Ο μύθος των τούρκικων σειρών!!!

Γράφει ο Π. Γ. Μ.

Μαθητής Α' Τάξης 2ου Γενικού Λυκείου Χαϊδαρίου

Πολύς λόγος γίνεται στις μέρες μας για τις πολυάριθμες τούρκικες σειρές που προβάλλονται καθημερινά από την ελληνική τηλεόραση και οι οποίες, όπως φαίνεται, σαγηνεύουν τους τηλεθεατές και προσελκύουν το ενδιαφέρον τους. Ποικίλες είναι οι απόψεις και οι αντιδράσεις των ανθρώπων σχετικά με αυτό το ζήτημα. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως έχουμε φτάσει στο σημείο να μιλάμε για «βομβαρδισμό» εις βάρος των Ελλήνων και εκφυλισμό της ελληνικής τηλεόρασης, ενώ άλλοι πιστεύουν πως πρόκειται για ενδιαφέροντα σήριαλ που τους προσφέρουν μεγάλη αισθητική απόλαυση. Ποια είναι, όμως, η αλήθεια;

Σαφώς, το πρόβλημα δεν έγκειται στο ότι προβάλλονται οι τουρκικές σειρές στην ελληνική τηλεόραση, αλλά στο γεγονός ότι προβάλλονται τη δεδομένη εποχή κατά την οποία κυριαρχεί η οικονομική δυσπραγία και, κατά συνέπεια, εκλείπουν οι ελληνικές παραγωγές. Δεν είναι λίγοι αυτοί που δηλώνουν πως δεν είναι σωστό να επιμένουμε σε ξένες παραγωγές από τη στιγμή που υπάρχουν στη χώρα μας αρκετοί επιτυχημένοι ηθοποιοί, σεναριογράφοι και σκηνοθέτες.

Εν συνεχεία, πολλές φορές γίνεται αντιληπτή, από μέρος ορισμένων ανθρώπων, μια αποστροφή και μόνο στο άκουσμα της λέξης «τούρκικος» ή «Τουρκία», ενώ δε λείπουν οι μομφές έναντι των συντελεστών αυτών των σήριαλ οι οποίοι, ούτως ή άλλως, εξασκούν το επάγγελμά τους. Ας τους αφήσουμε, λοιπόν, στην άκρη αυτούς και ας στραφούμε στους εγχώριους παράγοντες που επιτρέπουν αυτόν το «βομβαρδισμό». Σε αυτούς τους παράγοντες που θέλουν να ελέγχουν έναν αμόρφωτο λαό, αποξενωμένο από την παράδοση και ο οποίος βρίσκεται σε ολική άγνοια όσο αφορά στην ιστορία και στον πολιτισμό του.

Επιπλέον, η άποψη πως τέτοιου είδους σήριαλ εκφυλίζουν την ελληνική τηλεόραση είναι αστεία. Καθίσταται προφανές πως η ελληνική τηλεόραση και γενικότερα τα ΜΜΕ εκφαυλίζονται και χωρίς τη συμβολή των τουρκικών σειρών. Η πλειοψηφία των προβαλλόμενων προγραμμάτων προάγει αρνητικά και κίβδηλα πρότυπα, εκθειάζει ακραίες και βίαιες συμπεριφορές, καταστρέφει την ελληνική γλώσσα… Ο κατάλογος είναι ατελείωτος! Βέβαια, το τηλεχειριστήριο βρίσκεται στα χέρια του κάθε τηλεθεατή ο οποίος είναι ο μόνος υπεύθυνος για τις επιλογές του και υπόλογος για τις πράξεις του.

