Έπειτα από αρκετά χιλιόμετρα στο άθλιο οδικό δίκτυο της Μεσσηνίας, αρκετή ταλαιπωρία μέσα στη ζέστη του κατακαλόκαιρου και πολλές επισκέψεις, το οδοιπορικό της ημέρας έλαβε τέλος στο πιο δροσερό σημείο, κάτω από τον πλάτανο στην πλατεία της Πύλου.
Την Πύλο την είχαμε επισκεφθεί και στις αρχές Ιουνίου που η εργολαβία ανάπλασης ήταν στο φόρτε της. Οι εργασίες συνεχίζονται ακόμα και απ' ότι φαίνεται θα συνεχιστούν όλο το καλοκαίρι... Ποτέ δεν κατάλαβα τι νόημα έχει να γίνονται εργασίες ανάπλασης σε τουριστικούς προορισμούς την περίοδο της τουριστικής αιχμής... Αυτό δεν είναι καλό ούτε για τους επιχειρηματίες της περιοχής, αλλά ούτε και για τους επισκέπτες... Είναι σαν να κάνεις ανακαίνιση στο σπίτι σου τις ημέρες που θέλεις να γιορτάσεις ένα γεγονός και όχι μήνες πριν από αυτό... Εμείς την Πύλο την ξέρουμε και την επισκεπτόμαστε συχνά. Οι υψηλοί καλεσμένοι μας τον προηγούμενο μήνα είχαν να την επισκεφθούν κάμποσες δεκαετίες και δεν προβλέπεται να την επισκεφθούν πάλι σύντομα... Έφυγαν με τη μνήμη της φωτογραφικής τους μηχανής γεμάτη με μπάζα, μπετονιέρες και κυβόλιθους ατάκτως ερριμμένους και ένα κυκλοφοριακό κομφούζιο πέριξ της αποκλεισμένης κατά το ήμισυ πλατείας. Τώρα βέβαια τα πράγματα ήταν καλύτερα αλλά όχι όπως πραγματικά θα έπρεπε να ήταν...
Περισσότερες φωτογραφίες από την τελευταία επίσκεψη εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου