Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Ο Νικαίας Αλέξιος βράβευσε τους επιτυχόντες στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι.!!!


Τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου, ημέρα της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας η καθιερωμένη εορταστική εκδήλωση, στα πλαίσια της οποίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ.κ. Αλέξιος βράβευσε τους επιτυχόντες στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της χώρας μας.
Τον φιλόξενο χώρο του Πνευματικού Κέντρου κατέκλυσαν συνοδευόμενοι από μέλη των οικογενειών τους οι νέοι φοιτητές και φοιτήτριες από τους Δήμους Νικαίας, Κερατσινίου, Κορυδαλλού, Περάματος, Αιγάλεω, Αγίας Βαρβάρας και Χαϊδαρίου, της Μητροπόλεως Νικαίας. 
Όλοι και όλες έλαβαν από τα χέρια του Σεβασμιωτάτου έπαινο για την επιτυχία τους και εικόνα της Παναγίας, ως ευλογία για το νέο τους ξεκίνημα.
Ο Σεβασμιώτατος απηύθυνε προς όλους πατρικό χαιρετισμό, τους συνεχάρη για την επιτυχία τους και τους ευχήθηκε καλό πτυχίο.
Ήταν μεγάλη η χαρά μας που για δεύτερη φορά παρέστημεν στην καθιερωμένη εκδήλωση της Μητροπόλεως.
Μετά τη Σταυρούλα χθες ήταν η σειρά της Βασιλικής, ενώ σύντομα προσδοκούμε να έρθει και η σειρά του Παναγιώτη σε δυο χρόνια!



Κατά τήν διάρκεια τῆς ἐκδηλώσεως ὁ Σεβασμιώτατος τίμησε καί βράβευσε προσωπικά τούς νέους καί τίς νέες πού εἰσήχθησαν στά Ἀνώτατα καί Ἀνώτερα Ἐκπαιδευτικά Ἱδρύματα κατά τίς πρόσφατες Πανελλήνιες Ἐξετάσεις, ἀπευθύνοντας τόν παρακάτω χαιρετισμό:
«Τώρα χτυπάει πιό γρήγορα τ' ὄνειρο μέσ' στό αἷμα Τοῦ κόσμου ἡ πιό σωστή στιγμή σημαίνει: Ἐλευθερία, Ἕλληνες μέσ' στά σκοτεινά δείχνουν τό δρόμο: Ἐλευθερία» (Ὀδ. Ἐλύτης, «Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο...»)
Τί ἦταν ἐκεῖνο πού ἔκανε τούς Ἕλληνες νά γράψουν τό ἔπος αὐτό τοῦ 40; Μήπως ὑλική ὑπεροχή, πολεμικός ἐξοπλισμός καί ἄλλα; μήπως ἤμασταν ὑπέρτεροι σέ ἀναλογία μέ τόν πανίσχυρο, πάνοπλο καί πολυάριθμο στρατό τοῦ Μουσολίνι;
Τί ἦταν αὐτό πού ἔκανε ὅλη τήν Εὐρώπη νά παρακολουθῆ κατάπληκτη αὐτό τό θαῦμα;
Τί ἦταν αὐτό πού ἔκανε τόν Τσώρτσιλ νά πεῖ «οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες»;
Ἕνα μονάχα! Ἕνα δυνατό ἐφόδιο, ἕνα ἀνεκτίμητο ὅπλο. Ἡ Πίστη στό Θεό καί ἡ ἱερή συναίσθηση ὅτι πλάϊ στό δίκαιο ἀγῶνά τους ἦταν ἡ Παναγία, ἡ «Ὑπέρμαχος Στρατηγός».
Φτωχός καί ἀνήμπορος ὁ λαός μας, μέ σωρεία προβλημάτων, μέ κορυφαῖο τό προσφυγικό θέμα ἀπό τήν τραγωδία τοῦ ’22, ὀρθώνει τό μικρό του ἀνάστημα ἀπέναντι στόν ἰσχυρότερο ἀντίπαλο καί δηλώνει ἕνα γενναῖο «ΟΧΙ», στήν ἰταμή πρόκληση, ἕνα καινούριο «Μολών λαβέ», μιά διαχρονική ἄρνηση ὑποταγῆς καί μιά ἀναβίωση τῆς πάλης τοῦ ταπεινοῦ Δαβίδ μέ τόν σκληρό Γολιάθ καί τοῦ εὐσεβοῦς Νέστορα μέ τόν ὑπερφίαλο Λυαῖο.
Ὑπερήφανο ἔθνος. Ἄξιοι ἀπόγονοι τοῦ Λεωνίδα, γιατί ἡ ἐλευθερία καί ἡ ὑπερηφάνια, εἶναι δύο λέξεις συνυφασμένες μέ τό DNA τῶν ἑλλήνων. Γιατί οἱ Ἕλληνες πεθαίνουν δέν παραδίδονται.
Ἀγαπητοί μου νέοι καί νέες,
Τούτη τή μεγάλη ἡμέρα τῆς ἑλληνικῆς ἀντίστασης ἐνάντια στόν ξένο κατακτητή, σᾶς κάλεσα ἐδῶ, νά σᾶς τιμήσω γιά τό δικό σας προσωπικό ἀγῶνα, μέ τόν ὁποῖο ἀνεβήκατε τή δική σας κορυφή, κάτω ἀπό ἐξαιρετικά δύσκολες συνθῆκες, δικαιώνοντας τούς μόχθους καί τήν ἀγωνία τῶν γονιῶν σας` καί προφανῶς θά συνεχίσετε τίς κατακτήσεις σας στό χῶρο τοῦ πνεύματος καί τῆς ἀρετῆς. Τίποτε δέν χαρίζεται παιδιά μου στή ζωή˙ ὅλα κατακτῶνται μέ ἔμπνευση, μέ ἱδρῶτα καί προπαντός μέ πίστη στό σκοπό, μέ μέθοδο καί μέ σύστημα. Ἄν αὐτή ἡ πίστη ἐνταχθεῖ στήν ὑπέρτατη Πίστη στό Θεό καί ἡ πορεία γίνει σύμφωνα μέ τίς ἐντολές Του, τότε ἡ ἐπιτυχία εἶναι ἐξασφαλισμένη, καί μαζί μ΄ αὐτή ἡ ὀμορφιά τῆς ζωῆς. Εἶμαι σίγουρος καί ὑπερήφανος γιά σᾶς. Παιδιά μου, νά γνωρίζετε ὅτι σ’αὐτούς τούς χαλεπούς καιρούς θά προσεύχομαι καί θά εἶμαι δίπλα σέ σᾶς καί στίς οἰκογένειές σας. Θά ἔχετε πάντα τήν ἀγάπη μου καί τίς εὐλογίες μου.





Επιβράβευση και συγχαρητήρια της Μητροπόλεώς μας στον αγώνα και στο μόχθο των νέων μας για την εισαγωγή τους στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι.


Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Ανέβηκε η στάθμη του Θερμαϊκού από τα δάκρυα των Θεσσαλονικέων!!!

 
Ανέβηκε η στάθμη του Θερμαϊκού από τα δάκρυα των Θεσσαλονικέων που δεν πήγε σήμερα στην παρέλαση ο εγωπαθής Ευάγγελος Βενιζέλος…


Όσοι μιλούν για κατάργηση των παρελάσεων, θα καταργηθούν!!!


Όσοι ονειρεύονται να καταργήσουν τις παρελάσεις θα καταργηθούν από τον Ελληνικό λαό πριν προλάβουν να το κάνουν...

Η πάνδημη συμμετοχή στις παρελάσεις σε όλη την επικράτεια δεν αφήνει καμιά αμφιβολία περί τούτου... 












Η Επέτειος του ΟΧΙ


Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (προφέρεται από τα γαλλικά, αλόρ, σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.

O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: 
«Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: Aυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Πρώτο άλμα με αλεξίπτωτο!!!



Ώρα 05:30
Τα Στάγιερ φτάνουν στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Οι εκπαιδευτές φωνάζουν, δεν μας αφήνουν ούτε δευτερόλεπτο. "Όλοι κάτω. Γρήγορα στη σειρά." "Ένα κύριο αλεξίπτωτο στο δεξί χέρι." "Το εφεδρικό στο αριστερό." Φωνές παντού και βοή. Είναι ακόμα σκοτάδι. Δύσκολα διακρίνουμε τις μακρινές φιγούρες των C 130…
"Μπείτε στη σειρά. Δύο γραμμές. Πόρτα αρχηγού δεξιά. Πόρτα βοηθού αριστερά."
Τ’ αεροπλάνα ξεκινούν τις μηχανές τους. Τώρα η ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται. Αυτός ο θόρυβος μαζί με το τσουχτερό κρύο κι ο φόβος. Τα πόδια μου τρέμουν. Ο Γιώργος με κοιτάζει και γελά. "Πίσω μου", του λέω. "Ντυθείτε." Διαταγή αρχηγού ρίψεως.
Παύει να ισχύει για εμένα κάθε ήχος. Δεν βλέπω τίποτα, παρά μόνο αυτά που κάνω. Απομονώθηκα σ’ εμένα και τ’ αλεξίπτωτό μου. Περίεργη γαλήνη. Ελευθερώνω τους ιμάντες. Ο μεταλλικός ήχος από τους κρίκους πάνω στην άσφαλτο του διαδρόμου απογείωσης. Σηκώνω το κυρίως αλεξίπτωτο στον αέρα και το φοράω. Ρυθμίζω τους ιμάντες ράχεως και σκελών, τους σφίγγω. Μετά τους ιμάντες στήθους. Ένα βαθύ κάθισμα. Νιώθω ότι είναι όλα καλά, νομίζω πως είμαι δυνατός. Προσαρμόζω το εφεδρικό αλεξίπτωτο και το ασφαλίζω. Επιθεωρώ ξανά τους ιμάντες, το υποσιάγωνο, το νήμα αποσπάσεως, την ασφάλεια του εφεδρικού. "Κωνσταντίνε είναι εντάξει το υποσιάγωνο;…", μου μιλάει ο Γιώργος, μοιάζει σα να άνοιξε κάποιος τη φωνή στην τηλεόραση. Ακούω ξανά τις μηχανές του αεροπλάνου και τις φωνές γύρω μου. Ενώ τον βοηθάω, συνειδητοποιώ ότι έχει ξημερώσει, ένας κόκκινος ήλιος προβάλει από την Πάρνηθα.
Ώρα 06:15
Μόλις μας επιθεώρησε ο αρχηγός. Πήραμε στο σωστό χέρι τον γάντζο του στατικού ιμάντα, προχωρήσαμε προς τη ράμπα του αεροσκάφους. Ο καυτός αέρας από τις μηχανές με χτυπάει στο πρόσωπο, προχωρώ σκυμμένος. Αντικρίζω την ουρά του αεροπλάνου να χάσκει ανοιχτή, ανεβαίνω. Ο θόρυβος μέσα μου είναι μεγαλύτερος απ’ αυτόν γύρω μου. Κάθομαι στον πάγκο μαζί με τα άλλα παιδιά και κοιτάζω έξω. Οι μηχανές δουλεύουν στο full. Ιερές στιγμές...
Ώρα 06:50
Ένα χτύπημα στο κράνος. Ο εκπαιδευτής ξεχωρίζει τα stick των 10 ατόμων. "Στάσου στην πόρτα", μου λέει. "Είσαι πρώτος". Οι πλαϊνές πόρτες ανοίγουν. Ο θόρυβος διπλασιάζεται. Ο αέρας που μπαίνει είναι δυνατός, τα πάντα στριφογυρίζουν. Τα μάτια μου είναι καρφωμένα στον αρχηγό. Κρέμεται έξω από το αεροσκάφος. Με το ένα χέρι κρατιέται από το τοίχωμα και με το άλλο μιλάει στον ασύρματο. Μας κοιτάζει και μιλάει με νοήματα. "Πρώτο stick εγέρθητι."
Σηκώνομαι. "Αγκιστρωθείτε." – Αγκιστρώνω το γάντζο και απασφαλίζω. "Πλησιάστε." – έχω ένα βάρος στο στήθος. "Στάσου στην πόρτα." Με δύο βήματα βρίσκομαι στην πόρτα. Τα χέρια τεντωμένα ακουμπούν τα εξωτερικά τοιχώματα. Το δεξί πόδι με στηρίζει, ενώ το αριστερό πέλμα είναι το μισό στο κενό. Δεν ξέρω αν με ταλαντεύει η δύναμη του ανέμου ή αν τρέμω. Μάλλον και τα δύο. Κοιτάζω κάτω. Δεν πρέπει. Ένας κόμπος στο λαιμό μου. Βλέπω τις κορφές των δέντρων κάθετα, παραξενεύομαι. Τρομάζω, συνειδητοποιώ πως το αεροπλάνο παίρνει στροφή κι εγώ είμαι σε οριζόντια θέση με το έδαφος. Κλείνω τα μάτια σηκώνω το κεφάλι. "ΦΥΓΕ" – Εκτινάσσομαι ασυναίσθητα. Μαζεύω τα χέρια και κατεβάζω το κεφάλι. Με χτυπάει ο αέρας δυνατά.
Σιωπή. Ησυχία... απόλυτη.
Όπως όταν βουβαίνεται το πλήθος και κόβονται οι ανάσες στο κρίσιμο σημείο… Μετράω 101, 102, 103, … Το αλεξίπτωτο ανοίγει. Κυλάω στον αέρα, νιώθω να κατεβαίνω απαλά. Ο καπνός μου δείχνει την πορεία του ανέμου. Γυρνάω κόντρα. Αυτό θα κάνει την πτώση πιο αργή σε ταχύτητα αλλά και σε διάρκεια. Θα είμαι μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω εδώ ψηλά και μ’ αρέσει.
Κι όμως τελειώνει πιο γρήγορα απ’ όσο περίμενα και ήθελα... Το έδαφος πλησιάζει πιο γρήγορα τώρα. Κλείνω τα πόδια, σφίγγω το σώμα μου. Δεν κοιτάω κάτω, μόνο ευθεία... Τώρα. Μύτες, κνήμη, μηρός, αντίθετη ωμοπλάτη. Σηκώνομαι όρθιος. Λύνω ιμάντες. Μια μεγάλη ανάσα. Ηρεμώ.
Ελευθερώνομαι και χαμογελάω στον εαυτό μου. Μαζεύω το αλεξίπτωτο από το έδαφος σα να ήταν ο σύντροφός μου. Και ήταν σίγουρα, δεν με πρόδωσε. Ξεκινάω και πάω στη φωτιά.
Πίνω ένα αναψυκτικό, κοιτάζω ψηλά τους άλλους που κατεβαίνουν και λέω "Πρέπει να είμαστε λίγο τρελοί"…

EIKONEΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ!!!


Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Υποψήφιος Δήμαρχος Αιγάλεω ο Γιάννης Κάντζος!!!


Αιγάλεω 16/10/2013

Αισθάνομαι την υποχρέωση να ανακοινώσω στις Αιγαλιώτισσες και τους Αιγαλιώτες την απόφασή μου για ανεξάρτητη και αυτόνομη κάθοδο, ως υποψήφιος Δήμαρχος Αιγάλεω, στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.
Άποψη μου είναι ότι στην Αυτοδιοίκηση είναι προτιμότερη η ευρύτερη και υπερκομματική συνεργασία πολιτών.
Η σημερινή πολιτική συγκυρία, σε συνδυασμό με την εμπειρία μου ως Δημοτικός Σύμβουλος (1987-2010) αλλά και ως Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου (2005-2010), με έπεισαν ότι η εμπλοκή των πολιτικών κομμάτων στην υπόθεση της Αυτοδιοίκησης, όταν συνοδεύεται από τάσεις κηδεμονίας και εξαρτήσεων, λειτουργεί ως τροχοπέδη δημιουργώντας προβλήματα και προσκόμματα.
Πεποίθηση μου είναι ότι οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης πρέπει να απεμπλακούμε από τα όποια κομματικά γρανάζια και μηχανισμούς, ώστε ανεπηρέαστοι να υπηρετήσουμε την τοπική υπόθεση, μακριά από κομματικές σκοπιμότητες και προσωπικές φιλοδοξίες περαιτέρω ανέλιξης.
Επείγον, κεντρικό και κυρίαρχο μέλημά μας, στην δύσκολη και απάνθρωπη συγκυρία που βρισκόμαστε, πρέπει να είναι, όχι μόνο να μην χάσει τη δουλειά του κανένας από τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ, αλλά αντίθετα να στελεχωθούν με νέους ανθρώπους και να ενισχυθούν οι δημοτικές δομές εκείνες που απαιτούνται για να λειτουργήσει ένας σύγχρονος δήμος με κοινωνικό πρόσωπο.
Φρονώ πως όλα αυτά μπορούν να υπηρετηθούν μόνο μέσα από ένα ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο, ευρύτερης αποδοχής, στήριξης και σύνθεσης.
Αισθανόμαστε δυνατοί! Γι΄αυτό και δε θα παρασυρθούμε σε μικροπρέπειες, μικρόψυχες αντιπαραθέσεις και λασπολογίες. Δε ταιριάζουν αυτά σε μας. Θα δώσουμε έναν τίμιο και αξιοπρεπή αγώνα, με σεβασμό προς όλους τους συνδημότες μας και είμαστε σίγουροι ότι η ετυμηγορία των δημοτών, τον Μάιο του 2014, θα τον δικαιώσει απόλυτα.
Ήταν επιτακτική ανάγκη κάποιοι να τολμήσουν την υπέρβαση, εμείς το κάνουμε και ξεκινάμε να κάνουμε το όραμα πράξη!

Μετά τιμής
ο επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης «ΑΙΓΑΛΕΩ…ΜΠΡΟΣΤΑ!»
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΑΚ. ΚΑΝΤΖΟΣ



Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Ανδρέας Μποζίκας: ΞΕΚΙΝΑΜΕ!!!


Το αμφιθέατρο του Δημαρχείου στο Χαϊδάρι αποδείχθηκε πολύ μικρό σήμερα για να υποδεχθεί τους πολυάριθμους φίλους του συμπολίτη μας Ανδρέα Μποζίκα που ξεκίνησε και επίσημα την προεκλογική εκστρατεία του για την κατάκτηση της Δημαρχίας!!!

Περισσότερες φωτογραφίες από τη σημερινή εκδήλωση εδώ!







Οι Δελφοί εξακολουθούν να είναι το κέντρο του κόσμου!!!

 
Στους Δελφούς είχαμε να έρθουμε από τα σχολικά μας χρόνια. Κάποιες υποχρεώσεις και ο συνδυασμός της αφόρητης ζέστης με την υγρασία έκαναν την παραμονή μας συντομότερη απ' ό,τι έπρεπε. Βέβαια οι εκατοντάδες των τουριστών αγνοώντας τις καιρικές συνθήκες ανεβοκατέβαιναν σε όλα τα μήκη και πλάτη του αρχαιολογικού χώρου απολαμβάνοντας κάτι που ίσως δεν τους δοθεί δεύτερη ευκαιρία να απολαύσουν στο μέλλον. Εμείς πάντως αποχωρήσαμε διακριτικά υποσχόμενοι στους εαυτούς μας άλλη μια μελλοντική ευκαιρία… Φτάνει να μην περάσουν άλλα τριάντα χρόνια έως τότε...
Το τσουχτερό εισιτήριο εισόδου μας έκανε να θυμηθούμε την Μελίνα, η οποία όταν ήταν Υπουργός Πολιτισμού, είχε καθιερώσει τη δωρεάν είσοδο των Ελλήνων πολιτών στα Μουσεία και στους Αρχαιολογικούς χώρους, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας για την ευρύτερη παιδεία του λαού και ειδικά των νέων, και τη σύνδεση Παιδείας και Πολιτισμού.
Το θεσμό ήρθε να καταργήσει οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βάση το σκεπτικό ότι δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις στους πολίτες της Ευρώπης.
Θα μπορούσαν, όμως, να το δουν διαφορετικά. Αντί να καταργηθεί το προνόμιο για τους Έλληνες, να το μιμηθούν και οι υπόλοιποι. Για όλους τους λαούς η απρόσκοπτη επαφή με τον δικό τους πολιτισμό έχει ιδιαίτερη σημασία. Άρα, σε όποιες χώρες υπάρχουν Μουσεία με αμιγώς τοπικά εκθέματα, η Είσοδος να είναι ελεύθερη για την τοπική κοινωνία.
 
















Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Η Αράχωβα πάντα μας γοητεύει!!!


Η Αράχωβα λόγω του χιονοδρομικού κέντρου του Παρνασσού και της μικρής απόστασης από την Αθήνα, είναι ο υπ' αριθμόν ένα χειμερινός προορισμός. 
Όμως, όποτε και αν περάσεις από εδώ πάντα σε γοητεύει και πάντα είναι κοσμοπολίτικη και πλημμυρισμένη από επισκέπτες που κατευθύνονται από και προς τους Δελφούς. 

Περισσότερες φωτογραφίες από το σύντομο πέρασμά μας από την Αράχωβα δείτε εδώ!