Νυχτερινές περιπλανήσεις στην Πορταριά την εποχή του COVID-19!!!

Η νύχτα έχει άλλη χάρη και οι νυχτερινές περιπλανήσεις σε έναν τόπο δημιουργούν διαφορετικές εντυπώσεις στον επισκέπτη. Εμείς πάντα φροντίζουμε να βλέπουμε και την άλλη πλευρά του νομίσματος όταν επισκεπτόμαστε μια νέα περιοχή. Ακόμα και τώρα, την εποχή της απαγόρευσης των νυχτερινών περιπλανήσεων που δεν συναντάς την συνηθισμένη κοσμοσυρροή, με τα περισσότερα καταστήματα να είναι κλειστά, υπάρχουν μέρη που σε συνεπαίρνουν με την εκθαμβωτική φυσική ομορφιά τους. Η Πορταριά στο Πήλιο είναι ένας από αυτούς τους τόπους που σε αποζημιώνει με μια νυχτερινή βόλτα σε γνώριμες από την ημέρα διαδρομές. Τα νερά που τρέχουν στα λιθόστρωτα καλντερίμια και λαμπυρίζουν τη νύχτα, ο ήχος του τρεχούμενου νερού, τα φωτισμένα κτήρια, οι κήποι και τα δέντρα που αναδύουν ένα διαφορετικό άρωμα με τη νυχτερινή υγρασία, η έλλειψη αυτής της βουής που την ημέρα αλλοιώνει τους ήχους της φύσης, ακόμα και το πως σε προσεγγίζουν τα μοναχικά ζωάκια στους δρόμους και τις πλατείες, δημιουργούν ένα διαφορετικό σκηνικό που εμείς το απολαμβάνουμε.    

Ο αρχικός οικισμός στην περιοχή της Πορταριάς δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια των Σλαβικών εποικισμών στον ελλαδικό χώρο. Προς το τέλος της Βυζαντινής περιόδου ιδρύονται στην περιοχή μοναστήρια. Ένα από τα μοναστήρια που ιδρύθηκαν τότε ήταν το μοναστήρι της Παναγίας της Πορταρέας, στο οποίο η Πορταριά οφείλει, τη σημερινή της ονομασία. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας η περιοχή του Πηλίου αναπτύσσεται πληθυσμιακά, συγκεντρώνοντας πληθυσμούς που καταφεύγουν εκεί από πεδινότερες περιοχές. Τον 18ο αιώνα η Πορταριά έχει εξελιχθεί ήδη σε ένα σημαντικό εμπορικό και βιοτεχνικό κέντρο της περιοχής. Η Πορταριά εκείνη την περίοδο φημίζεται κυρίως για τα μεταξωτά υφαντά της και τα μαντήλια της, καθώς και για το μεγάλο παζάρι της. Η Πορταριά υπήρξε ένα από τα κύρια κέντρα της Θεσσαλικής επανάστασης του 1878. Με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881, εντάσσεται στο ελληνικό κράτος και ορίζεται έδρα του δήμου Ορμινίου. 

Η Πορταριά είναι σήμερα χαρακτηρισμένος τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, μαζί με τη γειτονική της Μακρινίτσα, καθώς και χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός. Κατά την περιήγησή σας στην Πορταριά θα θαυμάσετε τα πέτρινα καλοδιατηρημένα αρχοντικά που αποτελούν πραγματικό στολίδι για το χωριό. Μερικά από τα σημαντικότερα αρχοντικά που σήμερα στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες είναι το Αθανασάκειο Νηπιαγωγείο, το Αρχοντικό Ζούλια, το οποίο λειτούργησε ως Επαγγελματική Σχολή θηλέων και το Τσοπότειο Σχολαρχείο, στο οποίο σήμερα στεγάζεται το Δημαρχείο της Πορταριάς. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει μία βόλτα στην πηγή "Μάνα" με τους καταρράκτες στη θέση Κάραβος. Από αυτό το σημείο, μπορείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι που θα σας οδηγήσει στην Αδάμενα, περνώντας μέσα από πλούσια βλάστηση και τρεχούμενα νερά. Στην κεντρική πλατεία του χωριού «Μελίνα Μερκούρη» βρίσκονται τα απομεινάρια του ξενοδοχείου «Θεοξένεια», που θεωρούνταν το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο των Βαλκανίων. Στην πλατεία Ταξιαρχών, βρίσκεται το ομώνυμο πέτρινο εκκλησάκι. Από εδώ ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την καταπληκτική θέα προς την πόλη του Βόλου και τον Παγασητικό κόλπο. Σε όλη την Πορταριά θα βρείτε βρύσες και κρήνες λιτές ή περίτεχνες ή θολωτές διάσπαρτες τόσο πάνω στον κεντρικό δρόμο όσο και μέσα στα καλντερίμια. Μια περίτεχνη βρύση είναι και αυτή που βρίσκεται στον Επαρχιακό δρόμο Πορταριάς - Μακρινίτσας. Είναι η βρύση της Αδάμαινας που από δική της πηγή έχει το καλύτερο νερό. Τέλος, επισκεφτείτε το Μουσείο Κομπολογιού με μια μεγάλη συλλογή. Αξίζει να επισκεφθείτε τις εκκλησίες και τα μοναστήρια της περιοχής. Όπως, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου με τις ανάγλυφες παραστάσεις στο εσωτερικό της που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού. Το εκκλησάκι της Παναγίας της Πορταρέας με τοιχογραφίες του 16ου αιώνα και το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου με πλούσια βυζαντινή διακόσμηση. Στην διαδρομή Πορταριάς - Μακρινίτσας μπορείτε να επισκεφθείτε τη Μονή Παναγίας Οδηγήτριας με 40 μοναχές. Ακόμη, την εκκλησία Παναγίτσα - Αγ. Συμεών, ένα εκκλησάκι αρχαιολογικής σημασίας πρόσφατα αναστηλωμένο και την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων.