Και όμως, όσο υπάρχουν τέτοιες φωνές, υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ ! ! !

Διαβάστε με προσοχή τι είπε η Έφηβη Βουλευτής Κατερίνα Ι. Κωτσάκη από το 2ο Λύκειο Μεσσήνης στην Ολομέλεια της ΙΣΤ' Συνόδου της Βουλής των Εφήβων ! ! !
Αξιότιμε κύριε πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι έφηβοι βουλευτές,
Μέρος της ελληνικής πραγματικότητας αποτελεί πλέον η μαζική είσοδος μεταναστών στη χώρα μας.
Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται εδώ προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος.
Ως Έλληνες τους κατανοούμε, γιατί στο παρελθόν έχουμε βρεθεί σε παρόμοια δύσκολη θέση.
Βασική προϋπόθεση για την ομαλή ένταξη των ανθρώπων αυτών στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, είναι η χώρα υποδοχής να μπορεί να τους προσφέρει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Η χώρα μας, όμως, που δεν είναι σε θέση να προσφέρει αυτές τις συνθήκες στους ιθαγενείς της, πώς θα μπορέσει να δώσει όραμα στους ξένους;
Οι όροι της ελληνικής αγοράς σήμερα είναι η ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία, η βαριά φορολογία, ο πληθωρισμός, οι κρατήσεις μισθών, οι περικοπές συντάξεων και διάφορα άλλα κοινωνικά προβλήματα, όπως η βία, η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά.
Και όλα αυτά υπό το διαρκή φόβο μιας πτώχευσης.
Προφανώς, λοιπόν, η Ελλάδα δεν μπορεί να υποσχεθεί μέλλον σε κανέναν, πόσο μάλλον σε ένα μετανάστη, αν και οι μετανάστες έρχονται εδώ προετοιμασμένοι να εργαστούν υπό συνθήκες γαλέρας και πιθανότατα προτιμούνται από έναν Έλληνα που διεκδικεί τα εργασιακά του δικαιώματα στην ίδια του τη χώρα.
Έτσι, όχι μόνο διογκώνεται το πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα, αλλά και οξύνονται οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις μεταξύ ιθαγενών και μεταναστών.
Τέλος, για τους ήδη υπάρχοντες νόμιμους μετανάστες, είναι στο χέρι τους να χαράξουν πορεία στη χώρα μας.
Θεωρώ, όμως, ότι στην παρούσα κατάσταση δύσκολα πρέπει να δεχθούμε νέους μετανάστες, όχι γιατί δεν τους θέλουμε, αλλά γιατί δεν μπορούμε να τους θρέψουμε.
Μακάρι να μπορούσαμε να τους βοηθήσουμε.
Μακάρι, αλλά υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ούτε τους εαυτούς μας.