Μετά το Φλομοχώρι λίγο μετά την Αλύπα και πριν ανηφορίσουμε για την Λάγια κάναμε μια στάση στην Κοκκάλα. Η Κοκκάλα είναι χωριό της Λακωνικής Μάνης, το οποίο βρίσκεται στην ανατολική ακτή της περιοχής, χτισμένο σε υψόμετρο 67 μέτρων πάνω από έναν μικρό, γραφικό όρμο του Λακωνικού Κόλπου.
Όπως συμβαίνει και με άλλες απόμερες γωνιές στην ιστορική περιοχή της Μάνης, οι ρίζες του χωριού χάνονται στον χρόνο. Δεν ξέρουμε λοιπόν πότε ακριβώς ιδρύθηκε, αν και λόγω ονομασίας, είμαστε σίγουροι ότι οι πρώτοι του κάτοικοι ήταν Ελληνόφωνοι και Χριστιανοί. Η Μάνη χαρακτηρίζεται από ένα άγριο τοπίο, με γη που ποτέ δεν επαρκούσε για να θρέψει τους κατοίκους της. Ανέκαθεν οι Μανιάτες στρέφονταν σε άλλες δραστηριότητες προκειμένου να καλύψουν την ανάγκη αυτή, γενόμενοι κατά καιρούς πειρατές, δεινοί πολεμιστές ή μετανάστες στο εξωτερικό.
Σταδιακά από τη δεκαετία του 1980 και μετά, η περιοχή άρχισε να στρέφεται και προς τον τουρισμό, μετατρέποντας τα παραγωγικά μειονεκτήματα του τοπίου της σε ταξιδιωτικά πλεονεκτήματα. Με την απαραίτητη βελτίωση στις οδικές αρτηρίες τη δεκαετία του 1990 αλλά και με την πολύτιμη αναβάθμιση στις υδρευτικές δομές, η Μάνη μπήκε σε καινούρια τροχιά, υποδεχόμενη πλήθη επισκεπτών τόσο από την Ελλάδα, όσο και από χώρες του εξωτερικού.
Ωστόσο, παρά την προβολή στο ταξιδιωτικό ρεπορτάζ των τελευταίων ετών ή την ανάδειξη κάποιων δημοφιλών προορισμών, αρκετές γωνιές της Μάνης παραμένουν άγνωστες στους περισσότερους επισκέπτες της, άρα και ανεξερεύνητες. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι κι αυτή της Κοκκάλας. Σήμερα, αυτό που γοητεύει τους επισκέπτες του χωριού είναι οι δύο μικρές, μα όμορφες παραλίες του, ο Μάραθος και το Σολοτέρι. Το όνομα του τελευταίου σημαίνει «ξωκλήσι», καθώς εκεί βρίσκεται κι ένας πετρόχτιστος ναός των Ταξιαρχών, γραφικά θεμελιωμένος πάνω στην ακτή από τον λοχαγό Παναγή Καλογερόγιαννη, το 1850 που όμως αποπερατώθηκε το 1975. Παλιότερα το Σολοτέρι ήταν αυτόνομος οικισμός 2 χιλιόμετρα βόρεια της Κοκκάλας, αλλά πλέον αποτελεί συνοικία της.
Αμφότερες οι παραλίες διαθέτουν βότσαλο κι έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τα υπέροχα νερά του Λακωνικού Κόλπου, με τους σαγηνευτικούς χρωματισμούς. Στα ρηχά κυριαρχεί μια σμαραγδένια εικόνα, η οποία είναι και η πρώτη που θα σας εντυπωθεί οπτικά, φτάνοντας εδώ. Παρατηρώντας πιο προσεκτικά, όμως, θα δείτε ότι όσο βαθαίνει η θάλασσα το πράσινο αρχίζει και μπλέκεται με το μπλε, γενόμενο έντονο γαλάζιο στα ανοιχτά. Όπως στα περισσότερα παραθαλάσσια μέρη της χώρας μας, έτσι και στην Κοκκάλα θα βρείτε δύο ταβερνάκια στα οποία μπορείτε να καθίσετε για καφέ και φαγητό. Τόσο στην ταβέρνα της Πολυτίμης, όσο και στον "Μάραθο" θα βρείτε ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά, ωραίους μεζέδες, αλλά και νόστιμες επιλογές σε μαγειρευτά της ελληνικής και ευρύτερα μεσογειακής κουζίνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια είναι Ελεύθερα και χαρακτηρίζουν το σχολιαστή !