Στο πανηγύρι του Αγίου Σάββα στην Ιερά Οδό!!!

Αρχές της δεκαετίας του ’70. Το μπλε λεωφορείο με το νούμερο 177, Αθήνα - Κέντρο Χαϊδαρίου, ταξίδευε με τέρμα γκάζια στο τμήμα της Ιεράς Οδού μετά το ποτάμι. Η μηχανή μούγκριζε και ζέσταινε το χώρο γύρω από τον οδηγό και τους μπροστινούς επιβάτες. Τα τζάμια, οι λαμαρίνες και τα καθίσματα έτριζαν συθέμελα. Ο αέρας από τα ανοικτά παράθυρα ανέμιζε τα μαλλιά και τα ρούχα των επιβατών. Οι χειρολαβές και οι επιβάτες, όρθιοι και καθήμενοι χοροπηδούσαν με ρυθμό. Ο εισπράκτορας από τη θέση του εκφωνούσε την επόμενη στάση. Εγώ καθισμένος στο πλάγιο κάθισμα δίπλα στον οδηγό παρατηρούσα μια τις κινήσεις του και μια το τοπίο που έτρεχε με ξέφρενο ρυθμό. Προορισμός το κέντρο της πρωτεύουσας. Τερματισμός στην πλατεία Κουμουνδούρου και από εκεί περπάτημα. Το κομμάτι της διαδρομής από τον Κηφισό ως τις γραμμές του τραίνου ήταν το ομορφότερο και το πιο αραιοκατοικημένο και το κεφάλι έστριβε πότε από εδώ και πότε από εκεί να τα προλάβει όλα. Παλαιά εργοστάσια, καμίνια, νυχτερινά κέντρα της εποχής... Αριστερά οι εγκαταστάσεις του Ναυτικού και το εκκλησάκι του Άγιου Σάββα ανάμεσα σε μάντρες με παλαιά υλικά οικοδομών. Δεξιά η καμμένη και ερειπωμένη σήμερα χαρτοποιία και η ελιά του Πλάτωνα με τον τεράστιο κορμό πριν την ξεπατώσει το αυτοκίνητο που έπεσε πάνω της. Ενδιάμεσα το ρέμα του Προφήτη Δανιήλ με την απίστευτη μπόχα. Παρακάτω το Λυσσιατρείο, η Γεωπονική Σχολή, ο Βοτανικός Κήπος και στο βάθος να περνά το τραίνο σταματώντας την κίνηση… Τα θυμήθηκα όλα αυτά σήμερα εορτή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, γιατί το εκκλησάκι παρά τη διαπλάτυνση της Ιεράς Οδού στέκει εκεί, αγέρωχο για πολλούς αιώνες και σήμερα πανηγυρίζει. Απίστευτη ήταν σήμερα το πρωί η κοσμοσυρροή στη Θεία Λειτουργία. Ο σταθμός του ΜΕΤΡΟ ΕΛΑΙΩΝΑΣ είχε πρωτόγνωρη κίνηση και τα αυτοκίνητα έκαναν ουρές χιλιομέτρων στην άνοδο και την κάθοδο της Ιεράς Οδού και στους γύρω δρόμους. Όσο παράξενο κι αν ακουστεί, το εκκλησάκι που από μικρός παρατηρούσα και εκατοντάδες φορές είχα περάσει απ’ έξω, σήμερα μου δόθηκε η ευκαιρία να το επισκεφθώ, να προσκυνήσω και να το φωτογραφίσω. Σύμφωνα με την παράδοση αυτό το εκκλησάκι κτίστηκε τον 9ο μ.Χ. αιώνα από την αυτοκράτειρα Θεοδοσία, πάνω σ’ ένα αρχαίο ναό. Άλλωστε και η σύγχρονη Ιερά Οδός ακολουθεί το στίγμα της αρχαίας οδού που σε πολλά σημεία αποκαλύπτεται. Και γύρω από το εκκλησάκι τι επικρατεί σήμερα; Χάος!!! Κλειστές επιχειρήσεις, κατάλοιπα μιας άλλης εποχής, εγκαταλελειμμένα κτίρια, ένας απέραντος σκουπιδότοπος, ρυμοτομικές παρεμβάσεις, και μεγαλόπνοα έργα όπως ο σταθμός των υπεραστικών λεωφορείων, που έχουν αφεθεί στην τύχη τους... Και μια πονεμένη ιστορία... Το Αθλητικό Κέντρο του Παναθηναϊκού που έμεινε στα χαρτιά γιατί έτσι ήθελαν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα οικονομικά συμφέροντα που κρύφτηκαν πίσω από τους κομματικούς κορμοράνους του. Όμως έχει ο καιρός γυρίσματα και σήμερα οι ίδιοι που αντιδρούσαν και μίλαγαν για υποβάθμιση του τοπίου (ποιου τοπίου;), έρχονται να υποβαθμίσουν ολόκληρη την περιοχή στεγάζοντας χωρίς υποδομές στην παραγκούπολη χιλιάδες λαθρομετανάστες... Και την ίδια στιγμή παραχωρούν τεράστιες εκτάσεις του Πολεμικού Ναυτικού για την ανέγερση Τζαμιού. Πάντως, στη σημερινή μας περιήγηση το μόνο βέβαιο είναι ότι πουθενά δεν συναντήσαμε κορμοράνους!!!    

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες εδώ!