Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ



Αρ. Πρωτ : …187…
Ασπρόπυργος 29/04/10


1η ΜΑΗ


Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Ο εορτασμός της φετινής Πρωτομαγιάς βρίσκει την εργατική τάξη της χώρας μας μπροστά σε πρωτοφανή γεγονότα τα οποία δίνουν το άλλοθι στην κυβέρνηση για την λήψη πολύ σκληρών μέτρων σε βάρος των εργαζομένων.
Η ιστορικότητα της στιγμής πλέον παίρνει διαστάσεις που ξεπερνούν το ρητορικό λόγο και σίγουρα η αποτύπωσή της δεν μπορεί εύκολα σήμερα να προσεγγίσει τις πραγματικές της διαστάσεις. Καθημερινά νέα δεδομένα συμπληρώνουν και διαμορφώνουν ένα ιδιαίτερα ζοφερό τοπίο για τη χώρα μας, την οικονομική και κοινωνική της συνοχή.
Τα μέτρα που θα αποφασιστούν για την «έξοδο» της χώρας από την κρίση στην οποία την έφεραν οι μεγαλοκαρχαρίες της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου, θα φορτωθούν στις πλάτες αυτών που δεν έφταιξαν ποτέ, δηλαδή στους εργαζόμενους ! Έτσι θα μείνουν στο απυρόβλητο οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την τραγική κατάσταση της χώρας.
Οι εργαζόμενοι που καμία απολύτως ευθύνη δεν έχουν για τα όσα αυτή την στιγμή μας οδήγησαν στο σφιχταγκάλιασμα του ΔΝΤ καλούνται να πληρώσουν με το αίμα τους τα σπασμένα των κυβερνητικών επιλογών, την ίδια στιγμή που για το πολιτικό σύστημα που εξέθρεψε όλα τα παραπάνω αρκούν οι φθηνοί δεκάρικοι του τύπου ότι οι πολιτικοί μας έχουν απλά και μόνο πολιτική ευθύνη που τους αποδίδεται κατά την εκλογική διαδικασία.
Να πληρώσουν όσοι φοροδιαφεύγουν, όσοι εισφοροδιαφεύγουν, όσοι κατασπατάλησαν τον πλούτο αυτού του τόπου, όσοι με πράξεις τους ή παραλείψεις, οδήγησαν μια ολάκερη χώρα στην χρεοκοπία διαλύοντας τον κοινωνικό της ιστό, ισοπεδώνοντας κάθε έννοια δικαίου, πισωγυρίζοντάς μας στην εποχή του 50. Οι Έλληνες εργαζόμενοι :
- ΔΕΝ ανέχονται να αποτελέσουν για μια ακόμα φορά τα θύματα της δικής τους βουλιμίας
- ΔΕΝ ανέχονται να πληρώνουν μόνιμα αυτοί και οι συνταξιούχοι, τις δικές τους επιλογές που μας οδήγησαν όχι πια στο χείλος του γκρεμού, αλλά στον Καιάδα του οικονομικού και κοινωνικού μαρασμού.
- ΔΕΝ ανεχόμαστε πια αυτούς που έχουν διαμορφώσει για τους εαυτούς τους προϋποθέσεις εύκολου βίου σε βάρος του λαού, χωρίς να φοβούνται για τις ελάχιστες των επιπτώσεων σε βάρος τους.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στην φετινή Πρωτομαγιά να συμπαραταχθούμε με την ΓΣΕΕ, την ΠΟΕΠΔΧΒ και τα Εργατικά Κέντρα Ελευσίνας και Θεσσαλονίκης για να διατρανώσουμε την θέση μας ότι οι επιλογές που στοχοποιούν τις κοινωνικά και οικονομικά ασθενέστερες τάξεις θα μας βρουν ΑΝΤΙΘΕΤΟΥΣ και αντιμέτωπους.
Θα μας βρούν ΑΠΕΝΑΝΤΙ χωρίς δισταγμούς γιατί για εμάς προέχει, προκειμένου να πάμε σε ένα καλύτερο αύριο, όπως επαγγέλλονται οι θεματοφύλακες και υποστηρικτές των λύσεων τύπου ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΣΤΗΡΙΞΗΣ. Απαιτούμε να Έχουμε Αύριο.
Και γι΄ αυτό θα αγωνιστούμε.
Το ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ στους εαυτούς μας
Το ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ στην νέα γενιά
Το ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ στα Παιδιά μας.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΤΗΣ 1ης ΜΑΗ
στην Πλατεία Κλαυθμώνος στην Αθήνα στις 11:00
και στην Πλατεία Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη στις 10:30

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ


ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΙΧΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΘΕΟΦΙΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΚΕ – ΕΛΠΕ
01-05-2010

Συναδέλφισσες –οι

Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι τελικά για όλους αυτούς που δήθεν κόπτονται για εμάς, να αντιληφθούν πως κάποια στιγμή πρέπει να ειπωθούν αλήθειες;
• Πως πρέπει να κοιτάξουν κατάματα έναν ολόκληρο λαό και να απολογηθούν ειλικρινά;
• Πως πρέπει να προσπαθήσουν επιτέλους να μας πείσουν πως το προσωπικό τους συμφέρον έπεται του κοινού;

Δυστυχώς όπως όλα δείχνουν δεν είναι μόνο δύσκολο αλλά και προφανώς αδύνατο. Γαλουχημένοι εδώ και δεκαετίες σε μια νοοτροπία αρρωστημένη, εγωκεντρική και διεφθαρμένη, κάνουν πλέον πασιφανή την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών, μένοντας προσκολλημένοι στο μικροπολιτικό τους μικρόκοσμο. Το μόνο που καταφέρνουν να ψελλίσουν είναι αλληλοκατηγορίες για προηγούμενες δήθεν κυβερνήσεις, περασμένους πρωθυπουργούς και ξεπερασμένους ανθρώπους. Επιμένουν με θρησκευτική ευλάβεια να αποποιούνται των ευθυνών τους χρησιμοποιώντας τη γνωστή και ιερή για αυτούς φρασεολογία που κανείς ακόμα δεν καταλαβαίνει και πολύ δε περισσότερο, δεν πιστεύει. Η επιμονή τους δε αυτή, είναι ολοφάνερο πλέον πως μας οδήγησε, ως κοινωνία και ως απλούς εργαζόμενους, στη δυσμενέστερη θέση των τελευταίων ετών.

