Πάντα τις τελευταίες δεκαετίες μια στάση στο σταθμό του Ζευγολατιού είναι μέσα στο πρόγραμμα των θερινών διακοπών μας. Οι παιδικές αναμνήσεις βλέπετε... Εκείνα τα χρόνια ήταν κομβικός σταθμός με τα τραίνα να κατευθύνονται προς Αθήνα και Καλαμάτα, αλλά και προς Κυπαρισσία - Πύργο - Πάτρα με την διακλάδωση των γραμμών. Εκείνα τα χρόνια όταν φτάναμε στο Ζευγολατιό σήμαινε ότι πλησίαζε το τέλος του ταξιδιού με προορισμό το Αριστοδήμειο. Όμως εκτός από τα ταξίδια οι όμορφες παιδικές αναμνήσεις είναι γεμάτες με το άρωμα του μοναδικού τοπικού εδέσματος. Ήταν τότε, που κάθε επίσκεψη του θείου Γιώργου από τον Αετό στο Χαϊδάρι συνοδευόταν και από ένα πακέτο παστέλια Ζευγολατιού, για το παιδί, όπως έλεγε! Βέβαια τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και άλλοι λόγοι που μας φέρνουν ως εδώ. Είναι πολλοί φίλοι μας από το Χαϊδάρι που έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στο όμορφο χωριό, είναι και αυτό το γαλακτομπούρεκο του Δαλκαφούκη, είναι και ο μερακλήδικος καφές του Κυριάκου στο σταθμό κάτω από τα πλατάνια...
