Περνώντας από τη Μηλιά της Μάνης!!!

Η Μηλέα Μεσσηνίας, γνωστή και ως Μηλιά, είναι χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης και υπάγεται στο Δήμο Δυτικής Μάνης με έδρα την Καρδαμύλη. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά της οροσειράς του Ταϋγέτου, σε υψόμετρο περίπου 600 μέτρων. Αποτελείται από τους οικισμούς Φαγριάνικα, Ξανθιάνικα, Σεκουριάνικα, Κάτω Χώρα και Κυβέλεια. Το όνομά της, κατά την επικρατέστερη άποψη, το οφείλει στην ευδοκίμηση στην περιοχή του οπωροφόρου δέντρου "μηλιά". Άλλες εκδοχές θέλουν το όνομα να προέρχεται από την Ομηρική λέξη «μήλα» που σημαίνει γιδοπρόβατα, ή από το γεγονός ότι στην περιοχή αφθονεί το θαμνώδες φυτό "σφακομηλιά".

Ακριβώς πάνω από το χωριό είναι κτισμένη, σε ένα μικρό οροπέδιο σε υψόμετρο 1000 μέτρων η Μονή της Παναγίας της Γιάτρισσας. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ναοί της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος του 13ου αιώνα με το εντυπωσιακό διατηρημένο καμπαναριό, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 12ου αιώνα με εξαιρετικές τοιχογραφίες, του Αγίου Ιωάννου που αγιογραφήθηκε το 1706 από τον Καλλέργη και του Αγίου Νικολάου με μάρμαρα του 11ου αιώνα και παλαιά Αγία Τράπεζα.

Στη Μηλιά και για χρονικό διάστημα τριών ετών, στον πύργο της οικογένειας Κριπαράκων, φιλοξενήθηκε σε νεαρή ηλικία μαζί με την οικογένειά του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ο τάφος του Καπετάν Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, πατέρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, βρίσκεται στο συνοικισμό Κυβέλεια και σώζεται ως τις μέρες μας.

Η Μηλιά αποτελούσε το μέσον μιας εκ των διαδρομών της Αρχαίας Σπάρτης προς τα Μεσσηνιακά παράλια και ήταν βασικός σταθμός ανάπαυλας της διήμερης πορείας που ακολουθούσαν οι ταξιδιώτες εκείνα τα χρόνια. 
Η Μηλιά μέχρι το 1937, ως Κοινότητα του τέως Δήμου Λεύκτρου, ανήκε στο Νομό Λακωνίας. Έκτοτε οι τρεις τέως Δήμοι Λεύκτρου, Καρδαμύλης και Αβίας μεταφέρθηκαν, διοικητικώς, στο Νομό Μεσσηνίας (Α.Ν. 1026/24-12-1937). Εκκλησιαστικώς όμως εξακολουθεί (όπως και οι παραπάνω Δήμοι) να υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Γυθείου και Οιτύλου. 

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ!