Εκδρομή στη φθινοπωρινή Αρεόπολη της Μάνης!!!

Η Αρεόπολη, η πρωτεύουσα της Μέσα Μάνης και ένα από τα πιο τουριστικά χωριά της ευρύτερης περιοχής είναι ένας καλοδιατηρημένος οικισμός με πέτρινα σοκάκια που φέρουν ζωντανά τα ίχνη της αίγλης του παρελθόντος, καλοδιατηρημένα πυργόσπιτα, και πετρόχτιστους ξενώνες. Κέντρο του χωριού είναι η μεγάλη πλατεία με το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, όπου τα Σάββατα, οι ντόπιοι παραγωγοί στήνουν τους πάγκους τους και πουλάνε τοπικά προϊόντα. Γύρω από την πλατεία θα βρείτε πολλά μαγαζιά, ταβέρνες, café και τη δημοτική βιβλιοθήκη. Περπατήστε στο παραδοσιακό κομμάτι του οικισμού και θαυμάστε τους πύργους και τα λιθόστρωτα καλντερίμια. Η Αρεόπολη και τα περίχωρά της αποτελούν μια από τις πιο δημοφιλείς βάσεις για εκδρομές σε ολόκληρη τη Μάνη. Πετρόχτιστα χωριά με εντυπωσιακά πυργόσπιτα μέσα στις φραγκοσυκιές, μικρές παραλίες με κροκάλες, και εντυπωσιακά τοπία θα ενθουσιάσουν τους λάτρεις του on the road, ενώ οι περιπατητές θα βρουν πολλές αφορμές για πεζοπορίες. Το φθινόπωρο και η άνοιξη είναι οι καλύτερες εποχές για περπάτημα στα πέτρινα χωριά, ενώ το καλοκαίρι η Μάνη κατακλύζεται διαρκώς από νέους fan. Η πέτρα φλερτάρει με τη θάλασσα με φόντο σινεφίλ ηλιοβασιλέματα και επιβλητικούς λόφους. Γραφικά χωριουδάκια κρύβονται σε απόκρημνες πλαγιές, και άλλα, παραθαλάσσια, ατενίζουν το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας. Όσο αγαπάμε τη Μάνη το καλοκαίρι, άλλο τόσο μας ιντριγκάρει να την επισκεφθούμε και το φθινόπωρο, βαδίζοντας στα ίδια μονοπάτια, βολτάροντας στις ίδιες περατζάδες και ανακαλύπτοντας για ακόμα μια φορά την ιδιαίτερη γοητεία της. Μπορεί το καλοκαίρι να έφυγε, αλλά η πέτρα της Μάνης είναι παντός καιρού. Το ωραιότερο χωριό της Μάνης κατά τη γνώμη μας, κι αν θέλετε το συζητάμε, είναι η Αρεόπολη. Είναι γεμάτη πετρόχτιστους πύργους, χρωματιστές ξύλινες πόρτες, καταπράσινες αυλές και Ιστορία, που αποτυπώνεται στο μικρό, ιδιωτικό Μουσείο Πολέμου με τα παράσημα και τα λάβαρα της Επανάστασης του 1821, η οποία ξεκίνησε από εδώ στις 17 Μαρτίου. Βολτάροντας στον κεντρικό της πεζόδρομο καταλήγουμε στην πλατεία της 17ης Μαρτίου και την εκκλησία των Ταξιαρχών, η οποία εντυπωσιάζει με το γιγαντιαίο καμπαναριό της. Από την πλατεία και κάτω, τα λιθόκτιστα δρομάκια στενεύουν, οι πύργοι ψηλώνουν και η οχυρωματική αρχιτεκτονική του οικισμού γίνεται εμφανής μέσα από πέτρινα σπίτια με οικόσημα, μινιόν εκκλησάκια και πανύψηλες πέτρινες μάντρες. Αυτή τη φορά κάναμε στάση για καφεδάκι στον κεντρικό πεζόδρομο στο όμορφο και γραφικό Bukka Bar με την ολάνθιστη μπουκαμβίλια, γευτήκαμε λαχταριστά χειροποίητα αρτοποιήματα από τον φούρνο της κυρά Μηλιάς, ενώ φεύγοντας δεν παραλείψαμε να προμηθευτούμε τα απαραίτητα αναμνηστικά για τους φίλους μας από το βιβλιοπωλείο "Αδούλωτη Μάνη" στην κεντρική πλατεία!

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ!