Η πιο παρεξηγημένη φωτογραφία στα blogs και μια παραβολή…

Η προσωπικότητα του καλού Σαμαρείτη

Ο περιστασιακός χαρακτήρας της παραβολής δεν εμπόδισε τον Χριστό να αποκαλύψει στο όνομα του Σαμαρείτη το αυθεντικό ήθος για το οποίο αξίζει να ζει κανείς και να αγωνίζεται.
Σ’ ένα κόσμο υποταγμένο στο διάβολο και με εφιάλτη τον ίδιο τον άνθρωπο, στάσεις όπως αυτή του Σαμαρείτη, αποτελούν εγγυήσεις σωτηρίας του κόσμου.
Αφορμή για να πει ο Χριστός την παραβολή έδωσε η ερώτηση ενός νομικού με σκοπό να ενοχλήσει τον Κύριο. Το συμπέρασμα της στάσης του Ιησού απέναντι στην πρόκληση του νομικού αφήνεται να αντιληφθεί ο αναγνώστης προκειμένου τα παρακάτω λόγια να αφιερωθούν στον πρωταγωνιστή της παραβολής.
Ο Σαμαρείτης, ένα όνομα αποκρουστικό στους Ιουδαϊκούς κύκλους, είναι αδιανόητο να χρησιμοποιήθηκε για να τους ταπεινώσει. Στόχος του Χριστού ήταν να αποκαλύψει σε όλους μας το σφάλμα να απορρίπτουμε τον άνθρωπο με γνώμονα το όνομα ή την καταγωγή του. Προχωρεί όμως ακόμα περισσότερο προβάλλοντας την πράξη του Σαμαρείτη υπόδειγμα προς μίμηση.
Ποια στοιχεία όμως συνθέτουν αυτή την προσωπικότητα που αναδύεται μέσα από τις ενέργειες του αγαθού Σαμαρείτη; Ολόκληρη η παραβολή φωτίζεται αρχικά από μια μικρή φράση: «ιδών αυτόν εσπλαχνίσθη», όπου εκεί εντοπίζουμε τα κίνητρα των ενεργειών του. Ο ιερέας και ο λευίτης που αντίκρισαν την ίδια τραγική εικόνα, του μισοπεθαμένου και καταληστευμένου ανθρώπου, αντιπαρήλθαν με την λογική ανθρώπων που ξέρουν να προστατεύουν μονάχα τον εαυτό τους. Μελετούσαν βέβαια τον νόμο και τους προφήτες, όπου τονίζεται η ευσπλαχνία και το έλεος, αλλά νόμιζαν ότι αυτά αφορούσαν κάποιους άλλους. Σήμερα, μετά την υποκρισία των νομοδιδασκάλων πέσαμε σε κατάσταση νευρωτικής απάθειας και αναλγησίας μπροστά στον εμπερίστατο συνάνθρωπό μας. Η προβολή της αδικίας και του εγκλήματος αντί να διεγείρουν αισθήματα αντίστασης και προάσπισης του δικαίου, οδηγούν τον σύγχρονο άνθρωπο σε πλήρη αδράνεια και αδιαφορία. Έτσι η επιστροφή σε αξίες και πρότυπα που ενσαρκώνει ο αγαθός Σαμαρείτης ως η απεικόνιση του Χριστού, γίνεται δυσκολότερη και πιο επιτακτική σήμερα. Χρειάζεται απόφαση για μια ολοκληρωμένη διακονία στον άνθρωπο που πάσχει, χωρίς υπεκφυγές και ηθικά διλλήματα, με απλότητα, πρακτική αντιμετώπιση και επιμονή ως το τέλος. Ο Σαμαρείτης αγνοούσε ίσως την Πεντάτευχο», αλλά διατηρούσε «την αρχέγονη ακεραιότητά του». Οι ενέργειές του φανερώνουν αληθινό ηρωισμό αυτοθυσίας. Δεν αρκείται μόνο στην επίδεση των τραυμάτων και την μεταφορά του θύματος σε κάποιο ιατρείο. Δεν αναλαμβάνει μόνο την δαπάνη της θεραπείας. Αν έμενε σε αυτά, κανείς δεν θα τον κατηγορούσε για ολιγορία η ελλιπή συμπαράσταση στον άρρωστο. Οι περισσότεροι θα χαρακτήριζαν γενναία την πράξη του. Ο αγαθός Σαμαρείτης δεν αναπαύεται. Θέλει να βεβαιωθεί για την πορεία της ασθένειας μέχρι την έκβασή της. Δεν αρκείται στην εξόφληση πρόσθετων δαπανών για ανάρρωση του πληγωμένου συνανθρώπου του, αλλά υπόσχεται να επιστρέψει για να τον στηρίξει και ηθικά. Ερμηνεύοντας αλληγορικά την παραβολή μερικοί θεολόγοι είδαν μέσα από τις γραμμές της τον ίδιο τον Χριστό, την πορεία του στον κόσμο, το Πάθος, την Δευτέρα παρουσία. Αυτό επιβεβαιώνεται πρώτα απ’ όλα στο ήθος του Σαμαρείτη που δεν διαφέρει από το αυθεντικό ήθος του Χριστού, όπως αποκαλύφθηκε στην διδαχή και την θυσία του για τον άνθρωπο και όπως παραμένει αναλλοίωτο στην ζωή της Εκκλησίας. Και όσοι κατόρθωσαν να το αποκτήσουν, όπως οι Απόστολοι και οι μάρτυρες, όχι μόνο τον συνάντησαν, όπως ο Φίλιππος και ο Ναθαναήλ, αλλά προ πάντων βεβαιώθηκαν ότι τα ονόματά τους «ἐγράφησαν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Λουκάς ι, 21)

Εσείς τι λέτε;

Δε γνωρίζει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία αν υπάρχει ή όχι, χρήμα στο λαό;

Πως νομίζετε ότι αποφασίζουν κάθε λίγο και λιγάκι να βάζουν το χέρι τους βαθιά στις τσέπες του λαού;

Ρίξτε μια ματιά στις πωλήσεις αυτοκινήτων του περασμένου μήνα…
Δεύτερη συνολικά σε πωλήσεις η MERCEDES, δεύτερο και στις κατηγορίες το μοντέλο C, μπροστά και από το best seller της κατηγορίας VW GOLF… το οποίο πλέον δεν είναι και τόσο λαϊκό, τόσα που κοστίζει…

Συμπτώσεις επαναλαμβανόμενες, παύουν να είναι συμπτώσεις…

Θα μας εξαναγκάσουν να στολίζουμε τους φανοστάτες των πλατειών με εγκληματίες λαθρομετανάστες…

Όσο και αν οι τοπικές εφημερίδες της πόλης μας εκθειάζουν τα πεπραγμένα της Αστυνομίας κάθε μήνα μέσα από τις στήλες τους, η πραγματικότητα έρχεται να τις διαψεύσει.
Το Χαϊδάρι μας, είναι πλέον μια ανοχύρωτη πόλη και τα καθημερινά συμβάντα βίας, ληστειών, διαρρήξεων και κλοπών, έχουν καταστεί σύγχρονη μάστιγα των συμπολιτών μας.
Πρόσφατο συμβάν το χθεσινοβραδινό, στο παντοπωλείο της γειτονιάς μας στη συνοικία του Ελαιώνα (οδός Θερμοπυλών), όπου αλλοδαπός με κράνος και σπαστά Ελληνικά, που ο συνεργός του τον περίμενε στην παρακείμενη διασταύρωση μέσα σε αυτοκίνητο, λήστεψε την ιδιοκτήτρια του παντοπωλείου και μια πελάτισσα, που τυγχάνει φίλη και συγκάτοικος.
Το έχω πει επανειλημμένα, πως οι πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.
Νομίζω πως σε κάθε πόλη και χωριό πρέπει να γίνει, ότι έγινε πριν από χρόνια στο Γιαννιτσοχώρι Μεσσηνίας…
Δυστυχώς, η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εκεί μας οδηγούν…
Θα μας εξαναγκάσουν να στολίζουμε τους φανοστάτες των πλατειών με εγκληματίες λαθρομετανάστες…
Μπας και σφίξουν λίγο οι κώλοι, και βρούμε τη χαμένη ησυχία μας…
Βέβαια τα καλύτερα έρχονται…
Για τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ…
Που σύντομα τη βλέπω, πανίσχυρη στη Βουλή…

Αμήν !

Ο ανθόκηπος των γονιών

Η έκτη ποιητική συλλογή τού Ισίδωρου Ιωάν. Καρδερίνη τιτλοφορείται Ο ανθόκηπος των γονιών και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.

Γεμάτα ερωτισμό, προβληματισμό και μουσική, τα ποιήματα του δημιουργού –τα περισσότερα ομοιοκατάληκτα– συνεπαίρνουν τον αναγνώστη μελωδικά προσδίδοντάς του ονειρικές στιγμές.

Ο Ισίδωρος Ιωάννου Καρδερίνης γεννήθηκε στο Χαϊδάρι το 1967. Είναι οικονομολόγος με μεταπτυχιακές σπουδές στην τουριστική οικονομία. Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Οικονομικός Ταχυδρόμος, Δημόσιος Τομέας, Τουρισμός & Οικονομία, Τουριστική Αγορά και Ελλοπία.

Δεν κατάλαβα… δηλαδή εσύ Αντρίκο τι περίμενες;

Διάβασα σήμερα στην εφημερίδα «ΧΑΪΔΑΡΙ Η πόλη μας» την επιστολή ανεξαρτητοποίησης του Δημοτικού Συμβούλου Ανδρέα Αντωνόπουλου και έμεινα «κάγκελο»…

Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Χαϊδαρίου, χρειάσθηκε τρία ολόκληρα χρόνια, για να καταλάβει αυτά που εγώ έλεγα προεκλογικά…

Μάλιστα στην επιστολή του αναφέρει κατά γράμμα… και αγαπημένες μου εκφράσεις !

Βέβαια Αντρέα μου, όταν εγώ τα έλεγα, εσύ με στραβοκοίταζες με βλέμμα σκωπτικό και… υπεροπτικό θα έλεγα…

Αντρέα μου, εγώ ανδρώθηκα πίστεψέ με, (με τεράστιο προσωπικό κόστος) μέσα σ’ αυτή τη γ@μημένη την παράταξη και ξέρω πρόσωπα και πράγματα, απ’ έξω κι ανακατωτά… και στο Χαϊδάρι και στο γύρω μαχαλά ! ! !

Να ξέρεις πως η Ευγένειά μου δεν μου επιτρέπει να…

Αν και γνωρίζω πως η πολύ Ευγένεια… από πολλούς εκλαμβάνεται και ως αδυναμία…

Αλλά ας είναι…

«Ες αύριον τα σπουδαία»… για άλλη μια φορά… και η φωτογραφία αφιερωμένη ! ! !

Αγιορείτες μοναχοί !

Τί είδα στο Όρος
.

Την εβδομάδα των Θεοφανίων πήγα στο Άγιο Όρος. Είχαν Χριστούγεννα εκεί. Δεν είχα ξαναπάει. Ένας φίλος φρόντισε και τακτοποίησε, τα της διαμονής. Μείναμε 3 βραδιές.
Το φυσικό κάλος ήταν απερίγραπτο. Η πολιτισμική κληρονομιά ήταν μοναδική. Θησαυρός, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Πήγα εκεί, συγκρατημένος, επιφυλακτικός, έτοιμος να κρίνω τα πάντα με την λογική, να καταλάβω τι γίνεται εκεί.

Το καραβάκι που μας μετέφερε ήταν γεμάτο νέους ανθρώπους, νέοι 24-25 μέχρι 30 το πολύ, οι περισσότεροι. Στο διάστημα που έμεινα εκεί, ήρθαν κι άλλοι, πεζοί από άλλη μονή ή με το καραβάκι, οι περισσότεροι νέοι. Εκεί που μείναμε, γνωρίσαμε κι άλλους, ανθρώπους που έρχονταν από την Θεσσαλονίκη και έμεναν στο μοναστήρι για το διάστημα της αργίας. Επαγγελματίες, επιχειρηματίες, που έρχονταν να κάνουν ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα και επέστρεφαν για να πάνε στη δουλειά τους. Προτιμούσαν να κοιμηθούν σε ένα δωμάτιο για μια-δυο βραδιές μαζί με άλλους 4 μέχρι 8. Αναρωτήθηκα γιατί το έκαναν αυτό. Στην επιστροφή προθυμοποιήθηκε ένας απ' αυτούς να μας πάρει με το αυτοκίνητό του από την Ουρανούπολη και να μας γυρίσει στην Θεσσαλονίκη. Τον ρώτησα, κάθε πότε επισκέπτεται το Όρος και μου απάντησε όποτε μπορεί και άμα δεν μπορεί όταν το έχει ανάγκη.

Την πρώτη μέρα, ήρθαν τρία παλληκάρια, στη μονή, πεζοί, δεν ήταν Έλληνες. Τους πλησίασα. Είχαν έρθει από την Ρωσία, από την Μόσχα, από το Αρμπάτ. Είχα διαβάσει 3-4 τόμους ενός Ανατόλι Ριμπακώφ, τα παιδιά από το Αρμπάτ και ήξερα. Το Αρμπάτ είναι η κεντρική πλατεία της Μόσχας. Από εκεί είχαν έρθει, ξεκίνησαν και ήρθαν. Την νύχτα, στην λειτουργία, είδα τον ένα νέο από τους τρεις, μπροστά-μπροστά. Εκεί μπροστά, όλη την νύχτα, όρθιος, να λάμπει το πρόσωπό του.

Οι μοναχοί, όλων των ηλικιών, στην πλειονότητα 35άρηδες, το 80% από αυτούς όλοι κάτοχοι πανεπιστημιακού τίτλου, απέκτησαν το πτυχίο και μετά επέλεξαν να μονάσουν. Όλοι ήταν απασχολημένοι, εκτός της συμμετοχής τους στην λειτουργία, είχαν και τις δουλειές τους ο καθένας. Δεν έπιαναν κουβέντα μαζί μας, αλλά όταν τους απευθύναμε τον λόγο ήταν ευγενικοί και χαμογελαστοί. Δεν ήταν «κάπως», ήταν «φυσιολογικοί», τους άκουσα να μιλάνε 2-3 μεταξύ τους για κάποια σύνδεση με USB. Ρώτησα για τον ηγούμενο τους. Όλοι καμάρωναν για τον Γεώργιο. Είχε προβλήματα υγείας, καρδιά και πρόβλημα στα γόνατα με λάμες. Ήταν ο πατέρας όλων. Έτσι τον αντιμετώπιζαν όλοι. Σπουδαίος άνθρωπος, αγόρασα δυο βιβλία του. Ήταν από διαλέξεις που είχε δώσει κατά καιρούς.

Ζορίστηκα να αγοράσω τα βιβλιαράκια, πάμφθηνα, τα έξοδα του τυπογραφείου, δεν ήθελαν να ανοίξουν την βιτρίνα, ήταν Χριστούγεννα. Πληρώνοντας, άφησα 2 ευρώ παραπάνω, και δεν ήθελαν να τα πάρουν.

Σε δυο μοναστήρια πήγα, δεν υπήρχε εμπόριο, δεν υπήρχε εκμετάλλευση, ούτε πωλήσεις, ούτε τίποτε, ούτε λεφτά για τα κεριά δεν έριχνες. Έπαιρνες το κεράκι σου και το άναβες στον πρόναο. Μέσα, στην ολονυκτία, ένα κεράκι άναβε για να διαβάζει ο μοναχός.
Στην πύλη της μονής ήταν ένας μοναχός, ήταν στην υποδοχή, πιάσαμε την κουβέντα. Μειλίχιος, ευγενικός, γαλήνιος, με το χαμόγελο. Τον ρώτησα:
Τι κάνετε εσείς εδώ; Ποιος είναι ο σκοπός σας;
Χαμογέλασε και απάντησε:
Ευχόμαστε, ευχόμαστε για όλους.

Είχα ακούσει, ότι κάθονται σε καρέκλες με 3 πόδια, έτσι ώστε, αν τους πάρει ο ύπνος, από την κούραση, να πέφτουν από την καρέκλα, να ξυπνούν και να συνεχίζουν τις ευχές τους. Πήγαινα στις ολονύκτιες λειτουργίες, νύσταζα, με έπαιρνε ο ύπνος, με ξύπναγαν, έφευγα, πήγαινα στο δωμάτιο, την έπεφτα, ξύπναγα και ξαναπήγαινα στην λειτουργία. Ήταν ένας καλόγερος, μεγάλος σε ηλικία, πολύ μεγάλος. Καθόταν πίσω από μια κολόνα, του έδωσαν ένα κερί αναμμένο. Τον έβλεπα, δεν άντεχε, το χέρι του κουράζονταν να βαστάει το κερί, το κεφάλι του έκλινε, το σώμα του έσκυβε κι εκεί που έλεγες τώρα θα πέσει, όρθωνε το σώμα του και σήκωνε το χέρι του με το κεράκι, πιο πάνω από το κεφάλι του. Είπα σε έναν νεαρό μοναχό, «θα πέσει ο γέροντας». Μου απάντησε: «Μην ανησυχείτε, αυτή είναι η δουλειά του. Εύχεται».

Πήγαινα σε ένα μπαλκόνι να καπνίσω, πάνω από το κύμα, έβλεπες τη θάλασσα, ήμουν πάνω από τη θάλασσα. Το μπαλκόνι ήταν πολύ μακρύ. Μια φορά συνάντησα, ένα καλόγερο. Πήγαινε πάνω-κάτω, πάνω-κάτω με σπουδή και σκυφτό κεφάλι. Μια στιγμή στάθηκε μπρος μου και με ρώτησε: «Ποιο είναι το όνομά σου;». Του απάντησα. «Θα εύχομαι και για σένα» μου είπε. Του είπα να μη μπει στον κόπο. Μου απάντησε: «Δεν είναι κόπος, αυτή είναι η δουλειά μου» και συνέχισε να πηγαίνει, πάνω-κάτω, πάνω-κάτω.

Οι μοναχοί στο Όρος, μένουν ο καθένας μόνος του σε ένα κελί, λιτό κελί και όταν κλείνονται μέσα, η πόρτα είναι πάντα ξεκλείδωτη και κανείς δεν μπορεί να επισκεφθεί τον άλλον. Είναι απασχολημένοι. Διότι εύχονται. Εύχονται για όλα, για τα πάντα. Τεράστια η δύναμη της Ευχής έμαθα. Τελευταία η επιστήμη αρχίζει να αγγίζει την απόδειξη της δύναμης της Ευχής.
Τα δυο βιβλιαράκια που πήρα από το Όρος, είναι για την θέωση του ανθρώπου, ως ύψιστο προορισμό του, σ' αυτή τη ζωή. Ο λόγος ήταν δομημένος και θεμελιωμένος. Ούτε μεταφυσική, ούτε υπερφυσική.

Αυτά είδα και έμαθα στο Όρος.

Ξεκινάει η μετεγκατάσταση των γραφείων της ΕΛΠΕ από τον Ασπρόπυργο στο νέο κτίριο του Αμαρουσίου.

Σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση της εταιρείας και παρά τις άναρθρες κραυγές των συνδικαλιστών, ξεκινάει και ολοκληρώνεται εντός του Φεβρουαρίου η μετεγκατάσταση της Διοίκησης και άλλων υπηρεσιών, στο νέο κτίριο του Αμαρουσίου, ακολουθώντας πιστά το χρονοδιάγραμμα της εταιρείας.

Η «δικιά μας» να δούμε πότε θα το πάρει απόφαση... να ασχοληθεί με το εργόχειρο !

Η Αμερικανίδα Υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον δήλωσε πως δε σκοπεύει να παραμείνει Υπουργός Εξωτερικών για οκτώ χρόνια, αν ο Μπαράκ Ομπάμα εκλεγεί για δεύτερη φορά Πρόεδρος, επισημαίνοντας πως ελπίζει να αφοσιωθεί στη συγγραφή και στη διδασκαλία...

Τα «Ασημένια Βέλη» έτοιμα να πρωταγωνιστήσουν στην F1 το 2010

Διατηρώντας την παράδοση, το νέο ασημένιο βέλος θα έχει το χρώμα των προκατόχων του και ο κωδικός του θα περιλαμβάνει το γράμμα W

Από την W196 του 1955 στην MGP W01 του 2010

H βασική χορηγός Petronas είναι η πετρελαϊκή εταιρεία της Μαλαισίας που πληρώνει και το συμβόλαιο του Michael Schumacher

Οι Nico Rosberg και Michael Schumacher συνεχίζουν την ιστορία των Juan Manuel Fangio, Rudolf Caracciola, Karl Kling κ.ά.

Michael Schumacher: Αισθάνομαι ότι κάνω ένα νέο ξεκίνημα και έχω ισχυρό κίνητρο. Στη Mercedes GP Petronas έχουμε μια ομάδα που είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια από κάθε άποψη...


Εκκίνηση στο Γαλλικό GP του 1954 στη Reims. Ο Juan Manuel Fangio (18) κέρδισε με τη Mercedes-Benz W196R Streamliner

O Juan Manuel Fangio στο κόκπιτ της πανέμορφης Mercedes-Benz W196R στο Σπα του Βελγίου

Ο Hermann Lang κέρδισε με τη Mercedes-Benz W165 το Grand Prix στην Τρίπολη της Λιβύης το 1939

Οι Manfred von Brauchitsch και Rudolf Caracciola με δύο Mercedes-Benz W 125 στη στροφή Lowes του Μονακό τον Αύγουστο του 1937

Λίγο πριν την εκκίνηση του Διεθνούς Αγώνα του Νίρμπουργκρινγκ το 1934, ο Manfred von Brauchitsch

Μας τελείωσε... ο Σωκράτης... (;;;)

Το «σύστημα Λάτση», το ΕΛΙΑΜΕΠ και η εξωτερική πολιτική...

Συνεχίζεται η επέλαση των ανθρώπων του ομίλου Λάτση σε όλα τα πόστα της ΠΑΣΟΚικής διακυβέρνησης, σύμφωνα με το άρθρο που διαβάσαμε στο antinews

Επιβεβαιώνοντας την παράγραφο της ΕΕΣΚ-ΕΛΠΕ που έλεγε ότι:
«Εμείς ως ΕΝΙΑΙΑ -ΕΝΩΤΙΚΗ Σ.Κ. και μετά τις νέες εξελίξεις βλέπουμε δυστυχώς πως, αν και το Δημόσιο συνεχίζει να έχει το management των ΕΛΠΕ, ο Λάτσης εξακολουθεί να έχει το management του Δημοσίου ! ! !»

Χωρίς ελπίδα…

…και χωρίς λόγια !

Ένα συγκλονιστικό video από το φίλο Χαϊδαριώτη Πέτρο Λαλέ...

Έρχεται φτήνια στην αγορά… και στον παραγωγό θα βρέχει λεφτά…

Η κα Μπατζελή εξήγγειλε νομοσχέδιο με το οποίο θεσπίζεται περιθώριο κέρδους που δε θα ξεπερνά το 100% από την πώληση του προϊόντος από τον αγρότη μέχρι την πώλησή του στον καταναλωτή.

Ετοιμαστείτε δηλαδή να φάτε πορτοκάλια από 0,16 λεπτά έως 0,20 λεπτά το κιλό, αφού οι έμποροι τα παίρνουν από τους αγρότες στη Λακωνία από 0,08 λεπτά έως 0,10 λεπτά το κιλό…

Κάτι ανάλογο θα συμβεί και με τα υπόλοιπα αγροτικά προϊόντα…

Ήταν τόσο απλό και δεν το είχε σκεφτεί κανείς ως σήμερα…

Ένα νομοσχέδιο και μπαίνει τάξη στην αγορά και στο εισόδημα των αγροτών…

Εντάξει ρε παιδιά, μη βαράτε, αμέσως να με πάρετε με τα σάπια πορτοκάλια, ένα ανέκδοτο είπα να σας μεταφέρω κι εγώ…

Το «ανέκδοτο» της σημερινής Κυβέρνησης !

Κάθε Κυβέρνηση και ένα ανέκδοτο…
Της προηγούμενης… «Επανίδρυση & Μεταρρυθμίσεις» !
Της σημερινής… «Κοινωνικός διάλογος & Δημόσια διαβούλευση» !
Όσο λιγότερο θα το αναφέρουν… τόσο λιγότερο θα γελοιοποιούνται !

Τα συνδικάτα απαλλαγμένα από τις παθογένειες του παρελθόντος πρέπει να πρωτοστατούν...

25.01.2010
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συναδέλφισσες Συνάδελφοι,
Με κυρίαρχα τα ζητήματα της οικονομίας και το καταιγισμό μέτρων σε βάρος του κόσμου της εργασίας, η χώρα μας βρίσκεται σε μια βαθειά και παρατεταμένη κρίση που θα ενταθεί ακόμη περισσότερο όσο ασκούνται οι γνωστές πολιτικές που προσπαθούν να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους.
Οι «μονόδρομοι» όλων όσων δημιούργησαν την κρίση, δεν μπορούν να αποτελούν πρόταση διεξόδου από αυτήν. Η προσπάθεια της εξομοίωσης προς τα κάτω, στρέφοντας τις στρατιές των ανέργων και των υποαπασχολούμενων που παράγει αυτή η πολιτική, ενάντια σε όσους εργάζονται και διατηρούν ακόμη εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, όχι μόνο πρέπει να απορριφτεί, αλλά σ’ αυτή τη ζοφερή για τον λαό μας πραγματικότητα, πρέπει να δημιουργηθεί μία νέα κοινωνική συμμαχία ενότητας και αλληλεγγύης, ένα ρωμαλέο κίνημα αντίστασης για να αντιμετωπίσουμε αυτή την επίθεση και τις πολιτικές που επιχειρούν να την εφαρμόσουν.
Τα συνδικάτα απαλλαγμένα από τις παθογένειες του παρελθόντος πρέπει να πρωτοστατούν και να αποτελέσουν μέρος της λύσης για την αντιμετώπιση αυτής της επίθεσης και όχι να γίνονται τα ίδια μέρος του προβλήματος.
Η δημοκρατική και ηθική νομιμότητα στο σωματείο μας, ιδιαίτερα σε τέτοιες δύσκολες εποχές είναι η πρώτη προϋπόθεση για την εξασφάλιση της αποτελεσματικότητας του.
Συναδέλφισσες συνάδελφοι.
Μετά το πραξικόπημα του Σεπτέμβρη, αλλά και με την άρνηση από το σημερινό «προεδρείο» για Γενική Συνέλευση (μετά τις 641 υπογραφές), που θα έδινε διέξοδο στην κρίση που ξέσπασε στο σωματείο μας, η γνωστή «ηγεσία» ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ το μόνο που τους απασχολεί είναι πώς να ανατρέψουν τους συσχετισμούς μέσα στον κόσμο, πώς να απαξιώσουν τα όσα μέχρι τότε πετύχαμε σαν διοίκηση του ΠΣΕΕΠ, πώς να «διορθώσουν» την εικόνα τους σαν μηχανισμοί... Και όλα αυτά δυστυχώς, σε βάρος του Σωματείου και των εργαζομένων.
Οι σημαντικότερες «πολιτικές πρωτοβουλίες» που πήραν, ήταν να πιέζουν και να παρακαλούν τους νέους υπουργούς, για να βάλουν τους κολλητούς τους (ή και τους ίδιους;) σε διευθυντικές θέσεις.!!!
Οι πιο σημαντικές «πρωτοβουλίες» τους σε σχέση με τους εργαζόμενους, ήταν να μοιράζουν «φλασάκια» (sticks μνήμης) και να κληρώνουν εισιτήρια ποδοσφαίρου !!!
Παράλληλα φρόντισαν να παγώσουν τις προσλήψεις που εκκρεμούσαν, βάζοντας σε περιπέτεια τμήματα και μονάδες που περίμεναν χρόνια να καλύψουν κενές θέσεις, και να δουλεύουν (ως πότε;) με υπερωρίες ή με απαράδεκτη πίεση για να καλύπτουν τις ανάγκες της δουλειάς. Όπως και νέες μονάδες (CCR κλπ.) που ακόμη δεν έχουν τους χειριστές για να τις λειτουργήσουν !!! Πάγωσαν και τις προσλήψεις συναδέλφων εργολαβικών για το 2009, παρά τα όσα προβλέπει και η Συλλογική μας Σύμβαση, (που ευτυχώς υπογράψαμε για 2 χρόνια -τώρα πια όλοι οι εργαζόμενοι το καταλαβαίνουν- παρά τον πόλεμο και την καταψήφιση από την γνωστή «ηγεσία» ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ).
Και το τελευταίο, «φρόντισαν» να δώσουν το πράσινο φως στην Εταιρεία για να κόψει προϋπηρεσίες νέων συναδέλφων, για να κατηγορήσουν εμάς τους... «κακούς» ότι τάχα τις «πουλήσαμε»!!! Τέτοια ανευθυνότητα!!! Είναι τα ίδια πρόσωπα που στα πλαίσια της Σύμβασης του 2007 η μεν ΠΑΣΚΕ με το περίφημο «γράφημα» των 82 κλιμακίων, προέβλεπαν την ένταξη των νέων συναδέλφων σε φθηνότερα κλιμάκια και καθυστέρηση εξέλιξης 6 ετών, η δε ΔΑΚΕ με ανακοίνωση Θεοφίλη, να δεχτούμε το 6% που πρότεινε η εταιρεία , με αντάλλαγμα την ένταξη των νέων συναδέλφων σε φθηνότερα κλιμάκια.!!! Σχέδια που τους χαλάσαμε με το δημοψήφισμα που απέρριψε τις προτάσεις τους. Και όταν προτείναμε στο τελευταίο Δ.Σ. (20.01.2010) απεργία για τις προϋπηρεσίες, κάνανε πως δεν καταλαβαίνουν...
Και τα προβλήματα μαζεύονται...
Αυτούς τους μήνες της κρίσης στο Σωματείο, η Εταιρεία αργά αλλά σταθερά αμφισβητεί οργανογράμματα, απειλεί με κλείσιμο μονάδων και κατάργηση πόστων ή βαρδιών, εκμεταλλεύεται την κατάσταση στο Σωματείο και προχωράει σχέδια σε βάρος των εργαζομένων.
Εδώ θέλουμε να προειδοποιήσουμε την Εταιρεία, να τελειώνει με αυτά τα παιχνίδια. Κύριοι, δώστε άμεσα τις προϋπηρεσίες όπως οφείλετε, δρομολογήστε τις προσλήψεις και μην σκέφτεστε να εκμεταλλευτείτε την συγκυρία με το πρόβλημα στο Σωματείο. Αυτό θα αλλάξει γρήγορα και τότε θα βρείτε ενωμένους τους εργαζόμενους απέναντι στα προβλήματα. Θα φροντίσουν οι εργαζόμενοι γι’ αυτό.
Συναδέλφισσες, οι
Ένα προεδρείο, που με πραξικοπηματικό τρόπο αγνοεί τις υπογραφές αυτών που το εκλέγουν, δεν μπορεί να έχει καμιά νομιμοποίηση σε καμία διοικητική και οικονομική του απόφαση.
Μόνη λύση πλέον είναι, η χωρίς δισταγμό καταψήφιση όλων των πεπραγμένων και να οδηγηθούμε σε εκλογές.
Η κατάσταση είναι πραγματικά κρίσιμη. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Και οι μόνοι που μπορούν και πρέπει να δώσουν λύση είναι οι εργαζόμενοι.
Γι’ αυτό, στη ψηφοφορία για τον απολογισμό του Σωματείου είναι η ώρα να μιλήσετε εσείς, τα απλά μέλη.
Να δώσετε ένα τέλος σ’ αυτή την εκφυλιστική κατάσταση. Να επιβάλετε την μόνη λύση που μπορεί να δώσει διέξοδο στο Σωματείο.
Την Δευτέρα 01 και την Τρίτη 02 Φεβρουαρίου, ψηφίζουμε ΟΧΙ στον απολογισμό τους.
Ψηφίζουμε ΟΧΙ σ’ αυτούς που δεν σέβονται ούτε το καταστατικό, ούτε την βούληση των ίδιων των εργαζομένων.
Ψηφίζουμε ΟΧΙ στους μηχανισμούς και τις μηχανορραφίες τους.

ΕΝΙΑΙΑ - ΕΝΩΤΙΚΗ Σ. Κ.

Η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στη χθεσινή εκδήλωση κοπής Βασιλόπιτας της Γραμματείας Γυναικείων Θεμάτων της Ν.Δ. στο CARAVEL

Αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας, φίλες και φίλοι

Είναι μεγάλη η χαρά που βρίσκομαι σήμερα μαζί σας, με τις γυναίκες της Νέας Δημοκρατίας, μια αληθινή πηγή δυναμισμού για το Κόμμα μας. Μια ανεξάντλητη πηγή στελεχών, μια αληθινά πηγή κουράγιου για την αναγέννηση της παράταξής μας…

Φίλες και φίλοι,

Το Κόμμα μας, η Νέα Δημοκρατία, πριν από τέσσερις μήνες υπέστη μια βαριά εκλογική ήττα. Στους δύο μήνες που ακολούθησαν τολμήσαμε άνοιγμα στη βάση, για την εκλογή νέου Προέδρου. Και καταφέραμε να μετατρέψουμε την κρίση σε αφετηρία ανάκαμψης.
Η συμμετοχή της κοινωνίας ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Γράψαμε εκατοντάδες χιλιάδες νέα μέλη.
Αυτή τη στιγμή έχουμε περισσότερα εγγεγραμμένα μέλη απ’ όσα είχαμε ποτέ.
Παρά την πρόσφατη ήττα μας, έχουμε περισσότερα εγγεγραμμένα μέλη, απ’ ότι έχει σήμερα - ή είχε ποτέ - οποιοδήποτε ελληνικό κόμμα…
Το να περιμένουν ώρες στην ουρά οκτακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας, για να γραφτούν σε ένα κόμμα που είχε μόλις χάσει στις εκλογές, και για να συμμετάσχουν στη εκλογή νέου Προέδρου, σημαίνει ότι μεγάλο μέρος της κοινωνίας ελπίζει σε μας, περιμένει από μας, ασπάζεται τις ιδέες μας, συμμερίζεται τις αρχές μας. Απαιτεί από μας να ανασυνταχθούμε γρήγορα και, ξεπερνώντας το σύνδρομο της ήττας, να μπούμε ξανά σε τροχιά εξουσίας. Ώστε να επανέλθουμε δυναμικά στην διακυβέρνηση της χώρας.
Αυτή την απαίτηση θα την σεβαστούμε.
Αυτή την Ελπίδα δεν θα την διαψεύσουμε
Θα ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας και τις αδυναμίες του παρελθόντος.
Θα γίνουμε πολύ σύντομα, η μεγάλη, η πολύ Μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη.
Και θα πάρουμε τις τύχες της χώρας στα χέρια μας.

Φίλες και φίλοι,

Ζούμε το χειρότερο χειμώνα της τελευταίας 35ετίας.
Φταίει η διεθνής κρίση, φταίνε και λάθη και παραλήψεις της δικής μας διακυβέρνησης, φταίει και η σημερινή κυβερνητική απραξία, η έλλειψη σχεδίου, η διάψευση προσδοκιών που καλλιέργησε το ΠΑΣΟΚ, η αθέτηση των υποσχέσεων που έδωσε προεκλογικά, αλλά και η αβουλία, η απραξία και η σύγχυση που επέδειξε μετεκλογικά.
Φταίνε όλα αυτά, αλλά, το βαθύτερο αίτιο των σημερινών αδιεξόδων, είναι ότι έφτασε στα όριά του αυτό που ονομάστηκε «Μεταπολίτευση».
* Ένα ολόκληρο μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο στηρίχθηκε σε αναδιανομή δανεικών, σε χρηματοδότηση σπατάλης, σε διεύρυνση των υποδομών με ταυτόχρονη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας, σε επέκταση του δημοσίου σε βάρος του ιδιωτικού τομέα, σε υποκατάσταση της επιχειρηματικότητας από τη τυφλή κερδοσκοπία, όλα αυτά υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας. Δανειζόμαστε συνεχώς από τα παιδιά μας. Κι όταν ξέσπασε η διεθνής κρίση, αυτό το μοντέλο του συνεχούς δανεισμού χρεοκόπησε.
* Αντίστοιχα χρεοκόπησε κι ένα μοντέλο πολιτικής διαχείρισης που αναδιένεμε συνεχώς πελατειακές σχέσεις του κράτους με την κοινωνία και των κομμάτων με το κράτος. Δημιουργούσε όλο και περισσότερες προσδοκίες, όλο και περισσότερες υποχρεώσεις, κι ύστερα δεσμευόταν και χρεωνόταν όλο και περισσότερο για να τις ικανοποιήσει. Αναδιένειμε δανεικά, αναδιένειμε κοινοτικά κονδύλια, αναδιένειμε επιρροή κομματικών φέουδων και εξωθεσμικών κέντρων.
Και τελικά, το πολιτικό σύστημα βρέθηκε, ανήμπορο να ικανοποιήσει τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει, ανήμπορο να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει, ανήμπορο να αλλάξει πορεία, να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους πολίτες.
Χρεοκόπησε, ακόμα κι ένα σύστημα αξιών, που υποβίβαζε τον πολίτη σε απλό καταναλωτή, υποβίβαζε τους νέους σε «απασχολήσιμους», το περιβάλλον σε αντικείμενο κερδοσκοπίας, την Παιδεία σε ρηχή εκπαίδευση, την ψυχαγωγία σε φτηνή διασκέδαση, την πνευματικότητα σε «εξυπνακισμό», τη δημιουργία πλούτου σε νεοπλουτίστικη επίδειξη, την εργασία σε αγγαρεία, την επιχειρηματικότητα σε κερδοσκοπία, την Ελευθερία σε ελευθεριότητα.
Το ίδιο ακριβώς σύστημα αξιών μετέτρεψε τη θηλυκότητα σε «εμπόρευμα» και τη μητρότητα σε «πάρεργο».
Αυτή τη χρεοκοπία στο πεδίο της ιδεών τη βιώνουν όλοι οι πολίτες. Τη βιώνουν, όμως, περισσότερο οι γυναίκες. Γιατί αυτές ζουν καθημερινά τα μεγάλα διλήμματα ανάμεσα στο ρόλο της μάνας και στις υποχρεώσεις της σταδιοδρομίας. Αυτές ζουν καθημερινά τα μεγάλα διλήμματα που δημιουργούν τα νέα αισθητικά και καταναλωτικά πρότυπα. Αυτές βλέπουν τις μεγάλες δυνατότητές τους να ξοδεύονται, να χάνονται, να μένουν αναξιοποίητες - και τις ανάγκες τους να πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Αυτές βλέπουν το χρόνο τους να κομματιάζεται, τους διαφορετικούς ρόλους που πρέπει να παίξουν, να συγκρούονται μεταξύ τους. Αυτές έχουν τα μεγαλύτερα αναπάντητα ερωτηματικά, για το πώς θα φερθούν στα παιδιά τους, πως θα παίξουν τον αδιαμφισβήτητο κεντρικό ρόλο τους μέσα στην οικογένειά τους, πως θα φερθούν στο σύντροφό τους, πώς θα φερθούν στο εργασιακό περιβάλλον τους, πως θα κατανείμουν το χρόνο τους.
Όλοι δοκιμάζονται από την κρίση αξιών που βιώνουμε σήμερα. Περισσότερο, όμως, δοκιμάζονται οι γυναίκες.

Από την άλλη πλευρά, η κρίση των αξιών είχε και την πολιτική της διάσταση: Το 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποκατέστησε ισονομία στην Ελλάδα και ισορροπία στο χώρο των ιδεών, ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά. Με την πάροδο του χρόνου αυτή η ισορροπία διαταράχθηκε. Ανατράπηκε ξανά. Αλλά αυτή τη φορά σε βάρος εκείνων που δεν δηλώνουν Αριστεροί.
Μια ψευτοπροοδευτική αντίληψη επικράτησε παντού: Διακήρυξε ότι κατέχει το μονοπώλιο του «σωστού» και του «λάθους», το μονοπώλιο του «ωραίου» και του «άσχημου», του «ηθικού» και του «ανήθικου», της ειλικρίνειας και την υποκρισίας, της «προόδου» και του «αναχρονισμού».
Όσοι δεν συμφωνούν με αυτά τα ψευτοπροοδευτικά στερεότυπα, στερεότυπα που έχουν παραμεριστεί παντού αλλού στον κόσμο - αλλά παραμένουν ακόμα ισχυρά στην Ελλάδα - υποχρεώνονται να κρύβουν τις απόψεις τους, να τις «στρογγυλεύουν», να λένε με περιφράσεις αυτά που παντού αλλού λέγονται απερίφραστα και κερδίζουν τις κοινωνίες.

Φίλες και φίλοι.

Η επικράτηση της ψευτο-προοδευτικότητας καταπίεσε όλους τους Έλληνες. Αλλά περισσότερο καταπίεσε τις γυναίκες.
Τα προτάγματα της ψευτο-προοδευτικότητας άσκησαν ιδεολογική τρομοκρατία σε όλους τους Έλληνες. Ακόμα και μεγάλες φυσιογνωμίες του πνεύματος που προέρχονται από το χώρο της Αριστεράς δεν γλίτωσαν από τα απαξιωτικά πυρά τους. Όπως ο Μίκης Θοδωράκης…
Αλλά εμείς, η μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη, νιώσαμε το μεγαλύτερο βάρος αυτής της ιδεολογικής τρομοκρατίας από πολιτική άποψη. Εμάς αφόπλισαν από το ιδεολογικό μας οπλοστάσιο. Σε μας επέβαλαν ενοχικά πλέγματα και αυτολογοκρισία.
Από κοινωνική άποψη όλοι οι Έλληνες ένιωσαν την πίεση της ψευτο-προοδευτικότητας. Αλλά οι γυναίκες την ένιωσαν περισσότερο.
Κι έτσι, μιλώντας σήμερα στις γυναίκες της Νέας Δημοκρατίας, είμαι βέβαιος ότι απευθύνομαι σε εκείνο το ακροατήριο που περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλο μπορεί να καταλάβει το απλό μήνυμα που δίνουμε σήμερα.
Ένα μήνυμα που συνοψίζεται σε δύο λέξεις: Φτάνει πια!

Το σύστημα της Μεταπολίτευσης εδραίωσε τη Δημοκρατία, εξασφάλισε κοινοβουλευτική σταθερότητα χωρίς προηγούμενο, αλλά σταδιακά μεταλλάχθηκε κι οδήγησε σε αξεπέραστα αδιέξοδα. Αυτά τα αδιέξοδα βιώνουμε σήμερα σε όλους τους τομείς. Κι ήλθε η ώρα για μια νέα Μεταπολίτευση!
Η Νέα Δημοκρατία πρωτοστάτησε στη Μεταπολίτευση του 1974.
Η Νέα Δημοκρατία θα πρωτοστατήσει και στη νέα Μεταπολίτευση.
Ένας στόχος μεγάλος, γιατί μόνο μεγάλοι στόχοι μπορούν να ξαναφέρουν στο επίκεντρο την Πολιτική. Και μόνο μεγάλοι στόχοι ταιριάζουν στην Ιστορία μας και μπορούν να ανασυγκροτήσουν την Παράταξή μας.
Ένας στόχος που αγκαλιάζει όλους τους Έλληνες, αλλά μπορεί σήμερα να προχωρήσει με πρωταγωνιστή την Νέα Δημοκρατία και να δημιουργήσει τη Μεγάλη Κεντροδεξιά, ένα πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα. Που δεν φιλοδοξεί μόνο να επιστρέψει ξανά στη διακυβέρνηση. Φιλοδοξεί να αλλάξει την Ελλάδα.

Ένας τέτοιος στόχος όμως απαιτεί μια νέα Νέα Δημοκρατία!
Γιατί προκειμένου να αλλάξουμε τους άλλους, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τους εαυτούς μας.
Το κλίμα μέσα στη Νέα Δημοκρατία άλλαξε. Ήδη αλλάζει και το κόμμα μας. Προχωράμε στην ανασυγκρότησή μας. Με το 8ο Τακτικό Συνέδριο Θέσεων και Αρχών που εξαγγείλαμε προχθές, θα κάνουμε και το επόμενο βήμα: Θα προχωρήσουμε στην αναγέννηση της Παράταξής μας:
-- Πολιτικά και ιδεολογικά με άξονα τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό. Που αποτελεί σήμερα τη σημαία όλων των επιτυχημένων Κεντροδεξιών Κομμάτων που κυριαρχούν σε όλη την Ευρώπη.
-- Και οργανωτικά, χτίζοντας ένα κόμμα, αληθινά ανοικτό στην κοινωνία, αληθινά δημοκρατικό, λειτουργικό, με ευθύνη στα όργανά του, με λογοδοσία από τα στελέχη του, με αξιοκρατία στην ανάδειξή τους.
Ήδη εκλέξαμε τον Πρόεδρο του Κόμματος από την Κοινωνία.
Προχωράμε επίσης στην εκλογή Προέδρου της ΟΝΝΕΔ από τη βάση.
Προχωράμε ακόμα στην ανασυγκρότηση και ενεργοποίηση όλων των οργάνων του κόμματος.
Και ασκούμε πλέον ένα νέο αντιπολιτευτικό ρόλο.
Διατυπώνουμε υπεύθυνο πολιτικό λόγο. Προκαλούμε την κυβέρνηση να κάνει το καλύτερο για τον τόπο. Τη στηρίζουμε όταν το αποτολμά. Την αποτρέπουμε από το να κάνει σφάλματα. Την ταρακουνάμε όταν δείχνει αβουλία ή απραξία. Της εναντιωνόμαστε και της ασκούμε πολεμική όταν κάνει λάθη κι επιμένει σε επιζήμιες πολιτικές.
Αυτή η Αντιπολίτευση που ασκούμε δεν είναι «άνευρη συναίνεση», όπως βιάστηκαν να πουν κάποιοι. Ούτε ανεύθυνη καταστροφολογία, όπως εισηγήθηκαν κάποιοι άλλοι. Είναι αντιπολίτευση ευθύνης!
Αντιπολίτευση που αναδεικνύει τη δική μας ατζέντα στην κοινωνία. Και μας επιβάλλει να βαράμε βαριά καμπάνα προειδοποίησης, όταν η κυβέρνηση χάνει τον έλεγχο και την βηματισμό της.
Αποκαλύπτει ότι εμείς έχουμε πρόγραμμα, έχουμε σχέδιο, δείχνει τις διαφορές μας με το ΠΑΣΟΚ.
Και πείθει σταδιακά ότι εμείς μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.
Και θα κάνουμε τη διαφορά!
Η Οικονομία είναι το κεντρικό και πιο δραματικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη χώρα να καταρρεύσει για να έλθουμε εμείς να κυβερνήσουμε ανάμεσα σε ερείπια. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη Οικονομία να χρεοκοπήσει, για να έλθουμε εμείς να διαχειριστούμε ένα πτωχευμένο κράτος με τα χέρια δεμένα.
Μπορεί η Ελλάδα ακόμα να αποφύγει την πτώχευση. Έχει μεγάλους αδρανείς πόρους και τεράστιο απόθεμα αναξιοποίητων συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Χρειαζόμαστε, όμως, άλλο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης και άλλο μοντέλο δημοκρατίας.
* Στην Οικονομία χρειαζόμαστε περισσότερη ανταγωνιστικότητα, εξυγίανση των αγορών, καταπολέμηση των στρεβλώσεων, απελευθέρωση της δημιουργικότητας της μεσαίας τάξης, αποκατάσταση της αξιοπιστίας της ελληνικής οικονομίας στις διεθνείς αγορές, προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων κι άμεση αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας.
Και δύο ακόμα πράγματα: από-ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Κι άμεση καταπολέμηση της ανεργίας.
Με προτεραιότητα την ανεργία των νέων και των γυναικών.
* Στην Πολιτική χρειαζόμαστε να γίνεται σεβαστή η κοινωνική πλειοψηφία, όχι να μπαίνει στο περιθώριο από εξω-θεσμικά κέντρα και αλαζονικές συντεχνίες. Χρειαζόμαστε ακόμα Διοικητική αναδιοργάνωση που περιορίζει τους θύλακες διαφθοράς, δεν τους ενισχύει. Και φέρνει τον Πολίτη πιο κοντά στη λήψη των αποφάσεων, δεν τον υποτάσσει σε μια ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία. Χρειαζόμαστε, τελικά, ένα κράτος αποτελεσματικό, επιτελικό και αξιόπιστο.
* Στο χώρο των ιδεών, πρέπει να επαναφέρουμε πρότυπα και αρχές Αξιοπρέπειας και Αξιοκρατίας: Στις προσωπικές σχέσεις, στην πολιτική ζωή, στην κοινωνία – παντού! Πρότυπα και αρχές Αλληλεγγύης. Πρότυπα και αξίες, που σέβονται την προσωπικότητα, σέβονται τη γυναίκα, σέβονται το Περιβάλλον, σέβονται τα παιδιά μας και τον κόσμο στον οποίο τα φέρνουμε.

Κάποιοι διακηρύσσουν ότι η Οικογένεια είναι πλέον αναχρονισμός.
Εμείς διαφωνούμε. Η κοινωνία εξελίσσεται. Μαζί της εξελίσσεται και ο θεσμός της Οικογένειας. Εξελίσσεται, δεν καταργείται, ούτε «μαραζώνει»…
Δεν είναι συντηρητισμός η Οικογένεια! Κι όσοι δεν το πιστεύουν, ας ρωτήσουν τους καλύτερους εκπροσώπους του αύριο, ας ρωτήσουν τα παιδιά, αν επιθυμούν μια υγιή οικογένεια… Αν υπάρχει τίποτε που τους δίνει μεγαλύτερη ασφάλεια από την ισορροπημένη οικογενειακή ζωή. Αν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μεγαλώσουν τα παιδιά…
Ξέρουμε, βέβαια, ότι στις μέρες μας οι σχέσεις είναι δύσκολες. Οι οικογένειες συχνά αποτυγχάνουν. Αλλά παραμένει η ανάγκη και το πρότυπο…
Η οικογένεια παραμένει πυρήνας κοινωνικότητας. Και κίνητρο για νέα ευκαιρία, νέα προσπάθεια, για δημιουργία νέων σχέσεων και νέων οικογενειών.
Που την έχουν ανάγκη τα παιδιά, πάνω απ’ όλους…
Θέλουμε να επαναφέρουμε την Οικογένεια στο επίκεντρο της κοινωνικής ζωής.
Όχι γιατί έπαψε ποτέ να είναι, αλλά γιατί κάποιοι προσπαθούν να την περιθωριοποιήσουν.
Οραματιζόμαστε, λοιπόν, την κοινωνία του αύριο, και την οικογένεια του αύριο. Η οποία δεν θα είναι ίδια, ασφαλώς, με την οικογένεια του χθες. Αλλά θα εξακολουθεί να είναι εστία αγάπης, στοργής, αλληλεγγύης, θαλπωρής, κίνητρο δημιουργικότητας για τα ενήλικα μέλη της και πηγή ψυχολογικής ασφάλειας για όλους.
Και η γυναίκα θα έχει κεντρικό ρόλο στην οικογένεια.
Όχι γιατί έπαψε ποτέ να έχει. Αλλά γιατί κάποιοι προσπαθούν να περιθωριοποιήσουν το ρόλο αυτό.
Όχι για να «απελευθερώσουν», τάχα, τη γυναίκα από τα δεσμά της οικογένειας. Αλλά για να διαλύσουν την οικογένεια.
Θέλουμε τη γυναίκα να συμμετέχει στην παραγωγή και στην κοινωνία.
Δεν τη θέλουμε «αρχόντισσα μέσα σε φυλακή».
Θέλουμε να τη βοηθήσουμε να παίξει ισότιμο ρόλο στην κοινωνία και πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικογένεια.
Αυτό είναι εφικτό.
Με τον άνδρα συμπαραστάτη της, όχι ανταγωνιστή της.
Αληθινό σύντροφο, όχι «δυνάστη» της. Ούτε αντίπαλό της…
Αυτό είναι κεντρικό σημείο της κοινωνίας που οραματιζόμαστε, της κοινωνίας που θα προκύψει με τη νέα Μεταπολίτευση.
Μαζί θα δημιουργήσουμε τη νέα ατζέντα. Δεν θα σας επαναλάβω όσα ήδη κατακτήσαμε στα πέντε χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ούτε θα σας παραθέσω τους στόχους σας. Εσείς τους γνωρίζετε καλύτερα…
Θα σας πω μόνο ότι το αίτημά σας για υπουργείο Οικογένειας είναι αληθινά επαναστατικό. Σίγουρα, πάντως, χρειαζόμαστε νέους θεσμούς: μια αλυσίδα από θεσμούς που αναδεικνύουν τα πραγματικά προβλήματα της σύγχρονης οικογένειας. Που βοηθούν την κοινωνία να τα λύσει κατά προτεραιότητα. Που βοηθούν τη γυναίκα να κάνει σταδιοδρομία χωρίς να παραμελήσει τα παιδιά της. Και να διατηρήσει τον κυρίαρχο ρόλο της στο σπίτι, χωρίς να χάσει ευκαιρίες να δείξει την αξία της στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο.
Και γι’ αυτό το λόγο δημιουργήσαμε ήδη ένα Παρατηρητήριο Οικογενειακού Προϋπολογισμού, που θα αναδείξει τα προβλήματα και θα κωδικοποιήσει εφικτές και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις στα ζητήματα της Οικογένειας.
Που θα γίνουν οι αντιπολιτευτικές προτάσεις μας στο άμεσο μέλλον.
Και η κυβερνητική πολιτική μας όταν αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Κακά τα ψέματα:
Μια σύγχρονη κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει αφήνοντας αναξιοποίητη την προσφορά και τα ταλέντα του μισού πληθυσμού της – δηλαδή των γυναικών.
Αλλά και δεν αντέχει να πάει ούτε ένα βήμα, χωρίς να σεβαστεί και να θωρακίσει το ρόλο της μάνας.
Όποια κοινωνία λύσει αυτό το πρόβλημα θα πάει μπροστά.
Όποια κοινωνία δεν λύσει αυτό το πρόβλημα δεν έχει μέλλον, ούτε τύχη.
Κι όποιο κόμμα αναδείξει αυτό το πρόβλημα στην κορυφή της ατζέντας του, θα κερδίσει την κοινωνία με το μέρος του.
Όχι κάτω από τις αγκυλώσεις των ψευτο-προοδευτικών στερεότυπων του παρελθόντος. Αλλά με τα μάτια στραμμένα στις ανάγκες του μέλλοντος.
Γι’ αυτό και σας είπα στην αρχή, ότι είστε η μεγάλη πηγή δύναμης για τη Νέα Δημοκρατία. Δεν το είπα μόνο αναγνωρίζοντας το ρόλο σας μέχρι σήμερα, που είναι αναμφισβήτητος. Δεν το είπα για να σας κολακεύσω. Το είπα γιατί εσείς θα μας βοηθήσετε να φτιάξουμε τη κοινωνική ατζέντα της νέας Μεταπολίτευσης.
Γι’ αυτό και θα συμμετάσχετε ενεργά στο Συνέδριο και σε όλες τις προσυνεδριακές διαδικασίες. Θέλουμε τη γυναικεία παρουσία να είναι έντονη στο Συνέδριο. Τη γυναικεία προβληματική καθοριστική. Την ανάδειξη γυναικών στα όργανα τη νιώθουμε ως πραγματική ανάγκη, όχι ως υποχρέωση που μας την επιβάλλουν οι «ποσοστώσεις».
Θέλουμε τις ιδέες σας, θέλουμε τις προτάσεις σας, θέλουμε τη συμμετοχή σας σε όλη την κλίμακα των οργάνων και σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που θα θέσει το Συνέδριο. Θέλουμε να βάλετε τη σφραγίδα σας.
Εσείς θα μας βοηθήσετε να αναδείξουμε τη γυναίκα στον επίκεντρο της κοινωνίας, εντός κι εκτός οικογένειας. Εσείς θα μας βοηθήσετε να ξανά-στήσουμε την οικογένεια στα πόδια της. Εσείς θα μας βοηθήσετε να εκφράσουμε όλες τις γυναίκες, που δεν είναι «διακοσμητικά στοιχεία», δεν είναι απλά «γρανάζια», είναι οι μεγάλες αλλά αφανείς πρωταγωνίστριες της κοινωνίας.
Να τις αναγνωρίσουμε και να τις ενισχύσουμε ως πρωταγωνίστριες.
Ώστε να πάψουν να είναι αφανείς.

Αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας,

Η πορεία που άρχισε είναι δύσκολη. Και θα αποδειχθεί κρίσιμη. Με τη βοήθειά σας, θα αποδειχθεί και νικηφόρα.
Αν εμείς, η Νέα Δημοκρατία, ξαναγίνουμε η Ελπίδα της Ελλάδας, αυτό θα συμβεί διότι εσείς οι γυναίκες θα αναδειχθείτε η Ελπίδα της νέας Νέας Δημοκρατίας.
Σας χρειαζόμαστε με όλο και μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση της πολιτικής μας.
Χρειαζόμαστε τη ματιά σας, την ιδιαίτερη οπτική σας, τη συμμετοχή σας, την κριτική και το δυναμισμό σας.
Αλλά πάνω απ’ όλα, σας χρειαζόμαστε στην πρώτη γραμμή.
Και με κεντρικό ρόλο στα όργανα.
Αυτό δεν είναι απλώς επιλογή δική μου.
Είναι ανάγκη για το κόμμα μας. Είναι ζωτική ανάγκη για την κοινωνία.

Εύχομαι καλή χρονιά,
καλή δύναμη,
υγεία και ευτυχία σε όλες και όλους
και επιτυχία στο έργο μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΙΜΙΩΝ - ΟΔΟΣ ΡΗΓΙΛΛΗΣ - ΑΘΗΝΑ

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ σας καλεί να τιμήσουμε τους μεγάλους Νεκρούς της νεώτερης Ελλάδας.

Τους Έλληνες Ήρωες, που με την θυσία τους στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996, υπερέβησαν εαυτούς διασώζοντας την Εθνική μας αξιοπρέπεια.

Την ίδια αξιοπρέπεια, την οποία οι μειοδότες πολιτικοί προσπαθούν να τσακίσουν, ξεπουλώντας τα Εθνικά συμφέροντα, αλλά και με ένα νομοσχέδιο που δίνει την Ελληνική Ιθαγένεια σε εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπούς!
Για να δείξουμε, πως υπάρχουν ακόμα εκείνοι που όπως και τη θλιβερή ημέρα του 1996, αντιστέκονται ακόμα στο ξεπούλημα της Πατρίδος.

Αντιστεκόμενοι, στο «μέλλον» που επιφυλάσσουν στον Ελληνικό λαό, ενώπιον της ολοκληρωμένης υποβάθμισης του κοινωνικού μας βίου.

Εκείνου του αυτοκτονικού «μέλλοντος», που μας σκιάζει απλώνοντας την αύρα του από τα σύνορα, στις γειτονιές, τις οικίες και την ψυχή του Έλληνα.
Για να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας στον συμβιβασμό και την πολιτική νωθρότητα.

Διότι εκείνοι που την ύστατη στιγμή έπεσαν υπέρ Πατρίδος ήταν αδιαπραγμάτευτα συνεπείς με την Ιστορία και τις αξίες της πραγματικής Ελλάδος.

Όχι της «Ελλάδος» των φερέφωνων και των υποτακτικών.

Όχι της «Ελλάδος» την οποία οδηγούν πολιτικά ράκη, των συνδιαλλαγών και των συμφωνιών με τους επιβουλείς της.

Όχι της «Ελλάδος», της θεσμοθετημένης δουλείας στον παγκόσμιο αφέντη.

Και ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΗΧΗΡΟ ΟΧΙ στο αισχρό νομοσχέδιο για την απόδοση Ελληνικής Ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες.

Διαδηλώνουμε για μια Ελλάδα Ελεύθερη και Ισχυρή.

Για την Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες!

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Στο Ζάππειο φιέστα… και στα μπλόκα χέστα !

Η τριακονταετής άφρων και σκανδαλώδης πολιτική των αγροτικών επιδοτήσεων… σκάει στα χέρια της πολιτικής παράταξης που κατά κύριο λόγο την εμπνεύσθηκε και την υλοποίησε με έντονα στοιχεία ευνοιοκρατίας και κομματικοποίησης, χωρίς ίχνος σεβασμού και ορθολογισμού…

Χώροι στάθμευσης στο Χαϊδάρι!

Δεν έγινε υπόγειος χώρος στάθμευσης στο εμπορικό κέντρο της Στρ. Καραϊσκάκη στην πλατεία με το καράβι…

Δεν έγινε στο εμπορικό κέντρο του Δάσους, στην πλατεία Ελευθερίας επί της Γ. Παπανδρέου…

Δεν έγινε χώρος στάθμευσης βαρέων οχημάτων, τροχόσπιτων και μικρών πλεούμενων στο χώρο που σήμερα είναι οι νεροτσουλήθρες με τα μύρια προβλήματα στον Σκαραμαγκά…

Και οι τρείς χώροι είχαν προταθεί από το Δημοτικό Σύμβουλο Μάκη Βασαλά… και είχαν απορριφθεί από τις Δημοτικές Αρχές Ντηνιακού και Σπηλιόπουλου…

Δε θα γίνει τώρα υπόγειος χώρος στάθμευσης και στο υπό κατασκευή νέο Δημαρχείο, όπως καταγγέλλει το αεροπανό του Δημήτρη Τσατσαμπά… διότι δεν το προέβλεπε η αρχική μελέτη της δικής του Παράταξης… όπως αντιλέγει η σημερινή Δημοτική Αρχή…

Δε θα γίνει αύριο ενδεχομένως και στο παλιό εργοστάσιο του «Λολοσίδη»…

Και έτσι περνούν τα χρόνια… και χάνονται οι ευκαιρίες… και το Χαϊδάρι ασφυκτιά… βαδίζοντας στα κακά πρότυπα άλλων μεγαλουπόλεων… χωρίς τα παθήματα να γίνονται μαθήματα… και όλοι μα όλοι ζητούν την ψήφο μας… μα ποτέ δεν κατάλαβα γιατί (;)…

Ποιος ζει σε ένα σπίτι όπως αυτό;

Φανταστείτε ποιος θα είχε τέτοια προτίμηση να ζήσει σε τέτοια χλιδή;

Ένας αμερικανός δισεκατομμυριούχος;
Ένας Σαουδάραβας πρίγκιπας;
Ο Louis XIV της Γαλλίας

Δείτε τις εικόνες και όταν φτάσετε στο τέλος θα δείτε ποιο είναι το αφεντικό αυτού του δημιουργήματος.

Αυτό το μέγαρο είναι στο Χαράρε και ανήκει στον...

Πρόεδρο της Ζιμπάπουε Robert Mugabe

Ενώ οι υπήκοοί του λιμοκτονούν, και πεθαίνουν λόγω καμίας ιατρικής βοήθειας ....
Και ενώ καλούμαστε επανειλημμένως να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους ...
Αυτός και η οικογένειά του ζουν σ' αυτό το παλάτι...
Η ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ τους σκοτώνει τους ανθρώπους ....