Η Ιστορία ενός Έθνους δεν ξαναγράφεται ! ! !

Γράφει ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τις τελευταίες εβδομάδες εμφανίστηκε μία προσπάθεια καταγραφής και αποτύπωσης μιας άλλης "ιστορίας", σχετικά με την επανάσταση του 1821. Μιας ιστορίας διαφορετικής, ως προς τα γενεσιουργά αίτια, και αλλοτρίων προσεγγίσεων, σχετικά με τα πρόσωπα και τους πρωταγωνιστές της εποχής. Μία άλλη καταγραφή, η οποία επιδιώκει την επικοινωνιακή της επιτυχία μέσα από την προβολή μιας ιδεολογικής ερμηνείας των γεγονότων και των προσώπων, διατυπώνοντας μία άλλου τύπου προοπτική, η οποία προσεγγίζει μονόπλευρα τα γεγονότα, με αποκλειστικό σκοπό διαμόρφωσης μιας άλλης ταξική ταυτότητας. Με τη μέθοδο της απομύθευσης προσώπων και γεγονότων, προβάλλει δευτερεύοντα ιστορικά στοιχεία ως πρωτεύοντα, τα οποία ουδεμία όμως ουσιαστική σημασία έχουν στην όλη συνειδησιακή λειτουργία του ιστορικού γίγνεσθαι.

Μία τέτοιου είδους προσπάθεια δεν αποτελεί Ιστορία, είναι απλά μία ιστορικογραφική προσπάθεια ερμηνείας γεγονότων, εξελίξεων, με παραμορφωτικού τύπου πολλές φορές προσεγγίσεις και ερμηνείες, μιας άλλης ιδεολογίας η και μιας άλλης μεθοδολογίας. Δεν είναι Ιστορία, γιατί Ιστορία είναι αυτό που προέρχεται, καταγράφεται και διασώζεται μέσα αλλά και δια μέσου της διαχρονικής συνείδησης του Έθνους. Επίσης ο,τι διατυπώνεται και διδάσκεται μέσα από τα ουσιαστικά εκείνα στοιχεία, τα οποία σχετίζονται και αφορούν, όχι την ιδιωτική η προσωπική ζωή των προσώπων η των πρωταγωνιστών των γεγονότων, αλλά κυρίως ο,τι αφορά το ρόλο και τη συμβολή τους στην πραγμάτωση του ιστορικού είναι. Ποτέ η Ιστορία δεν γράφτηκε με κριτήρια ιδεολογικά και ποτέ ένα Έθνος δεν διέσωσε συνειδησιακά την Ιστορία του με ιδεολογικά η ταξικά πρότυπα κάποιας συγκεκριμένης ομάδας η κοινωνικού συνόλου. Αυτό που μετρά είναι ο σκοπός και το αποτέλεσμα του ιστορικού γεγονότος, αυτό που διασώζεται είναι αυτό καθαυτό το γεγονός, το είναι και το γίγνεσθαι καταγράφεται συνειδησιακά και όχι απλά και μόνο το φαίνεσθαι.

Εάν τα πράγματα στην συνείδηση του Έθνους δεν ήταν έτσι, τότε πρέπει να ξαναγράψουμε την Ιστορία μας και για τα γεγονότα του 1912/1913-1922 και όχι μόνο του 1821. Κάθε Έθνος, το οποίο προσπαθεί να ξαναγράψει την Ιστορία του, αδιαφορώντας για την συνειδησιακή του ερμηνεία, αλλοτριώνει ουσιαστικά και την ταυτότητά του.