1η Μάη λοιπόν και οι επετειακές ανακοινώσεις μας καλούν σε αγώνες…. Αγώνες ολομέτωπους, αγώνες ταξικούς, αγώνες, αγώνες … Αλήθεια…
• την αγωνία του κόσμου που στενάζει την αντιλαμβάνεται κανείς;
• την αγωνία του μεροκαματιαρή που εδώ και χρόνια παλεύει για τα φροντιστήρια των παιδιών του σε μια δήθεν δωρεάν παιδεία, τη μετράτε ;
• την αγωνία του πολίτη που εδώ και δεκαετίες συσκευάζει φακελάκια σε μια δήθεν δωρεάν υγειά, τη μετράτε;
• την αγωνία του εργάτη που έσκυβε το κεφάλι αν δεν είχε τη τύχη να απασχολείται σε κρατικοδίαιτους οργανισμούς, και να αποτελεί γρανάζι του καθεστωτικού μηχανισμού, τη μετρήσατε ποτέ;
Το μόνο που μέτραγε για εσάς ήταν να εξασφαλίσετε το κάτι παραπάνω μόνο για εσάς, μόνο για τους δικούς σας, μόνο για τα παιδιά σας. Όταν λοιπόν ήρθε η στιγμή να απειληθούν και αυτά, τότε και μόνο τότε αφυπνιστήκατε και προστρέξατε σε όλους αυτούς που πάντα αγνοούσατε. Τα αντανακλαστικά του κόσμου όμως ατόνησαν, ατρόφησαν και εν πολλοίς ξεχάστηκαν μέσα στις ψευδαισθήσεις μιας εικονικής ευημερίας. Οι ευθύνες για όλα αυτά είναι και το μόνο πράγμα που δικαιωματικά σας ανήκει και το μόνο που τελικά θα σας απομείνει.

Ανώνυμος είπε...

Πώς να γιορτάσεις πια Εργατική Πρωτομαγιά σε μια χώρα που το πρώτο της μέλημα είναι η ευημερία των τραπεζών, των οικονομικών δεικτών και των κατ΄ εξακολούθηση ασελγών του κοινωνικού ιστού ενός περήφανου λαού; Παραμένουμε δυστυχώς απλοί θεατές σε γεγονότα που κάποτε αρκούσε απλά και μόνο η προφορά τους για να προκαλέσουν γνήσιες, δυναμικές αντιδράσεις και πραγματικούς λαϊκούς αγώνες. Εθνική κυριαρχία, δικαίωμα στην εργασία και την ασφάλιση, κοινωνικές πολιτικές και ελευθερία στην έκφραση αποτελούν πλέον και επίσημα κενό γράμμα. Πάντα κάποιος άλλος έφταιγε και πάντα κάποιον βρίσκατε να κατευθύνετε προς αυτόν τη δίκαιη λαϊκή οργή. Το ΔΝΤ δεν είναι σημερινή εφεύρεση. Πάντα εκεί ήταν και πάντα εκεί θα είναι. Δεν ευθύνεται όμως αυτό για το σημερινό μας χάλι και την αναξιοπρέπεια που ως Έθνος έχουμε περιέλθει. Η ευθύνη βαραίνει και αυτούς τους οποίους και μας καλούν σε αγώνες που μεταφράζονται σε στάσεις και απεργίες, αρκεί φυσικά να τις έχει προαναγγείλει τα δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα που τους κηδεμονεύουν, τα οποία με τη σειρά τους, είναι πειθήνια όργανα των μεγαλοκομματικών σχηματισμών που κυβερνούν. Αδυνατώντας να προφέρουν αντιρρήσεις στους πολιτικούς προϊσταμένους τους, ζούσαν στη ψευδαίσθηση της εκπλήρωσης του χρέους τους προς τους μόνους εντολοδόχους που θα έπρεπε να έχουν… Στους ίδιους τους εργαζόμενους που τους επέλεξαν και που με αναχρονιστικές πρακτικές, υφάρπαξαν τη ψήφο τους.

Συναδελφισσες –οι

Η αντίδραση, ο αγώνας και το δίκαιο δεν έχουν χρώμα. Είναι ανοικτά σε όλους και δεκτά από όλους γιατί πολύ απλά απευθύνονται σε όλους. Το ότι μικροί άνθρωποι κρύβονται πίσω από μεγάλες ιδέες είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό. Στο χέρι μας λοιπόν είναι να ανατρέψουμε επιτέλους όλα αυτά που τόσο καιρό μας διατηρούσαν σε καταστολή, μας συγκρατούσαν, μας διέφθειραν.
Το νόημα της 1ης του Μάη είναι ένα ελεύθερο, κίνημα, που να ανήκει στους εργαζόμενους και να είναι ιδεολογικά σταθερό και δυναμικό. Από εδώ και πέρα λοιπόν, ας προσέχουμε σε ποιους εμπιστευόμαστε τα κεντημένα μας γιατί είναι πλέον γνωστό πως καμία ιδεολογία δεν ήταν ποτέ υπεύθυνη για το είδος των ανθρώπων που δήθεν την ακολουθούν.

ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ
ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ
ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