Παραμονή του Αγίου Φανουρίου στην Ανάληψη Μεσσηνίας!!!

Το καλοκαίρι φεύγει η κανέλα έρχεται... Οι κυρίες του χωριού μας προετοιμάζουν από το μεσημέρι τη φανουρόπιτα, για να ανηφορήσουν το απόγευμα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, όπου κάθε χρόνο εορτάζεται η εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου. Οι γειτονιές μοσχοβολάνε από το χαρακτηριστικότερο ίσως μπαχαρικό. Σπάει τη μύτη. Και μαζί, μυρίζει το φθινόπωρο.

Ο Άγιος Φανούριος είναι, στη λαϊκή μας παράδοση, μέγας ευρετής απωλεσθέντων αντικειμένων. Αυτή ακριβώς η ιδιότητα δημιoύργησε το ιδιότυπο λατρευτικό υπόβαθρο της προσφοράς του εθιμικού γλυκού άρτου, της φανουρόπιτας, η οποία αφού ευλογηθεί από τον π. Νεκτάριο Μάλαμα, μοιράζεται στους παρευρισκομένους.

Είναι ο Άγιος, λένε που φανερώνει τα κλεμμένα ζα και τα χαμένα πράγματα. Σε άλλους τους φανερώνει τον καλό δρόμο. Του φέγγει, λέει ο λαός για κάποιον που πάει καλά στην ζωή του. Του φέγγει ο Άγιος Φανούριος. Γι' αυτό στις εικόνες παριστάνεται να κρατάει στο χέρι κερί αναμμένο και να φωτίζει. Σε πολλά μέρη της Ελλάδος, οι ανύπαντρες κοπέλες που θέλουν να παντρευτούν ετοιμάζουν φανουρόπιτα για να φανερωθεί ο υποψήφιος γαμπρός.

Το έθιμο προστάζει η φανουρόπιτα να διαβάζεται στην εκκλησία την 26η Αυγούστου το απόγευμα ή την 27η το πρωί στη λειτουργία, ανήμερα του Αγίου Φανουρίου. Η Φανουρόπιτα διαβάζεται από τον ιερέα, στον οποίο μαζί με την πίτα δίδεται χαρτί που αναγράφει «Υπέρ Υγείας» και μια λίστα με τα ονόματα των μελών της οικογένειας και των φίλων αυτού που την παρασκεύασε. Ο τελευταίος, πρέπει βγάζοντάς την από τον φούρνο να ζητήσει συγχώρεση για τη μάνα του Αγίου Φανουρίου, η οποία κατά την παράδοση ήταν πόρνη. Κατόπιν, τάζει για κάτι που θέλει να πραγματοποιηθεί. Οπωσδήποτε, η πίτα πρέπει να μοιραστεί σε οικεία πρόσωπα ώστε να επιτευχθεί το τάμα!