελιάς καλαμών 1000 δρχ το κιλό.

Το 2002 πωλούσαμε τα 200 κομμάτια ελιάς καλαμών 3.70 ευρώ το κιλό.

Φέτος το 2016 πουλάμε τα 200 κομμάτια ελιάς καλαμών 1.20 ευρώ το κιλό.

Με αυτές τις τιμές ο παραγωγός δεν μπορεί να περιποιηθεί τα δέντρα του όπως πρέπει.

Και αυτά ασφαλώς κάνουν και λιγότερο καρπό, αλλά και τα θερίζουν οι ασθένειες.

Πιστεύω πως όλα από εκεί απορρέουν.

Αν το καταλάβουν και οι έμποροι και οι Ενώσεις που αγοράζουν ελιές αυτό και δώσουν λίγο καλύτερες τιμές στον κόσμο τότε είναι σίγουρο ότι και η παραγωγή θα ανέβει και οι ασθένειες θα περιοριστούν εξαιτίας της αυξημένης φροντίδας και των χρημάτων που θα δαπανηθούν για τις ανάγκες των δέντρων.

Γνωρίζοντας τις δυσκολίες που περνάει ο αγροτικός κόσμος, σας συμβουλεύω να εφαρμόσετε τα παραπάνω σε λίγα δέντρα του χρόνου, δηλαδή ασβέστη, βόριο και χαλκό για δοκιμή.

Και μετά εσείς θα κρίνετε μόνοι σας αν αξίζει τον κόπο να το κάνετε σε όλα.

Εγώ δεν έχω κάτι άλλο να πω, τα έγραψα όλα στα άρθρα μου, αν τα διαβάσετε προσεκτικά δεν χρειάζεται καθόλου να σας πω κάτι άλλο.

Εύχομαι αυτός ο εφιάλτης να φύγει από την χώρα μας το συντομότερο δυνατό.

Παιδιά σας παρακαλώ πολύ μην με παίρνετε τηλέφωνο, δεν προλαβαίνω να το σηκώνω χτυπάει ασταμάτητα.

Ότι είχα να πω το είπα στα τρία άρθρα που έγραψα πολύ αναλυτικά, δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω ούτε να αλλάξω.

Διαβάστε προσεκτικά τα γραπτά και δεν χρειάζεται να επικοινωνήσετε μαζί μου.