Τελικά οι Διόσκουροι δεν είναι μόνο ταβέρνα στην Καρδαμύλη, όπως νόμιζα...

Εάν κάποιος με ρωτούσε μέχρι πρότινος τι είναι οι Διόσκουροι, θα του απαντούσα με φυσικότητα πως είναι η ταβέρνα με την καλύτερη θέα στην Καρδαμύλη...

Ήταν καλοκαίρι του 1978 που με είχαν τραπεζώσει για πρώτη φορά εκεί...

Φέτος όμως για πρώτη φορά έπεσα πάνω στους τάφους των Διόσκουρων περπατώντας στο μονοπάτι που οδηγεί στην Αγία Σοφία έξω από την Παλιά Καρδαμύλη...

Διαβάστε λοιπόν για τους Διόσκουρους και περιηγηθείτε στο φωτογραφικό άλμπουμ εδώ!

Λίγα χιλιόμετρα μετά την Καρδαμύλη, στον Άγιο Δημήτριο, στο βραχονήσι Πέφνο, σύμφωνα με τη Μυθολογία, γεννήθηκαν μέσα από ένα αυγό οι Διόσκουροι, Κάστορας και Πολυδεύκης που ήταν ημίθεοι, προστάτες των ναυτιλλομένων και αδελφοί της Ωραίας Ελένης. 

Το αυγό αυτό ήταν το αποτέλεσμα του έρωτα του Δία, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί σε κύκνο και της πανέμορφης Λήδας, κόρης του Γλαύκου, που για να τον αποφύγει είχε και αυτή μεταμορφωθεί σε χήνα. 

Από τον Παυσανία λέγεται ότι στη Πέφνο υπήρχε βασίλειο με βασιλέα τον Τυνδάρεω, πατέρα της Ωραίας Ελένης, βασίλισσας της Σπάρτης και της Κλυταιμνήστρας, βασίλισσας των Μυκηνών ο Παυσανίας κατά τη σπουδαία περιήγησή του στις λακωνικές ακτές. Κι ο ίδιος έγραψε για κείνη:

"Σε απόσταση είκοσι σταδίων από τις Θαλάμες βρίσκεται η ονομαζόμενη Πέφνος, πολίχνη παραθαλάσσια. Μπροστά σ' αυτή υπάρχει ένα νησάκι, όχι μεγαλύτερο από ένα μεγάλο βράχο, που κι αυτό λέγεται Πέφνος. Οι Θαλαμάτες λένε πως αυτού γεννήθηκαν οι Διόσκουροι και ξέρω πως αυτό το λέει και ο Αλκμάν σε άσμα του. Η ανατροφή τους όμως λένε πως δεν έγινε στην Πέφνο, αλλά τους έφερε στην Πελλάνα ο Ερμής. Στο νησάκι αυτό είναι στημένα στο ύπαιθρο χάλκινα αγάλματα των Διόσκουρων, ύψους ενός περίπου ποδιού. Είναι περίεργο πως η θάλασσα, αν και κατακλύζει το βράχο σε περίοδο θαλασσοταραχής δε θέλει να μετακινήσει τα αγάλματα".

Οι τάφοι των Διόσκουρων, του Κάστορα και του Πολυδεύκη, των μυθικών παιδιών της Λήδας (βασίλισσας της Σπάρτης) και του Δία (πατέρα των θεών) βρίσκονται – σύμφωνα με την περιγραφή του Στράβωνα – λαξευμένοι σε έναν βράχο, στην περιοχή της Καρδαμύλης.

Οι επισκέπτες που θα θελήσουν να δουν σήμερα τους τάφους, πρέπει να ακολουθήσουν το μονοπάτι από την Παλαιά Καρδαμύλη προς την περιοχή της Αγίας Σοφίας. Μετά από διαδρομή περίπου δέκα λεπτών.

Οι ελληνιστικοί θαλαμοειδείς τάφοι των Διόσκουρων είναι δύο ορθογώνιες κοιλότητες η μία δίπλα στην άλλη, λαξεμένες σ’ ένα κάθετο βράχο.

