Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Την ερχόμενη Τετάρτη οι αποφάσεις στον «πολυμετοχικό» Παναθηναϊκό…


Μαζεύτηκαν σήμερα μερικές εκατοντάδες αφιονισμένων (μισθοφόρων;) για να προπηλακίσουν τους διοικούντες τον Παναθηναϊκό και να εκβιάσουν τις όποιες αποφάσεις τους.
Κάποιοι μιλούν για το «στρατό» του Πατέρα που κατάφερε και οργάνωσε στο μικρό χρονικό διάστημα που χρημάτισε εντεταλμένος πρόεδρος των μετόχων.
Είτε είναι αλήθεια αυτό, είτε όχι, να τους χαίρονται όσοι τους συντηρούν…
Στο τέλος, οι ίδιοι, θα φάνε και ξύλο από δαύτους.
Ανεπίτρεπτο να μη μπορούν να αρθρώσουν λέξη Α. Αντωνιάδης και Θ. Γιαννακόπουλος, φοβούμενοι λιντσάρισμα από τα ρεμάλια.
Και σιγά μην τους λάβουν υπ’ όψη στις αποφάσεις που θα πάρουν για τη διαχείριση των ωραίων τους λεφτών.
Όλοι οι μέτοχοι, ακόμα και αυτοί που τους χαϊδεύουν, τους βλέπουν και τους αντιμετωπίζουν όπως αντιμετωπίζουμε οι περισσότεροι από εμάς, τους ρακένδυτους των φαναριών…
Αλλά που να το καταλάβουν οι αφιονισμένοι…
Σιγά ρε ρεμάλια μην αγαπάτε εσείς περισσότερο την ομάδα από τα εκατομμύρια των φιλάθλων μας και σιγά μην τους φοβίσατε τους μετόχους με τη συμπεριφορά σας σήμερα το μεσημέρι….








1 σχόλιο:

Λιανού Κυριακούλα είπε...

Ο Παναθηναϊκός μαζί μου ξέφυγε από τα ελληνικά σύνορα…

Η τελευταία συνέντευξη του «Καπετάνιου» του Παναθηναϊκού, πριν δέκα χρόνια σαν σήμερα !

«Αποχωρώ από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Αυτή είναι η τελευταία μας συνάντηση. Ερχόμενος εδώ δεν το είπα σε κανέναν, ούτε στο ευρύτερο περιβάλλον μου. Το είχα προαναγγείλει από τη Νέα Υόρκη σε έναν συνάδελφό σας. Ήταν ένα λογοπαίγνιο. Είπα ότι θα φύγω μαζί με τον Κυράστα. Και αυτό κάνω. Αρκετά σάς κούρασα είκοσι χρόνια.
Είκοσι ένα χρόνια βρισκόμουν στο μικροσκόπιο. Κάποιοι με χρησιμοποίησαν ως άλλοθι για τις δικές τους αδυναμίες. Ίσως η αποχώρησή μου προβληματίσει κάποιους να αλλάξουν τη στάση τους. Τώρα θα ασχοληθώ με την οικογένειά μου. Όπως ήρθαν τα πράγματα, είτε έπρεπε να συμβιβαστώ είτε να αποχωρήσω. Δεν δέχομαι να κάνω συμβιβασμούς. Δεν είχα στόχο την κατάκτηση τροπαίων με οιονδήποτε τρόπο. Και ποτέ μου δεν χρησιμοποίησα τον Παναθηναϊκό ως μέσον πίεσης ή εμπορευματοποίησης. Η Πολιτεία απουσιάζει. Είναι πρωτόγνωρο για τα παγκόσμια δεδομένα, οι υπόδικοι να είναι εκλέκτορες και εκλεγόμενοι. Αναφέρομαι στις εκλογές της Ομοσπονδίας.
Αισθάνομαι υπερήφανος, που λόγω του Παναθηναϊκού η Ελλάδα εκπροσωπείται με δυο ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι με τον δρόμο που έχει πάρει το ποδόσφαιρο δεν θα πάμε καλά. Πιστεύω ότι θα έχω τη θέση μου, στη θύρα 3 του γηπέδου της Λεωφόρου, από εκεί που ξεκίνησα. Δεν ξεχνώ εγώ τα πρώτα σκαλοπάτια. Με στενοχωρεί ο τρόπος που αναγκάστηκα να φύγω. Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Το ποδόσφαιρο αφορά τις επερχόμενες γενιές. Μιλάω, όμως, σε αυτιά κλεισμένα. Η πολιτεία έχει συνταγματική υποχρέωση να εποπτεύσει τον αθλητισμό. Πέρυσι μίλησα με όλα τα κόμματα. Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα. Όλοι σκέπτονταν το πολιτικό κόστος. Εν πάση περιπτώσει, η παρουσία μου στον Παναθηναϊκό δεν είχε ποτέ στόχο το όφελος. Τα έργα που βλέπετε δεν έγιναν με κλεμμένα λεφτά.
Θα κριθώ από την ιστορία. Θα βρω χρόνο να πάω για ψάρεμα και στο βουνό. Και θα γράψω κάποτε τα απομνημονεύματά μου. Η διάδοχη κατάσταση; Πιστεύω ότι θα συνεχίσει τον δρόμο που έχω χαράξει. Ο Παναθηναϊκός μαζί μου ξέφυγε από τα ελληνικά σύνορα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα γίνει στο εξής».

Γιώργος Βαρδινογιάννης 29 Μαΐου 2000