Η καύση των λιόκλαδων μια από τις σημαντικότερες αιτίες ρύπανσης!

Ανοιχτή επιστολή προς τον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριο Φαρμάκη για το θέμα της καύσης των κλαδιών των ελαιόδεντρων αλλά και για τις επιπτώσεις που έχει στο περιβάλλον και στην υγεία απέστειλε η Ένωση Βιοκαλλιεργητών Ηλείας.

Αυτό είναι ένα πραγματικά μεγάλο ζήτημα και για εμάς στη Μεσσηνία που σε συνδυασμό με τον καπνό των πυρηνελαιουργείων υποφέρει από αυτή τη μόνιμη κατάσταση περιβαλλοντικής ρύπανσης. Όσοι ταξιδεύουν τέτοια εποχή στα μέρη μας, αντικρίζουν έναν φλεγόμενο κάμπο και ένα αδιαπέραστο σύννεφο καπνού που εμποδίζει την ορατότητα και την αναπνοή...

Ειδικότερα στην επιστολή που έχει κοινοποιηθεί και προς τον Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης Θεόδωρο Βασιλόπουλο αλλά και προς τον Αντιπεριφερειάρχη Ηλείας Βασίλειο Γιαννόπουλο επισημαίνεται χαρακτηριστικά:

«Κάθε χρόνο τέτοια εποχή βλέπουμε σε όλες τις ελαιοκομικές περιοχές της Ηλείας και ιδιαίτερα στις λοφώδεις, καπνούς να βγαίνουν από παντού λες και βρισκόμαστε στις περιοχές των ινδιάνων της πάλαι ποτέ Αμερικής που χρησιμοποιούσαν τους καπνούς για επικοινωνία. Μόνο που στη σημερινή εποχή δεν ένα απλό φολκλόρ, αλλά μια περιβαλλοντικά καταστροφική ρύπανση σε περίοδο μάλιστα κλιματικής αλλαγής. Οι περισσότεροι βέβαια που καίνε τα λιόκλαδα δεν αρκούνται μόνο σε αυτά, αλλά με την ευκαιρία ρίχνουν και κάθε είδους πλαστικό που έχουν αφήσει στο λιοστάσι καθώς και τους πλαστικού σάκους των λιπασμάτων που μόλις χρησιμοποίησαν. Αυτό βέβαια σημαίνει εκπομπή διοξινών από τα πιο επικίνδυνα καρκινογόνα τα οποία περνούν σε όλη την τροφική αλυσίδα. Όλες οι συστάσεις των ειδικών λένε ότι τα λιόκλαδα πρέπει να θρυμματίζονται και να παραμένουν στο έδαφος για εδαφοκάλυψη και για αύξηση της οργανικής ουσίας, ειδικά τώρα την περίοδο της κλιματικής αλλαγής. Μάλιστα στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2021 προβλέπονταν ενισχύσεις για το θρυμματισμό των υπολειμμάτων της ελαιοκαλλιέργειας. Το μέτρο δυστυχώς δεν υλοποιήθηκε και τα κονδύλια μεταφέρθηκαν σε άλλα προγράμματα. Η αύξηση της οργανικής ουσίας του εδάφους έχει πολλαπλές ωφέλειες. Αρκεί να αναφέρουμε τι είχε γράψει από το 1840 στο βιβλίο του «περπατώντας» ο πρώτος οικολόγος στον πλανήτη, Δαβίδ Θορώ: «Λίγα μπορεί να περιμένει κανείς από ένα έθνος, όταν το φυτικής προέλευσης μαυρόχωμα έχει ήδη εξαντληθεί…» Ένας άλλος λόγος, πολύ σημαντικός, που αφορά και το μέλλον του ελαιολάδου είναι ότι ήδη σε όλα τα τρόφιμα ο καταναλωτής μετράει και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, το αποτύπωμα του άνθρακα, αν δηλαδή το ισοζύγιο είναι θετικό ή αρνητικό. Όσο περισσότερος άνθρακας εκλύεται στην ατμόσφαιρα τόσο πιο αρνητικό γίνεται το ισοζύγιο. Αυτό ήδη εφαρμόζεται σε χώρες της ΕΕ. Συμπερασματικά, κανένας λόγος δεν επιβάλλει το κάψιμο των λιόκλαδων, ενώ αντίθετα ο θρυμματισμός και η παραμονή τους στο έδαφος μόνο πλεονεκτήματα έχει. Οι βιοκαλλιεργητές το εφαρμόζουμε ήδη για δεκαετίες πριν ακόμα προκύψουν οι πιεστικοί πλέον περιβαλλοντικοί λόγοι. Παρακαλούμε λοιπόν να προβείτε σε όλες τις ενέργειες (ενημέρωση, κίνητρα αντικίνητρα, απαγορεύσεις) για την προστασία της υγείας των κατοίκων, του περιβάλλοντος αλλά και για την προοπτική του ελαιολάδου και της βρώσιμης ελιάς. Είμαστε στη διάθεση σας για περαιτέρω διευκρινήσεις».