Ο δικός μας «Χρήστος», περιμένει για πρώτη φορά στη ζωή του από τους Παναθηναϊκούς να του… φτιάξουν μια Κυριακή, ψηφίζοντάς τον με τους ΑΝ. ΕΛ.
ΚΡΙΣΤΟΦ ΒΑΖΕΧΑ. Ένα όνομα, μια Ιστορία. Ο «Χρήστος». Οι νίκες. Η δόξα. Οι κούπες. Το Άμστερνταμ. Η κούρσα του Δώνη. Το γκολ. Τα γκολ. Κριστόφ Βαζέχα. Η φανέλα με το «9». Αναμνήσεις. Πολλές αναμνήσεις. Ένας Πολωνός που έγινε Έλληνας. Και δη ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ. Αυτός που για χρόνια έφτιαχνε τις Κυριακές μας, αυτή την Κυριακή ζητάει να του τη φτιάξουμε εμείς. Με την ψήφο και τον σταυρό μας. Και ο Κριστόφ, το αξίζει. Όχι μόνο λόγω Ιστορίας αλλά και λόγω ήθους. Και ιδεών. Θα το καταλάβετε διαβάζοντας τη συνέντευξή του. Μια συνέντευξη από καρδιάς.
-Τι δουλειά έχει ο Βαζέχα στην πολιτική;
«Πρώτα απ’ όλα πρέπει να γνωρίζουν όλοι πως ούτε είμαι ούτε νιώθω επαγγελματίας πολιτικός. Δέχθηκα την τιμητική πρόταση απ’ τον κ. Καμμένο. Μου έδειξε πως έχει εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Είμαι στην Ελλάδα 25 χρόνια και νομίζω πως έχω αποδείξει ότι θέλω και μπορώ να προσφέρω στον αθλητισμό. Μπορούμε να πάμε καλύτερα σε αυτόν τον τομέα».
-Είχες άλλες προτάσεις στο παρελθόν για να εμπλακείς στην πολιτική;
«Όχι, η αλήθεια είναι πως δεν είχα. Ήρθε η πρόταση των ΑΝ.ΕΛ. Σκέφτηκα πως τώρα που σταμάτησα το ποδόσφαιρο και μπορώ να προσφέρω, ήρθε η ώρα να το κάνω. Νομίζω πως υπάρχουν κενά τα οποία μπορούν να καλυφθούν στον τομέα του αθλητισμού».
-Γιατί επέλεξες τους «Ανεξάρτητους Έλληνες»;
«Ακολουθώ το πρόγραμμα της παράταξης και θεωρώ πως είναι εξαιρετικό. Συμφωνώ και θέλω να το στηρίξω».
-Η πρώτη κουβέντα που σου είπε ο κ. Καμμένος όταν βρεθήκατε ποια ήταν;
«Μου είπε πως με θέλει κοντά του. Για να είμαι ειλικρινής του είπα πως θέλω να ασχοληθώ με τον χώρο του αθλητισμού. Εκεί μπορώ να προσφέρω κι εκεί θεωρώ πως είμαι δυνατός».
-Το ξέρεις πως είναι ΑΕΚτζής έτσι;
«Το γνωρίζω. Και είναι ευκαιρία να πω ότι για μένα είναι ανεπίτρεπτο ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ να μην έχουν γήπεδο. Δεν είναι δυνατόν το 2015 οι δύο τεράστιοι σύλλογοι να μην έχουν γήπεδο».
-Από πότε θυμάσαι τον εαυτό σου να ακούς για το γήπεδο του Παναθηναϊκού;
«Από τότε που ήρθα στην Ελλάδα(γέλια)».
-Είσαι στην Ελλάδα 25 χρόνια. Η μισή σου ζωή είναι εδώ. Μπορούσες ποτέ να σκεφτείς όταν ήρθες στην χώρα μας, πως θα μείνεις μόνιμα εδώ και θα φτάσει η μέρα που θα έχεις την ευκαιρία να βοηθήσεις και μέσω της πολιτικής;
«Όταν αγωνίζεσαι δεν τα σκέφτεσαι όλα αυτά. Σε μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός ειδικά, το μυαλό μου ήταν μόνο στις προπονήσεις και στους αγώνες, να προσφέρω στην ομάδα. Εδώ και μια δεκαετία που σταμάτησα το ποδόσφαιρο, άρχισα να βλέπω διαφορετικά τα πράγματα. Όχι μόνο τον αθλητισμό αλλά συνολικά την ζωή εδώ. Κανείς δεν ξέρει τι θα του έρθει στο μέλλον. Κι εγώ λοιπόν δεν μπορούσα να περιμένω πως θα μου γίνει μια τόσο τιμητική πρόταση. Θεωρώ πως μπορώ και κυρίως θέλω να προσφέρω. Είναι τέσσερις οι βασικοί άξονες στους οποίους νομίζω ότι χρειάζεται να πέσει το βάρος. Πρώτα απ’ όλα η ανάπτυξη του αθλητισμού στα σχολεία. Δυστυχώς όπως πηγαίνουν τα πράγματα, θα σταματήσουν οι επιτυχίες στον αθλητισμό. Επειδή δεν ρίχνουμε το βάρος που πρέπει στον σχολικό αθλητισμό. Είχα ρωτήσει τα παιδιά στην ακαδημία που διατηρούσα τι κάνουν την ώρα της γυμναστικής. Και μου απάντησαν πως τους πετά ο γυμναστής μια μπάλα και 45 λεπτά απλά παίζουν. Δεν μπορούσαν να περάσουν ένα χαμηλό εμπόδιο θυμάμαι. Το δεύτερο είναι τα γήπεδα. Και η Λεωφόρος αλλά και της ΑΕΚ και γενικά όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανάπτυξη των γηπεδικών εγκαταστάσεων. Από εκεί και πέρα υπάρχει το θέμα του ντόπινγκ, που πλέον δεν υπάρχει και δεν ασχολείται κανείς. Τέταρτο ζήτημα είναι η βία στον αθλητισμό. Θεωρώ πως αυτά τα τέσσερα κομμάτια χρειάζονται ενίσχυση και σοβαρές κινήσεις. Προκειμένου να επιστρέψει ο κόσμος στα γήπεδα. Όταν ήρθα στην Ελλάδα, υπήρχαν οπαδοί και των δύο ομάδων στο γήπεδο. Είμαι υπέρ αυτού. Δυστυχώς είναι δύσκολο, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε. Για να επιστρέψει ο κόσμος και οι οικογένειες στο γήπεδο».
-Γεννήθηκες Πολωνός και επέλεξες να γίνεις Έλληνας. Γιατί;
«Θα σας πω κάτι και όχι λόγω εκλογών. Πάντα λέω πως δεν υπάρχει καλύτερη και ομορφότερη χώρα απ’ την Ελλάδα. Όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά στον κόσμο. Με υποδέχτηκαν οι Έλληνες με ανοιχτή αγκαλιά. Ποτέ δεν δημιούργησα πρόβλημα κι εγώ απ’ την πλευρά μου. Τόσο σε μένα και στην οικογένειά μου, μας άρεσαν ο τρόπος ζωής και η χώρα. Γι’ αυτό κάποια στιγμή αποφασίσαμε πως θα μείνουμε εδώ για πάντα».
-Στην Βουλή όμως, δεν θα βρεις μόνο κόσμο που αγαπά την Ελλάδα…
«Εγώ τώρα ξεκινώ αυτή την καριέρα, αν μπορώ να το πω έτσι. Είναι στενάχωρο πάντως να έρχεται κάποιος απ’ το εξωτερικό και να αγαπά την Ελλάδα και αυτός που γεννιέται και μεγαλώνει εδώ να μην την αγαπά».
-Πολλοί Έλληνες με το που ξεκίνησε η κρίση, έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Εσύ τι έκανες;
«Εγώ δεν έκανα κάτι τέτοιο. Τα χρήματά μου είναι εδώ. Δεν φοβάμαι πως κάτι θα πάει στραβά. Θεωρώ πως από εδώ και πέρα μόνο καλύτερα μπορούν να πάνε τα πράγματα».
-Τα τελευταία χρόνια, την περίοδο της κρίσης, πως το βιώνεις όλο αυτό;
«Στην αρχή μας έλεγαν πως θα είναι για 2-3 χρόνια. Καταλάβαμε όλοι πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Θα διαρκέσει πολύ περισσότερο. Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα ειδικά με την ανεργία. Για μένα αυτό είναι το βασικό ζήτημα που προέκυψε απ’ την κρίση. Για παράδειγμα σταμάτησα την λειτουργία της ακαδημίας που διατηρούσα. Γιατί; Επειδή οι περισσότεροι γονείς δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Για αρκετό διάστημα άφησα τα περισσότερα παιδιά να μην πληρώνουν, για να διευκολύνω τους γονείς τους. Επειδή πάντα αισιοδοξώ πως τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Κάποια στιγμή αναγκάστηκα να κλείσω την ακαδημία».
-Ο Βάντσικ τι σου είπε για την απόφασή σου αυτή;
«Ξέρει για την απόφασή μου και θα με στηρίξει σίγουρα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το κάνει. Κι ο Γιόζεφ εδώ ψηφίζει»!
-Από τα γκάλοπ προκύπτει πως οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» είναι σε οριακό σημείο αναφορικά με το αν θα μπουν στην Βουλή ή όχι. Νιώθεις σα να τελειώνει το 90λεπτο και να πρέπει να σκοράρεις;
«Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Όταν βλέπω κάποιο γκάλοπ λοιπόν, δεν στεναχωριέμαι. Με σκληρή δουλειά απ’ όλους μας, θα καταφέρουμε να πιάσουμε το ποσοστό που πρέπει. Για να μπούμε στην Βουλή και να συγκυβερνήσουμε. Με το πρώτο κόμμα, όποιο κι αν είναι. Είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΝΔ. Η σημερινή εποχή δικαιώνει πανευρωπαϊκά τις συγκυβερνήσεις. Είναι η εποχή της συναπόφασης».
-Πάντα είχες ήθος ως άνθρωπος όχι μόνο ως ποδοσφαιριστής. Ένας απ’ τους τομείς που θα ήθελες να βοηθήσεις στον αθλητισμό είναι και η διαφθορά;
«Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ένα Πρωτάθλημα μονοπώλιο. Αν το αξίζει ένας, να το παίρνει. Αλλά με θεμιτά μέσα. Θεωρώ πως στον αθλητισμό πρέπει να έρθουν νέοι άνθρωποι. Στην ηλικία μου και νεότεροι. Άνθρωποι χωρίς οικονομικό πρόβλημα, που δεν θα κάνουν διάφορα περίεργα πράγματα. Όπως ακούμε για στοιχήματα κτλ. Για παράδειγμα στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, τόσα παιδιά πήγαν στο εξωτερικό και πέτυχαν. Το σωστό λοιπόν είναι να έρθουν και να φέρουν αυτές τις ιδέες σε οργανωτικό επίπεδο πλέον. Με αυτό τον τρόπο σιγά σιγά θα αλλάξουν τα πράγματα».
-Συμφωνείς δηλαδή με αυτό που είχε ακουστεί να αναλάβουν παιδιά της ομάδας του 2004 την ΕΠΟ;
«Φυσικά! Ο Καραγκούνης, ο Λυμπερόπουλος, ο Γεωργιάδης, ο Τσιάρτας, ο Ζαγοράκης. Μόνο καλό μπορούν να κάνουν στο ποδόσφαιρο αυτά τα παιδιά και πολλοί ακόμη σαν κι αυτούς».
-Για έναν άνθρωπο που δεν έχει γεννηθεί εδώ, αλλά έχει ζήσει την πορεία της χώρας εδώ και 25 χρόνια, τι θεωρείς πως έχει χάσει ο Έλληνας;
«Το χαμόγελό του. Ο κόσμος δεν χαμογελά πια. Μας είπαν πως την κρίση θα την έχουμε για μικρό χρονικό διάστημα. Δυστυχώς, όμως, στο ίδιο σημείο βρισκόμαστε. Δεν έχει αλλάξει το παραμικρό».
-Οι Έλληνες έχουν την άποψη πως όλοι οι πολιτικοί είναι «λαμόγια» με όσα έχουν τραβήξει τα τελευταία χρόνια. Ο Βαζέχα που είναι ποδοσφαιρικός μύθος, δεν φοβήθηκε να πάρει μια τέτοια απόφαση;
«Όχι γιατί απ’ τη στιγμή που κοιτιέμαι στον καθρέφτη και ξέρω πως είμαι “καθαρός”, τι να φοβηθώ; Αν είσαι καθαρός και δεν έχεις κάνει π…..ές για να το πω απλά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην νιώθεις ασφάλεια».
-Όταν ήρθες στην Ελλάδα το 1989, πως ένιωσες τον πρώτο σου καιρό;
«Ο Αρκάδιος ήταν 2 ετών. Δεν ξέραμε την γλώσσα, δεν ήξερα αν θα με αποδεχτεί η ομάδα και ο κόσμος. Ευτυχώς, όμως, απ’ την πρώτη μέρα με βοήθησαν όλοι. Δεν έχω τίποτα κακό να πω για τον Έλληνα φίλαθλο. Ο κόσμος περίμενε από μένα γκολ, είχα καλούς συμπαίκτες, ήμουν τυχερός γιατί η ομάδα πήγε καλά. Μόνο μια στιγμή, όταν έκανα επέμβαση στους κοιλιακούς το 1991, που σκέφτηκα ότι ίσως και να ήρθε το τέλος της καριέρας μου. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά. Και αποφασίσαμε με την οικογένειά μου πως εδώ είναι το σπίτι μας, εδώ είναι το μέλλον μας».
-Πέρα απ’ τις όμορφες στιγμές, έχεις περάσει και άσχημες. Όπως το 1997 που δεν βγήκε η ομάδα στην Ευρώπη. Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή σου στον Παναθηναϊκό;
«Η χειρότερη στιγμή μου ήταν η περίοδος της επέμβασης. Πέντε μήνες χωρίς ποδόσφαιρο και αγωνία για το αν θα ξαναπαίξω. Η καλύτερη στιγμή, φυσικά, ήταν η πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Champions League το 1996. Το πιο σημαντικό για μια ομάδα είναι να έχει καλό κλίμα στα αποδυτήρια. Και το κατάλαβα καλύτερα τώρα που δούλεψα ως προπονητής».
-Ονειρεύεσαι πως θα έρθει η μέρα που θα γίνεις πρώτος προπονητής στον Παναθηναϊκό;
«Ως άνθρωπος κάνω όνειρα. Βεβαίως και έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου το ότι κάποια στιγμή θα γίνω προπονητής του Παναθηναϊκού. Ήμουν βοηθός την περίοδο του Νίκου Νιόπλια βέβαια».
-Είναι αυτό το μεγαλύτερο όνειρό σου ως προπονητής πλέον;
«Εννοείται. Πρώτα Παναθηναϊκός, καλή πορεία και μετά Εθνική ομάδα (γέλια)».
-Πως θα σου φαινόταν η ιδέα να αναλάβεις μαζί με τον Γιώργο Δώνη την Εθνική ομάδα; Επειδή ήταν η δική σας συνεργασία που έφερε εκείνη την μαγική στιγμή στο Άμστερνταμ…
«Με τον Γιώργο πήγαμε μαζί στην σχολή προπονητών. Είμαστε φίλοι, μιλάμε. Θα μου άρεσε η ιδέα».
-Είναι ο Δώνης κατάλληλη λύση για την Εθνική;
«Πρέπει να πάρουν ευκαιρία οι νέοι άνθρωποι, οι νέοι προπονητές. Ο Γιώργος έδειξε πως μπορεί να τα καταφέρει».
-Ποδοσφαιρικά η Ελλάδα… τρώει τα παιδιά της;
«Ναι. Δεν δίνουμε ευκαιρίες στους Έλληνες. Ούτε αθλητές, ούτε προπονητές. Ενώ τους αξίζουν. Έρχονται ξένοι που δεν είναι καλύτεροι απ’ τα δικά μας παιδιά, γεμίζουν τις τσέπες τους και φεύγουν χωρίς να προσφέρουν. Καλύτερα να έρθουν λιγότεροι αλλά να αξίζουν. Να υπάρχει κίνητρο στον Έλληνα αθλητή, όχι μόνο στον ποδοσφαιριστή. Μην τους κόβουμε τα φτερά. Κι ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη απ’ τις μεγάλες ομάδες που δίνει ευκαιρία σε Έλληνες παίκτες».
-Όταν βλέπεις τον γιο του φίλου σου, του Γιώργου Δώνη, να παίζει στον Παναθηναϊκό, νιώθεις πως γέρασες;
«Όχι καθόλου, είμαι έτοιμος να παίξω! Ο αθλητισμός σε κρατά σε καλή φόρμα».
-Απ’ τους προπονητές που είχες ποιον θα έβαζες πρωθυπουργό της Ελλάδας;
«Είναι δύσκολη η απάντηση. Πάντα είχα καλή σχέση με όλους τους προπονητές. Σε επίπεδο πειθαρχίας, αποτελεσματικότητας, θα έλεγα τον Γιάννη Κυράστα. Κράτησε δυνατή την ομάδα. Δε σε άφηνε να χαλαρώσεις. Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά. Παίξαμε εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Χάσαμε το πρωτάθλημα για άλλους λόγους».
-Εκείνο το γκολ στο 2-2 με τον Ολυμπιακό πως το έχασε ο Βαζέχα;
«Ναι ρε γαμώτο… Μην μου το θυμίζεις…»
-Στο μπάσκετ έχει δημιουργήσει έναν μύθο ο Παναθηναϊκός. Πανηγύρισες τα έξι Ευρωπαϊκά;
«Βέβαια. Μου αρέσει το μπάσκετ. Και θα σας πω αλήθεια. Όταν παίζει η ομάδα στην Ευρώπη, ειδικά στα καλά ματς, πηγαίνω όποτε μπορώ. Μου αρέσει να βλέπω μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο».
-Θα σε ψηφίσουν οπαδοί του Παναθηναϊκού. Θα είναι παράσημο για σένα αν σε ψηφίσουν και Ολυμπιακοί;
«Είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Η αλήθεια είναι πως όπου πήγα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Κρήτη, ακόμη και στον Πειραιά, ένιωθα την αγάπη του κόσμου. Δεν έδωσα ποτέ δικαιώματα σε επίπεδο χαρακτήρα. Είναι το σημαντικότερο για έναν αθλητή να τον αναγνωρίζουν οι αντίπαλοι».
-Τον τωρινό Παναθηναϊκό πως τον βλέπεις;
«Ο προπονητής κάνει εξαιρετική δουλειά. Με το υλικό που διαθέτει κρατάει την ομάδα σε υψηλά στάνταρ. Και δεν αποκλείω ακόμη και να κάνει την ανατροπή ο Παναθηναϊκός και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Το πιστεύω. Οι αντίπαλοι δεν είναι σε καλή κατάσταση και εμείς ανεβαίνουμε σιγά σιγά».
-Φοβάσαι μη σε ξεπεράσει ο Μπεργκ;
«Αποκλείεται! Δεν γίνεται αυτό (γέλια)! Χιούμορ κάνω φυσικά. Είναι τεράστιο εργαλείο στον Παναθηναϊκό. Όσο έλειψε είδαμε πόσο σημαντικός είναι. Παίκτης ομάδας, όχι μόνο για τον εαυτό του. Εμένα τέτοιοι φορ μου αρέσουν, όχι να είσαι κολόνα μπροστά και να περιμένεις απλά να σκοράρεις. Η ομάδα δεν είναι για τον Μπεργκ, ο Μπεργκ είναι για την ομάδα. Με τον Σισέ για παράδειγμα τα πράγματα ήταν διαφορετικά».
-Απ’ τα νέα παιδιά ποιοι σου αρέσουν;
«Ο Δώνης έχει καλά στοιχεία. Τα δύο παιδιά μπροστά, ο Καρέλης και ο Κλωναρίδης. Είναι πολύ σημαντικό που ο Παναθηναϊκός δίνει ευκαιρία στα δικά μας παιδιά».
ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΛΕΛΟΥΔΗΣ
Ο… πιτσιρίκος του Δομάζου, μιλάει για τον Κριστόφ!
Ο Πάνος Παπαλελούδης έχει ένα τεράστιο παράσημο, πέρα από την τεράστια καριέρα του στη δικηγορία, έχει δύο καταπράσινα παράσημα. Την είσοδο του στο Γουέμπλεϊ, στο πλευρό του Μίμη Δομάζου εκείνο το βράδυ και τη φιλία του με τον Κριστόφ Βαζέχα. Ο γνωστός νομικός, μίλησε για την υποψηφιότητα του φίλου του:
«Ο Βαζέχα με το ήθος που δίδαξε όσα χρόνια έπαιζε ποδόσφαιρο, δείχνει το δρόμο. Ήθος και πολύ δουλειά. Αυτό χρειάζεται. Και νομίζω ο Χρήστος θα πετύχει πολλά γκολ στην πολιτική. Θα πάρει πρωτοβουλίες νομοθετικές εφόσον εκλεγεί, για να γίνει επαναδιαπραγμάτευση των ομοσπονδιών. Ειδικά της ΕΠΟ. Είναι αδιανόητο καλυπτόμενοι κάτω από ένα ειδικό καθεστώς προστασίας, άνθρωποι εναντίον των οποίων έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για βαριά κακουργήματα, να εξακολουθούν να παίζουν σημαντικό ρόλο και να ρυθμίζουν τα του ποδοσφαίρου. Αν είχαν ευθιξία θα είχαν αποχωρήσει μόνοι τους. Αν πίστευαν ότι είναι αθώοι θα μπορούσαν να βγουν προς τα έξω και να πουν μένουμε έξω απ’ τα πράγματα, θα πάμε στο δικαστήριο και όταν αποδειχθεί η αθωότητά μας επιστρέφουμε. Αυτό θα γινόταν αν υπήρχε η παραμικρή τσίπα».
