Θλίψη... Μόνο θλίψη... Απέραντη θλίψη... Δεν υπάρχουν λόγια... Η Παναγία των Παρισίων παραδόθηκε απόψε στις φλόγες... Εμείς θα την θυμόμαστε έτσι... Όπως την θαυμάζαμε τους προηγούμενους μήνες κατά την παραμονή μας στη Γαλλική πρωτεύουσα...
13 εκατομμύρια άνθρωποι από όλον τον κόσμο επισκέπτονται κάθε χρόνο τον καθεδρικό ναό (30.000 με 50.000 επισκέπτες την ημέρα)!
Το 1831 ο Victor Hugo δημοσιεύει το μυθιστόρημά του με τίτλο «Η Παναγία των Παρισίων» που γνωρίζει τεράστια επιτυχία-είμαι σίγουρη ότι θυμάσαι την ιστορία της Εσμεράλδας και του Κουασιμόδου!
Μέσα στον καθεδρικό ναό οι πιστοί έψαλαν δύο φορές τον ύμνο Te Deum, μία στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και μία στο τέλος του Δευτέρου προκειμένου να ευχαριστήσουν το Θεό για τη λήξη τους.
Διάσημα είναι και τα αγάλματα-δαίμονες (gargouilles) που βρίσκονται περιμετρικά στα ψηλά σημεία του καθεδρικού ναού. Τα gargouilles άλλοτε έχουν διακοσμητικό ρόλο και άλλοτε χρησιμεύουν ως υδρορροές για να προστατεύουν τα εξωτερικά τοιχώματα του ναού από το νερό της βροχής.
Από την Άνοιξη του 2013, η Παναγία των Παρισίων φιλοξενεί στη στέγη της ένα μελίσσι για να μας δείξει πως πρέπει να σεβόμαστε την ομορφιά της φύσης και να μας υπενθυμίσει την ευθύνη που πρέπει να νιώθουμε απέναντί της.
Η Παναγία των Παρισίων βρίσκεται πάνω σε ένα νησί. Ένα νησί μέσα στην πόλη!
Tο εσωτερικό του καθεδρικού ναού κοσμείται από τα υπέροχα vitraux του!
Καίγεται ένα κομμάτι όλων μας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου