Με Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια τα εγκαίνια στον Άγιο Νεκτάριο Χαϊδαρίου!!!

Πέρασαν σχεδόν 40 χρόνια από το 1977 που παραχωρήθηκε το οικόπεδο έως τις μέρες μας που με κατάνυξη και Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, μέσα στο κλίμα της Αναστάσιμης Χαράς, έγιναν τα εγκαίνια του περικαλλούς Ναού του Αγίου Νεκταρίου στο Χαϊδάρι.

Η Εκκλησία ορίζει να εγκαινιάζεται κάθε ναός με την τοποθέτηση στην Αγία Τράπεζα Τιμίων Λειψάνων Αγίων Μαρτύρων, οι οποίοι απέδειξαν την αγάπη και αφοσίωσή τους στον Κύριο με το μαρτύριο τους. 

Το απόγευμα του Σαββάτου 7 Μαΐου 2016 στις 6 το απόγευμα ο Μητροπολίτης μας κ. Αλέξιος υποδέχθηκε και μετέφερε στον Ιερό Ναό ιερά Λείψανα, τα οποία εναπόθεσε σ’ ένα άγιο Δισκάριο, πάνω στην Αγία Τράπεζα. Στη συνέχεια, ακολούθησε πανηγυρικός Αρχιερατικός εσπερινός με την ψαλμωδία σχετικών με τα Εγκαίνια τροπαρίων και αντίστοιχων αγιογραφικών αναγνωσμάτων.

Το πρωί της Κυριακής 8 Μαΐου λίγο πριν το τέλος του Όρθρου ο Μητροπολίτης μας ανάπεμψε γονατιστός στον σολέα τις δύο προκαθαρτικές ευχές των Εγκαινίων. Μόλις ολοκληρώθηκε η ακολουθία του Όρθρου εξήλθαμε άπαντες από τον Ναό. Ο Αρχιερεύς με ιερό δέος έφερε στο κεφάλι του τον ειδικό δίσκο με τα άγια Λείψανα σκεπασμένα με το ίδιο κάλυμμα που σκεπάζονται τα θεία Δώρα, ενώ προπορεύονταν οι ιερείς με το Ευαγγέλιο και ακολουθούσαν όλοι οι χριστιανοί.

Πραγματοποιήθηκαν τρεις λιτανείες γύρω από τον Ναό. Στο τέλος των δύο πρώτων λιτανειών αναγιγνώσθηκαν δυο Αποστολικά και δύο Ευαγγελικά Αναγνώσματα. Στο τέλος της τρίτης λιτανείας, έγινε η είσοδος στον Ναό με τον εξής τρόπο: Οι πόρτες ήταν κλειστές. Ο Επίσκοπος πρόσταξε αυτούς που ήταν πίσω από τις πόρτες να τις ανοίξουν στο Βασιλιά της δόξης, λέγοντας τα λόγια του Δαυίδ: «Άρατε πύλας, οι άρχοντες υμών και επάρθητε πύλαι αιώνιοι και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της δόξης». Από μέσα ακούστηκαν τα λόγια που οι Άγγελοι έλεγαν αναμεταξύ τους κατά την Ανάληψη του Κυρίου: «Τις εστίν ούτος ο Βασιλεύς της δόξης;», για να πάρουν την απάντηση από τον Μητροπολίτη: «Κύριος κραταιός και δυνατός. Κύριος δυνατός εν πολέμω».

Αφού επαναλήφθηκε τρεις φορές αυτός ο διάλογος στην τελευταία του απάντηση ο Επίσκοπος είπε με εντονότερη φωνή: «Κύριος των δυνάμεων, αυτός εστίν ο Βασιλεύς της δόξης», σφράγισε τρεις φορές τις κλειστές πύλες με τα άγια Λείψανα, τις άνοιξε και εισήλθε θριαμβευτικά στον Ναό, τοποθετώντας τα άγια Λείψανα στην Αγία Τράπεζα.

Από αυτή τη στιγμή ξεκίνησε το κυριότερο μέρος της τελετής.

Ο Επίσκοπος εκχύει τρείς φορές Άγιο Μύρο στα Ιερά Λείψανα, ευχόμενος να είναι αιωνία η μνήμη των κτητόρων του Αγίου Οίκου τούτου.

Στη συνέχεια, αφού τα ασφάλισε σε ειδική θήκη, τα τοποθέτησε στο κέντρο της Αγίας Τράπεζας στην ειδική οπή που υπάρχει για τον λόγο αυτό και ονομάζεται «φυτόν». Αυτό είναι το πιο κατάλληλο θεμέλιο της Εκκλησίας. Κανένα άλλο θεμέλιο δεν είναι καλύτερο από τα ιερά λείψανα. Κι αυτό, όπως λέει ο ιερός Καβάσιλας, γιατί κανένα από τα μυστήρια δεν είναι πιο συγγενές προς τον Χριστό απ’ ότι οι μάρτυρες. Έχουν τα πάντα κοινά με τον Κύριο δηλ. το σώμα και το πνεύμα και το σχήμα του θανάτου… Άλλωστε τα οστά αυτά είναι ο αληθινός Ναός και το θυσιαστήριο του Θεού. Πάνω από τα Άγια Λείψανα ο Επίσκοπος εκχύει κηρομαστίχη. Το μίγμα αυτό αποτελείται από καθαρό κερί, μαστίχα, σμύρνα, αλόη, θυμίαμα, ρητίνη και λάδανο. Αυτά συμβολίζουν τα μύρα με τα οποία ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας άλειψε το Σώμα του Κυρίου, και τα εκχύει για τη στερέωση του ανεγειρόμενου Τάφου. 

