Πολίτη του διαδικτύου καλώς όρισες. Βρίσκεσαι σε βήμα διαλόγου, διεκδίκησης, σαρκασμού και αμφισβήτησης της κάθε λογής εξουσίας. Επειδή τίποτα δε χαρίζεται και όλα κατακτώνται, σε προτρέπω να διεκδικείς αυτά που σου αναλογούν και να μην απεμπολάς τα δικαιώματά σου. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ελεύθερα και με οιονδήποτε τρόπο, η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, διακίνηση, ακόμα και οικειοποίηση, των ενυπόγραφων ιδεών μου, απ’ αυτό το blog. Γιατί οι Ιδέες πρέπει να διακινούνται Ελεύθερα, δίχως περιορισμούς...
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011
Τελικά, πάμε Απεργία στα ΕΛΠΕ…
Τελικά πάμε απεργία.
Και επειδή κάποιοι από τη διοίκηση επικαλούνται το ρόλο αυτού του blog και τις προσωπικές επιλογές μας, οφείλουμε να πούμε δυο λόγια.
Ναι, είναι αλήθεια ότι κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας, κοντραριστήκαμε με άλλα blogs και με τις τοπικές κοινωνίες, τρέξαμε σε δημοτικά συμβούλια και δημοτικές παρατάξεις των όμορων, και όχι μόνο, δήμων, υπερασπιζόμενοι το επενδυτικό πρόγραμμα της εταιρείας.
Επισκεφθήκαμε φίλους υπουργούς και βουλευτές, ενημερώσαμε και αντιπαρατεθήκαμε με τους «επαγγελματίες οικολόγους», όταν οι δημόσιες σχέσεις της πρώην petrola, και των ΕΛΠΕ κατόπιν, ήταν ανύπαρκτες στις τοπικές κοινωνίες και στα ΜΜΕ.
Όλα αυτά, δεν τα κάναμε για να πάρουμε διαφήμιση στα έντυπα που εκδίδουμε ή συνεργαζόμαστε, και φυσικά δεν πήραμε.
Όλα αυτά τα κάναμε γιατί τα πιστεύαμε, γιατί θέλουμε την ανάπτυξη αυτού του τόπου και γιατί ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε για την εταιρεία που μας εξασφαλίζει εργασία.
Σε καμιά περίπτωση δεν τα πράξαμε για να κάνουμε «μάγκες» κάποιους διευθυντές ή διευθύνοντες, τους μετόχους και τους μεγαλομετόχους.
Πιστεύαμε και πιστεύουμε στο Δημόσιο χαρακτήρα της επιχείρησης και κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου, όταν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις αντιπαρατίθονταν ανούσια για το ποια θα είχε το πάνω χέρι.
Τώρα, κάποιοι από τη διοίκηση επιζητούν τη στήριξη των επιλογών τους μέσα από αυτό το blog, και ξινίζουν τα μούτρα τους επειδή είμαστε απέναντί τους.
Πώς όμως μπορείς να στηρίζεις ανθρώπους που δε σέβονται καμιά προσφορά και δεν εκτιμούν την επαγγελματική συνέπεια δεκαετιών;
Πως μπορείς να ανέχεσαι πληρωμένα (;) και κατευθυνόμενα δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ και να είσαι υποχρεωμένος να απολογείσαι στην κοινωνία και να προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας;
Φίλοι μου, τώρα είμαστε απέναντι, έτσι που τα καταφέρατε…
Εγώ πάω ΑΠΕΡΓΙΑ ! ! !
Ζητήστε να σας στηρίξουν όλοι αυτοί που «φτιάξατε» όλα αυτά τα χρόνια…
Όμως, πολύ φοβάμαι, πως θα τους έχετε κι αυτούς απέναντί σας, με την τακτική που ακολουθείτε !
Άλλωστε, το μαγαζί είναι πλέον ιδιωτικό, δεν του λείπουν οι επαγγελματίες αβανταδόροι και σε καμιά περίπτωση δε σκέφτομαι να τους υποκαταστήσω...
ΠΣΕΕΠ ΤΟ ΕΞΩΔΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
Αρ. Πρωτ : …164… Ασπρόπυργος 28/03/11
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ - ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Του Πρωτοβάθμιου Συνδικαλιστικού Σωματείου με την επωνυμία «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε.», που εδρεύει στον Ασπρόπυργο Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα.
ΠΡΟΣ Την Ανώνυμη Εταιρία με την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε.», που εδρεύει στο Μαρούσι, οδός Χειμάρρας αριθμός 8Α , όπως εκπροσωπείται νόμιμα.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ
1. Στο Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, οδός Πειραιώς, αριθ. 40, Αθήνα.
2. Στο Υπουργείο Ανάπτυξης, Λεωφόρος Μεσογείων αρ. 119, Αθήνα.
3. Στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, Πλατεία Βικτωρίας, αριθ. 7, Αθήνα.
_______________
Επειδή παρά τις απεργιακές κινητοποιήσεις που πραγματοποίησε το Σωματείο μας, στις οποίες συμμετείχε το σύνολο σχεδόν του προσωπικού της Εταιρείας, με αίτημα την λήψη των αναγκαίων μέτρων για την πρόληψη ατυχημάτων και τη διασφάλιση των όρων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, όπως αναλυτικά εκθέσαμε στην από 9.3.2011 Εξώδικη Δήλωση – Προειδοποίηση – Πρόσκληση, στο περιεχόμενο της οποίας εμμένουμε, συνεχίζετε να επιδεικνύετε την ίδια αδιάφορη, κακόπιστη και αντισυμβατική στάση.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Με την παρούσα, και σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 19 επ. του ν. 1264/82, 2 επ. του ν. 2224/94 και 23 παρ. 2 Σ, ΣΑΣ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΟΥΜΕ Ότι μετά την από 11/03/11 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου μας και την από 12/03/11 ομόφωνη απόφαση του Γενικού Συμβουλίου του Σωματείου μας, αποφασίστηκε η κήρυξη 10ήμερης Απεργίας των εργαζομένων της Εταιρείας, από 03/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. έως και 13/04/11 και ώρα 07:00 π.μ.
Ειδικότερα: Λαμβάνοντας υπόψη τη συμφωνία για τον καθορισμό του Προσωπικού Ασφαλείας της εταιρείας ΕΛ.ΠΕ. Α.Ε. και τα εγχειρίδια σταματήματος των διυλιστηρίων, η απεργία μας θα πραγματοποιηθεί ως εξής:
Στις 03/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. αρχίζει η διαδικασία σταματήματος όλων των μονάδων του διυλιστηρίου των ΒΕΑ μέχρι τη λήξη της απεργίας
α). Στις 03/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. λειτουργία στο μίνιμουμ της τροφοδοσίας των μονάδων του διυλιστηρίου των ΒΕΘ.
Στις 06/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. αρχίζει το σταμάτημα όλων των μονάδων του διυλιστηρίου των ΒΕΘ μέχρι τη λήξη της απεργίας.
β). Τα εργοστάσια Καυστικής Σόδας/ Χλωρίου και P.P. από τις 03/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. μειώνουν τροφοδοσία στο μίνιμουμ. Τα ίδια εργοστάσια, δηλαδή Κ.Σ./Χλ. και P.P., την 08/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. αρχίζουν τη διαδικασία σταματήματος μέχρι τη λήξη της απεργίας.
Στις 03/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. λειτουργία στο μίνιμουμ της τροφοδοσίας των μονάδων του διυλιστηρίου των ΒΕΕ.
Στις 07/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. αρχίζει το σταμάτημα όλων των μονάδων του διυλιστηρίου των ΒΕΕ μέχρι τη λήξη της απεργίας.
Από τις 03/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. δεν θα πραγματοποιείται καμία διακίνηση από και προς τρίτους μέχρι τη λήξη της απεργίας.
Από 11/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. έως τις 13/04/11 και ώρα 07:00 π.μ. απεργεί όλο το προσωπικό.
Με αιτήματα:
Α. Για τις ΒΕΘ Τη δημιουργία νέου συγκροτήματος (CCR) μετά την προσθήκη των νέων μονάδων για τη λειτουργία του οποίου είναι απαραίτητη η παρακάτω στελέχωση:
- 1 Εργοδηγός/ βάρδια - 1 Χειριστής Α’ / βάρδια - 1 Χειριστής Θαλάμου Ελέγχου/ βάρδια - 3 Χειριστές Πεδίου/ βάρδια και - 1 επιπλέον Χειριστής για την κάλυψη κανονικών αδειών, ασθενειών και ρεπό.
Αντίστοιχα για τα ON-SITES 1 επιπλέον χειριστή Θαλάμου Ελέγχου / βάρδια και 1 επιπλέον χειριστή πεδίου / βάρδια.
Επιπλέον, απαιτείται για την υποστήριξη των νέων μονάδων αντίστοιχη στελέχωση από τεχνικό προσωπικό στα Τμήματα Συντήρησης (Μηχανολογικό, Ηλεκτρολογικό, Όργανα).
Για την κάλυψη των παραπάνω θέσεων απαιτούνται άμεσα νέες προσλήψεις.
Σημειώνουμε ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη προσωπικού σε όλα σχεδόν τα τμήματα υποστήριξης και τις μονάδες παραγωγής με αποκλειστική ευθύνη της Εταιρείας.
Β. Για τις ΒΕΕ Τη γνωστοποίηση των Οργανογραμμάτων με τις προτεινόμενες θέσεις (πόστα) που θα εξασφαλίσουν το ξεκίνημα και την ασφαλή λειτουργία τους.
Εν όψει της ως άνω απεργιακής κινητοποίησης και σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 3 του ν. 2224/1994 ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ Στη διαδικασία του δημόσιου διαλόγου που θα λάβει χώρα την Πέμπτη 31/03/11 και ώρα 13:00 στα γραφεία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, Πλατεία Βικτωρίας αρ. 7. Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει νόμιμα την παρούσα σε όσους απευθύνεται, για να λάβουν γνώση και για τις έννομες συνέπειες, αντιγράφοντας το περιεχόμενο της παρούσας στην έκθεση επίδοσής του.
Ασπρόπυργος, Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
Για την εξωδίκως δηλούσα
Ο πληρεξούσιος Δικηγόρος ΚΙΟΥΛΟΣ Ν. ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΜ ΔΣΑ 28252
ΣΟΛΩΝΟΣ 7 – ΚΟΛΩΝΑΚΙ 10671
ΤΗΛ: 2103615083 FAX: 2103615080
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
Το ναυάγιο του Συμπαραστάτη…
Ο Συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης είναι νέος θεσμός που έφερε στο προσκήνιο ο Καλλικράτης.
Πρόκειται για τοπικό εργαλείο προστασίας του πολίτη και της επιχείρησης από την κακοδιοίκηση και τη διαφθορά.
Θα πρέπει να είναι πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας και να παίρνει την ισχυρή πλειοψηφία των 2/3 στα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια.
Αυτό έπρεπε να έχει γίνει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου.
Μέχρι σήμερα, μόνο 4 στις 13 Περιφέρειες και 20 από τους 180 Δήμους κατάφεραν να αναδείξουν Συμπαραστάτη.
Ο λόγος; Γνωστός κι ελληνικός: Πήραν αμπάριζα η μικροπολιτική και το παρασκήνιο, με αποτέλεσμα οι περισσότερες υποψηφιότητες να είναι κομματικές, δηλαδή φίλοι και γνωστοί τοπικών στελεχών ή στενοί συνεργάτες τους, με αποτέλεσμα να μην παίρνουν πλειοψηφία.
Κίνδυνος, αν εξακολουθήσουν να λειτουργούν έτσι, μέχρι τη λήξη της θητείας τους να μην έχουν εκλέξει πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Πουθενά η συναίνεση, πουθενά η κοινή λογική.
Συμβαίνει κι εδώ ότι και στην κεντρική πολιτική σκηνή, που τα κόμματα καλούνται να αντιμετωπίσουν με κύρια υπεύθυνη την Κυβέρνηση μια κατάσταση έκτακτης εθνικής ανάγκης και εξακολουθούν να κάνουν μικροπολιτική.
Κάθε κόμμα λαλεί το σκοπό του αδυνατώντας να συνεργαστούν.
Το σοβαρότερο καρκίνωμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Αδυναμία συνεργασίας, που απορρίπτεται μετά βδελυγμίας.
Μπροστάρης, το ΚΚΕ !
Αν αυτό δεν αλλάξει, αν δεν το απαιτήσουμε, δεν πρόκειται να υπάρξει ακτίνα φωτός.
Θα έχουμε πάντα, μια από τα ίδια !
Και ενώ η κεντρική εξουσία βλέπει το αδιέξοδο για την εκλογή Συμπαραστάτη του δημότη, σκέπτεται σοβαρά να τροποποιήσει το νόμο έτσι ώστε αυτός να εκλέγεται με απλή πλειοψηφία και από Συμπαραστάτης του δημότη να είναι... Συμπαραστάτης της δημοτικής Αρχής !
11ος Μεσσηνιακός Διαγωνισμός Πληροφορικής !
Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Οι ευυπόληπτοι που έπεσαν στην ανυποληψία…
Ανανέωσαν το ραντεβού τους σε 15 μέρες για 15 ψωροεκατομμύρια…
Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος εστιάζοντας στην ουσία του προβλήματος μίλησε για Παναθηναϊκάκι…
Κατά τ' άλλα, μας έμειναν τα παλιά πρωτοσέλιδα ! ! !
Απορία ψάλτου... βηξ ! ! !
Στους αυλικούς του απευθύνομαι...
Τα μεταφέρετε ή τον λιβανίζετε κι αυτός σας ευλογεί;
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
Ο Σωτήρης Παναγιωτόπουλος για το οδικό δίκτυο της Μεσσηνίας ! ! !
Ο τόπος αυτός λειτουργεί λες και όλα είναι φτιαγμένα μέχρι την Αρκαδία.
Όλα αρχίζουν και σταματούν στην Τρίπολη.
Έτσι και ο Υπουργός Υποδομών κ. Δημ. Ρέππας, εξ …Αρκαδίας ορμώμενος, σκέφτηκε να περικόψει δαπάνες, πετσοκόβοντας όμως την ανάπτυξη της Μεσσηνίας με το να καταργήσει τον Περιμετρικό της Καλαμάτας, καθώς και τον δρόμο Τσακώνα-Καλό Νερό έως τον Πύργο.
Κεραυνός εν αιθρία οι πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Υποδομών.
Ο άνθρωπος ή αγνοεί τις συμβάσεις που έχει υπογράψει το δημόσιο και έχει και ο ίδιος στη Βουλή ψηφίσει, ή δεν έχει εικόνα των έργων και της σημασίας τους για την Μεσσηνία και την Πελοπόννησο.
Εκτός και αν ρίχνει πονηρά το δόλωμα, να δη αν τσιμπάει το ψάρι που λέγεται Μεσσηνιακός λαός και να καταγράψει αντιδράσεις.
Σκοπός του, η μεταφορά κονδυλίων αλλού για να μην θιγεί η τσέπη τους και το ΔΝΤ!
Αυτή η κυβέρνηση είναι η πιο ανάλγητη που πέρασε ποτέ καταδικάζοντας τον Ελληνικό λαό στην φτώχεια και την ανέχεια, εμποδίζοντας κάθε μορφή ανάπτυξης, ανίκανη να διαχειριστή οποιοδήποτε θέμα.
Τώρα από τοπικής πλευράς, βλέπουμε τους εδώ παράγοντες να στήνουν χορό εντυπώσεων και όψιμοι ¨αγωνιστές¨ του τόπου να σηκώνουν πολιτικάντικες παρδαλές σημαίες.
Δυστυχώς οι οπαδοί του παλαιοκομματισμού, οι εραστές της πολιτικής του κομματάρχη, οι παλαιοπολιτικοί, δεν βάζουν μυαλό, δεν εκσυγχρονίζονται, δεν κάνουν προτάσεις ωφέλιμες για τον τόπο, περιορίζονται μόνο σε εκ του πονηρού δηλώσεις και συνεντεύξεις.
Ο Κυβερνητικός Υφυπουργός δήλωσε ότι δεν γνωρίζει το θέμα και θα ζητήσει συνάντηση με τον Υπουργό Υποδομών και οι Κυβερνητικοί Βουλευτές απέφυγαν να μιλήσουν φοβούμενοι το πολιτικό και προσωπικό τους κόστος.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας προ ημερών σε δηλώσεις του, προπομπός από ότι φαίνεται του κ. Ρέππα μίλησε για ΣΔΙΤ χωρίς… διόδια!
Προετοίμαζε φαίνεται το έδαφος για τον μπαμπούλα της διακοπής των έργων, φέρνοντας πονηρά διαδικασίες επέκτασης των συμβάσεων παραχώρησης που είναι και το ζητούμενο για τους μεγαλοεργολάβους.
Προχθές σε δηλώσεις του για τον κίνδυνο κατάργησης του Περιμετρικού της Καλαμάτας, ο λαλίστατος κατά τα άλλα κ. Αντιπεριφερειάρχης, αρκέστηκε να πει ότι… θεωρεί τον Περιμετρικό της Καλαμάτας ζωτικής σημασίας για την ισόρροπη ανάπτυξη.
Μίλησε όμως και ο Βουλευτής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και με δηλώσεις του μάλιστα την ημέρα του εορτασμού της 25ης Μαρτίου, θυμήθηκε να μας επαναλάβει, ότι το 2004 έως το 2007 που ήταν Υφυπουργός ¨έκανε μεγάλο πολιτικό και προσωπικό αγώνα¨ για τους δρόμους.
Λες και δεν είχε υποχρέωση.
Μας επανέλαβε δε στη συνέχεια σε συνέντευξή του, αυτό που πρόσφατα είπε στη Βουλή, ότι θα πάει τον φάκελο του Παραδείσια-Τσακώνα στον Εισαγγελέα.
Ξέχασε όμως ο κ. Βουλευτής να μας πει, γιατί τόσο χρόνια (από το 2003 που έπεσε ο δρόμος) δεν πήγε τον φάκελο στον εισαγγελέα και τον πάει τώρα που κινδυνεύει να παραγραφεί κάθε αδίκημα!
Μετά από επτά (8) χρόνια!!
Μήπως βλέπει εκλογές!!!
Επίσης γιατί δεν έστειλε όντας Υφυπουργός (2004-2007) τα ¨λαμόγια¨ που τσέπωσαν όπως λέει (συνέντευξη ¨Ελευθερία¨) το δημόσιο χρήμα στην φυλακή;
Τον εμπόδισε κανείς να κάνει το καθήκον του ως Βουλευτής Μεσσηνίας, ως Έλληνας πολίτης και Υφυπουργός της Κυβέρνησης Καραμανλή;
Και εάν τον εμπόδισε κάποιος γιατί δεν βγήκε τόσα χρόνια να τον καταγγείλει επωνύμως;
Δηλώνει ο κ. Βουλευτής, ότι το θέμα έχει συνέχεια, γνωρίζει πολύ καλά ως νομικός που είναι, ότι η απόκρυψή τους μέχρι τώρα είναι ποινικό αδίκημα.
Γιατί αν ξέρει κάτι το κρύβει;
Θυμήθηκε όμως την ημέρα της 25ης Μαρτίου να μας πει, ότι θα σηκωθούν και οι πέτρες αν σταματήσει το έργο του Περιμετρικού της Καλαμάτας.
Δηλαδή το αυτονόητο!!
Ξέχασε όμως τους αγώνες ετών των Μεσσηνίων για αυτό το έργο ζωής και ανάπτυξης.
Ξέχασε ότι οι δρόμοι ανάπτυξης ήταν συλλογική πρόταση του κόμματος της Ν.Δ Μεσσηνίας στην εκπόνηση τότε του Αναπτυξιακού μας Προγράμματος, μέσα από ευρεία διαβούλευση με όλους τους φορείς της Μεσσηνίας, από την οποία διαβούλευση συστηματικά απουσίαζε.
Ξέχασε φυσικά και τους αγώνες των συναδέλφων του Μεσσήνιων Βουλευτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για τους δρόμους, καθώς και τους αγώνες των Δήμων, Κοινοτήτων, Επιμελητηρίων, των Φορέων και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
Να προσέχει ο κ. βουλευτής και οι λοιποί παρατρεχάμενοι όψιμοι διεκδικητές της δόξας, μην από τις πολλές πέτρες τους πέσει η μέση, ή το χειρότερο επειδή οι Μεσσήνιοι τους πήραν χαμπάρι, μην τους πάρουν όλους με τις… πέτρες.
Ενεργούν όλοι τους, λες και τα χρήματα των έργων βγαίνουν από την τσέπη του μπαμπά τους και μας κάνουν χάρη πως δεν είναι χρήματα από τα αίμα του Ελληνικού Λαού που πληρώνει θυσίες και φόρους για ένα καλύτερο μέλλον.
Ο Αιρετός Περιφερειάρχης, πρέπει να μην αρκεστεί σε δηλώσεις που είδαμε, αλλά άμεσα να πάρει πρωτοβουλίες.
Να φέρει το θέμα εκτάκτως στο Περιφερειακό Συμβούλιο και σε συνεργασία με όλες τις παρατάξεις του Περιφερειακού Συμβουλίου, τους αυτοδιοικητικούς φορείς και λοιπούς παράγοντες και της Μεσσηνίας, να αντιδράσουμε δυναμικά και προγραμματισμένα, πιέζοντας την Κυβέρνηση, ζητώντας ξεκάθαρα από τους αρμόδιους Υπουργούς Υποδομών & Οικονομικών, να δώσουν σαφείς απαντήσεις, ώστε ακόμα και κάθε σκέψη απομόνωσης της Μεσσηνίας να σταματήσει εδώ.
Θεωρώ ότι είναι ακόμα επίκαιρη η από 4/3/2011, επιστολή του επικεφαλής της παράταξής μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο ¨Δυνατή Πελοπόννησος¨ προκειμένου να συζητηθεί το θέμα των μεγάλων οδικών αξόνων της Πελοποννήσου.
Είναι κρίμα ο Νομός Μεσσηνίας, με τόσους Εθνικούς αγώνες, με τόση προσφορά, με τέτοια συμμετοχή στα κοινά και τόσους πολιτικούς στις Κυβερνήσεις όλων των κομμάτων να περιμένει ακόμα να συνδεθεί στην κυριολεξία οδικά με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Χάσαμε το τραίνο, χάσαμε το αεροπλάνο, δεν υπάρχει θαλάσσια σύνδεση, χάνουμε τους δρόμους και μας καταδικάζουν στην απομόνωση.
Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Ποιος ξέρει τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από αυτές τις πολιτικές. ΕΙΔΩΜΕΝ!!
Δηλώσεις Τατούλη για αυτοκινητόδρομους και περιφερειακό δακτύλιο Καλαμάτας !
Από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων μας στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ξεκαθαρίσαμε την θέση μας για το θέμα των μεγάλων οδικών έργων, θέτοντας την Μεσσηνία ως τον ακρογωνιαίο λίθο που θα πατήσουμε για να κτίσουμε το αναπτυξιακό μας μοντέλο.
Σε ότι αφορά τον περιμετρικό της Καλαμάτας για μια ακόμα φορά επαναλαμβάνουμε την ξεκάθαρη πολιτική μας άποψη:
Δεν δεχόμαστε ακρωτηριασμό των οδικών αξόνων.
Ζητάμε την απόλυτη εφαρμογή και τήρηση των όρων της σύμβασης για ολοκλήρωση του άξονα μαζί με τον περιμετρικό της Καλαμάτας.
Ζητάμε την απόλυτη τήρηση της σύμβασης παραχώρησης όπως αυτή ψηφίστηκε στην βουλή, διότι οποιαδήποτε αλλαγή θα καθιστά αδύναμη και μη αναγκαία την καταβολή διοδίων, διότι το έργο θα είναι ημιτελές.
Όπως είχα την ευκαιρία από τις 18 Μαρτίου να θέσω κατηγορηματικά στον Υπουργό Ανάπτυξης, κ. Μ. Χρυσχοϊδη, παρουσία των διακεκριμένων διπλωματών που επισκέφτηκαν την Περιφέρεια μας, στα επόμενα τρία χρόνια θα έχουμε τελειώσει όλες τις διαδικασίες και θα έχει εκδοθεί το χρηματοδοτικό μοντέλο για να αποκτήσουμε ένα πλήρες οδικό δίκτυο.
Βάζοντας μέσα στη διαδικασία του υπάρχοντος οδικού δικτύου, που είναι εξαιρετικής σημασίας, του δρόμου Αθήνα – Κόρινθος – Τρίπολη – Καλαμάτα, Τρίπολη – Σπάρτη, και τον υπόλοιπο ανατολικό άξονα που αρχίζει από το Κρανίδι πηγαίνει στο Λυγουριό πηγαίνει στο Άστρος στο Λεωνίδειο στη Μονεμβασιά και φθάνει στην Καρδαμύλη και στην Στούπα.
Βάζοντας ταυτόχρονα και στην ίδια διαδικασία και τον λεγόμενο δυτικό άξονα.
Ο δυτικός άξονας έχει προτεραιότητα για εμάς.
Η Μεσσηνία είναι το σημαντικό κεφάλαιο για εμάς.
Θέλουμε λοιπόν το ενδομεσσηνιακό οδικό δίκτυο να καλυφθεί.
Να καλύψουμε το έλλειμμα όλων αυτών των προηγούμενων πολιτικών.
Και όσον αφορά το θέμα του Περιφερειακού της Καλαμάτας είμαστε ξεκάθαροι, δεν δεχόμαστε ακρωτηριασμό των οδικών αξόνων.
Θέλουμε ακόμα να πληρώσουμε και το μεγάλο ζήτημα της ολοκλήρωσης του εδώδιμου δυτικού άξονα που είναι Πάτρα – Πύργος – Ολυμπία – Καλαμάτα.
Ήδη συζητάμε για το πώς θα βρεθούν οι διαδικασίες για να επεκταθεί το σύμφωνο παραχώρησης.
Με καθαρούς κανόνες με καθαρούς όρους.
Εμείς είμαστε αδιαπραγμάτευτοι στα θέματα της διαφάνειας και προσηλωμένοι στην αποτελεσματική υλοποίηση του Σχεδίου Δράσης μας χωρίς παρεκκλίσεις και εκπτώσεις.
Ας γίνει παράδειγμα προς αποφυγή το τμήμα του δρόμου Γαργαλιάνοι – Ρωμανός στο δίκτυο Κυπαρισσία – Γαργαλιάνοι – Φιλιατρά, ένα έργο που έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ το 2006 και το 2011 δυστυχώς δεν έχει βρει ακόμα την πορεία υλοποίησης του.
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011
Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την τραγωδία που είναι επί θύραις ! ! !
Να είναι άραγε τυχαία η εμπλοκή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλων ανεξαιρέτως των κρατών που βρέχονται από την θάλασσα αυτή; Εξηγούμαι:
Η Ελλάδα χρεωκοπημένη για την επόμενη 50ετία και αδύναμη εθνικά με διχασμένο τον πολιτικό της κόσμο και με χαλαρή πνευματική συνοχή.
Η Τουρκία σε επίφαση ευμάρειας του λαού της, με τον πλούτο να συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων, με την γεωργία και την κτηνοτροφία της να καταστρέφεται, ενώ το Ισλάμ της "προτεσταντοποιείται". Και κυρίως, με τις πηγές του Τίγρη και του Εφράτη να μην της ανήκουν πιά.
Η κατεχόμενη Κύπρος έτοιμη να χειραφετηθεί από την "μητέρα Τουρκία".
Η Συρία και ο Λίβανος με τη δαμόκλεια σπάθη εξέγερσης του λαού, επάνω τους και την αποδόμηση του ψεύτικου παραδείσου τους.
Η βόρεια Αφρική να βιώνει την επίμονη απαίτηση εξωγενών παραγόντων για αλλαγή των ηγετών της, με τον κίνδυνο, πλεον, της χειραφέτησης των φυλών μόνιμο και διαρκή. Προηγούμενο παράδειγμα, η Ρουάντα.
Μπορεί σήμερα οι "αδελφοί μουσουλμάνοι" να είναι διχασμένοι, όμως αύριο;
Μπορεί η Σαουδική Αραβία να συμπλέει σήμερα, για τους λόγους της, με τη Δύση, όμως αύριο;
Το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να ενώσει το Ισλάμ σήμερα, είναι το κήρυγμα για "αναβίωση των Σταυροφοριών" οι οποίες στη συνείδηση των απλών μουσουλμάνων δεν έχουν τελειώσει.
Η πυρηνική καταστροφή στην Ιαπωνία θα καταστήσει πιό ασφυκτικό τον κλειό στο λαιμό αδύναμων χωρών, οικονομικά και εθνολογικά.
Το αρνητικό κλίμα που δημιουργήθηκε δεν μπορεί να αναστρέψει τον ενεργειακό μονόδρομο προς τα πυρηνικά, ομως, θα οδηγήσει σε σπασμωδικές ενέργειες εξόρυξης των τελευταίων κοιτασμάτων πετρελαίου.
Η Πατρίδα μας έχει πρόβλημα συμμαχιών. Τώρα βέβαια η θηλειά γύρω από το λαιμό μας έσφιξε, όμως για όσο χρονικό διάστημα η Τουρκία δεν έχει βαθύτερη σχέση με την ΕΕ. Μετά;
Για το γεωγραφικό διαμέρισμα της Θράκης, το πρόβλημα είναι μόνο δημογραφικό, όμως αποτελεί άσσο στο μανίκι πολλών. Για τα νησιά μας στο κεντρικό Αιγαίο και στις ΑΟΖ, το πρόβλημα είναι απλώς γεωπολιτικό και «άχρι καιρού».
Η αντίδρασή μας στην ποινικοποίηση της αμφισβήτησης των γενοκτονιών, ήδη μείωσε τους παραδοσιακούς μας φίλους.
Ο πρόχειρος και άσφαιρος λεκτικός μας αντισημιτισμός στερεί από τη Χώρα μας ισχυρούς συμμάχους.
Η έλλειψη πνευματικής συνοχής του λαού μας καθιστά τις αντιστάσεις μας μηδενικές. Η απόρριψη των συμβόλων μας και η αμφισβήτηση της κάθε παραδόσεώς μας, μετεωρίζει τους κοινωνικούς βηματισμούς μας. Η σιωπή της Εκκλησίας, την οποία πολλοί χειροκροτούν, θα κατασταθεί η τιμωρία του λαού μας.
Η πολιτική, για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου, φοβάται και σαστισμένη δεν μπορεί να δώσει λύσεις. Ο έστω ξύλινος πολιτικός λόγος δεν αποφασίζει να βγει από το έρκος των οδόντων και η αμηχανία των πολιτικών είναι έκδηλη.
Η ραστώνη και η μισαλοδοξία των δημοσίων υπαλλήλων έναντι κάθε ντόπιου και ξένου επενδυτή αποτελούν τροχοπέδη σε κάθε μορφής ανάπτυξη. Η επιείκεια στην ατιμωρησία έχει γίνει πιό σκανδαλώδης από τα εγκλήματα και συσσωρεύει οργή και φθόνο.
Ο ευνουχισμός της δημοσιογραφίας εντείνει την αγωνία για την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Το κομματικό στίψιμο των πνευματικών ανθρώπων και η απομόνωσή τους στις ίντριγκες των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, δεν αφήνει περιθώρια ελπίδων.
Ο λαός μας άρχισε να πένεται και το «μαύρο χρήμα» που ακόμα κυκλοφορεί δεν επιτρέπει να αντιληφθούμε ξεκάθαρα την τραγωδία. Που δεν είναι «επί θύραις», αλλά έφτασε.
Δεν πιστεύω στις μετά Χριστόν προφητείες και με ενοχλεί αφάνταστα η πρόσφατη εσχατολογία, την θεωρώ σύμπτωμα της γενικής σήψης, όμως, τον τίτλο του παρόντος μπαίνω στον πειρασμό να σας τον παρουσιάσω ολόκληρο: «...επί της γης συνοχή εθνών εν απορίᾳ ηχούσης θαλάσσης και σάλου, αποψυχόντων ανθρώπων από φόβου και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη» (Λουκ. 21, 25-26).
✢ Ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος
Εραστές της εξουσίας και του κρατικού ταμείου !
Η ανίερη συμμαχία των πολιτικών κομμάτων, των επαγγελματικών συντεχνιών και των τοπικών αρχόντων, δηλαδή των εραστών της εξουσίας και του κρατικού ταμείου, έχει υποστεί σοβαρές ρωγμές λόγω των καταστροφών που η ίδια έχει προκαλέσει.
Εν τούτοις, όταν η παρούσα οικονομική ύφεση υποχωρήσει και η χώρα βρεθεί πάλι στον δρόμο της ανάπτυξης, είναι βέβαιο ότι η συμμαχία αυτή θα ανασυνταχθεί για να συνεχίσει εκ νέου την καταλήστευση του πλούτου που παράγουν οι έλληνες εργαζόμενοι.
Προς αποφυγή τούτου, είναι αναγκαίο οι έντιμοι και φωτισμένοι πολιτικοί που έχουν γνώση της κατάστασης (και ασφαλώς υπάρχουν τέτοιοι πολιτικοί) να λάβουν μέτρα τώρα.
Ιδού μερικά τέτοια μέτρα:
Η απομόνωση των τοπικών αρχόντων από τέτοιες συμμαχίες είναι σχετικά εύκολη.
Αρκεί να προβλεφθεί ότι οι δήμοι θα λειτουργούν με ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, χωρίς κρατικές ενισχύσεις και χωρίς εγγυημένα από το κράτος δάνεια.
Η υποχρέωση εξίσωσης εσόδων-εξόδων σε ετήσια βάση θα καταστήσει εύκολη την αξιολόγηση του έργου των δημάρχων και θα αφυπνίσει τους δημότες ως προς τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους.
Για παράδειγμα: δεν θα γεμίζει ο δημότης τον δρόμο με σκουπίδια αν ξέρει ότι ο ίδιος θα πληρώσει για την καθαριότητα.
Οι επαγγελματικές συνδικαλιστικές συντεχνίες εύκολα ξεδοντιάζονται αν ληφθούν ορισμένα απλά νομοθετικά μέτρα, όπως π.χ. η απαγόρευση συμμετοχής προέδρων, αντιπροέδρων και μελών του ΔΣ σε βουλευτικές και δημοτικές εκλογές αν δεν παρέλθει τετραετία από τη λήξη της θητείας τους.
Επίσης, θετικό μέτρο θα είναι η απαγόρευση συμμετοχής τους σε διοικητικά συμβούλια των ΔΕΚΟ από τα οποία εισπράττουν σημαντικές αμοιβές.
Επίσης πρέπει να αποκλεισθούν οι συνδικαλιστές από τα πειθαρχικά συμβούλια, όπου το μόνο που κάνουν είναι να ευνοούν τους ημετέρους ή να εκδικούνται τους αντιπάλους.
Με τέτοια και άλλα παρόμοια μέτρα είναι πιθανόν ο συνδικαλισμός να αναδείξει ηγέτες που να ενδιαφέρονται για την καλυτέρευση της θέσης των εργαζομένων και για το καλό της χώρας.
Στην περίπτωση των πολιτικών, η αποδυνάμωση των παραγόντων που οδηγούν στη δημαγωγία, στον λαϊκισμό, στη διαφθορά και στη φαυλότητα δεν είναι εύκολη.
Και τούτο διότι συνδυάζονται προσωπικές φιλοδοξίες (άμετρες και αδικαιολόγητες), οικογενειοκρατία, εγχώρια και διεθνή οικονομικά συμφέροντα, κουλτούρα, δύσκολα αποβαλλόμενες συνήθειες κτλ. και δημιουργούν πηγές εξουσίας που δεν στερεύουν εύκολα.
Εν τούτοις, η αντιστροφή των καταστρεπτικών για τη χώρα τάσεων μπορεί να επιτευχθεί αν ληφθούν ορισμένα μέτρα, όπως τα παρακάτω:
Πρώτον, μείωση του αριθμού των βουλευτών, π.χ. σε 150.
Δεύτερον, απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος κατά τη διάρκεια της βουλευτικής θητείας.
Πώς μπορεί κανείς να υπηρετεί τον λαό, να μελετάει νομοσχέδια, να βρίσκεται στη Βουλή κτλ., όταν ασκεί επάγγελμα ή κάνει επαγγελματικό τουρισμό σε μακρινές χώρες;
Ας μην ξεχνάμε, ουδείς αναντικατάστατος σε αυτόν τον κόσμο.
Τρίτον, κατάργηση της ασυλίας για τα μη πολιτικά παραπτώματα ή λάθη, και γενικά αντιμετώπιση των βουλευτών ως απλών πολιτών έναντι του νόμου.
Τέταρτον, κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων.
Πέμπτον, υποχρεωτική διαφάνεια στη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων.
Είναι τυφλός όποιος δεν βλέπει ότι η χώρα βουλιάζει στο χάος.
Οι πολιτικοί που διαθέτουν ευθυκρισία και εντιμότητα πρέπει να σκεφθούν και να δράσουν αποφασιστικά τώρα.
Ο κ. Θεόδωρος Π. Λιανός είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Γεια σου κυρ Εισαγγελέα ! ! !
Οι προσφυγές του Σωματείου οδηγούν σε αλλεπάλληλες αναβολές το ξεκίνημα των νέων μονάδων.
Το βέβαιο είναι πως δεν πρέπει να ξεκινήσουν κάτω από ανασφαλείς συνθήκες.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα ΕΛΠΕ της Θεσσαλονίκης την περασμένη εβδομάδα.
Σάββατο 26 Μαρτίου 2011
Κανένας συνάδελφος να μη λείψει από το Χορό του Σωματείου των ΕΛΠΕ ! ! !
Κλικάρετε στην ανακοίνωση του Σωματείου μας, για να διαβάσετε τις λεπτομέρειες.
Φέτος, έχουμε ένα λόγο παραπάνω για να κάνουμε την παρουσία μας αισθητή.
Πέρα από τις εκκρεμότητες με τη ΣΣΕ, η εταιρεία έκοψε την καθιερωμένη επιδότηση του χορού προς το ΠΣΕΕΠ, σπρώχνοντας άφθονο χρήμα για να κάνει δημόσιες σχέσεις με καλόγριες - αδελφάτα & παπαγάλους ! ! !
Το πρόγραμμα στο REX με τους Δημήτρη Μπάση και Γιάννη Κότσιρα είναι από τα καλύτερα… δεν παίζεται ! ! !
Ευτυχώς που δεν πτωχεύσαμε χθες ! ! !
Γιατί δεν είχα προλάβει να βγάλω τις καταθέσεις μου έξω…
Δόξα σοι ο Θεός !
Και είχα μια ανησυχία φοβούμενος πως θα πτωχεύσουμε…
Αλήθεια, πώς αισθάνονται σήμερα οι φίλοι bloggers που αναπαρήγαγαν τη συγκεκριμένη… «είδηση»;
Μήπως πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικότεροι και να σκεφτόμαστε λίγο ψυχραιμότερα, πριν αποφασίσουμε να αναπαράγουμε τη μπαρούφα, την κακοήθεια, ή τη σκοπιμότητα του καθενός στο διαδίκτυο;
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
Γιατί εορτάζουμε τις εθνικές επετείους, όπως η 25η Μαρτίου;
Πρώτα απ’ όλα για να θυμόμαστε και ν’ αποδίδουμε δόξα και τιμή σ’ αυτούς που αγωνίσθηκαν τόσο σκληρά και άνισα για να μας δώσουν μια ανεξάρτητη και ελεύθερη πατρίδα. Κατά δεύτερο λόγο, για να εμπνεόμαστε και να διδασκόμαστε από το παράδειγμά τους και να επιβεβαιώνουμε τη θέλησή μας να διαφυλάξουμε ό,τι μας έδωσαν και να εργαζόμαστε για μεγαλύτερη συνεχώς πρόοδο και προκοπή του λαού μας και ανέφελη, όσο το δυνατόν, εθνική προοπτική.
H Επανάσταση του 1821 ήταν μια μάχη ζωής και θανάτου για εθνική αναγέννηση και ελευθερία. Εάν αναλογισθεί κανείς τους όρους, εσωτερικούς και διεθνείς, κάτω από τους οποίους διεξήχθη, μοιάζει με θαύμα. Το έθνος κινδύνευσε με γενική σφαγή, πραγματική γενοκτονία, ως αντίδραση στην επανάστασή του. Η σύγκρουση προσελάμβανε εκ των πραγμάτων και θρησκευτικό χαρακτήρα, πέρα από τον εθνικό, γιατί η ξένη τυραννία ήταν ταυτόχρονα θεοκρατικό ισλαμικό καθεστώς και καταπίεζε εξίσου έθνος και θρησκεία. Γι’ αυτό ο αγώνας των επαναστατών ήταν αγώνας υπέρ πίστεως και πατρίδος, όπως ήταν, άλλωστε, επί αιώνες, πριν από την πτώση της Κων/λεως. Αυτή είναι η μοίρα των λαών που αποτελούν, με την ισχυρή τους ταυτότητα και τη στρατηγική τους θέση, πολιτιστικό σύνορο. Στην κλασική Ελλάδα, το ιστορικό πολιτιστικό σύνορο σηματοδοτήθηκε από τον Μαραθώνα, τις Θερμοπύλες, τη Σαλαμίνα, τις Πλαταιές. Στη χριστιανική βυζαντινή περίοδο, σηματοδοτήθηκε από την τρομερή σύγκρουση με το νεοφανές Ισλάμ, η οποία έγινε θρύλος στα χείλη του λαού, με τα ακριτικά τραγούδια και το έπος του Διγενή Ακρίτα, του μεσαιωνικού Ηρακλή. Αργότερα, η ίδια σύγκρουση ανανεώθηκε με τους νέους ιστορικούς πρωταγωνιστές του Ισλάμ, τους Τούρκους Οθωμανούς, από το Μαντζικέρτ, 1071, μέχρι την άλωση.
Η Επανάσταση πέρασε επανειλημμένα μέσα από Συμπληγάδες Πέτρες και κινδύνευσε να συντριβεί από εξωτερικές αλλά και εσωτερικές αιτίες, με πρώτη τους ανταγωνισμούς και τη διαίρεση. Η παρέμβαση του Ιμπραήμ, με νέες δυνάμεις, με ευρωπαϊκή οργάνωση και τακτική, έφερε στο πεδίο της μάχης έναν νέο, δυσπάλαιστο παράγοντα. Ο ίδιος είχε καταστρώσει επίσης ένα εξοντωτικό στρατηγικό σχέδιο για την αλλαγή του πληθυσμού του επαναστατημένου Μωριά. Σχεδίαζε, συγκεκριμένα, να μεταφέρει φελλάχους από την Αίγυπτο για να εποικίσει την Πελοπόννησο και να πάει εκεί όλον τον πληθυσμό της Πελοποννήσου. Ευτυχώς, δεν πρόλαβε. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης προσέφερε την ύστατη, μεγάλη υπηρεσία του στον αγώνα, κρατώντας άσβηστη τη φλόγα της Επαναστάσεως και ανυπότακτο το φρόνημα των αγωνιζομένων. Προσάρμοσε επίσης, με κλεφτοπόλεμο, τον αγώνα των επαναστατών στις νέες άνισες συνθήκες.
Ο νέος ρωσοτουρκικός πόλεμος, όπως επίσης το μεγάλο φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη, που μεσουράνησε με το Μεσολόγγι και τη σφαγή της Χίου, άλλαξαν τελικά τα διεθνή δεδομένα. Έριξαν φως στον σκοτεινό ορίζοντα που είχε δημιουργήσει η ακλόνητη εμμονή στην καθεστηκυία τάξη στην Ευρώπη της αντιδραστικής Ιερής Συμμαχίας.
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ -ΝΕΑ ΜΟΡΦΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Το νέο ελληνικό κράτος, που δημιουργήθηκε, σ’ ένα μικρό κλάσμα του ιστορικού ελληνικού εθνικού χώρου, είχε τη μορφή του Ευρωπαϊκού εθνικού κράτους της σύγχρονης εποχής, που εκφράσθηκε, στην πιο ολοκληρωμένη και πρότυπη, κατά έναν τρόπο, μορφή του, με το γαλλικό εθνικό κράτος. Το τελευταίο είχε ως πρότυπό του την ιδέα της κλασικής δημοκρατούμενης πόλεως, αλλά σε μια εντελώς άλλη κλίμακα εθνικού γεωγραφικού χώρου.
Το νεοελληνικό κράτος αποτελεί, από την άποψη αυτή, μέσα σ’ ένα νέο Ευρωπαϊκό και διεθνές ιστορικό γίγνεσθαι, μια νέα μορφή πολιτικής οργανώσεως του Ελληνισμού, στη μακρά ιστορική του διαδρομή. Η κλασική περίοδος κυριαρχείται από το πολυκρατικό σύστημα των ανεξαρτήτων πόλεων-κρατών και ορισμένων ομηρικού τύπου βασιλείων, που επιβίωσαν στην περιφέρεια του ελληνικού κόσμου, όπως στη Μακεδονία, την Ήπειρο, την Κύπρο. Ο αγώνας για την ηγεμονία αποτέλεσε ενδημική κατάσταση, με αποκορύφωμα τον καταστρεπτικότατο Πελοποννησιακό πόλεμο, που εξάντλησε και ανάλωσε τις ακμαιότερες δυνάμεις του κλασικού Ελληνισμού. Η ηγεμονική κυριαρχία του Μακεδονικού Ελληνισμού κατέληξε στην εισαγωγή στον ελληνικό κόσμο, μετά τη μεγαλειώδη εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου στην Ασία, της ιδέας της αυτοκρατορίας. Η ιδέα αυτή μεταδόθηκε αργότερα, μέσω των ελληνιστικών βασιλείων, στη Ρώμη.
Λίγο πριν από τη ρωμαϊκή κατάκτηση, στον παλαιό μητροπολιτικό ελληνικό κόσμο, που εμπνεόταν πάντα από την ιδέα της ελεύθερης και δημοκρατούμενης πόλεως-κράτους, έχουμε τη γέννηση μιας νέας μορφής πολιτικής οργανώσεως, της συμπολιτείας. Συγκεκριμένα, την Αχαϊκή και την Αιτωλική Συμπολιτεία. Με το σύστημα αυτό, οι ελεύθερες πόλεις-κράτη ανεζήτησαν μια ευρύτερη ενότητα, πάνω στη βάση της ελευθερίας και της ισοτιμίας και έξω από το πλαίσιο της υποδουλωτικής τελικά ηγεμονίας μιας πόλεως. Οι δύο συμπολιτείες απέδειξαν ότι αποτελούσαν μια εφικτή και ελπιδοφόρα προοπτική ελληνικής ενότητας, μπροστά ιδίως στη νέα μεγάλη απειλή, που αναδυόταν στη Δύση με τη Ρώμη. Ήρθαν όμως πολύ αργά για ν’ ανακόψουν την πορεία της Ρώμης προς την αυτοκρατορία και την κοσμοκρατορία.
Η ιδέα της κοσμοκρατορίας μεταπλάσθηκε, μετά την επικράτηση του χριστιανισμού, στην ιδέα της οικουμενικής χριστιανικής αυτοκρατορίας, που έγινε κυρίαρχη ιδεολογία στο Βυζάντιο. Η από καταβολής του χριστιανισμού ταύτισή του με τον Ελληνισμό, παρά τη σφοδρότατη σύγκρουσή του μ’ αυτόν κατά την περίοδο της επικρατήσεως, ήταν καταλυτική για τη μετεξέλιξη και τον εξελληνισμό της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με σημαία την ιδέα της οικουμενικής χριστιανικής αυτοκρατορίας. Το Βυζάντιο αποτέλεσε το νέο αυτοκρατορικό πλαίσιο του Μεσαιωνικού Ελληνισμού. Ιδιαίτερα, κατά τους τελευταίους αιώνες της ζωής του, διεμόρφωσε τη νεοελληνική εθνική συνείδηση, με όσια μορφή αναφοράς τον πεσόντα ηρωικώς μαχόμενο τελευταίο βυζαντινό αυτοκράτορα Κων/νο Παλαιολόγο.
ΤΟ ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΦΥΡΗΛΑΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ
Το νέο ελληνικό κράτος διήλθε επανειλημμένα διά πυρός και σιδήρου, αντιμέτωπο με σκληρούς και άνισους αγώνες για την προάσπιση της ελευθερίας και ανεξαρτησίας του, μέσα στο πλαίσιο τιτανικών και άτεγκτων διεθνών συγκρούσεων, όπως επίσης με αγώνες για εθνική ολοκλήρωση, δημοκρατική πορεία, ανάπτυξη και πρόοδο. Έζησε ειδικότερα τον ταπεινωτικό πόλεμο του 1897, τους δύο επιτυχείς και ένδοξους Βαλκανικούς Πολέμους, τη θύελλα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το έπος της Πίνδου, την Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο Πόλεμο, τη δικτατορία των Συνταγματαρχών και την τραγωδία της Κύπρου του 1974. Η αποκατάσταση της δημοκρατίας και η ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτέρωσαν την ελπίδα και το φρόνημα ότι ανοίγει για τη χώρα μια νέα ιστορική περίοδος σταθερότητας, δημοκρατικής ζωής, ευημερίας και ασφαλούς εθνικού μέλλοντος.
Τι έγινε όμως και ήρθαν ξαφνικά τόσο κακά μαντάτα με επαπειλούμενους κινδύνους οικονομικής χρεοκοπίας και υποθήκευση εκ των πραγμάτων της εθνικής κυριαρχίας μας; Είναι, άλλωστε, μόνο αυτά τα νέφη που συσσωρεύονται απειλητικά στον ελληνικό εθνικό ορίζοντα; Εορτάζοντας την 190ή επέτειο από την εθνεγερσία του 1821, διαπιστώνουμε ότι, με ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών της χώρας, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, η χώρα βρίσκεται πάλι μπροστά σε πέντε νέες μεγάλες προκλήσεις και απειλές, αρχής γενομένης από την οικονομική κατάσταση. Οι πολιτικές ηγεσίες εγκαλούνται μεταξύ τους και διαπληκτίζονται, αναζητώντας ή καταγγέλλοντας τον ένοχο. Μοιάζουν όμως, πολλές φορές, με τον βασιλέα Οιδίποδα της αρχαίας τραγωδίας. Αναζητούν τον ένοχο αλλά ένοχες είναι οι ίδιες.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ
Το φάσμα της οικονομικής χρεοκοπίας που πλανάται ως απειλή πάνω από τη χώρα, από το τέλος του περασμένου έτους, δεν έχει μόνο οικονομικούς λόγους, εσωτερικούς και εξωτερικούς. Είναι η επιτομή της πολιτικής χρεοκοπίας των τελευταίων δεκαετιών. Η κομματοκρατία υποκατέστησε τη δημοκρατία. Η ανεύθυνη δημαγωγική κατάχρηση κάθε είδους έγινε κυρίαρχος πολιτικός λόγος κάθε μορφής ανομίας και παρουσιάσθηκε ως «δημοκρατικό» δικαίωμα. Το δημοκρατικό όμως δικαίωμα έχει απαραίτητο αντίβαρο τη δημοκρατική ευθύνη και υποχρέωση. Είναι το άγαλμα του Διός στην Ολυμπία, έργο του Φειδία. Ο Ζευς φορούσε στο κεφάλι άνθη. Στο χέρι όμως κρατούσε τον κεραυνό. Σύμβολο της άτεγκτης εναντιώσεως σε κάθε υπέρβαση, παραβίαση του μέτρου και ύβρι. Η ανοχή εξέθρεψε την ανομία και άτυπα τη νομιμοποίησε. Έγινε κυριολεκτικά «εκδημοκρατισμός» της διαφθοράς και γιγαντώθηκαν οι πελατειακές σχέσεις αντί να εξαλειφθούν, στο πλαίσιο ενός σύγχρονου κράτους, αναδιαρθρωμένου, στο μέτρο των επιταγών της νέας εποχής.
Η έμμεση απαξίωση του κράτους το κατέστησε ανίκανο να διαχειρισθεί αποτελεσματικά τις αναγκαίες αλλαγές, την καθημερινή διοίκηση και τη διαχείριση του δημοσίου συμφέροντος, που συνιστά την κύρια αποστολή του. Ειδικότερα, να αξιοποιήσει τον ευρύτατο δημόσιο τομέα για να προωθήσει αποτελεσματικά την ανάπτυξη και να διαμορφώσει εθνική στρατηγική αναπτύξεως και εθνικές πολιτικές κατά τομείς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την καθήλωση της χώρας σε μια ενδημική παρακμή και στασιμότητα, που συγκαλυπτόταν από τη δημοκρατική επίφαση και ένα καταναλωτικό πρότυπο αναντίστοιχο προς την παραγωγική ικανότητα της χώρας, βασισμένο σε καταναλωτικό δανεισμό και υποθήκευση του μέλλοντος.
Η ένταξη στη Ευρωπαϊκή Ένωση και αργότερα στην Ευρωζώνη, αντί να λειτουργήσουν αφυπνιστικά για τους ιθύνοντες της χώρας, υπογραμμίζοντας τις νέες ανάγκες του σκληρού ανταγωνισμού και την επιταγή αποτελεσματικής αξιοποιήσεως των ευρωπαϊκών πόρων, λειτούργησαν αποκοιμιστικά. Επέτρεψαν να εμπεδωθεί η λανθασμένη αντίληψη ότι η Ελλάδα «προστατεύεται» τώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι είναι «ισχυρή» επειδή ανήκει στην ισχυρή ζώνη του Ευρώ. Η εύκολη λύση της προσφυγής στον εξωτερικό δανεισμό για την αντιμετώπιση των συνεχώς ογκουμένων ελλειμμάτων στον δημοσιονομικό τομέα και στο εμπορικό ισοζύγιο συνεχίσθηκε επί δεκαετίες.
Πολύ χειρότερα ακόμη, οι πολιτικές ηγεσίες των τελευταίων δεκαετιών απέτυχαν να δουν και να αντιληφθούν πού κατευθύνεται πραγματικά η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την αναγωγή σε ευρωπαϊκούς θεσμούς και συνθήκες της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής αρχικά και της παγκοσμιοποίησης, στη συνέχεια, και ποιες θα ήταν οι πολύ δυσμενείς για την Ελλάδα επιπτώσεις.
Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΕΘΕΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΔΕΙΝΗ ΘΕΣΗ
Η εσωτερική αποτυχία ουσιαστικού εκσυγχρονισμού του κράτους και του πολιτικού συστήματος, παρά τις ψευδεπίγραφες επαγγελίες και ισχυρισμούς, συνέπεσε με μια πραγματική εκτροπή της Ευρωπαϊκής Ενώσεως προς μια κατεύθυνση που κατέστησε πολύ δυσκολότερη ακόμη τη θέση της Ελλάδος. Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ήδη από τη δεκαετία του ‘80, είχε αρχίσει να θεσμοθετείται πάνω στη βάση του αγγλοσαξωνικού οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος φυσούσε τότε με όλη τη δύναμή του από τις ακτές της Μ. Βρετανίας και τις ατλαντικές ακτές της Βορείου Αμερικής. Η τάση αυτή επιδεινώθηκε δραματικά μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενώσεως και την υιοθέτηση από τις ΗΠΑ της πολιτικής της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης. Η ταύτιση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με την παγκοσμιοποίηση είναι από μόνη της αντιφατική με την ιδέα μιας περιφερειακής ενώσεως, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για την Ελλάδα όμως, που χαρακτηρίζεται από ιστορική καθυστέρηση και αποτελεί εκ των πραγμάτων αδύνατο κρίκο λόγω της χαμηλής παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητάς της, η ταύτιση αυτή έχει, συγκεκριμένα, τις εξής πολύ δυσμενείς επιπτώσεις:
α. Το άνοιγμα των συνόρων προς κάθε κατεύθυνση αναιρεί και ακυρώνει στην πράξη την αρχή της Κοινοτικής Προτιμήσεως και αφήνει απροστάτευτες τις πιο αδύναμες χώρες, που βασίζονται σε προϊόντα χαμηλής προστιθέμενης αξίας (γεωργία, βιοτεχνία, ελαφρά βιομηχανία).
β. Η ενσωμάτωση του νεοφιλελευθερισμού στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και η αναγωγή του σε καταστατική αρχή, σε συνδυασμό με το άκριτο άνοιγμα των συνόρων, που είναι απόρροιά του, καθιστούν ανέφικτη κάθε πολιτική τύπου Κέϋνς. Μια τέτοια πολιτική θα υποστήριζε την ευρωπαϊκή παραγωγή και κατανάλωση σ όλον τον χώρο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και θα προωθούσε, όσο τίποτε άλλο, τη σύγκλιση και την εσωτερική συνοχή και αλληλεγγύη της. Γιατί, π.χ., μια ευρωπαϊκή επιχείρηση να μην επενδύσει στην αγορά μιας τρίτης χώρας, όπου έχει πλεονεκτικότερους όρους κέρδους, εφόσον, με το καθεστώς των ελευθέρων διεθνών εμπορικών ανταλλαγών, διατηρεί, σε κάθε περίπτωση, ελεύθερη την πρόσβασή της στην ευρωπαϊκή αγορά;
γ. Υπό τις συνθήκες αυτές, οι πιο αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, δεν δυσκολεύονται μόνο να διατηρήσουν τις παραδοσιακές εξαγωγές τους στην Ευρώπη, αντιμετωπίζοντας πολύ μεγαλύτερο και από μια άποψη άνισο ανταγωνισμό, λαμβάνοντας υπόψιν το χαμηλότερο επίπεδο ζωής και κόστους παραγωγής σε τρίτες χώρες. Χάνουν ταυτοχρόνως την εσωτερική τους αγορά, που στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών τους δεσμεύσεων είναι υποχρεωμένες ν’ ανοίξουν τα σύνορά τους όχι μόνο στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά σ’ όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Η κατάσταση αυτή επιτείνεται από το ακριβό ευρώ, που κάνει ακριβότερες τις ελληνικές εξαγωγές και φθηνότερες τις εισαγωγές. Η τυπική εθνική ισότητα μεταξύ των χωρών-μελών υπό τους όρους αυτούς δεν προσφέρει καμιά ασπίδα γιατί, όπως λέει ο Αριστοτέλης, «η μεγαλύτερη ανισότητα είναι η ισότητα μεταξύ ανίσων».
Τα αποτελέσματα της καταστάσεως αυτής είναι εμφανή στην εκτόξευση των ελλειμμάτων της χώρας στο εμπορικό ισοζύγιο, που βαίνει συνεχώς επιδεινούμενο κατά τα τελευταία χρόνια και θρέφει, μαζί με τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τον Μινώταυρο του εξωτερικού χρέους. Πώς θα μειωθεί, πάνω σε σταθερή και διατηρήσιμη βάση, το εξωτερικό χρέος, χωρίς αναστροφή της τάσεως αυτής ή δραματική μείωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων;
ΤΟ ΑΓΟΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Από τον 6ο ήδη αι. π.Χ., ο Ηράκλειτος είχε χαρακτηρίσει την παιδεία «έναν δεύτερο ήλιο». Η πεμπτουσία του ελληνικού πολιτισμού είναι αδιαχώριστη από την παιδεία και τον ορθό λογισμό, που έδωσε η Ελλάδα στον κόσμο. Και όμως, εάν δει κανείς τι γίνεται στα ελληνικά σχολεία και πανεπιστήμια, εδώ και δεκαετίες, καταλαμβάνεται από δέος και απερίγραπτη οργή. Όταν γνωρίζει μάλιστα ότι ο χρόνος της προόδου σήμερα μετράει πολύ διαφορετικά και ότι η γνώση έχει καίριο ρόλο στην κατάκτηση της προόδου και τη διασφάλιση μιας αρμόζουσας θέσεως και προοπτικής στη χώρα, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Το πρόβλημα όμως στην παιδεία δεν εξαντλείται, δυστυχώς, μόνο στο θέμα της πλήρους υποβαθμίσεως και απαξιώσεώς της. Από τη δεκαετία του ‘90 έχουμε επίσης ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, που αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα σε συνδυασμό με τον εορτασμό της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου. Είναι η απροκάλυπτη τάση συστηματικής υποβαθμίσεως του ελληνικού εθνικού χαρακτήρα της παιδείας, με πρόσχημα τον δήθεν «εκσυγχρονισμό» και τα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης για «πολυπολιτισμική» εκπαίδευση και «πολυπολιτισμική» κοινωνία.
Στο πλαίσιο αυτό, συντελείται ένα πραγματικό ανοσιούργημα σε βάρος της ελληνικής παιδείας, στο οποίο το περίφημο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού της Μαρίας Ρεπούση είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Βρισκόμαστε ουσιαστικά αντιμέτωποι με μια συντεταγμένη προσπάθεια εθνικής αποδομήσεως στον χώρο της παιδείας, που διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εθνικής συνειδήσεως και της εθνικής ταυτότητας. Η πολιτική αυτή εκπορεύεται από τον διεθνισμό της παγκοσμιοποίησης και τον δήθεν «οικουμενισμό» της, που δεν έχει καμία πραγματική σχέση με τον αληθινό οικουμενισμό, πυρήνας του οποίου είναι η ελληνική κλασική ανθρωπιστική παιδεία.
Η σύγχυση αυτή προέρχεται από τη λανθασμένη αντίληψη της Ευρώπης ως υπερεθνικής ενότητας, που αντιμάχεται το εθνικό κράτος, αντί ως συμπολιτείας εθνών και κρατών, που έχει ως κοινό παρονομαστή την ευρωπαϊκή κληρονομιά και συνθέτει και διαφυλάσσει τις εθνικές ταυτότητες και τον πολιτιστικό πλούτο των χωρών-μελών της. Ο στόχος αυτός της παγκοσμιοποίησης, η οποία επιδιώκει την εθνική αποδόμηση ως αναγκαίο όρο για την προαγωγή μιας ενιαίας παγκόσμιας αγοράς και μιας παγκόσμιας διακυβερνήσεως των αγορών, προβάλλεται ως διεθνιστικός, προοδευτικός στόχος. Βρίσκει γι’ αυτό, δυστυχώς, έδαφος και σε πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να προσδιορίζονται ως αντίπαλοι της παγκοσμιοποίησης αλλά «διεθνιστικές». Ιδιαίτερα, πολλοί θιασώτες του παλαιού σοβιετικού διεθνισμού ανεζήτησαν στην ιδέα της Ευρώπης έναν νεο υποκατάστατο διεθνισμό. Όταν η Ευρώπη συνταυτίσθηκε με τον νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση, διολίσθησαν στην υποστήριξη του διεθνισμού της παγκοσμιοποίησης, συγχέοντας ευρωπαϊκή ιδέα και παγκοσμιοποίηση.
ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ:
Στα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, πρέπει να προσθέσει κανείς και μια νεοφανή, απρόσμενη απειλή στην ελληνική εθνική ταυτότητα, που συνδέεται εγγενώς με την παγκοσμιοποίηση. Είναι η μαζική ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, η οποία αφέθηκε, δυστυχώς, να προσλάβει, με την ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης και προκάλυμμα τη διεθνιστική αλληλεγγύη και τα ανθρωπιστικά αισθήματα, πολύ ανησυχητικές διαστάσεις. Η μαζική, ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση διασπά ευθέως, με τον όγκο της και την απουσία οποιασδήποτε πολιτιστικής συνάφειας με τον Ελληνικό λαό, την εθνική συνοχή της χώρας και δημιουργεί απειλή, σε προοπτική, για το ίδιο το εθνικό μέλλον και την εθνική ταυτότητα της χώρας. Προσφέρει, άλλωστε, το άλλοθι και τους δημογραφικούς όρους για την προπαγάνδιση της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας, της «πολυπολιτισμικής» παιδείας και της αποδομήσεως του ελληνικού εθνικού κράτους, ως αναπόφευκτης δήθεν ανάγκης, εφόσον «τώρα δεν είμαστε πια μεταξύ μας»!
Ο ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΝΕΙ ΝΕΑ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
Η επίσκεψη του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου στην Ελλάδα κατέστησε σαφές σε όλους ότι πίσω από τη ρητορεία για την Ελληνο-τουρκική «φιλία» και την πολιτική των μηδενικών δήθεν προβλημάτων της Τουρκίας με τους γείτονές της, τα προβλήματα που δημιουργούν οι τουρκικές αμφισβητήσεις, βλέψεις και διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδος, παραμένουν ακέραια και κλιμακώνονται. Οι προκλήσεις τουρκικών ναυτικών μονάδων στο Αιγαίο συνεχίζονται. Το ίδιο και η αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδος και της ΑΟΖ ελληνικών νησιών, όπως επιβεβαιώθηκε πάλι, προσφάτως, με την παρέμβαση τουρκικής κορβέτας κατά ιταλικού πλοίου, που εξερευνούσε τον βυθό μεταξύ Καρπάθου και Καστελλορίζου για την πόντιση καλωδίου οπτικών ινών, που θα συνδέει το Ισραήλ με την Ιταλία.
Οι Έλληνες πυρπολητές του ‘21 ανάγκαζαν τον τουρκικό στόλο να κλείνεται στα στενά. Τα τουρκικά πολεμικά περιπολούν σήμερα σ’ όλο το Αιγαίο και έξω από τις ακτές της Αττικής, αμφισβητώντας την ελληνικότητα του Αιγαίου και τα όσα αναγνωρίζει στην Ελλάδα το διεθνές θαλάσσιο δίκαιο. Πού οδηγεί αυτή η κατάσταση και τι επιβάλλεται επειγόντως να γίνει;
Οι κλασικές απαντήσεις σ’ αυτό το ερώτημα πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν επίσης, σήμερα, τη νεοοθωμανική τουρκική πολιτική. Η τελευταία επιδιώκει έναν ευρύτερο ρόλο στα Βαλκάνια, περιλαμβανομένου του ελληνικού χώρου, με έρεισμα τις μουσουλμανικές μειονότητες, παλιές και νέες, που δημιουργούνται, με τη μαζική ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Έχουν αναρωτηθεί οι ιθύνοντες και άλλοι γνωστοί «προοδευτικοί» παγκοσμιοκράτες, τι συνέπειες μπορεί να έχει, σε σχέση με τον Νεοοθωμανισμό, η μαζική εγκατάσταση στην Ελλάδα, με τη λαθρομετανάστευση, μαζικών μουσουλμανικών πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το καλύτερο νόημα που μπορεί να έχει ο εορτασμός μιας εθνικής επετείου, όπως η εθνεγερσία του 1821, είναι ο παραδειγματισμός από τον τιτάνιο αυτό αγώνα και ο προβληματισμός για τη σημερινή πορεία και προοπτική του έθνους μας, που ανεστήθη με ποταμούς αιμάτων και τόσες προσδοκίες και ελπίδες για το μέλλον. Η Ελλάδα κινδυνεύει σήμερα λιγότερο από τους εξωτερικούς εχθρούς και περισσότερο από τον ίδιο τον εαυτό της. Από τον ετεροπροσδιορισμό της και την ξένη έμπνευση και εξάρτηση των πολιτικών της. Από μια ψεύτικη «προοδευτική» συνείδηση, που αναπαράγει ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης. Από τον πολιτικό παραλογισμό και τον παρωχημένο πολιτικό λόγο, που χαρακτηρίζει μεγάλο τμήμα των πολιτικών ηγεσιών της. Από τη μυωπική αντιμετώπιση προβλημάτων, που μπορούν να απειλήσουν την ίδια την εθνική της ύπαρξη, όπως είναι η μαζική ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Από τον εφησυχασμό μπροστά στην άνοδο των κινδύνων και τον αποπροσανατολισμό της μικροπολιτικής. Από την προσκόλληση σε στερεότυπα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την υποτίμηση των προβλημάτων που δημιουργεί στην Ελλάδα η ταύτιση της Ευρώπης με την παγκοσμιοποίηση.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από εθνική αναπτυξιακή στρατηγική και εθνικές πολιτικές για να αντεπεξέλθει στο σημερινό αδιέξοδο και στο χάσμα που τη χωρίζει από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι όμως δέσμια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που της συστήνουν, ως μόνη λύση, το ξεπούλημα του εθνικού της πλούτου και την απαξίωση του ρόλου του κράτους προς όφελος των διεθνών αγορών. Η δυσφήμηση του ρόλου του κράτους από τις καταχρήσεις της κομματοκρατίας διευκολύνει την προβολή της πολιτικής αυτής ως «προοδευτικής» και της αλόγιστης ιδιωτικοποιήσεως ως αναπόφευκτης επιλογής για την αναπτυξιακή προοπτική. Οι διαπιστώσεις αυτές δεν πρέπει να δίνουν το αίσθημα εθνικής καταθλίψεως και απαισιοδοξίας. Το παράδειγμα του ‘21 είναι πηγή εμπνεύσεως για δύναμη, καρτερία και επιμονή. Πρέπει να οδηγούν σε φρονηματισμό, αναστοχασμό των προβλημάτων και καθαρή σκέψη για το δέον γενέσθαι, με γνώμονα το εθνικό μέλλον της χώρας και την έγκαιρη, αποτελεσματική αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων και απειλών που επικρέμονται πάλι στον εθνικό ορίζοντα.
Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011
Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο ! ! !
Ένα λογοπαίγνιο στο fb, ένα τηλεφώνημα, δυο αναρτήσεις σε διαφορετικούς (;) ιστότοπους και μια μικρή επανάληψη - Ανάλυση (;) τριών ιστο-σελίδων… έλυσαν το αίνιγμα.
Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
Με το πρόσωπο δεν έχουμε κανένα πρόβλημα… με την τακτική διαφωνούμε… αλλά δε μας πέφτει και κανένας λόγος… φτάνει να μη μας εμπλέκουν στις φαντασιώσεις τους… γιατί θα τους αφιερώσουμε κι άλλα άσματα…
Η δήλωση που με συγκλόνισε ! ! !
«Ακόμη και καλόγριες μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό» ! ! !
Δήλωσε στη Βουλή ο Προέδρος της Επιτροπής για το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος...
Τελικά μόνον οι μισθωτοί και οι άνεργοι θα εγκαταλείψουμε τα εγκόσμια... από την ασιτία ! ! !
Όλοι οι άλλοι, όλο και κάτι βρήκαν να βγάλουν έξω... για τις δύσκολες μέρες...
Μήπως είμαι αφελής;
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
190 χρόνια Ελευθερίας γιορτάζει σήμερα η Καλαμάτα ! ! !
Η Χρυσή Αυγή στο πλευρό των συμβασιούχων του Δήμου της Αθήνας ! ! !
Αίτημα όλων των εργαζόμενων του Δήμου Αθηναίων είναι :
1) H απόσυρση του θέματος της πρόσληψης νέων συμβασιούχων
2) Η παραμονή των υπαρχόντων συμβασιούχων στην εργασία
3) Παρέμβαση στην Κυβέρνηση για αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου το οποίο θα επιτρέψει την τακτοποίηση των ήδη εργαζόμενων συμβασιούχων
Εάν δεν υπάρξει διευθέτηση του θέματος πρέπει να θεωρείται βέβαιο η ακόμη δυναμικότερη παρέμβαση όλων των εργαζομένων διότι ουδείς έχει το δικαίωμα να πετάει στο δρόμο ανθρώπους οι οποίοι έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στο Δήμο για οκτώ ή εννέα συνεχόμενα χρόνια.
TA ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
Βλέπω το Νίκο Μιχαλολιάκο να δίνει το παρών στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα ΕΛΠΕ αφού ούτως ή άλλως οι γνωστοί επαγγελματίες της πολιτικής, των εκπροσωπούμενων στη Βουλή κομμάτων... δεν κυκλοφορούν πλέον ! ! !
Ρε πως αλλάζουν οι καιροί… απολαύστε το Video ! ! !
Τρίτη 22 Μαρτίου 2011
Αποχαιρετιστήρια επιστολή του συναδέλφου στα ΕΛΠΕ Δημήτρη Κουτάλη ! ! !
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Όταν τον Δεκέμβριο του 2010, ο Υπουργός οικονομικών έστειλε επιστολή στη διοίκηση των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ και ζητούσε μείωση αποδοχών του προσωπικού, όλοι είχαμε ελπίδες ότι η διοίκηση δεν θα υπακούσει στις εντολές.
Πιο αναλυτικά:
Σχεδόν το 100% των εργαζομένων παραμένει στην εργασία του 35 χρόνια.
Στην διάρκεια της 35ετιας και σύμφωνα με την σημερινή ΕΣΣΕ, θα εισπράξει χρονοεπίδομα από 2,5% έως 87,5%, συν επίδομα πολυετούς παραμονής από 5% έως 15%,συν μισθολογικές προαγωγές, λόγω 3ετιας, 15ετιας, 25ετιας.
Η πρόταση της εταιρείας όλα αυτά τα εξαφανίζει, και στην θέση τους, βάζει ένα Επίδομα Πολυετούς Υπηρεσίας από 2,5% έως 17,5%.
Αυτό σημαίνει ότι ένας εργαζόμενος σήμερα στο ένατο κλιμάκιο με 35 χρόνια εισπράττει από τα παραπάνω επιδόματα 1350 ευρώ και με την πρόταση της εταιρείας εισπράττει 230 ευρώ, απώλεια 1120 τον μήνα.
Το χειρότερο όμως είναι ότι η πρότασή τους, δημιουργεί διαπροσωπικές συγκρούσεις στον χώρο εργασίας.
Αποκαλύπτεται ο στόχος τους, με τον ειδικό, ίσως απαγορευτικό τρόπο που προτείνουν την χορήγησης του πριμ παραγωγικότητας.
Όπως επίσης και με την αύξηση κατά 100% των μισθολογικών προαγωγών, οι οποίες θα γίνονται με αποκλειστικό δικαίωμα τους, και ταυτόχρονη κατάργηση όλων των άλλων μισθολογικών προαγωγών.
Μας θέλουν να είμαστε χωριστά, διχασμένοι, να τρώει ο ένας τις σάρκες του άλλου.
Αυτές όμως οι εργασιακές σχέσεις είναι άκρως επικίνδυνες στο χώρο εργασίας των διυλιστηρίων.
Η τραγική εμπειρία του παρελθόντος από την ΠΕΤΡΟΛΑ είναι βαθιά τραυματική για όλους.
Όλα αυτά τα προτείνει η διοίκηση προς χάριν της παραγωγικότητας - ανταγωνιστικότητας - αξιοκρατίας.
Η απόφαση - πρόταση, της εταιρείας είναι αλλόκοτη, διότι σήμερα με το νομικό καθεστώς που υπάρχει, δεν έχει κανένα δικαίωμα μείωσης αποδοχών, αφού τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ είναι κερδοφόρα επιχείρηση.
Προφανώς ψάχνει τρόπους να περάσει την μείωση των αποδοχών μας.
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ
Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας είναι στο 98%του μέσου όρου της ευρωπαϊκής ένωσης, οι μισθοί των Ελλήνων είναι κατά 50% μικρότεροι από τους μισθούς των ευρωπαίων.
Δηλαδή δουλεύουμε σαν Γερμανοί και πληρωνόμαστε τα μισά.
Οι περικοπές μισθών - συντάξεων προκαλούν «σοκ» στην αγορά, οι καταναλωτές δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν αγαθά.
Αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να κλείνουν, ή να κάνουν απολύσεις.
Aυτή η πολιτική κλείνει - συρρικνώνει και τα διυλιστήρια.
Υπάρχει έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας η οποία εκτιμά ότι για την ανάπτυξη της οικονομίας, θα μπορούσαν οι μισθωτοί να πάρουν αυξήσεις έως και 45%, χωρίς να πιεστεί η παραγωγικότητα.
Κατά συνέπεια η οικονομική πολιτική του Υπουργού Οικονομικών είναι σε λάθος δρόμο, είναι καταστροφική, γιατί η μείωση αποδοχών, εκτός των άλλων φέρνει και λιγότερους φόρους στο κράτος και λιγότερα έσοδα στα ασφαλιστικά ταμεία μας.
Ίσως είναι καταστροφική και για την καλύτερη βιομηχανία της χώρας μας ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ.
Πρέπει να επέλθει Αλλαγή - Αναδιοργάνωση - Ανατροπή αυτής της πολιτικής.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ – ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ – ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΟΥ
Το περιβάλλον, στο οποίο εργαζόμαστε και ζούμε, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την υγεία μας.
Έχει υπολογιστεί ότι αυτό το περιβάλλον ευθύνεται για το αν είμαστε υγιείς ή άρρωστοι.
Παρά τις σοβαρές προσπάθειες - βελτιώσεις που γίνονται στον τομέα της ασφάλειας και της υγείας, οι επιπτώσεις στην υγεία μας είναι δραματικές.
Διότι στο χώρο εργασίας υπάρχουν καρκινογόνες ουσίες, χημικά, καταλύτες, υψηλός θόρυβος, αναθυμιάσεις, υψηλές θερμοκρασίες, πιέσεις, κ.λ.π.
Το τεχνικό προσωπικό τα γνωρίζει καλύτερα.
Το οποίο εργάζεται σε βάρδιες πρωί - απόγευμα - βράδυ - Κυριακές -Χριστούγεννα - Πάσχα, με απορρύθμιση της κοινωνικής ζωής του, και του βιολογικού ρολογιού.
Σε δύσκολες καιρικές συνθήκες πολλές φορές με αυτοθυσία κρατάει σε λειτουργία τις μονάδες.
Το επιστημονικό προσωπικό με ατελείωτες ώρες εργασίας και άγχος δίνουν την ψυχή τους για την σωστή λειτουργία των μονάδων, για τις οποίες χρειάζεται ειδική δεξιότητα - γνώσεις.
Σήμερα, σε όλα αυτά, προστίθενται υψηλός δείκτης στρες με την απώλεια αποδοχών, και τις διαπροσωπικές συγκρούσεις στο χώρο εργασίας.
Όλα αυτά όμως εξασθενίζουν σοβαρά την υγεία, η οποία δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή, δεν είναι αναστρέψιμη.
Σιγά - σιγά με την πάροδο του χρόνου τα συμπτώματα εμφανίζονται με την μορφή καρδιαγγειακών επεισοδίων, καρδιόπαθειες, ανάπτυξη εγκεφαλικών επεισοδίων, διάφοροι καρκίνοι.
Δεκάδες συνάδελφοι πλήρωσαν με πολλά χρόνια από την ζωή τους αυτή την κατάσταση.
Δεκάδες δεν πρόλαβαν να χαρούν τις συντάξεις τους.
Οι άνθρωποι που παράγουμε όλο τον πλούτο προσφέρουμε πολλά, εισπράττουμε λίγα, απαιτούμε τουλάχιστον ΣΕΒΑΣΜΟ.
Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα καταλάβουν ορισμένοι ότι με τις ενέργειες τους στρέφονται κατά της ζωής των ανθρώπων.
Πιστεύω ότι το σωματείο μας, για όλα αυτά πρέπει να ενημερώσει όλο τον Ελληνικό Λαό, και ιδιαιτέρα τους δημοσιογράφους που μας συκοφαντούν.
Επίσης πιστεύω ότι με πολύ σύνεση - σεβασμό - προσοχή - σκέψη πρέπει να διαχειριστεί τον αγώνα των εργαζομένων, στην εξής κατεύθυνση.
Ταυτόχρονα με τον δικό μας αγώνα να βρει εγκαίρως συμμάχους και πέραν από τα σύνορα των ΕΛ.ΠΕ.
Όπως ΔΕΗ - ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ - ΤΡΑΠΕΖΕΣ - ΔΗΜΟΣΙΟ - ΟΤΕ κ.λ.π.
Σε ένα κοινό αγώνα.
Η αίσθηση του συνόλου και ο κοινός αγώνας, δίνει μια άλλη διάσταση στην έννοια της προστασίας - αλληλεγγύης - ασφάλειας - αγωνιστικότητας, αλλά κυρίως επιτυχίας.
Παράδειγμα οι χιλιάδες απεργοί της 23/2/2011.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Αφού πρώτα σας δώσω ορισμένα βιογραφικά στοιχεία.
Την 31/3/2011 συμπληρώνονται 36 χρόνια εργασίας μου.
Η παραμονή μου πέραν της 35ετιας, οφείλεται στην συμμετοχή μου σε απεργίες και κοινωνικούς αγώνες για ένα καλύτερο αύριο για όλους.
Η πρόσληψη μου έγινε στην ΠΕΤΡΟΛΑ το 1975.
Την 7/1/1979 έβαλα υποψήφιος στις εκλογές του εργατικού σωματείου εκλέχτηκα πρόεδρος στο σωματείο.
Ταυτόχρονα μου εστάλη στο σπίτι μου η απόλυση.
Καταφεύγω στα δικαστήρια, δικαιώνομαι και επιστρέφω στην δουλειά μου.
Με την επάνοδό μου καθιερώνω επικοινωνία στα τμήματα εργασίας, οι συζητήσεις γίνονται αιτήματα - υπόμνημα - διάλογος - διεκδίκηση.
Όλο το περιεχόμενο της σημερινής μας Συλλογικής Σύμβασης είναι το αντικείμενο εργασίας μου.
Αγαπώ την δουλειά μου και εργάζομαι, οι συνδικαλιστικές μου άδειες είναι άνευ αποδοχών.
Βλέπω τις βαριές συνθήκες εργασίας, εργάζομαι για την ίδρυση - λειτουργία επιτροπών Υγιεινής και Ασφάλειας, εκλέγομαι και εργάζομαι μέσα σε αυτές, δεν είμαι ειδικός σε θέματα ασφάλειας, προσπαθώ να ενεργοποιήσω τους συναδέλφους μου, να προστατεύσουν την ζωή τους.
Αγωνίζομαι για την ανάκληση - ανατροπή της «Εθελουσίας» εξόδου - απόλυσης εκατοντάδων συναδέλφων το 1995 και 1996.
Υπερασπίζομαι Συναδέλφους στα δικαστήρια.
Εκτός του εργοστασίου, από την θέση μου στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας και της Ομοσπονδίας αγωνίζομαι κατά του κλεισίματος επιχειρήσεων, κατά των απολύσεων, κατά της ανεργίας, δημιουργούμε σωματεία εκεί που δεν υπάρχουν, εργάζομαι για την μείωση ορίου συνταξιοδότησης στα διυλιστήρια, για κοινωνικό κράτος, για δωρεάν παιδεία, για κοινωνική ανάπτυξη, για Ειρήνη στο κόσμο.
Παρά τις προσπάθειες τις δικές μου και χιλιάδων άλλων αγωνιστών, το εργατικό κίνημα υπέστη μεγάλη ήττα.
Βασικοί παράγοντες της ήττας και της σημερινής κατάστασης, είναι οι επεμβάσεις της εργοδοσίας στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι επεμβάσεις των κομμάτων, η παραταξιοποίηση, ο ατομικός τρόπος ζωής, οι πελατειακές σχέσεις, η απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος από ορισμένους συνδικαλιστές, οι συνδικαλιστές που έγιναν Στελέχη, Βουλευτές, Υπουργοί.
Το 2003 με στοχοποιούν πάλι, μου αφαιρούν όλο το αντικείμενο εργασίας μου, από τότε έως σήμερα, είμαι άνευ εργασίας, παρά την γραπτή - προφορική μου αίτηση να μου δώσουν εργασία με αγνοούν.
Προσπαθούν να με εκθέσουν, να απαξιώσουν εμένα και το έργο μου, μού δείχνουν την έξοδο.
Αποκορύφωμα του εγωκεντρικού τρόπου σκέψης, είναι το εξής περιστατικό.
Την 30/8/2010 η εταιρεία ανακοινώνει προγράμματα εκμάθησης αγγλικής γλώσσας, και καλεί όλους να συμμετάσχουν.
Δηλώνω συμμετοχή.
Παραμονές έναρξης των μαθημάτων έρχονται στο γραφείο μου, και μου ανακοινώνουν τον αποκλεισμό μου.
Προκειμένου να έχουν δωρεάν εθελουσία.
Χρησιμοποιούν και άλλες μεθόδους σε δεκάδες συναδέλφους.
Μέσα στα 3 τελευταία χρόνια έφυγαν πολλοί σαν κυνηγημένοι, από την εργασία τους, άνθρωποι με προσφορά, και πάνω από 30 χρόνια δουλειάς.
Στις δύσκολες στιγμές μου, οι συνάδελφοι, που γνωρίζουν τον αγώνα μου με στηρίζουν και με εκτιμούν.
Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, και εύχομαι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές να βοηθά ο ένας τον άλλον, να έχετε συναδερφική αλληλεγγύη.
Εγώ θα συνεχίσω τον αγώνα μου όπως είπα στην ανοικτή επιστολή μου στον Υπουργό Οικονομίας, για την δημιουργία, ΝΕΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, το οποίο θα αποτελείται από απλούς ανθρώπους, Εργαζομένους - Ανέργους - Συνταξιούχους - Ελευθέρους Επαγγελματίες - Αγρότες.
Οι οποίοι μπορούμε να έχουμε διαφορετική άποψη, αλλά δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα μεταξύ μας.
Μας ενώνει ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ, και ο κοινός στόχος να απαλλάξουμε την χώρα μας από τα μνημόνια και την τρόικα.
Να δημιουργήσουμε μια ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ.
ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ.
Καλώ όλους να γίνουν μέλη του Νέου Πολιτικού Κόμματος.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΑΛΗΣ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ
ΣΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ
Τέως Γενικός Γραμματέας Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας - Ομοσπονδίας Διυλιστηρίων.
Κοινοποίηση:
1) Σε όλο τον Ελληνικό Λαό.
2)Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Παρακαλώ όλους να βοηθήσουν να διανείμουν αυτή την ανακοίνωση στο διαδίκτυο σε όλους τους συναδέλφους στο τόπο εργασίας.
Σε όλο τον Ελληνικό Λαό, σε όλες τις εφημερίδες - τηλεόραση.
Παρακαλώ το Σωματείο μας - Ομοσπονδία να την δημοσιεύσει στις εφημερίδες μας.
Τηλ. Επικοινωνίας. 210-4932439 και 697-2334562