Πιστά στο ραντεβού τους τα κρινάκια της Παναγιάς, αλλά και οι Caretta caretta!!!

Πιστά στο ραντεβού τους στην παραλία Ανάληψης Μεσσηνίας, όπως κάθε χρόνο άλλωστε, από τότε που ήμασταν παιδιά, τα κρινάκια της Παναγιάς!

Κρινάκια της άμμου ή της Παναγιάς ή θαλασσόκρινα... Θα τα βρείτε στην αμμώδη παραλία μας αλλά και στις περισσότερες αμμώδεις παραλίες της χώρας μας!

Εδώ και 2500 τουλάχιστον χρόνια επιμένουν να φυτρώνουν στην καυτή και άνυδρη άμμο του καλοκαιριού και να χαρίζουν σε όσους τα παρατηρούν το σπάνιο άρωμά τους. Ονομάζονται και κρινάκια της Παναγιάς μιας και πρωτοανθίζουν το Δεκαπενταύγουστο. Είναι ένα υπέροχο και σπάνιο φυτό που ανθίζει και με τη δυνατή και γλυκιά μυρωδιά του αποτελεί ένα αληθινό στολίδι, ένα θαύμα της φύσης!

Oι περισσότεροι λουόμενοι κατά τους θερινούς μήνες περνούν δίπλα τους ή από πάνω τους αγνοώντας την ύπαρξη και την σπανιότητά τους.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης, το έχει χαρακτηρίσει ως σπάνιο και απειλούμενο είδος και για την προστασία του, προτείνει.

α/ την οριοθέτηση και την προστασία των περιοχών που φύεται.

β/ την απαγόρευση κάθε δραστηριότητας που διαταράσσει τους αμμόλοφους, που είναι ο βιότοπος τους.

γ/ απαγόρευση, ακόμη και του καθαρισμού των ακτών, με εργαλεία που ανακατεύουν την άμμο.

Ανήκει στην οικογένεια των Αμαρυλλιδών (Amaryllidaceae), είναι αυτοφυές φυτό και συναντάται σε αμμουδερές παραλίες όπου βρίσκονται θαμμένοι οι βολβοί του.

Είναι πολυετές και ανθίζει από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο, τα δε άνθη του (τα κρίνα) εμφανίζονται μέσα από την καυτή άμμο, έχει το καθένα έξι πέταλα και διαμορφώνουν ένα στέμμα όπως οι ασφόδελοι και γι’ αυτό ονομάζεται «θαλάσσιος ασφόδελος»…

Μαζί με τα κρινάκια έκαναν την εμφάνισή τους και οι Caretta caretta για να γεννήσουν τα αυγά τους. Τις θυμόμαστε από παιδιά τότε που η κάθε οικογένεια του χωριού έφτιαχνε στην παραλία από μια καλύβα με καλάμια για τις θερινές διακοπές... Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, και ευτυχώς και για τα κρινάκια και για τα αυγά της θαλάσσιας χελώνας η ιδιοκτησία των υπερσύγχρονων ξενοδοχειακών μονάδων της παραλίας μας, λαμβάνει μέτρα προστασίας που ουδέποτε είχαμε φανταστεί και ουδέποτε είχαμε λάβει ως κοινότητα και ως άτομα τις προηγούμενες δεκαετίες...

Η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta είναι είδος με παγκόσμια κατανομή. Ανήκει στην οικογένεια των χελωνιίδων. Οι χελώνες αυτές έχουν, κατά μέσο όρο, μήκος καβουκιού 100 με 120 cm όταν αναπτυχθούν πλήρως. Μια ενήλικη χελώνα ζυγίζει περίπου 100 έως 150 kg, με τις μεγαλύτερες να ζυγίζουν περισσότερο από 450 kg. Το χρώμα του δέρματος κυμαίνεται από κίτρινο έως καστανό και το κέλυφος είναι συνήθως κοκκινωπό-καφέ. Μέχρις ότου η χελώνα ενηλικιωθεί δεν είναι ορατές εξωτερικές διαφορές ως προς το φύλο. Η πιο προφανής διαφορά είναι ότι τα ενήλικα αρσενικά έχουν πιο χοντρές ουρές και μικρότερο πλάστρο από τα θηλυκά.

Οι Caretta caretta απαντώνται στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό, καθώς επίσης και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους σε θαλασσινό νερό και εκβολές, με τα θηλυκά να βγαίνουν για λίγο στην ξηρά για να γεννήσουν τα αυγά. Έχουν χαμηλό ρυθμό αναπαραγωγής και τα θηλυκά γεννούν κατά μέσο όρο τέσσερις ομάδες αυγών ενώ στη συνέχεια μένουν ανενεργές και δεν ξαναωοτοκούν για δύο έως τρία έτη. Φθάνουν στη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία 17-33 ετών και έχουν διάρκεια ζωής 47-67 χρόνια.

Η καρέττα είναι παμφάγο ζώο και τρέφεται κυρίως με ασπόνδυλα του βυθού. Τα μεγάλα και ισχυρά σαγόνια της χρησιμεύουν ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να κομματιάσει το θήραμά του. Τα μικρά έχουν πολυάριθμους εχθρούς. Τα αυγά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε χερσαίους θηρευτές. Μόλις οι χελώνες ενηλικιωθούν, το μεγάλο μέγεθός τους έχει ως αποτέλεσμα μόνο μεγάλα θαλάσσια ζώα, όπως οι καρχαρίες, να τις κυνηγούν.

Οι θαλάσσιες χελώνες θεωρούνται είδος υπό εξαφάνιση και προστατεύονται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης. Ο παρατημένος και εν χρήση αλιευτικός εξοπλισμός είναι υπεύθυνος για πολλούς θανάτους χελωνών. Ειδικές συσκευές έχουν τοποθετηθεί στα δίχτυα στο πλαίσιο προσπαθειών για τη μείωση της θνησιμότητας, παρέχοντας μια οδό διαφυγής για τις χελώνες. Η απώλεια των κατάλληλων παραλιών ωοτοκίας και η εισαγωγή νέων αρπακτικών έχουν επίσης επηρεάσει τον πληθυσμό των χελωνών. Οι προσπάθειες για την αποκατάσταση του αριθμού τους απαιτούν διεθνή συνεργασία, δεδομένου ότι οι χελώνες περιφέρονται σε τεράστιες εκτάσεις του ωκεανού και οι παραλίες ωοτοκίας είναι διασκορπισμένες σε διάφορες χώρες.