Κάτω από τα ιερά Λείψανα τοποθετεί και όλα τα Δίπτυχα (ονόματα) των κτητόρων του Ναού, τα οποία έχουν συμπληρωθεί από τους πιστούς χριστιανούς. Κατόπιν τοποθετήθηκε η πλάκα στην οπή της αγίας Τραπέζης, ενώ ψάλλονταν δύο ωραίοι ψαλμοί ο 142ος «Υψώσω σε ο Θεός μου, ο Βασιλεύς μου, και ευλογήσω το όνομά σου εις τον αιώνα», σαν ευχαριστία και ανάμνηση των θαυμασίων του Θεού, και ο 22ος «Κύριος ποιμαίνει» με…», που υμνεί τη φιλανθρωπία του Θεού.

Αφού σφραγίσθηκε το «φυτόν», ο Επίσκοπος φόρεσε έναν λευκό χιτώνα, που ονομάζεται σάβανο, σύμβολο της σινδόνης με την οποία τυλίχθηκε το Άγιο Σώμα του Κυρίου και διάβασε μια ευχή παρακαλώντας τον Θεό να στείλει το Πανάγιο Πνεύμα και να αγιάσει τον Οίκον τούτον.

Στη συνέχεια ο Επίσκοπος ευλογεί μια ποσότητα χλιαρού νερού, σύμβολο του Αγίου Πνεύματος και το εκχύει σταυροειδώς στην Αγία Τράπεζα. Με λευκά σαπούνια την πλένει και με σφουγγάρια την στεγνώνει, ενώ ψάλλεται ο 43ος ψαλμός «Ως αγαπητά τα σκηνώματα Σου, Κύριε των δυνάμεων». Η τελετή μας θυμίζει βάπτισμα. Η Αγία Τράπεζα εικονίζει τον Σωτήρα και δέχεται τα του βαπτίσματος όπως Εκείνος. Μετά την κάθαρση της αγίας Τραπέζης ραντίζει ο Αρχιερεύς το ιερό θυσιαστήριο με ροδόσταμο και άλλα αρώματα, με τα οποία κάνουμε την Τράπεζα να ευωδιάζει. Στη συνέχεια, όπως και μετά το Βάπτισμα, ακολουθεί η Χρίση με το Άγιο Μύρο, το οποίο φέρνει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος στη γη. Το Μύρον είναι η δύναμη του Θυσιαστηρίου. Ο Μητροπολίτης μας αφού δόξασε τον Θεό, σταύρωσε την Αγία Τράπεζα με Άγιο Μύρο, το οποίο άλειψε στη συνέχεια με τα χέρια του.

Αφού επλύθη (εβαπτίσθη) και εμυρώθη η αγία Τράπεζα, τώρα ήλθε η ώρα να βάλει τα καλά της. Αρχικά, στην κάθε μια από τις τέσσερεις της γωνίες τοποθετήθηκε ένα κομμάτι λινό ύφασμα στο οποίο είναι αγιογραφημένος κι ένας Ευαγγελιστής, επειδή η αγία Τράπεζα εικονίζει όλη την Εκκλησία, στη στερέωση της οποίας συνέβαλαν οι Ευαγγελιστές, με τα Ευαγγέλιά τους. Κατόπιν, τυλίχθηκε σταυροειδώς στην αγία Τράπεζα το πρώτο ένδυμα το λεγόμενο κατασάρκιο, σύμβολο της σινδόνης με την οποία τυλίχθηκε το σώμα του Χριστού. Πάνω από αυτό τοποθετήθηκαν τα επίσημα καλύμματα, ενώ ψάλλοταν ο 62ος ψαλμός «Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο…». Πρόκειται για τον επενδύτη, την αγία ενδυτή ή τραπεζόφορον, κατά τον Συμεών Θεσσαλονίκης. Είναι το βασικό άμφιο της αγίας Τραπέζης, πολυτελές σύμβολο δόξης, αφού η αγία Τράπεζα τάφος εστι και θρόνος του Ιησού. Τέλος, τοποθετήθηκε το λεγόμενο ειλητό, το οποίο εισήχθη στους βυζαντινούς χρόνους και αργότερα αντικατεστάθη από το γνωστό Αντιμήνσιο. Επάνω σ’ αυτό τοποθετήθηκε το ιερό Ευαγγέλιο και η τελετή τελείωσε με τη μύρωση και θυμίαση όλου του Ναού. Οι ευχές που διαβάστηκαν στο τέλος ήταν γεμάτες ευχαριστία στον Θεό και παράκληση να γεμίζει με δόξα, αγιασμό και Χάρη το νέο Θυσιαστήριο, έτσι ώστε πάνω σ’ αυτό να μεταβάλλεται η αναίμακτη θυσία σε Σώμα και Αίμα Χριστού και να αγιάζεται ο λαός του Θεού με τη συμμετοχή του στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Έτσι, ο Επίσκοπος κρατώντας στα χέρια του ένα καλάμι, στο άκρο του οποίου υπήρχε σφουγγάρι με κηρομαστίχη και Άγιο Μύρο, σχημάτισε το μονόγραμμα του Χριστού (ΧΡ) στα τέσσερα σημεία του Ναού.

Ακολούθως, άναψε τις Κανδήλες της Αγίας Τράπεζας και ευλόγησε, ψάλλοντας τον πρώτο στίχο της δοξολογίας Δόξα Σοι τω δείξαντι το Φως… Στη συνέχεια αφαίρεσαι το σάβανο που φορούσε σε όλη τη διάρκεια της τελετής και ενεδύθει με τα υπόλοιπα Αρχιερατικά του άμφια για να ακολουθήσει η πρώτη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό.

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ!