Ο Δήμαρχος Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος μιλάει για το Αγρίνιο και τον Παναιτωλικό!!!

Ο Αγρινιώτης και «Παναιτωλικάκιας» νέος Δήμαρχος του Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος μιλά αποκλειστικά στο «Γεγονός»

 

Της Μαρίνας Ζαρκαβέλη

Ο συμπατριώτης μας νέος δήμαρχος Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος μιλάει για το Αγρίνιο, τις δημοτικές εκλογές και τον Παναιτωλικό.

Γεννημένος στο Αγρίνιο το 1959, μόνιμος κάτοικος Χαϊδαρίου από τα 15 του χρόνια. Παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Αγία Βαρβάρα στο Χαϊδάρι, ενεργό μέλος του ΚΚΕ από το 16 του χρόνια και… ερωτευμένος με τον Παναιτωλικό! Αυτός είναι ο Μιχάλης Σελέκος, ο νέος δήμαρχος Χαϊδαρίου, εκλεγμένος με το ΚΚΕ που, γνωρίζοντας τις μεγάλες προσδοκίες που το 69% με το οποίο οι δημότες τον τίμησαν στον δεύτερο γύρο των εκλογών, αλλά χωρίς ποτέ να χάνει το… Αγρινιώτικο χιούμορ του, μιλά στο «Γεγονός» για τη νίκη του, τη ζωή του στην Αθήνα, τη γενέτειρα πόλη του που ποτέ δεν ξεχνά και που πάντοτε παίζει κυρίαρχο ρόλο στην καρδιά του αλλά και την πρώτη και παντοτινή του αγάπη: τον Παναιτωλικό.

Στο Χαϊδάρι όλοι γνωρίζουν τον Αγρινιώτη, τον «Παναιτωλικάκια», όπως τον λένε, που ανέκαθεν ασχολούνταν με τα κοινά και που με πραγματικό ενδιαφέρον «αγκάλιαζε» τα ζητήματα του δήμου και όχι μόνο. Αυτόν που στις δημοτικές εκλογές ανέδειξαν με συντριπτικό ποσοστό δήμαρχο: «Τους κάνω πλάκα τώρα… Τους λέω ότι θα βάψω το δημαρχείο Χαϊδαρίου κίτρινο και μπλε. Στους συναδέλφους μου στο νοσοκομείο που έχουν κρεμασμένα κάτι κασκόλ του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στα γραφεία τους, έχω ξεκαθαρίσει πως από δω και στο εξής, αν θέλουν τέτοια αξεσουάρ, θα είναι μόνο του Παναιτωλικού!», λέει χαριτολογώντας στην αρχή της συζήτησης, που έγινε στο πατρικό του σπίτι, εδώ, στο Αγρίνιο.

«Στα 15 μου έφυγα από το Αγρίνιο με τους γονείς μου. Εσωτερική μετανάστευση, λόγοι οικονομικοί. Το Αγρίνιο είναι όμως η πατρίδα μου, το αγαπάω όσο δεν μπορεί κανείς να φανταστεί. Εδώ γεννήθηκα, μεγάλωσα και το λατρεύω. Όταν οι γονείς μου συνταξιοδοτήθηκαν γύρισαν πίσω στο Αγρίνιο και εγώ φυσικά το επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορώ. Το Χαϊδάρι είναι η δεύτερη πατρίδα μου».

Το ΚΚΕ, το Χαϊδάρι και τι οδήγησε στη μεγάλη πρωτιά

Ο Μιχάλης Σελέκος ξεκαθαρίζει πως η ενασχόληση με τα κοινά δεν ήρθε αποκλειστικά ως σκοπός του να ασχοληθεί ενεργά με τον δήμο: «Ανήκω στο ΚΚΕ από τα 16 μου και σε ότι αφορούσε τοπικά-κοινωνικά προβλήματα με απασχολούσε. Οι κάτοικοι με γνωρίζουν καλά. Ήμουν και άλλες φορές υποψήφιος δήμαρχος, είμαι Δημοτικός Σύμβουλος στο Χαϊδάρι και τώρα …κερδίσαμε!».

Ερωτώμενος σχετικά με τα ποσοστά του ΚΚΕ σε επίπεδο δημοτικών εκλογών στο Αγρίνιο και στο γιατί οι Αγρινιώτες δεν έδωσαν ποτέ τέτοιον «αέρα» στην εδώ δημοτική παράταξη του κόμματος, αναφέρει ότι «και εδώ τα ποσοστά του ΚΚΕ ήταν καλά σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές». Δεν είναι θέμα προσώπων, είναι θέμα συγκυριών, λέει. «Στο Χαϊδάρι για παράδειγμα ήταν και θέμα συγκυριών. Παίξαμε, θεωρώ, σημαντικό ρόλο σε μείζονα ζητήματα, όπως για παράδειγμα στο νοσοκομείο Αγία Βαρβάρα που δώσαμε αγώνα για να μην υποβαθμιστεί η δημόσια υγεία, έχουμε ήδη μεγάλα θέματα ανοιχτά που αφορούν στο να μην υποβαθμιστούν μεγάλα ψυχιατρικά ιδρύματα στο Χαϊδάρι. Θέματα που αφορούν στο περιβάλλον, το Σκαραμαγκά, την προστασία των ορεινών όγκων. Με τη δράση μας πάνω σε αυτά, αναδείχθηκε η συμβολή μας. Η παρουσία μας στα τοπικά ζητήματα, δημιούργησαν ένα καλό υπόστρωμα ώστε να πάρουμε ένα μεγάλο ποσοστό».

Γνωρίζει καλά ότι πολλοί μιλούν για «στενή κομματική γραμμή» του ΚΚΕ: «Μας λένε δογματικούς, ότι είμαστε άκαμπτοι ή ότι χρησιμοποιούμε ξύλινη γλώσσα. Όταν όμως υπερασπίζεσαι τους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα το να είσαι άκαμπτος απέναντι στην εξουσία, θεωρώ ότι μόνο κατακριτέο δεν μπορεί να είναι. Το να σκύψουμε απέναντι σε κάποιους που είναι εχθροί του λαού, δεν το κάνουμε. Αυτό βέβαια μας κοστίζει, μας κάνει να μην είμαστε δημοφιλείς».

«Το Αγρίνιο γνωρίζει βιωματικά τι έκαναν οι πολιτικοί πρόγονοι των σημερινών Χρυσαυγιτών»

Ο ίδιος, ερωτώμενος σχετικά, απαντά για τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο και την άνοδό της στις εκλογές: «Δεν είναι τυχαίο ότι δεν τολμούν να κατεβάσουν υποψήφιους στους δήμους. Τα στελέχη της Χ.Α. δεν νομίζω ότι έχουν το ηθικό ανάστημα ή το θάρρος να εκτεθούν σε τοπικό επίπεδο, γιατί ο κόσμος γνωρίζει, και θα τους στρέψει την πλάτη. Γι’ αυτό παίζουν σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο κατά κύριο λόγο. Είναι ανεπίτρεπτο, ιδιαίτερα για το Αγρίνιο, μια πόλη με εργατικό κίνημα στις πλάτες της, με παραδόσεις δημοκρατικές, να παίρνει τόσο υψηλά ποσοστά η Χ.Α. Πιστεύω ότι τα λαϊκά στρώματα που ακολουθούν τη Χ.Α. θα πρέπει να της στρέψουν την πλάτη. Μιλάμε για ένα ναζιστικό μόρφωμα και το Αγρίνιο, το τι έκαναν οι συνεργάτες των Γερμανών, το γνωρίζει πολύ καλά, βιωματικά, με τους 120 εκτελεσμένους, με τους τρεις κρεμασμένους στην πλατεία, με τα πάρα πολλά θύματα. Αυτά έκαναν οι πολιτικοί πρόγονοι των σημερινών Χρυσαυγιτών. Ο κόσμος θα πρέπει να βγάλει συμπεράσματα από την εγκληματική δράση τους και να τους γυρίσει την πλάτη».

«Ακολουθώ παντού τον Παναιτωλικό»

Ο Μιχάλης Σελέκος μιλά και για την ομάδα του Αγρινίου, με ύφος περήφανου Αγρινιώτη οπαδού. Μια ομάδα που παρακολουθεί και ακολουθεί σε κάθε βήμα από μικρό παιδί, «μικρόβιο» που κόλλησε και στους δύο γιούς του, «ρετσινιά» που αγαπά και από την οποία δεν θέλει ποτέ να ξεκολλήσει. Όλοι ξέρουν την «τρέλα» του, ο ίδιος δεν την έκρυψε ποτέ. Έχει επαφές με τους guerreros, είναι σε όλους του αγώνες της ομάδας στην Αθήνα, ταξιδεύει ακόμη και σε γειτονικές πόλεις για τη δει, ενώ έβγαλε και εισιτήριο διαρκείας για τους αγώνες στο Αγρίνιο, άσχετα αν κατεβαίνει δυο ή τρεις φορές τον χρόνο: «Ο Παναιτωλικός είναι η μεγάλη μου αγάπη. Σαν παιδί τον παρακολουθούσα , θυμάμαι ότι κρεμόμουν από τε σύρματα τότε που είχε το γήπεδο, για να τον δω. Αυτό το έχω περάσει και στον μικρότερο γιό μου. Παρακολουθούμε τον Παναιτωλικό, όταν παίζει στην Αθήνα αλλά και σε κοντινές περιοχές, Τρίπολη, Λιβαδειά κλπ. Είχα μάλιστα πάρει και διαρκείας για το Αγρίνιο, αν και κατέβαινα λίγες φορές. Όλοι στο Χαϊδάρι ξέρουν ότι είμαι Αγρινιώτης και Παναιτωλικός, δεν το κρύβω. Στην καφετέρια στο Χαϊδάρι όταν παίζει η ομάδα γεμίζει Αγρινιώτες. Η πορεία μας φέτος ήταν πολύ καλή, θα μπορούσαμε να χτυπήσουμε την πεντάδα και να βγούμε στην Ευρώπη. Εκεί ήταν που στενοχωρήθηκα, όταν δεν τα καταφέραμε. Έλεγα χαριτολογώντας «σκεφτείτε να παίξουμε στην Ευρώπη και να πάμε χιλιάδες Αγρινιώτες στη Βιέννη ή το Παρίσι! Πρέπει κάποτε να το πετύχουμε».

«Στο Αγρίνιο υπήρχαν προβλήματα που εκφράστηκαν μέσω της αλλαγής στη διοίκηση του δήμου»

Σχολιάζοντας την αλλαγή στη δημοτική αρχή του Αγρινίου, αλλά και τα όσα θα πρέπει κατά τη γνώμη του να γίνουν πλέον στην πόλη και τα χωριά ο κ. Σελέκος αναφέρει: «Ο κόσμος απ’ ότι φάνηκε είχε κορεστεί με τη διοίκηση Μοσχολιού. Απ’ ότι παρακολουθούσα δεν γίνονταν κάποιο έργο το τελευταίο διάστημα, γειτονιές είχαν παρατηθεί, υπήρχαν προβλήματα τα οποία εκφράστηκαν μέσω της αλλαγής διοίκησης στον δήμο. Τον νέο δήμαρχο δεν τον γνωρίζω, ξέρω απλά που ανήκει πολιτικά. Ελπίζω να γίνει το καλύτερο για την πόλη».

Ο ίδιος αναφέρει ωστόσο πως, δική του προτεραιότητα ως νέος δήμαρχος Χαϊδαρίου, είναι το να συναποφασίσουν οι δημότες ποια είναι τα προβλήματα που υπάρχουν, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις που θα γίνονται σε κάθε γειτονιά: «Θα συγκεντρώσουμε όλα τα προβλήματα, θα τα συζητήσουμε και θα τα ιεραρχήσουμε. Έργο θα γίνει κυρίως σε παραμελημένες γειτονιές. Αυτό πρέπει να γίνει και στο Αγρίνιο. Εδώ έχει γίνει αλλαγή της πλατείας τόσες φορές, ενώ υπάρχουν απομακρυσμένες γειτονιές, ξεχασμένες απ’ τον Θεό ή μάλλον απ’ τους δημάρχους…»

Ο ίδιος εξηγεί ακόμη πως σκοπός για το Χαϊδάρι είναι να αγκαλιαστούν οι ευπαθείς ομάδες και να ενισχυθεί η κοινωνική δράση του δήμου.

«Να γίνει ένα μουσείο καπνού - Το Αγρίνιο πρέπει να ξαναβρεί την ταυτότητά του»

Ο ίδιος δεν κρύβει πως σκέφτεται σοβαρά κάποια στιγμή να γυρίσει μόνιμα στο Αγρίνιο και να ασχοληθεί με την πόλη: «όχι να μπω σε διαδικασία εκλογών και συμμετοχής στο Δημοτικό Συμβούλιο, θα υπάρχουν πιο νέοι άνθρωποι να μπουν μπροστά».

Αν όμως ήταν τώρα στα εδώ δημοτικά πράγματα τι θα έκανε; «Θα προσπαθούσα να επαναφέρω κάτι από το πρόσωπο που είχε η πόλη όταν εγώ ήμουν παιδί και έμενα εδώ. Αυτές τις σχέσεις που υπήρχαν στις γειτονίες. Θα προσπαθούσα να αναπτύξω δομές σε γειτονιές, όπως πολιτιστικά κέντα, ΚΑΠΙ, παιδικές χαρές, να μαζεύεται η γειτονιά σε κάποιους χώρους ή με τη δημιουργία συλλόγων να αναπτυχτούν δράσεις. Γνώρισα το παλιό Αγρίνιο, που σε κάθε γειτονιά υπήρχε μια «λαϊκή βουλή». Ένα ακόμη πρόβλημα κατά τη γνώμη μου για το Αγρίνιο είναι η καθαριότητα. Εκεί θεωρώ ότι πάσχει. Θεωρώ ακόμη ότι πρέπει να γίνει μια διαφορετική συγκοινωνιακή μελέτη, για να διευκολύνει τον κόσμο».

Ο κ. Σελέκος τονίζει την ανάγκη οι Αγρινιώτες να αγαπήσουν τον τόπο τους, με τη δύναμη που τον αγαπούν οι ετεροδημότες, οι Αγρινιώτες της Αθήνας, των άλλων πόλεων ή του εξωτερικού: «Όταν ζεις σε μια πόλη και αντιμετωπίζεις εκεί τις δυσκολίες της καθημερινότητας, νομίζεις ότι σου φταίει ο τόπος σου. Οι κάτοικοι όμως θα πρέπει να αγαπήσουν περισσότερο το Αγρίνιο. Πρέπει οι δήμαρχοι να ενδιαφερθούν περισσότερο στο να ενισχύσουν τους δεσμούς με τους συλλόγους Αγρινιωτών που υπάρχουν σε άλλες πόλεις. Ο ποιητής λέει «είναι βαθιές οι ρίζες και πώς να φύγεις από τον τόπο σου…» Θα πρέπει λοιπόν οι ετεροδημότες να «αξιοποιηθούν». Είναι άνθρωποι του πολιτισμού, άνθρωποι που συμμετέχουν σε δράσεις. Να ξέρετε ότι το Αγρίνιο συζητιέται πολύ στην Αθήνα. Ακουγόμαστε με την «κακή έννοια» μέχρι που γνωρίζουν ουσιαστικά τους Αγρινιώτες. Το Αγρίνιο είναι παρεξηγημένο. Έχει ο δήμος ομορφιές που δεν τις συναντάς σε άλλες πόλις. Να αναδείξουμε το Παρατριχώνια χωριά, τα Παρακαμπύλια, την ίδια μας τη φιλοξενία που δεν τη συναντάς αλλού. Αυτό είναι δυνατό «χαρτί» μας. Τουριστικά είμαστε ανύπαρκτοι. Θέλω να τονίσω ότι το Αγρίνιο, είναι μια περιοχή που τον προηγούμενο αιώνα, με τα καπνεργοστάσια και τους αγώνες, έχει μια ιστορία που θα πρέπει να αποτυπωθεί με ένα μουσείο καπνού, για να γνωρίσουν και οι νέοι την ιστορία του τόπου, να θυμηθούμε ποια είναι η ταυτότητά μας».