ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ 1887 - 2009: 122 Χρόνια Κοινωνικής Προσφοράς.

Το παραχωρητήριο και το διάγραμμα παραχώρησης της Βασιλικής εκτάσεως

ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΣΥΣΤΑΣΕΩΣ

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
Εν Αθήναις τη 27 Μαΐου 1887 – Φύλλον 114 – Σελίς 529
ΝΟΜΟΣ ΑΦΙΔ΄
Περί αδείας συστάσεως Ιδιωτικού Φρενοκομείου
εκ του Κληροδοτήματος Δρομοκαΐτου

Άρθρον 1. Επιτρέπεται εις την Κυβέρνησιν να χορηγήση την άδειαν συστάσεως Φρενοκομείου εκ του κληροδοτήματος Ζωρζή Δρομοκαιτου, συμφώνως προς τας περί συστάσεως δημοσίων φρενοκομείων διατάξεις του από 22 Μαρτίου 1862 υπό στοιχ. ΨΜΒ΄ νόμου.
Άρθρον 2. Το επί των Εσωτερικών Υπουργείον, εις την άμεσον του οποίου εποπτείαν θέλει υπάγεσθαι το ίδρυμα τούτο, ου ο κανονισμός θέλει υποβληθή προηγουμένως εις έγκρισιν υπ’ αυτού, δύναται να άρη, την άδειαν ταύτην καθ’ ην περίπτωσιν το υπό της διαθήκης του ιδρυτού ταχθέν διοικητικόν συμβούλιον δεν συμμορφούται προς τας διατάξεις του εν τω άνω άρθρω μνησθέντος ΨΜΒ΄ νόμου.

- Αφού τελείωσαν οι νομικές διατυπώσεις και συνεστήθη πλέον ως Νομικόν πρόσωπον το Ψυχιατρείον (Φρενοκομείον), οι Εκτελεσταί της διαθήκης έστρεψαν τις ενέργειές τους στην εξεύρεση του καταλλήλου χώρου για την ανέγερση του Θεραπευτηρίου.
Απευθύνθηκαν προς την Ελληνικήν Κυβέρνησιν η οποία εκτιμήσασα την μεγάλην σημασίαν του έργου και την χρησιμότητα για την χώρα, δεδομένου ότι δεν υπήρχε στην Ελλάδα άλλο ψυχιατρείο (εκτός βεβαίως του πεπαλαιωμένου και ακαταλλήλου ψυχιατρείου Κερκύρας το οποίο είχαν ιδρύσει οι Άγγλοι το 1838 δια της μετατροπής ενός στρατώνος εις Φρενοκομείον), παρεχώρησε δωρεάν προς τον σκοπόν αυτόν μίαν μεγάλην έκτασιν από 321.429,50 βασιλικά στρέμματα που βρίσκεται στην περιοχή Αγία Βαρβάρα του Δαφνίου κατά μήκος της Ιεράς Οδού.
Το σχετικό παραχωρητήριο που φέρει την υπογραφή του τότε Υπουργού των Οικονομικών Χαριλάου Τρικούπη έχει αριθμόν 258 της 24ης Μαΐου 1883.

ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΗΤΕΣ

Στην υπεραιωνόβια προσφορά του Δρομοκαΐτειου Θεραπευτήριου προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο, συνέβαλαν καθοριστικά με τις γενναίες προσφορές τους εκατοντάδες επώνυμοι και ανώνυμοι Ευεργέτες και Δωρητές, πολλοί εκ των οποίων ήταν Χιώτες.
Ο Ανδρέας Συγγρός, ο Κων/νος Σεβαστόπουλος, ο Παντολέων Θεολόγης, ο Μιλτιάδης Λ. Καλβοκορέσης, ο Παύλος Κουντουριώτης, ο Χαράλαμπος Σπηλιόπουλος, η Βιργινία Ι. Σκυλίτση, η Έλενα Ελ. Βενιζέλου, ο Ευγένιος Ευγενιάδης, ο Σοφοκλής Γ. Δάφτσιος, ο Μιχαήλ Σπ. Δουρούτης, ο Ιωάννης Κ. Γέμελος, είναι μερικοί από τους Ευεργέτες που αναφέρονται στην πολυτελή και λεπτομερή έκδοση του βιβλίου για τα 100 και πλέον χρόνια του Θεραπευτηρίου.
Επίσης καταγράφονται λεπτομερώς, με αλφαβητική σειρά και κατ’ έτος άπαντες οι Δωρητές της υπερεκατονταετούς λειτουργίας του Ιδρύματος.
Αξιοσημείωτο και συγκινητικό είναι ότι παλαιότερα και το προσωπικό του Ιδρύματος πρόσφερε πολλές φορές, επώνυμα ή ανώνυμα, τον οβολό του.
Ήταν η εποχή που ο άνθρωπος αγαπούσε ακόμη την εργασία του και δεν τη θεωρούσε εχθρό και αντίπαλό του.
Και στον πίνακα των Δωρητών τη σπονδυλική στήλη αποτελούν οι Χιώτες. Υπολογίζεται ότι το 70% περίπου των χρηματικών δωρεών είναι Χιώτικες. Έτσι το Ίδρυμα είναι Χιώτικο όχι μονάχα «εκ γενετής», αλλά και από τη ζωή του και την ιστορία του, συνεχίζοντας μέχρι τις μέρες μας την αγαθοποιό και φιλάνθρωπη δράση του.