Πεντανόστιμος μουσακάς με μοσχάρι!!!

Κυριακή σήμερα, σχεδόν όλοι είμαστε μαζεμένοι στο σπίτι και μου απαίτησαν να φτιάξω μουσακά. Χαλάω εγώ χατίρια; Όχι! Για αυτό σας έχω σήμερα τον πιο νόστιμο μουσικά που έχετε δοκιμάσει, με βελούδινη μπεσαμέλ, χωρίς περιττά λάδια και φυσικά με μια ιδιαιτερότητα… Χωρίς κιμά. Ναι καλά διαβάσετε! Ο μουσακάς μας δε θα έχει κιμά, αλλά μοσχάρι κοκκινιστό! Πάμε να δούμε τα υλικά μας.

Τι θα χρειαστούμε:

• 1 κιλό μοσχάρι για κοκκινιστό, σε μικρά κομμάτια

• Σάλτσα ντομάτας ή 1 κουτί ντοματοχυμό + 1 κουταλιά της σούπας πελτέ

• 1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο

• 1 μεγάλη σκελίδα σκόρδο

• Πατάτες (όσες χρειαστείτε για το ταψί σας), κομμένες σε ροδέλες

• Μελιτζάνες (όσες χρειαστείτε για το ταψί σας), κομμένες σε ροδέλες

• 1 πακέτο μπεσαμέλ Γιώτης και 1 + ½ λίτρο γάλα ή αν προτιμάτε τη δική σας μπεσαμέλ

• Αλάτι και πιπέρι

• Μπόλικη κανέλα

• Διάφορα τυριά, τριμμένα

• Τριμμένη φρυγανιά

• Ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Αρχικά θα φτιάξουμε το μοσχαράκι μας. Σε μια κατσαρόλα προσθέτουμε λάδι και μόλις ζεσταθεί ρίχνουμε μέσα το μοσχάρι μας και τσιγαρίζουμε μέχρι να πάρει χρώμα σε όλες τις πλευρές του. Αφού πάρει χρώμα, προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και σοτάρουμε. Αφού σοταριστούν, ρίχνουμε μέσα μία κουταλιά της σούπας πελτέ ντομάτας και την ξύνουμε στον πάτο της κατσαρόλας. Προσθέτουμε τη σάλτσα ντομάτας, σκεπάζουμε το κρέας μας με νερό και σιγοβράζουμε για περίπου 2.30-3 ώρες μέχρι να δέσει η σάλτσα μας και να γίνει λουκούμι το κρέας μας. Μόλις περάσει η ώρα, ρίχνουμε μπόλικη κανέλα, αλατοπιπερώνουμε και δοκιμάζουμε. Αφαιρούμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το φαγητό μας σε ένα μεγάλο πιάτο. «Ξύνουμε» το κρέας μας ώστε να λιώσει και να και να το έχουμε σε μορφή ινών. Ανακατεύουμε ώστε να πάει παντού η σάλτσα και αφήνουμε στην άκρη. Σε ένα τηγάνι με λάδι που καίει τηγανίζουμε τις πατάτες μας. Μόλις τηγανιστούν τις τοποθετούμε σε σχάρα, πάνω στην οποία έχουμε στρώσει απορροφητικό χαρτί ώστε να φύγουν τα περιττά λάδια. Την ίδια ακριβώς διαδικασία ακολουθούμε και για τις μελιτζάνες. Αφήνουμε στην άκρη ώστε να απορροφηθεί το λάδι και φτιάχνουμε την μπεσαμέλ μας. Εγώ πάντα χρησιμοποιώ την μπεσαμέλ Γιώτης, η οποία χρειάζεται μόνο γάλα. Για τους τρεις φακέλους χρησιμοποιούμε 1 + ½ λίτρο γάλα. Σε ένα μπολ ρίχνουμε το γάλα και προσθέτουμε σιγά σιγά το περιεχόμενο των φακέλων ανακατεύοντας συνεχώς με το μίξερ. Θέλει υπομονή η διαδικασία ώστε να ενσωματωθεί πολύ καλά το περιεχόμενο του φακέλου μου και να δημιουργηθεί ένα βελούδινο τελικό αποτέλεσμα στην κρέμα μου. Μόλις προσθέσω όλο το περιεχόμενο των φακέλων, προσθέτω τυρί τριμμένο μέσα στο μπολ μου και ανακατεύω με μία σπάτουλα. Αφήνω στην άκρη. Σε ένα ταψί απλώνω τις πατάτες μου και στη συνέχεια τις μελιτζάνες μου. Αν επιθυμώ πιο «μπαμπάτσικο» αποτέλεσμα, τότε επαναλαμβάνω την ίδια διαδικασία άλλη μία φορά ή και δύο! Τέλος περιχύνω με την μπεσαμέλ μου και την απλώνω ομοιόμορφα πάνω από τις στρώσεις μου. Πασπαλίζω με την τριμμένη φρυγανιά και τα διάφορα τυριά και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο, στον αέρα μέχρι να πάρει ωραίο χρυσαφί χρώμα η κρέμα μου. Αφαιρώ από το φούρνο, αφήνω λίγο να κρυώσει και σερβίρω. Δοκιμάστε το με αυτήν την εκδοχή και θα με θυμηθείτε!

Καλή μας όρεξη!!!

 

Το φορτηγό που τιμά τους ήρωες του 1821

«Δεν σας ξεχνάμε και σας τιμάμε», με αυτή τη φράση κατά νου ο αυτοκινητιστής και πρόεδρος της κοινότητας Δρεπάνου στο Ναύπλιο, Σωκράτης Δωρής, επέλεξε να τιμήσει τους ήρωες του 1821, αποτυπώνοντάς τους στο φορτηγό του.

Στο Ναύπλιο, κάτω από το ιστορικό Παλαμήδι, ο κόσμος απολαμβάνει τις πρώτες ημέρες «ελεύθερων» μετακινήσεων μετά την καραντίνα και οι γύρω δρόμοι έχουν γεμίσει ζωή. Την ώρα που δύει ο ήλιος, ένα μπλε Mercedes-Benz 1117 στρίβει προς το λιμάνι και για μια στιγμή νομίζεις ότι τα πάντα διακόπτονται. Ο κόσμος κοντοστέκεται, οι φωτογραφικές στα κινητά τηλέφωνα αναλαμβάνουν δράση και οι οδηγοί φρενάρουν για να θαυμάσουν. Όλα τα βλέμματα συγκεντρώνονται στις φιγούρες της Επανάστασης που απεικονίζονται στο φορτηγό.

Το έργο «Ελλάς ευγνωμονούσα» του Θεόδωρου Βρυζάκη περιστοιχίζεται από τον Γεώργιο Καραϊσκάκη και τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα «Επί ένα τρίμηνο στριφογύριζε στο μυαλό μου ότι θέλω κάτι να κάνω για το φορτηγό μου», μας εξηγεί ο αυτοκινητιστής και πρόεδρος της κοινότητας Δρεπάνου στο Ναύπλιο, Σωκράτης Δωρής, όταν τον συναντήσαμε στο λιμάνι του Ναυπλίου.

Ο ίδιος ασχολείται με την καλλιέργεια και μεταφορά οπωροκηπευτικών, προμηθεύοντας μανάβικα και λαϊκές αγορές στην Αθήνα. «Θα μπορούσα να έχω βάλει τη φίρμα μου στο φορτηγό, αλλά διαρκώς σκεπτόμουν τι μπορώ να κάνω εγώ σαν Σωκράτης για όσους θυσίασαν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι».

«Οι ήρωες της Επανάστασης», σχολιάζει συγκινημένος πλέον, «δεν νοιάστηκαν ούτε για την περιουσία τους, ούτε για τα σπίτια τους, παρά μόνο για την πατρίδα και την απελευθέρωσή της».

Ο ιδιοκτήτης του Mercedes-Benz κ. Σωκράτης Δωρής (δεξιά) που πήρε την πρωτοβουλία να τιμήσει με το φορτηγό του τους ήρωες της Επανάστασης μαζί με τον κ. Χριστόδουλο Βαλκάνο που υλοποίησε την ιδέα με τον καλύτερο τρόπο και -κυρίως- γρήγορα και πολύ οικονομικά.

Διαβάστε στο ΤΡΟΧΟΙ & TIR Ιουλίου που κυκλοφορεί, πώς ο ιδιοκτήτης πήρε την απόφαση να αλλάξει την εμφάνιση του φορτηγού του, τις αντιδράσεις και τα σχόλια των συμπολιτών του καθώς και τεχνικές λεπτομέρειες από τον επαγγελματία που ανέλαβε τη μετατροπή.

Μας έφαγε το σκοτάδι στον Σκαραμαγκά ρεεεεεεε

Σκατά ο Σγουρός, σκατά η Δούρου, σκατά ο Πατούλης. Ο Σκαραμαγκάς πάλι μέσα στο σκοτάδι. Εδώ και σχεδόν έναν μήνα. Η βασικότερη έξοδος της Αθήνας. Εθνική οδός Αθηνών Κορίνθου. Από το Δαφνί ως την Ελευσίνα φωτίζεται εναλλάξ. Δεκαετίες τώρα!!! Σκοτωνόμαστε τζάμπα... Ήθελα να ήξερα τόσοι υπηρεσιακοί παράγοντες, τοσοι χαρτογιακάδες του δημοσίου, τόσοι αυτοδιοικητικοί, τόσα περιπολικά της αστυνομίας δεν το βλέπουν αυτό το χάλι; Δεν το αναφέρουν πουθενά ένα μήνα τώρα; Βέβαια η ΕΛ.ΑΣ. έχει να ασχοληθεί με την Πατρόκλου... Ξεφτίλες!!!