«Γεννήθηκα Ελληνίδα. Θα πεθάνω Ελληνίδα.»

1961: Greek actress Melina Mercouri (1925 - 1994) sitting at a street cafe in Athens.

Σήμερα συμπληρώνονται 15 χρόνια από την απώλεια της αξέχαστης Μελίνας Μερκούρη.

Το υπουργείο Πολιτισμού, τιμώντας τη μεγάλη της προσφορά στην Ελλάδα και τον πολιτισμό, ανακοίνωσε ότι το φετινό πεντηκοστό επετειακό φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης θα είναι αφιερωμένο στη μνήμη της.
Όραμά της ήταν μέχρι τον θάνατό της η επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο όπου βρίσκονται μετά την αφαίρεσή τους τον 19ο αιώνα από τον Έλγιν.
Τη μνήμη της Μελίνας τίμησε και η UNESCO καθιερώνοντας την 6η Μαρτίου (ημέρα του θανάτου της) ως Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού.
«Ο Πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας» συνήθιζε να λέει, ευαισθητοποιώντας και κάνοντας περήφανους όλους τους Έλληνες για την πολιτιστική τους κληρονομιά.
Η Μελίνα κατά τη διάρκεια της κινηματογραφικής της καριέρας συμμετείχε σε 21 ταινίες, οι περισσότερες από αυτές άγνωστες σε εμάς, αφού δεν προβλήθηκαν ποτέ στην Ελλάδα.

Ας τις θυμηθούμε:

Στέλλα (1955)

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1956)
He who must die (1957)
Η τσιγγάνα και ο τζέντλεμαν (1958)
Where the hot wind blows (1958)
Ποτέ την Κυριακή (1960)
Ιl Giudizio Universale (1961)
Ζήτω ο έρωτας (1961)
Φαίδρα (1962)
Οι νικητές (1963)
Τοπ Καπί (1964)
Μηχανικά πιάνα (1965)
10:30 Ένα καλοκαιρινό βράδυ (1966)
Κάποιος μπορούσε να πεθάνει (1966)
Σικάγο (1969)
Υπόσχεση την αυγή (1970)
Η δοκιμή (1973)
Μία φορά δεν είναι αρκετό (1974)
Άσχημες συνήθειες (1976)
Κραυγή γυναικών (1978)
Not by coincidence (1983)