Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Μας κάνουν νοσταλγούς !



Μας κάνουν νοσταλγούς !


Για ποια Δημοκρατία μας μιλάνε;

Και τότε και σήμερα, αρνητικός πρωταγωνιστής, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας.

Τι διαφορά έχει η δικτατορία που επικαλούνται, από τη δικτατορία - δημοκρατία με κοινοβουλευτικό μανδύα που έχουν εγκαθιδρύσει;

Η ποιότητα της προσφερομένης δημοκρατίας και τα εκφυλιστικά φαινόμενα, των οποίων καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες, δεν επιτρέπουν κομπασμούς από τους επαγγελματίες πολιτικούς.

Ελληνική Δημοκρατία 2009 ; ; ; ; ; ;

Η δημοκρατία των εργολάβων των ΜΜΕ και των υπαλλήλων δημοσιογράφων τους !

Η δημοκρατία των δέκα οικογενειών του χρήματος !

Η δημοκρατία των δέκα οικογενειών της πολιτικής !

Η δημοκρατία της ασυδοσίας, της εγκληματικότητας και της ανασφάλειας των πολιτών !

Η δημοκρατία των αφύλακτων συνόρων και του μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε !

Η δημοκρατία των ομήρων πολιτών, για ένα ανασφάλιστο τετράωρο stage !

Η δημοκρατία των πρόωρων πάντα εκλογών και του έλα να παίξουμε τις εκλογές, από την επόμενη μέρα των εκλογών !

Η δημοκρατία της κρίσης των θεσμών και των αξιών !

Η δημοκρατία των κοτέρων, του real estate, του νόμιμου και ηθικού !

Η δημοκρατία των δημαγωγών, των ψευτών, των βολεμένων, των καλοπερασάκηδων, των σκανδαλοπλόκων και σκανδαλολάγνων πολιτικών !

Η δημοκρατία της αποβλάκωσης και της λοβοτομής για να μην αντιδρούμε και όλα να τα υπομένουμε απαθείς και αποχαυνωμένοι !

Η δημοκρατία… η δημοκρατία… η δημοκρατία…

Από την άλλη έχουμε τη δικτατορία και τους πρωταίτιους…

Που πέθαναν στη ψάθα… ή πωλούν βιβλία για να ζήσουν…

Ξέρετε πολλούς πολιτικούς να πωλούν βιβλία για να ζήσουν ; ; ; ;

Μάλλον όχι, αφού έχουν φροντίσει και για τα δισέγγονά τους ! ! !

Γι αυτό μας κάνουν νοσταλγούς ! ! !



6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Παππαδόπουλος έπρεπε το 1967 να συλλάβη όλους τούς πολιτικούς και να τους πνίξη με κάνα σαπιοκάραβο,μήπως και οι επόμενοι θα έβαζαν μυαλό.Αλλά ο μαλάκας τούς άφησε και τήν κοπάνησαν και να τα χάλια μας.

Ανώνυμος είπε...

Άστο! Φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια!

Ανώνυμος είπε...

Πέρασαν κιόλας 42 χρόνια από την αποφράδα εκείνη μέρα της 21ης Απρίλη του 1967, που τη ένοιωσαν για τα καλά όσοι σήμερα είναι άνω των 50 ετών.
Ένα ξενοκίνητο στρατιωτικό κίνημα που όλες οι πολιτικές δυνάμεις κι ο λαός το αφόρισαν μετά την μεταπολίτευση του 1974.
Πριν όμως την αποφράδα εκείνη ημέρα, όλοι το αποζητούσαν σαν μια σανίδα σωτηρίας για το πολιτικό τέλμα που επικρατούσε τότε στη χώρα και που ήταν παρόμοιο με το σημερινό.
Πριν την επιβολή του στρατιωτικού καθεστώτος, η χώρα γνώριζε πρωτοφανή πολιτική κρίση.
Όλοι ομιλούσαν για εκλογές βίας και νοθείας, για δολοφονίες ( Λαμπράκη, Σωτ. Πέτρουλα κλπ.) που συμμετοχή σ’ αυτές είχε το πολιτικό κατεστημένο της εποχής.
Γίνονταν καθημερινές απεργίες με πρωτοφανείς συγκρούσεις με την Αστυνομία, μεγάλες πολιτικές διαδηλώσεις με συγκρούσεις, ξήλωμα πεζοδρομίων και κάθε είδους καταστροφές.
Άλλα κορυφαία γεγονότα ήταν η Αποστασία, η διάλυση, το χάος, η φαυλοκρατία των πολιτικών, α σκάνδαλα, η απελπισία του λαού.
Δικαίως ο κόσμος αποζητούσε μια πλήρη μεταστροφή του πολιτικού σκηνικού με τελικό αποδέκτη την ηρεμία και την ασφάλεια του πολίτη σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Μετά την πτώση του στρατιωτικού καθεστώτος βρέθηκαν σ’ αυτήν εδώ τη χώρα, εννέα εκατομμύρια αντιστασιακοί!!!
Με τις τότε πολιτικές δυνάμεις ( που σχεδόν είναι οι ίδιες οι σημερινές) να καλλιεργούν το «αντιστασιακό» πνεύμα, να εκμεταλλεύονται το αντιχουντικό κλίμα, να επισωρεύουν όλα τα κακά στη χούντα , παρά το γεγονός ότι οι διεθνείς οργανισμοί στις εκθέσεις τους ομιλούσαν με τα κολακευτικότερα και τα πλέον θετικά σχόλια για τα οικονομικά επιτεύγματα του ανελεύθερου στρατιωτικού καθεστώτος, ενώ το «Βασιλικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών» του Λονδίνου είχε αποδείξει μέσα από τους τόμους του ότι η χούντα είχε εκσυγχρονίσει με αγορές και τα τρία όπλα του Στρατεύματος.
Το αντιχουντικό κλίμα ήταν ισχυρό κατά τα 15 πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Μετά όμως άρχισε να εξασθενεί.
Γιατί;
Διότι ο πολιτικός κόσμος κατέφυγε και πάλι στον προδικτατορικό παλαιοκομματισμό, στην αλαζονεία , στην αλληλοσυκοφάντησή του, στα σκάνδαλα, στις ρεμούλες και στην εν γένει φαυλοκρατία.
Τι λοιπόν είναι αυτό που έχει κάνει τους πολίτες που τα έζησαν όλα αυτά ( και είναι όλοι οι έχοντες σήμερα ηλικία άνω των 50) να νοσταλγούν το στρατιωτικό καθεστώς;
Είναι η λεηλασία των θεσμών και των κρατικών θησαυροφυλακίων καθώς και η προσαρμογή των νόμων του κράτους στα μέτρα της διαπλοκής!
Είναι το πολιτικό «φαγοπότι» χωρίς προσχήματα, τα απροκάλυπτα σκάνδαλα τα οποία ποτέ δεν αναδεικνύουν έστω και έναν πολιτικό ως ένοχο, τα άδεια ταμεία, η διάλυση της κρατικής μηχανής, η σαπίλα και η παραλυσία με την παράλληλη αδιαφορία για τα καθημερινά προβλήματα του πολίτη και η «περίεργη» εξωτερική πολιτική που ακολουθείται μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αν σήμερα γίνει ένα εθνικό δημοψήφισμα με το ερώτημα προς τους πολίτες:
«Καταδικάζετε το σημερινό πολιτικό καθεστώς, ναι ή όχι;»
το αποτέλεσμα είναι υπέρ σίγουρο πως θα είναι στη συντριπτική του πλειοψηφία το «ναι» !!!
Τούτο απεδείχθη σε πρόσφατη έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων “Κappa Research”, πως το 51% των πολιτών αποτιμά θετικά την οικονομική πολιτική και τα οικονομικά επιτεύγματα της χούντας.
Κι αν η δημοσκόπιση περιελάμβανε του πολίτες άνω των 50 ετών, το 51%θα ήταν συντριπτικά ανώτερο.
Στην έρευνα του “SKY” για τους 100 μεγαλύτερους έλληνες όλων των εποχών, οι πολίτες συμπεριέλαβαν και τον αρχηγό της 21ης Απριλίου 1967 τον Γ. Παπαδόπουλο, ο οποίος ετάφη με δανεικά.
Πάμπτωχοι εξάλλου πέθαναν και όσοι από τους λοιπούς χουντικούς έφυγαν από τη ζωή.
Όλοι τους δε, αποθανόντες και ζώντες έχουν ένα προνόμιο:
Δεν έκλεψαν ποτέ το Κράτος.
Μπορεί να ήσαν στρατοκράτες, αλλά δεν έκλεψαν.
Αλλά και όσοι ακόμα ζουν σήμερα, μπορεί να ζουν «σταμπαρισμένοι» αξιοπρεπώς, αλλά είναι πάμπτωχοι.
Η τωρινή μεταστροφή του λαού οφείλεται κυρίως στην συμπεριφορά των πολιτικών, οι οποίοι κυρίως από το 1987 και μετά έχουν καταλύσει τη Δημοκρατία στο όνομα των διαπλεκομένων συμφερόντων τους και στο όνομα της ασυδοσίας της «Δημοκρατίας της τηλεόρασης», πίσω απ’ την οποία βρίσκονται τα διαπλεκόμενα.
Αν οι πολιτικοί δεν αλλάξουν μυαλά και ρότα, δεν ανορθώσουν τους θεσμούς και τον νομικό πολιτισμό, αν δεν βάλουν τους παρανομήσαντες και κλέψαντες συναδέλφους τους στη φυλακή, αν δεν βάλουν φραγμούς στα κλεπτοκρατικά κυκλώματα που αναπνέουν εξ’ αιτίας τους, αν δεν τερματίσουν την ασυδοσία των ΜΜΕ και της απορρέουσας εξ’ αυτών διαπλοκής κι αν δεν υπηρετήσουν τον λαό και τα συμφέροντα της χώρας, τότε η μεταστροφή υπέρ των «θαυμάτων» της ανελεύθερης χούντας μέρα με τη μέρα θα γιγαντώνεται.
Και αυτή η μεταστροφή θα είναι το Βατερλώ τους.
Αφού για πρώτη φορά, έπειτα από 42 ολόκληρα χρόνια από την επιβολή της 21ης Απριλίου, ο λαός μιλάει και εκφράζεται θετικά για το στρατιωτικό καθεστώς!
Τι είναι αυτό;
Είναι η πιο περίεργη επιτυχία όλων των σημερινών πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Αυτό όμως τελικά θα είναι και το πολιτικό τους Βατερλώ, αν δεν επανορθώσουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Ανώνυμος είπε...

