Αναβλύζει αγίασμα στη Μονή Δαφνίου;

Όλο το καλοκαίρι που πηγαινοέρχομαι στη δουλειά παρατηρώ ένα υδάτινο ποταμάκι που ξεκινάει έξω από τα υπό κατάρρευση τείχη της Μονής Δαφνίου με κατεύθυνση τη γέφυρα του ΟΣΕ. Υπέθεσα πως επρόκειτο για θαύμα, ότι το τρεχούμενο ύδωρ ήταν αγίασμα και κάθε μέρα σταυροκοπιόμουνα περνώντας από το σημείο. Η γυναίκα μου επιμένει πως πρόκειται για τα δάκρυα της Παναγίας που τρέχουν ποτάμι γιατί έπειτα από τόσες δεκαετίες φροντίδας, συντήρησης και εξαγγελιών όλων των γαλαζοπράσινων και ερυθρών κυβερνήσεων δεν κατέστη δυνατή η παράδοσις της Μονής στο κοινό. Μην ξεχνάς μου λέει ότι εντός ολίγου αποχωρούν και οι αναμάρτητοι της αριστεράς με το ηθικό πλεονέκτημα που καταλόγιζαν ευθύνες στους προηγούμενους και είχαν πρόγραμμα... Τελικά τι σου είναι αυτές οι γυναίκες... Όλα τα ξέρουν και όλα τα αντιλαμβάνονται! 

Αλλά για να το σοβαρέψουμε λίγο το πράγμα, μου προξενεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι από το συγκεκριμένο σημείο όλους αυτούς τους μήνες περνούν δημοτικοί και περιφερειακοί υπάλληλοι, υπηρεσίες τροχαίας και πυρόσβεσης, ενώ λίγα μέτρα πιο κάτω βρίσκεται μόνιμα εποχικός πυροφύλακας και κανένας μα κανένας μάλλον δεν μπήκε στον κόπο να ενημερώσει κάποια ή κάποιες υπηρεσίες ώστε να επιληφθεί του διάτρητου δικτύου της η ΕΥΔΑΠ. 

Ε, αυτή η παντελής αδιαφορία του νεοέλληνα για το τι συμβαίνει γύρω του, με σκοτώνει. Δεν ζητάς να το διορθώσει, αλλά να ενημερώσει κάποιον υπεύθυνο και αυτός με τη σειρά του να αποδείξει ότι δικαίως κατέχει τη θέση του υπευθύνου...

Άντε καλημέρα, συνεχίζω τις διακοπές μου και ελπίζω επιστρέφοντας κάτι να έχει γίνει πριν βουλιάξει το σημείο από καμιά νταλίκα και ο πίδακας του νερού ξεπεράσει σε ύψος τον τρούλο της Μονής Δαφνίου!