Το πρώτο γήπεδο του «τριφυλλιού» το 1908 ήταν στην οδό Πατησίων, στο χώρο που βρίσκεται σήμερα το Οικονομικό Πανεπιστήμιο ή όπως λεγόταν παλιότερα η Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών.
Το 1909 στεγάστηκε σε νέο γήπεδο κοντά στην Πλατεία Αμερικής.
Το τρίτο και οριστικό γήπεδο που απέκτησε ο Σύλλογος το 1922 είναι το Ιστορικό γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στη θέση «Περιβόλα» των Αμπελοκήπων που ονομάστηκε το 1980 «Στάδιο Απόστολος Νικολαΐδης» για να τιμηθεί η μνήμη του πολυσύνθετου αθλητή και μετέπειτα κορυφαίου διοικητικού παράγοντα του Π.Α.Ο.
Στις 30 Ιανουαρίου 1922 ο Παναθηναϊκός ζήτησε για τις ανάγκες του την παραχώρηση του ελεύθερου χώρου όπου σήμερα βρίσκετε το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου επί Δημαρχίας Γ. Τσόχα που εγκρίθηκε από τον τότε Νομάρχη Αττικοβοιωτίας παραχωρήθηκε ο χώρος.
Στις 7 Ιουλίου 1924 με ψήφισμα της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης το γήπεδο παραμένει οριστικά στον Παναθηναϊκό.
Το 1928 το γήπεδο απόκτησε την πρώτη του (ξύλινη) εξέδρα, χωρητικότητας 1000 θεατών, ενώ το 1932 ακολούθησε η πρώτη στην Ελλάδα τσιμεντένια εξέδρα κάτω από την οποία δημιουργήθηκαν χώροι για γραφεία, λέσχη, αποδυτήρια, καθώς και χώροι εκγύμνασης αθλητών διαφόρων αθλημάτων.
Το 1938 προστέθηκε η επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας εξέδρα και το 1951 άρχισε η ανέγερση των δύο «πετάλων» με την παράλληλη κατασκευή του πρώτου κλειστού γηπέδου με εξέδρες της χώρας μας, ενώ στις πρωτιές του Ιστορικού γηπέδου θα πρέπει να προστεθούν ο ηλεκτροφωτισμός του για την διεξαγωγή των πρώτων νυκτερινών αγώνων και η επίστρωση του αγωνιστικού χώρου με χορτοτάπητα.
Στην 10ετία του ’70 γνώρισε την κορύφωση της δόξας του με τους αγώνες του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης 1970 – 71 (ο άθλος του Wembley), αλλά και τα επόμενα χρόνια, όταν κατ’ επανάληψη η ομάδα του «τριφυλλιού» αγωνιζότανε σε αυτό με γεμάτες τις εξέδρες των 26.000 θέσεων.
Η τελευταία πρόταση του Παναθηναϊκού για την ανακατασκευή του γηπέδου της Λεωφόρου, λίγους μήνες μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που μας άφησε άναυδους βλέποντας τα υπερσύγχρονα στάδια στα οποία διεξήχθησαν οι αγώνες, αλλά και λίγους μήνες πριν την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην χώρα μας που μας κάνει να αναρωτιόμαστε σε ποια στάδια θα διεξαχθούν οι αγώνες του ποδοσφαίρου, μας γεμίζουν προβληματισμό, απογοήτευση και αμφιβολίες για το εάν επιτέλους η Πολιτεία προχωρήσει στην επίλυση του αιτήματος του Ιστορικού Συλλόγου.
Ο Παναθηναϊκός ζητά γήπεδο και εγκαταστάσεις ανάλογες της προσφοράς του στον Ελληνικό Αθλητισμό.
Η υπομονή εξαντλήθηκε πλέον και η ανοχή λαμβάνει τέλος.
Η ομάδα που με τις Διεθνείς διακρίσεις της μας βγάζει από την μίζερη Ελληνική πραγματικότητα και μας φέρνει κάθε χρόνο στο φως και την λάμψη των Ευρωπαϊκών σαλονιών, που οδηγεί εμάς τους οπαδούς της σε άλλη διάσταση, που γεμίζει με αίσθημα υπερηφάνειας όλους τους Έλληνες φιλάθλους και ακόμα περισσότερο τους Έλληνες της ξενιτιάς, απαιτεί την ικανοποίηση του αιτήματός της.
Η Παναθηναϊκή Οικογένεια δεν ζητιανεύει αλλά ζητάει ισότιμη αντιμετώπιση με βάση και όλα όσα έχει προσφέρει στον Ελληνικό Αθλητισμό.
Η Πολιτεία πρέπει να πάρει εδώ και τώρα την απόφαση που αρμόζει στην Ιστορία του Συλλόγου και στην Διεθνή του καταξίωση καθώς δεν είναι τυχαίο πως σε Συλλογικό επίπεδο μία είναι η Ελληνική ομάδα που γνωρίζουν εκτός των συνόρων μας και αυτή είναι ο Panathinaikos.
Λύση για τον Παναθηναϊκό δεν είναι ούτε η εξορία του στο Ολυμπιακό Στάδιο όπως συνέβη κατά το παρελθόν ούτε η αναβάθμιση υποβαθμισμένων περιοχών μέσω της κατασκευής του νέου Αθλητικού Κέντρου του.
Η φυσική μας έδρα είναι και πρέπει να παραμείνει η Λεωφόρος.
Είναι χώρος Ιερός και έχουν περάσει γενιές ολόκληρες που έχουν χύσει ιδρώτα και αίμα.
«Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΩΡΑ»
Το 1909 στεγάστηκε σε νέο γήπεδο κοντά στην Πλατεία Αμερικής.
Το τρίτο και οριστικό γήπεδο που απέκτησε ο Σύλλογος το 1922 είναι το Ιστορικό γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στη θέση «Περιβόλα» των Αμπελοκήπων που ονομάστηκε το 1980 «Στάδιο Απόστολος Νικολαΐδης» για να τιμηθεί η μνήμη του πολυσύνθετου αθλητή και μετέπειτα κορυφαίου διοικητικού παράγοντα του Π.Α.Ο.
Στις 30 Ιανουαρίου 1922 ο Παναθηναϊκός ζήτησε για τις ανάγκες του την παραχώρηση του ελεύθερου χώρου όπου σήμερα βρίσκετε το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου επί Δημαρχίας Γ. Τσόχα που εγκρίθηκε από τον τότε Νομάρχη Αττικοβοιωτίας παραχωρήθηκε ο χώρος.
Στις 7 Ιουλίου 1924 με ψήφισμα της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης το γήπεδο παραμένει οριστικά στον Παναθηναϊκό.
Το 1928 το γήπεδο απόκτησε την πρώτη του (ξύλινη) εξέδρα, χωρητικότητας 1000 θεατών, ενώ το 1932 ακολούθησε η πρώτη στην Ελλάδα τσιμεντένια εξέδρα κάτω από την οποία δημιουργήθηκαν χώροι για γραφεία, λέσχη, αποδυτήρια, καθώς και χώροι εκγύμνασης αθλητών διαφόρων αθλημάτων.
Το 1938 προστέθηκε η επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας εξέδρα και το 1951 άρχισε η ανέγερση των δύο «πετάλων» με την παράλληλη κατασκευή του πρώτου κλειστού γηπέδου με εξέδρες της χώρας μας, ενώ στις πρωτιές του Ιστορικού γηπέδου θα πρέπει να προστεθούν ο ηλεκτροφωτισμός του για την διεξαγωγή των πρώτων νυκτερινών αγώνων και η επίστρωση του αγωνιστικού χώρου με χορτοτάπητα.
Στην 10ετία του ’70 γνώρισε την κορύφωση της δόξας του με τους αγώνες του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης 1970 – 71 (ο άθλος του Wembley), αλλά και τα επόμενα χρόνια, όταν κατ’ επανάληψη η ομάδα του «τριφυλλιού» αγωνιζότανε σε αυτό με γεμάτες τις εξέδρες των 26.000 θέσεων.
Η τελευταία πρόταση του Παναθηναϊκού για την ανακατασκευή του γηπέδου της Λεωφόρου, λίγους μήνες μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που μας άφησε άναυδους βλέποντας τα υπερσύγχρονα στάδια στα οποία διεξήχθησαν οι αγώνες, αλλά και λίγους μήνες πριν την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην χώρα μας που μας κάνει να αναρωτιόμαστε σε ποια στάδια θα διεξαχθούν οι αγώνες του ποδοσφαίρου, μας γεμίζουν προβληματισμό, απογοήτευση και αμφιβολίες για το εάν επιτέλους η Πολιτεία προχωρήσει στην επίλυση του αιτήματος του Ιστορικού Συλλόγου.
Ο Παναθηναϊκός ζητά γήπεδο και εγκαταστάσεις ανάλογες της προσφοράς του στον Ελληνικό Αθλητισμό.
Η υπομονή εξαντλήθηκε πλέον και η ανοχή λαμβάνει τέλος.
Η ομάδα που με τις Διεθνείς διακρίσεις της μας βγάζει από την μίζερη Ελληνική πραγματικότητα και μας φέρνει κάθε χρόνο στο φως και την λάμψη των Ευρωπαϊκών σαλονιών, που οδηγεί εμάς τους οπαδούς της σε άλλη διάσταση, που γεμίζει με αίσθημα υπερηφάνειας όλους τους Έλληνες φιλάθλους και ακόμα περισσότερο τους Έλληνες της ξενιτιάς, απαιτεί την ικανοποίηση του αιτήματός της.
Η Παναθηναϊκή Οικογένεια δεν ζητιανεύει αλλά ζητάει ισότιμη αντιμετώπιση με βάση και όλα όσα έχει προσφέρει στον Ελληνικό Αθλητισμό.
Η Πολιτεία πρέπει να πάρει εδώ και τώρα την απόφαση που αρμόζει στην Ιστορία του Συλλόγου και στην Διεθνή του καταξίωση καθώς δεν είναι τυχαίο πως σε Συλλογικό επίπεδο μία είναι η Ελληνική ομάδα που γνωρίζουν εκτός των συνόρων μας και αυτή είναι ο Panathinaikos.
Λύση για τον Παναθηναϊκό δεν είναι ούτε η εξορία του στο Ολυμπιακό Στάδιο όπως συνέβη κατά το παρελθόν ούτε η αναβάθμιση υποβαθμισμένων περιοχών μέσω της κατασκευής του νέου Αθλητικού Κέντρου του.
Η φυσική μας έδρα είναι και πρέπει να παραμείνει η Λεωφόρος.
Είναι χώρος Ιερός και έχουν περάσει γενιές ολόκληρες που έχουν χύσει ιδρώτα και αίμα.
«Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΩΡΑ»
Η σύμπνοια και η ομοφωνία όλων των τμημάτων του Π.Α.Ο. είναι θετικός παράγοντας για την άμεση και αποτελεσματική επίλυση του προβλήματος που επί σειρά ετών επιδιώκει η Διοίκησή του.
Εμείς οι φίλαθλοι του «τριφυλλιού» δεν πρέπει και ούτε σκοπεύουμε να ανεχτούμε άλλες καθυστερήσεις μια και η τελευταία πρόταση που κατατέθηκε από την Διοίκηση του Συλλόγου είναι στα πλαίσια της ισόνομης και ταυτόχρονης αντιμετώπισης που υποσχέθηκαν οι αρμόδιοι φορείς της Πολιτείας.
Συζητήσεις και υπεκφυγές πότε για Γουδί, πότε για Γαλάτσι, πότε για Ελληνικό και πότε για Ελαιώνα μου θυμίζουν κάτι ανάλογο με την πίστα αγώνων αυτοκινήτου στην Ελλάδα που θα γινόταν κάπου εκεί στην… Κωπαΐδα.
Η πρόταση για ανακατασκευή της Λεωφόρου είναι η λύση που θέλει όλος ο κόσμος του Παναθηναϊκού.
Τέλος στον εμπαιγμό ! ! !
Τέλος στην κοροϊδία ! ! !
Οι επερχόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια καλή ευκαιρία για να δοθούν οριστικές λύσεις σε θέματα υποδομών και αθλητικών εγκαταστάσεων και εφόσον υπάρχουν επιχειρηματίες που είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν η Πολιτεία θα πρέπει να αφυπνισθεί και να την εκμεταλλευθεί προς όφελος του Ελληνικού Αθλητισμού.
Άλλωστε, το ιδιόκτητο Αθλητικό Κέντρο της Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός στην Παιανία, πρωτοποριακό για τα Ελληνικά δεδομένα και από τα καλύτερα του είδους του στην Ευρώπη, είναι εγγύηση για την επιτυχία και του νέου εγχειρήματος στην Ιστορική Λεωφόρο.
Εμείς οι φίλαθλοι του «τριφυλλιού» δεν πρέπει και ούτε σκοπεύουμε να ανεχτούμε άλλες καθυστερήσεις μια και η τελευταία πρόταση που κατατέθηκε από την Διοίκηση του Συλλόγου είναι στα πλαίσια της ισόνομης και ταυτόχρονης αντιμετώπισης που υποσχέθηκαν οι αρμόδιοι φορείς της Πολιτείας.
Συζητήσεις και υπεκφυγές πότε για Γουδί, πότε για Γαλάτσι, πότε για Ελληνικό και πότε για Ελαιώνα μου θυμίζουν κάτι ανάλογο με την πίστα αγώνων αυτοκινήτου στην Ελλάδα που θα γινόταν κάπου εκεί στην… Κωπαΐδα.
Η πρόταση για ανακατασκευή της Λεωφόρου είναι η λύση που θέλει όλος ο κόσμος του Παναθηναϊκού.
Τέλος στον εμπαιγμό ! ! !
Τέλος στην κοροϊδία ! ! !
Οι επερχόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια καλή ευκαιρία για να δοθούν οριστικές λύσεις σε θέματα υποδομών και αθλητικών εγκαταστάσεων και εφόσον υπάρχουν επιχειρηματίες που είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν η Πολιτεία θα πρέπει να αφυπνισθεί και να την εκμεταλλευθεί προς όφελος του Ελληνικού Αθλητισμού.
Άλλωστε, το ιδιόκτητο Αθλητικό Κέντρο της Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός στην Παιανία, πρωτοποριακό για τα Ελληνικά δεδομένα και από τα καλύτερα του είδους του στην Ευρώπη, είναι εγγύηση για την επιτυχία και του νέου εγχειρήματος στην Ιστορική Λεωφόρο.
Χαϊδάρι 1/3/2003
ΜΠΕΝΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
E-Mail: beneas13@gmail.com
Δημοσίευση:
«ΧΑΪΔΑΡΙ Η πόλη μας» Φύλλο 49 Μάρτιος 2003
«DERBY sports» Φύλλο 660 Παρασκευή 11 Απριλίου 2003
«ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ Τριφύλλι» Τεύχος 51 Αύγουστος 2003
Γιάγκουρας: 7/1/2008
WEST CLUB 13 Haidari funs: 2/7/2003
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια είναι Ελεύθερα και χαρακτηρίζουν το σχολιαστή !