Σημειώνεται, πάντως, πως οι τάφοι των Διόσκουρων έχουν χαρακτηριστεί Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο και δεν επιτρέπεται η είσοδος στο εσωτερικό τους.

"ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ"

Οι Διόσκουροι (Διός+Κούροι), ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης, ήταν παιδιά (δίδυμα) του Δία και της Λήδας και αδέρφια της ωραίας Ελένης και της Κλυταιμνήστρας,γυναίκα του Αγαμέμνονα.

Νοτιοανατολικά του Αγίου Νικολάου, βρίσκεται το γραφικό μικρό ψαροχώρι του Αγ. Δημητρίου, στη θέση της αρχαίας Πέφνου, με το βραχονήσι της. Στη Πέφνο, σύμφωνα με τη Μυθολογία, γεννήθηκαν μέσα από ένα αυγό οι Διόσκουροι, Κάστορας και Πολυδεύκης, που ήταν ημίθεοι, προστάτες των ναυτιλλομένων και αδελφοί της Ωραίας Ελένης. Σύμφωνα με το μύθο, η Λήδα, από την ένωσή της με τον Δία, γέννησε δυο αβγά. Από το πρώτο γεννήθηκε η Ελένη, ενώ από το δεύτερο δύο δίδυμα αγόρια, οι Διόσκουροι, ο Κάστορας και ο Πολυδεύκης. Τα αυγά αυτό ήταν το αποτέλεσμα του έρωτα του Δία, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί σε κύκνο και της πανέμορφης Λήδας, κόρης του Γλαύκου, που για να τον αποφύγει είχε και αυτή μεταμορφωθεί σε χήνα.

Από τον Παυσανία λέγεται ότι στη Πέφνο υπήρχε βασίλειο με βασιλέα τον Τυνδάρεω, πατέρα της Ωραίας Ελένης, βασίλισσας της Σπάρτης και της Κλυταιμνήστρας, βασίλισσας των Μυκηνών.

Τα δύο αδέλφια έτρεφαν μεγάλη αγάπη ο ένας για τον άλλον. Ο Κάστωρ σε μία σύγκρουση έχασε τη ζωή του και τότε ο Δίας πρόσφερε στον Πολυδεύκη την αθανασία. Έτσι λοιπόν, όταν αυτός δέχθηκε, ζήτησε από το Δία να μοιραστεί αυτήν την αθανασία με τον αδελφό του. Δεχόμενος ο Δίας όρισε τότε τη μία ημέρα ο ένας να είναι στον Κάτω Κόσμο του Άδη και ο άλλος στον Όλυμπο και την άλλη αντίστροφα.

Ήταν θεοί του φωτός και προσωποποιούσαν για τους Έλληνες την εντιμότητα, τη γενναιοψυχία, την τόλμη, την ευγένεια και την αρετή. Ήταν προστάτες των καραβιών και των ναυτικών. Οι Έλληνες τους λάτρευαν και τους τιμούσαν σαν θεούς, ενώ συχνά ζητούσαν από αυτούς συμπαράσταση και βοήθεια στις δύσκολες ώρες. Ήταν οι προστάτες και σωτήρες των θνητών.

Η λατρεία των Διοσκούρων άρχισε στη Σπάρτη και σύμβολά τους ήταν δυο δόκανα και φίδια. Έπειτα διαδόθηκε σ' όλη την Ελλάδα, όπου λατρεύτηκαν σαν προστάτες όλων των αγωνισμάτων, ιδίως των ιππικών, γιατί πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Κάστορας ήταν τόσο σπουδαίος ιππέας, όσο σπουδαίος πυγμάχος ήταν ο Πολυδεύκης. Στα σύμβολα, που αναφέραμε παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε και μερικά άλλα: άλογα, στεφάνια, κλαδιά φοίνικα, στλεγγίδες, άστρα, κόκορα κ.ά.