Στο Καστράκι των Μετεώρων!!!

Το Καστράκι βρίσκεται στο δυτικό τμήμα των Μετεώρων, αμφιθεατρικά κτισμένο, ανάμεσα σε πανύψηλους βράχους και αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Καλαμπάκας. Η ιστορία του χάνεται μέσα στην πορεία των χρόνων.

Το Καστράκι έχει σημαντική τοπική παράδοση, έθιμα, δημοτικά τραγούδια, που όλα παρουσιάζουν μία μοναδικότητα.

Αξίζει ο επισκέπτης να περπατήσει στα μικρά δρομάκια του χωριού, κυρίως του παλιού, να διαβεί τα μονοπάτια ανάμεσα στους πανύψηλους βράχους και να επισκεφτεί τις σκήτες, τα μικρά εξωκλήσια, τα μοναστήρια και διάφορες υπέροχες τοποθεσίες της περιοχής.

Μεγάλο είναι το δέος και ο θαυμασμός που καταλαμβάνει τους επισκέπτες από το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο.

Το Καστράκι δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας με την συνένωση μικρών οικισμών από Ηπειρώτες που αναγκάστηκαν να καταφύγουν εδώ για να γλιτώσουν από τον Αλή Πασά. Το χωριό πήρε την ονομασία του από ένα κάστρο του οποίου σώζονται ακόμη λίγα ερείπια. Προπολεμικά διατηρούσε ανέπαφη την αγροτική εικόνα της ελληνικής υπαίθρου. Σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα τόπο αναψυχής των επισκεπτών που επιθυμούν να δουν τα Μετέωρα.

Ένα έθιμο του χωριού είναι το κρέμασμα των μαντηλιών στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Μαντηλά. Κάθε χρόνο στη γιορτή του οι κάτοικοι του χωριού και διάφοροι επισκέπτες από όλη την Ελλάδα τιμούν τον Άγιο προσφέροντας του ένα μαντήλι. Αναρριχητές αλλά και απλοί κάτοικοι αναρριχώνται για να ανεβάσουν τα καινούρια μαντήλια και να κατεβάσουν αυτά που είχαν ανεβάσει την περσινή χρονιά. Το έθιμο ξεκίνησε από την περίοδο της τουρκοκρατίας, όταν ένας Τούρκος στρατιώτης έκοβε δέντρα κάτω από το μοναστήρι. Χωρίς να το θέλει έκοψε το χέρι του, τότε η γυναίκα του βλέποντάς τον έτρεξε να τον βοηθήσει τάζοντας στον άγιο το μαντίλι της για να γίνει καλά ο άντρας της. Τότε αμέσως ένας κάτοικος του χωριού ανέβασε το μαντίλι στο μοναστήρι και το χέρι του έγινε όπως το είχε πριν. Από τότε έχει που κρατά αυτό το έθιμο και κάθε χρόνο όλοι δίνουν τα δικά τους μαντίλια.