Στις καλοκαιρινές διακοπές μου σ’ ένα χωριό της Μεσσηνίας, βλέποντας την προσπάθεια που γινόταν από τον εφημέριο και το εκκλησιαστικό συμβούλιο για την αγιογράφηση του ναού, έλαβα την απόφαση να συνεισφέρω οικονομικά για την αποπεράτωση του έργου.
Κατόπιν συνεννοήσεως και αφού με παρέπεμψαν και στον αγιογράφο, αποφάσισα να αναλάβω το κόστος κατασκευής της Πλατυτέρας των Ουρανών στο Ιερό του ναού.
Επειδή για τους γνωρίζοντες το Ιερό είναι χώρος μέσα στον οποίο πέρασα τα παιδικά μου χρόνια ντυμένος μονίμως παπαδάκι, η πράξη μου αυτή αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία για μένα και έφερνε στο νου μου νότες νοσταλγίας.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, πέσαμε στον καταιγισμό των ειδήσεων και των δημοσιευμάτων για τα κατορθώματα των μοναχών της Μονής Βατοπαιδίου και όχι μόνον.
Επηρεασμένη η γυναίκα μου απ’ όλα αυτά μου ζήτησε να ξανασκεφτώ την υπόθεση της δωρεάς.
- Εντάξει ρε Γιώργο, καταλαβαίνω, αλλά μήπως είναι πολλά τα λεφτά;
Εξάλλου δε βλέπεις τι γίνεται εκεί στο Άγιο Όρος;
Τι γίνεται και με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις της εκκλησίας;
- Τι να κάνουμε τώρα, της λέω, αφού το αποφασίσαμε άντε να μιλήσω με τον αγιογράφο μήπως και γράψει το όνομά μας με μεγαλύτερα γράμματα από αυτά της Πλατυτέρας των Ουρανών, να φαίνεται από μακριά, ακόμα κι από τον γυναικωνίτη !
Να όπως γίνεται και με την φανέλα της αγαπημένης μας ομάδας που το όνομα και το σήμα του χορηγού είναι μεγαλύτερο από το τριφύλλι, ή όπως έκανε ο Εφραίμ με την Τίμια Ζώνη της Παναγίας που την περιέφερε στα σπίτια των μεγαλόσχημων για να πάρει τις χορηγίες τους !
Βέβαια, μεταξύ αστείων και σοβαρών και με αυτά που διαρκώς αποκαλύπτονται στον χώρο της εκκλησίας, βλέπω να κλονίζονται σε τέτοιο βαθμό οι πιστοί που θα τους παρακαλάνε οι επίτροποι να αγοράσουν κερί, όπως παρακαλάνε τα γυφτάκια στα πανηγύρια να πάρεις κερί από αυτά.
Τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 λέγαμε εκεί στην ΟΝΝΕΔ για τα καλά της ελεύθερης οικονομίας, αλλά τριάντα χρόνια μετά διαπιστώνουμε πως οι τότε Κνίτες (σήμερα;) τα κάνουν πράξη και αναδεικνύονται στις μέρες μας οι καλύτεροι επιχειρηματίες, με τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς να τους υπηρετούν κι εμείς να μένουμε άναυδοι.
Μάγος των deals ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ, μάγοι των real estates ο Εφραίμ με τον Αρσένιο !
(Αλήθεια τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί και οι άλλοι, οι καταληψίες της Μονής Εσφιγμένου, με τον γέροντα Παΐσιο ή τον ταπεινό Βησσαρίωνα της Μονής Αγάθωνος που έτυχε να γνωρίσω;)
Κάποιος πρέπει να τους επιβάλλει την σεμνότητα και την ταπεινότητα, …αρετές που επέβαλε και ο Πρωθυπουργός μας στην Κυβέρνησή του !
Αλλά για να ξαναγυρίσουμε στα παλιά, ποιος να μας το έλεγε τότε, τα χρόνια της έντονης αντιπαράθεσης, πως θα ερχόταν μέρα που θα τρέχαμε για εξομολόγηση στο Βατοπαίδι στον Εφραίμ και στον Αρσένιο.
Τώρα βέβαια με αυτά που αποκαλύπτονται αρχίζω να σκέφτομαι μήπως είναι πρόσχημα η εξομολόγηση, μήπως ο Ηγούμενος παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα ελεύθερης οικονομίας στους πολιτικούς μας που τον επισκέπτονται, ή μήπως εκτελούν από κοινού συμβολαιογραφικές πράξεις.
Είχα επισκεφθεί το Άγιο Όρος το 1980 – 81 χωρίς τηλέφωνο, χωρίς ρεύμα, με αμέτρητα σκαλοπάτια, και δασικά μονοπάτια, χωρίς ασανσέρ, χωρίς ασφαλτόδρομους, χωρίς πολυτελή 4Χ4, χωρίς σουίτες.
Καθόσουν μια εβδομάδα και βγαίνοντας στην Ουρανούπολη νόμιζες ότι ερχόσουν από άλλον πλανήτη, από άλλη εποχή, από το Βυζάντιο ίσως.
Η νηστεία, το φως των κεριών και των λυχναριών, οι οδοιπορίες, η έλλειψη επικοινωνίας με τους έξω, η έλλειψη πολυτέλειας, η φιλοξενία, η διάθεση προσφοράς των μοναχών, το λουκούμι, το δροσερό νερό, το τσίπουρο, το ταχίνι, συντελούσαν σ’ αυτή την ψευδαίσθηση.
Αλλά να που το ανακάλυψαν και το Άγιο Όρος τα ευρωπαϊκά προγράμματα, τα ΣΔΙΤ, οι μεγαλοεργολάβοι με τις Ψυχάρες τους και τους διορισμένους Διοικητές που για την Ψυχή τους, την Ψυχάρα τους θα έλεγα, άρχισαν να τα αλλάζουν όλα.
Όχι δεν σκοπεύω πλέον να ξαναεπισκεφθώ το Άγιο Όρος γιατί πολύ απλά θέλω να το θυμάμαι όπως ήταν τότε, όπως το απαθανάτισα με την φτηνή φωτογραφική μηχανή μου και στο μυαλό των παιδικών μου χρόνων.
Άλλωστε δεν μπορώ να φανταστώ πως θα έρθει μέρα που θα πάω για εξομολόγηση στο φίλο μου το Μιχάλη το Σελέκο της τοπικής μας ΚΟΒΑ ας πούμε, με το βαρύγδουπο Ευλάμπιος, Εφραίμ, Αγάπιος, Ακάκιος, η όπως αλλιώς αποφασίσει να λέγεται.
Φυσικά ούτε αυτός πιστεύω, φαντάζεται να ασπασθεί την καλογερική στο μέλλον, αλλά λέμε τώρα.
Επειδή όμως ποτέ μη λες ποτέ, ίσως να υπάρξει μια περίπτωση στο μέλλον να επισκεφθώ τους Άγιους Πατέρες.
Εάν όλα πάνε καλά, όταν έρθει η ώρα να αξιοποιήσω τα παραθαλάσσια ακίνητά μου στην Μεσσηνία στήνοντας τουριστικές επιχειρήσεις, θα πρέπει οπωσδήποτε εκτός από την προστασία της Πλατυτέρας των Ουρανών, να συμβουλευθώ και τον μάγο του real estate, τον Πανάγιο Εφραίμ, (της Παμμεγίστης Μονής Βατοπεδίου;) ο οποίος εδώ που τα λέμε την περιουσία του μοναστηριού του αύξησε, εκείνα τα ντουβάρια οι πολιτικοί που εξομολογεί τι κάνουν, που του τα ξεπούλησαν όλα (με το αζημίωτο;) και μας ξετίναξαν στη φορολογία!
Υ.Γ.: Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που αισθάνονται βάναυσα θιγμένοι από τέτοιου είδους συμπεριφορές και γεγονότα, αλλά η ευλάβεια, η υπακοή, η σεμνότητα και η ταπεινοφροσύνη τους, δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους προσεγγίσεις και σχολιασμούς.
Χαϊδάρι Σεπτέμβριος 2008
ΜΠΕΝΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
E-mail: beneas13@gmail.com
Δημοσίευση:
http://ypeppas.blogspot.com/2008/09/blog-post.html
http://e-epiloges-dionysos.blogspot.com/2008/09/blog-post_09.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου