Στο χωριό της Μαρίας Κάλλας στο Νεοχώρι Μεσσηνίας βρεθήκαμε την περασμένη Κυριακή, μαζί με φίλους αυτή τη φορά, για να τους ξεναγήσουμε στο ερειπωμένο σπίτι της διάσημης σοπράνο, αλλά και στο ξακουστό γεφύρι της Μαυροζούμενας.
Τα πράγματα ήταν όπως τα αφήσαμε πριν ενάμιση χρόνο που ήμασταν πάλι εδώ, εκτός από τη νέα γέφυρα που επιτέλους είχε παραδοθεί από τα τέλη του περυσινού Ιουνίου.
Το έργο με βάση τον αρχικό σχεδιασμό έπρεπε να είχε παραδοθεί από τον Σεπτέμβριο του 2014… Ήταν σχεδόν έτοιμο αλλά δεν παραδιδόταν καθώς τα χρήματα δεν επαρκούσαν για την κατασκευή των στηθαίων στην είσοδο και την έξοδο της γέφυρας.
Το πολύπαθο έργο, προϋπολογισμού 1,4 εκ. ευρώ, αφορούσε την κατασκευή νέας γέφυρας στην είσοδο του Νεοχωρίου, ανοίγματος 42,60 μ., η οποία βρίσκεται νότια της παλιάς διατηρητέας γέφυρας στη συμβολή των χειμάρρων Πύρνακα και Μαυροζούμενα, καθώς και τις εργασίες παραλλαγής του δρόμου Νεοχωρίου - Μελιγαλά.
Με την παράδοση του έργου αυτού ανοίγει ο δρόμος για την ανάδειξη και την αξιοποίηση της γειτονικής εντυπωσιακής διατηρητέας τοξωτής γέφυρας που εδώ και δεκαετίες ακούμε αλλά δεν βλέπουμε να υλοποιείται…
Άλλωστε κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την αναστήλωση του πατρικού της Μαρίας Κάλλας!
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από τον περυσινό Απρίλιο, πριν την παράδοση της γέφυρας στην κυκλοφορία!
Σαν σήμερα το 1977 έφυγε από τη ζωή η Μαρία Κάλλας. Τι τραγική σύμπτωση; Σε απόσταση 800 μέτρων από την Πηγάδα του Μελιγαλά είναι το πατρικό Σπίτι της Μαρίας Κάλλας. Γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1923 και έφυγε στις 16 Σεπτεμβρίου το 1977. Η κηδεία της έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου και, αφού το σώμα της αποτεφρώθηκε όπως επιθυμούσε, την άνοιξη του 1979 η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο. Ίσως υπήρξε η σπουδαιότερη Ελληνίδα που γνώρισε ο πλανήτης. Η δικιά μας Μαρία Κάλλας,(βαπτισμένη ως Μαρία, Άννα, Σοφία, Καικιλία Καλογεροπούλου). Ήταν κόρη του φαρμακοποιού Γεωργίου Καλογερόπουλου (από τo Nεωχόριο Ιθώμης στό Μελιγαλά Μεσσηνίας), και της Ευαγγελίας (Λίτσας) Δημητριάδη από τη Στυλίδα Φθιώτιδος. Οι γονείς της είχαν μετακομίσει στην αμερικανική μεγαλούπολη προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Η αλήθεια είναι ότι η μητέρα της δεν μπορούσε να ξεπεράσει τον Θάνατο από Τύφο του παιδιού της. Ήταν ένα μικρό αγοράκι 3 ετών ο Βασιλάκης και μεγαλύτερος αδελφός της Μαρίας και η μητέρα της ήθελε να φύγει μακριά φοβούμενη και για τα επόμενα παιδιά της... (ήταν όλη τη μέρα στο νεκροταφείο).. Όταν ταξίδεψαν για την Αμερική, η μητέρα της ήταν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη στη Μαρία η οποία γεννήθηκε τελικά στη Αμερική. Σε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει η μητέρα της στον Λώρενς Μπλόχμαν, και η οποία αποτέλεσε τη βάση για το βιβλίο «Κάλλας, η κόρη μου» (1960) έλεγε:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κόρη μου Μαρία γεννήθηκε την ώρα μιας θύελλας και σήμερα αυτό μου φαίνεται συμβολικό, γιατί έκτοτε δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί η ίδια μια εστία θύελλας.
Την ημέρα της γέννησής της, στις 4 Δεκεμβρίου 1923, χιόνιζε και εγώ, που έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα, δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου τόσο δυνατή χιονοθύελλα. Είχα φθάσει στην Αμερική μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα και από το παράθυρο του δωματίου μου στο Νοσοκομείο Φλάουερ της Νέας Υόρκης κοίταζα τους σωρούς από χιόνι που κατέκλυζαν το τοπίο και έπνιγαν όλους τους θορύβους.
Όταν μου έφεραν τη Μαρία, στην αρχή αρνήθηκα να την κοιτάξω. Πεισματικά συνέχιζα να έχω καρφωμένο το βλέμμα μου στο πάρκο, στα δέντρα που λύγιζαν στη θύελλα. Περίμενα αγόρι. Αυτό το κοριτσάκι δεν με ενδιέφερε. Είχα κιόλας μια κόρη 6 ετών, την Υακίνθη μου, που τη φωνάζουμε Τζάκι, και είχα χάσει τον μοναχογιό μου, τον Βασίλη, το πολυαγαπημένο μου μωρό, που δεν είχε καλά καλά κλείσει τα τρία. Από τον θάνατό του δεν σταμάτησα να προσεύχομαι ζητώντας να έρθει ένας άλλος γιος να γεμίσει το κενό που είχε αφήσει στην καρδιά μου.
Η κόρη μου Μαρία είχε γίνει κιόλας τεσσάρων ημερών όταν αποφάσισα να την αγαπήσω. Ο γιατρός είχε δίκιο: ήταν τόσο όμορφη με τις μαύρες μπούκλες και τα τεράστια μάτια της που την έσφιξα στην αγκαλιά μου και τη γέμισα φιλιά. Από εκείνη την ημέρα δεν έπαψα ποτέ να την αγαπώ!
Υ.Γ. Μοναδικός κληρονόμος της Μαρίας και όλης της οικογένειας Καλογεροπούλου και συνεχιστής της οικογένειας, μιας και η Τζάκι δεν έκανε κι αυτή παιδιά, είναι η (δεύτερη εξαδέλφη μου από τη μητέρα της), Βασιλική Καλογεροπούλου μου ζει στο Μελιγαλά και είναι (πρώτη εξαδέλφη) της Μαρίας μιας και οι πατεράδες τους ήταν Αδέλφια.