Ανεβήκαμε στο Ύψωμα Παναγιάς στο Εξωχώρι της Δυτικής Μάνης για να βρούμε το Μνημείο της τραγικής μνήμης του συμμοριτοπολέμου με τα ονόματα των 37 φονευθέντων Χωροφυλάκων τα ξημερώματα της 5ης Ιουνίου 1947.
Η πρώτη φωτογραφία που τη βρήκαμε σε κάποιον τουριστικό οδηγό ήταν το έναυσμα για το εγχείρημα, και στο άλμπουμ με τις φωτογραφίες που ακολουθεί, θα δείτε όλο το οδοιπορικό προς το Μνημείο.
Ανεβήκαμε το ύψωμα ψάχνοντας, ξεκινώντας από τη διασταύρωση λίγο έξω από τα τελευταία σπίτια του Εξωχωρίου και με κατεύθυνση τη Σαϊδώνα.
Στο σημείο αυτό μια αυτοσχέδια πινακίδα από πλαστικοποιημένο χαρτί φωτοτυπικού πληροφορεί τον περαστικό ότι ο ανηφορικός χωματόδρομος οδηγεί στο Ύψωμα Παναγιάς, και αυτόν που γνωρίζει το ιστορικό, στη θέση όπου εκτελέστηκαν από τους αναρχοκομμουνιστές οι 37 χωροφύλακες που η μοίρα τους έστειλε να υπηρετήσουν την πατρίδα στην ευρύτερη περιοχή. Μια τοπική τραγωδία ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες που σημάδεψαν τον "Εμφύλιο" και που παραμένει χαμένη στην αχλή της μνήμης των γερόντων και διαστρεβλωμένη από τη φημολογία των απογόνων τους.
Η επίσκεψη στον τόπο του μαρτυρίου μας επιτρέπει να καταλάβουμε το πώς ακριβώς τοπικές διαμάχες συμπλέκονται με υπερτοπικά, στρατιωτικά και πολιτικά διακυβεύματα μέσα σε ένα ζοφερό κλίμα, για να οδηγήσουν στην τραγωδία. Τα βήματά μας ως εδώ πρέπει να τα οδηγούν η θυσία αυτών των ανθρώπων, η σχέση με τους προγόνους μας, η προσωπική κάθαρση, το νόημα της αλήθειας και της γνώσης, το περιεχόμενο της ταυτότητάς μας, η σύγκρουση δικαιοσύνης και εκδίκησης, μνήμης και λήθης.
Στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, η "Δεξιά" (δηλαδή το μη κομμουνιστικό στρατόπεδο, που ξεκινούσε από τις παρυφές του ΚΚΕ και πήγαινε ως την πιο ακραία δεξιά) δεν είχε δικαίωμα ούτε να έχει, αλλά ούτε και να θρηνεί θύματα. Αντίστροφα, η Αριστερά μπορούσε να διεκδικεί (όλα) τα θύματα και να καλύπτει τους δικούς της θύτες. Πρόκειται για μια γελοία αντίληψη που πλέον πνέει τα λοίσθια, αλλά είχε αδικαιολόγητα μεγάλη διάρκεια και μας έκανε πολύ κακό, καθιστώντας δυνατή και τη φάρσα του "ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς" των δύο τελευταίων ετών. Από την άποψη αυτή, ίσως να μην υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή καταθέτοντας δυο αγριολούλουδα στο λιτό και απέριττο Μνημείο να συλλογισθούμε το παρελθόν και να αναλογισθούμε το μέλλον για να μην επαναλάβουμε τα σφάλματα που στοίχισαν την πρόοδο και την προοπτική του Έθνους μας!
Στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, η "Δεξιά" (δηλαδή το μη κομμουνιστικό στρατόπεδο, που ξεκινούσε από τις παρυφές του ΚΚΕ και πήγαινε ως την πιο ακραία δεξιά) δεν είχε δικαίωμα ούτε να έχει, αλλά ούτε και να θρηνεί θύματα. Αντίστροφα, η Αριστερά μπορούσε να διεκδικεί (όλα) τα θύματα και να καλύπτει τους δικούς της θύτες. Πρόκειται για μια γελοία αντίληψη που πλέον πνέει τα λοίσθια, αλλά είχε αδικαιολόγητα μεγάλη διάρκεια και μας έκανε πολύ κακό, καθιστώντας δυνατή και τη φάρσα του "ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς" των δύο τελευταίων ετών. Από την άποψη αυτή, ίσως να μην υπάρχει πιο κατάλληλη στιγμή καταθέτοντας δυο αγριολούλουδα στο λιτό και απέριττο Μνημείο να συλλογισθούμε το παρελθόν και να αναλογισθούμε το μέλλον για να μην επαναλάβουμε τα σφάλματα που στοίχισαν την πρόοδο και την προοπτική του Έθνους μας!
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ!
7 σχόλια:
Αν ήξερε ο κόσμος τι θα συμβεί στην πολιτική ζωή του τόπου μας από το 2012 και μετά, το σίγουρο είναι ότι τα καφενεία δε θα είχαν χωριστεί ποτέ σε κόκκινα, πράσινα και μπλε. Κρίμα για τις φιλίες που χάλασαν τότε, κρίμα για τους οικογενειακούς τσακωμούς, κρίμα γιατί πιστέψαμε τόσο πολύ σε πρόσωπα που πιστεύουν μόνο στο συμφέρον τους.
Τι κι αν κατάστρεψαν αυτό το μνημείο, τι κι αν βεβηλώνουν άλλα μνημεία, η ιστορία δεν αλλάζει, τα εγκλήματα του ξενοκίνητου κομμουνισμού δεν ξεχνιούνται ούτε παραγράφονται. Τιμή και δόξα στους ηρωικούς νεκρούς. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!!!
Αυτά συμβαίνουν στη Δεξιά Μεσσηνία;
Δεν υπάρχει ενδιαφέρον ώστε να αναστηλωθεί το μνημείο;
Δεν υπάρχει ενδιαφέρον να τοποθετηθεί ένα τοπωνύμιο;
Από κανέναν;
Ο αστικός κόσμος στην Ελλάδα είναι σε βαθιά κρίση. Η κρίση που τον έχει συνταράξει και τον οδηγεί σε απώλεια αυτοπεποίθησης και σε αδυναμία αναδιάταξης είναι σαφώς κάτι βαθύτερο της αστάθειας που προκαλεί η τωρινή διακυβέρνηση και κάτι ευρύτερο της ανάγκης αντίδρασης προς αυτήν. Η κρίση του αστικού κόσμου στην Ελλάδα μοιάζει με αυτοάνοσο νόσημα και είναι, πιθανώς, η ίδια η γενεσιουργός αιτία που οδήγησε στην παράδοση της εξουσίας σε πολιτικά σχήματα που νομιμοποιούνται από αυτήν ακριβώς τη δυσπιστία και την ψυχική απόσταση από τον αστικό πολιτισμό. Χρειάζονται συνειδητοποιημένοι πολίτες, αλλαγή πλεύσης, διαφορετικές προσεγγίσεις και συμπεριφορές, ρηξικέλευθες αποφάσεις και μεγάλες τομές στο μέλλον. Με τον αστικό κόσμο σε πτώχευση και ψυχική εξουθένωση, οι τομές είναι ταυτόχρονα και συγκρούσεις. Από τις συγκρούσεις αυτές ίσως προκύψει το υλικό για την ανασύνθεση του αστικού κόσμου και την εξέλιξη της κοινωνίας. Εμείς, από αυτό εδώ το βήμα πράττουμε το πατριωτικό καθήκον μας, κρούουμε των κώδωνα του κινδύνου, καυτηριάζουμε τη γενική αφασία του αστικού κόσμου από την μεταπολίτευση και δώθε και ελπίζουμε για το μέλλον...
Δεν υπήρχε μνημείο εκεί και γι'αυτό δεν καταστράφτηκε ποτέ.Το χάλασμα των φωτογραφιών δεν ξέρω που το βρήκατε.Οι νεκροί είχαν ταφεί επί τόπου στο κτήμα συγγενικού μου προσώπου.Είχε τοποθετηθεί ένας σταυρός μόνο σε μια βάση που φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία σας.
Τρισάγιο τελείται κάθε χρόνο τον Αύγουστο.
Πάντως μη μένετε στην επιφάνεια των γεγονότων και μάλιστα σε ένα χωριό που πλήρωσε πολύ ακριβά τον εμφύλιο και έχει νεκρούς από τις δυο πλευρές.
Ρωτήστε και θα μάθετε και περιοριστήτε στις πράγματι πολύ ωραίες φωτογραφίες σας.
Την ιστορία τη γράφουν οι νικητές πάντα.
ειχα και εγω ενα θειο μου τον αδερφο τοθ πατερα μου που σκοτωθηκε στο συγκεκριμενο υψωμα βασιλης καλλιανιωτης λεγοταν επισκευτηκα το υψωμα πτιν 6 χρονια περιπου πηγα για να τιμησω την μνημη του θειου μου πηρα καποιες πληροφοριες και γνωρισα τον κυριο φωτη μουζουρεα ο οποιος εχασε τον πατερα του εκεινο το πρωινο ο κυριος φωτης μου εξιστορησε τα γεγονοτα και μου ειπε οτι τελει τρισαγιο καθε αυγουστο. τον ευχαριστω πολυ για οτι εχει κανει για την αναπαυση των ψυχων. διαβασα αρκετα για τα γεγονοτα του εμφυλιου που εκτυλιχτηκαν στην μανη ενα πραγμα με σοκαρε ΤΟ ΜΙΣΟΣ ευχριστω πολυ για την φιλοξενια λεγομαι κωστας καλλιανιωτης και καταγομαι απο την καρυστο
Δείτε εδώ ρεπορτάζ και φωτογραφίες από το Τρισάγιο που έγινε στις 20 Αυγούστου 2017 στον τόπο της θυσίας!
Δημοσίευση σχολίου