Αλλά ας επιστρέψουμε στο βασικό μας θέμα. Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι τηλεθεατές παρακολουθούν τις τούρκικες σειρές, όπως παρακολουθούν και διάφορες ελληνικές, αμερικανικές, αγγλικές, γαλλικές και άλλες. Είναι και αυτός ένας τρόπος να αντλήσεις πληροφορίες για τον τρόπο ζωής άλλων ανθρώπων και λαών, τις συνήθειες τους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, τις αντιδράσεις τους ή ακόμα και τη γλώσσα τους στο πέρασμα των αιώνων. Έτσι, όντας πιο δεκτικοί στα οπτικοακουστικά μας ερεθίσματα μπορούμε να ενημερωθούμε ολόπλευρα και να αποκτήσουμε μια σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων.

Προσωπικά, έχοντας παρακολουθήσει κάποια τούρκικα σήριαλ που έχουν προβληθεί στην ελληνική τηλεόραση, δεν αισθάνομαι πως έχει κλονιστεί η εθνική μου συνείδηση ή πως άσκησαν κάποια αρνητική επιρροή πάνω μου. Αντιθέτως, δεν είναι λίγες οι φορές που εντυπωσιάστηκα από τις ομοιότητες που εντόπισα στον τρόπο συμπεριφοράς, στις αντιδράσεις, στο λεξιλόγιο, στα ήθη και τα έθιμα μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού λαού που μας κάνουν ένα δυναμικό σύνολο, αλλά και από όλες εκείνες τις διαφορές που καθιστούν τον κάθε λαό μοναδικό και ξεχωριστό. Αναντίρρητα, 400 περίπου χρόνια συμβίωσης δε λησμονούνται εύκολα…

Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι σωστό να απορρίπτουμε άκριτα και ασυζητητί τα τούρκικα σήριαλ μόνο και μόνο επειδή είναι τούρκικα. Δεν είναι κρίμα, εν έτει 2013, με την Ελλάδα σε κρίσιμη καμπή, να μένουμε δέσμιοι αρχέγονων εχθροτήτων που ποτέ δεν οδήγησαν και ούτε πρόκειται να οδηγήσουν πουθενά; Οι διάφοροι μικροί λαοί, εν προκειμένω ο ελληνικός και ο τουρκικός, δεν έχουν ποτέ να «χωρίσουν» κάτι μεταξύ τους, αλλά θυσιάζονται στο βωμό των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων των οικονομικά ισχυρών που παρουσιάζονται ως «αυτόκλητοι εθνοσωτήρες».

Ως αποτέλεσμα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως ο κάθε λαός με την ιστορία και τον πολιτισμό του αποτελεί μια συνιστώσα και όλοι μαζί αποτελούμε μια κοινή, αρμονική και αδιάσπαστη συνισταμένη. Όλα αυτά, βέβαια, άσχετα από τις προθέσεις των «ολίγων» που αποτελούν την κραυγάζουσα μειοψηφία και όχι τη μεγάλη πλειοψηφία. Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε για άλλη μια φορά να κρίνουν τη μοίρα των λαών του κόσμου, γιατί αυτοί είναι που κάνουν πλύση εγκεφάλου σε κάθε λαό λέγοντάς του πως είναι ανώτερος από όλους τους υπόλοιπους, με αποτέλεσμα να υποδαυλίζουν εντάσεις, εκρήξεις και συγκρούσεις.

Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η αδήριτη ανάγκη καλλιέργειας ενός οικουμενικού πνεύματος είναι ένα ακόμα θέμα Παιδείας. Μόνο μέσα από την παροχή ανθρωπιστικής και ηθοπλαστικής Παιδείας θα καταφέρουμε να κατανοήσουμε πως πάνω απ’ όλα είμαστε πολίτες ενός κόσμου που μέρα με τη μέρα καταρρέει και γι’ αυτό το λόγο, πρέπει να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα αυθωρεί και παραχρήμα. Ας μορφωθεί, λοιπόν, ολόπλευρα ο ελληνικός λαός, ώστε να κατορθώσει να αποκρούσει όσους τον καταβαραθρώνουν και να φανεί επιτέλους άξιος του πολιτισμού και της ιστορίας του που πρώτος αυτός εξευτελίζει και όχι οι τούρκικες σειρές.