Εσπερινός την παραμονή των Τριών Ιεραρχών στο Κάστρο της Καλαμάτας!!!

Κάποτε η πόλη απλωνόταν γύρω από τους πρόποδες του Κάστρου. Από το Κάστρο αντίκριζες τις κεραμοσκεπές των κατοικιών της πόλης και η εικόνα ήταν παρόμοια με αυτή του Ιστορικού Κέντρου που βλέπετε στις φωτογραφίες. Σήμερα η πόλη έχει επεκταθεί όσο βλέπει το μάτι και η εικόνα είναι παρόμοια με αυτή που αντικρίζεις βλέποντας όλες τις σύγχρονες μεγαλουπόλεις από ψηλά. Για μένα η καλύτερη θέα της Καλαμάτας είναι από το Κάστρο κι ας λένε οι περισσότεροι πως είναι από τη Βέργα. Η εικόνα της Υπαπαντής και του Ιστορικού Κέντρου από ψηλά, παραμένει αναλλοίωτη, όσες αλλαγές κι αν επέφερε στην πόλη ο σεισμός του 1986 και η ραγδαία ανοικοδόμησή της. Στο Κάστρο ο επισκέπτης εκτός των άλλων θα αντικρίσει και ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Εδώ κάθε χρόνο την παραμονή της σχολικής εορτής των Τριών Ιεραρχών και την παραμονή του Ευαγγελισμού τελείται Πανηγυρικός Εσπερινός κατόπιν πρωτοβουλίας της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας. Το εκκλησάκι κτίστηκε περίπου το 1930 για τον εκκλησιασμό των μαθητών και μαθητριών των Γυμνασίων και Λυκείων της Μεσσηνίας και ανήκει στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Παρέμεινε κλειστό επί είκοσι τέσσερα χρόνια, γιατί μετά τους σεισμούς του Σεπτεμβρίου του 1986 δεν επιτρεπόταν η πρόσβαση στον περιβάλλοντα χώρο του. Την επιμέλεια και τη λειτουργία του ναού έχει αναλάβει η εκπαιδευτική κοινότητα της Μεσσηνίας, ενώ χαρακτηριστική είναι και η χαλκογραφία στο χώρο της εκκλησίας που γράφει: «Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ»

Ο Διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Μεσσηνίας κ. Γεώργιος Σταματόπουλος είχε δηλώσει παλαιότερα για το νόημα του καθιερωμένου εορτασμού σε αυτό το χώρο:

Ήλθαμε σήμερα το απόγευμα 29 Ιανουαρίου για να εκκλησιαστούμε στο εκκλησάκι του κάστρου της Καλαμάτας. Στην εκπαίδευση έχουμε πολλούς πνευματικούς προγόνους. Πνευματικοί πρόγονοι που απέδωσαν έργο σπουδαίο στη μόρφωση και αγωγή των παιδιών της κάθε εποχής. Άλλοι από αυτούς είναι πανελλήνια γνωστοί όπως ο Τζάρτζανος, ο Δελμούζος, ο Γληνός, ο Παπανούτσος. Άλλοι από αυτούς εξ ίσου τιμώμενοι από εμάς, διήλθαν τη ζωή τους στις τοπικές κοινωνίες. Δίδασκαν, μόρφωναν και διαμόρφωναν. Από τις σχολικές αίθουσές τους βγήκαν καλοί οικογενειάρχες, καλοί επαγγελματίες, καλοί Έλληνες πολίτες. Σήμερα εδώ ανάψαμε ένα κερί για τον ανώνυμο εκπαιδευτικό της Μεσσηνίας που προσπάθησε και προσπαθεί να δώσει εφόδια για το συμφέρον την πρόοδο και την προκοπή των μαθητών των σχολείων μας.