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας δικτάτωρ...

Και ποιός ήταν αυτός ο κακός, ο φονιάς, ο άνθρωπος που κρέμασε στο Πολυτεχνείο τόσους φοιτητές, που πεινούσαν οι υπάλληλοι στο Κράτος, που εγκατέλειψε τα ταμεία αδειανά, που έκανε βίλες, που του βρήκανε καταθέσεις στις Τράπεζες, που είχε ένα σπίτι γιομάτο χρυσαφικά, που δεν έφτιαξε ούτε ένα έργο, ούτε ένα Νοσοκομείο, ούτε ένα δρόμο, που δεν βοήθησε να γίνει ούτε ένα εργοστάσιο, που κυνήγησε του Βιομηχάνους;

Ποιός ήταν Γιαγιά, αυτό το Τέρας που πήγε την Πατρίδα μας τόσα χρόνια πίσω;
Πώς τον λέγανε, Γιαγιά;

Η Γιαγιά - Ελλάδα καθισμένη στην Αυλή της Ιστορίας, ακούει τα εγγόνια της... Έχουν ακούσει τόσα πολλά για τον Δράκουλα Γεώργιο Παπαδόπουλο, και θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον δικτάτορα που ρούφαγε αίμα, που τρέφονταν με σάρκες...

Η Γιαγιά - Ελλάδα σκέπτεται... Ζαρώνει το μέτωπό της, φτάχνει την ποδιά της, πίνει λίγο καφέ φτιαγμένο με κριθάρι και καλαμπόκι που είναι ελαφρύς, λόγω της καρδιάς της, και τους λέει:

- Θα σας πώ ένα παραμύθι... Ένα μεγάλο παραμύθι...

Μιά φορά και έναν καιρό υπήρχε ένας αξιωματικός που τον έλεγαν Γεώργιο Παπαδόπουλο...

Φτωχόπαιδο... Πάντα πρώτος... Μεγάλο μυαλό... Κάποια ημέρα, μετά από πολλές παρακλήσεις, με άλλους φίλους του, πήραν την απόφαση να μπούνε μπροστά... Και έμειναν 7 ολόκληρα χρόνια. Και σωστά ακούσατε τα όσα λένε... Να...

- Χάρισε στους Δημοσιογράφους το λεγόμενο Αγγελιόσημο, που κανείς τους δεν θυμάται...

- Έφτιαξε μεγάλα κτίρια που θα ζήσουν μέχρι το 2500!

- Έφτιαξε Νοσοκομεία...

- Μεγάλους δρόμους...

- Έδωσε στο 80% των υπαλλήλων δάνεια...

- Πήρε για το Στρατό αεροπλάνα και υποβρύχια...

- Δεν είχαμε εκείνα τα χρόνια ούτε μία φωτιά...

- Έδωσε χρήματα σε Βιομηχάνους, Βιοτέχνες, δάνεια...

- Χάρισε τα Αγροτικά χρέη...

- Όπου κι αν πήγαινε ξεσηκωνόταν ο Τόπος!

- Στο Πολυτεχνείο δεν κρέμασε, απλώς τον "κρέμασαν" όσοι ήθελαν να τον ρίξουν...

- Και όταν ήλθαν οι Καλοί και τον έπιασαν, ενώ του έγινε πρόταση να φύγει, αυτός, με την ξεροκεφαλιά που τον έδερνε, προτίμησε να μείνει 25 χρόνια φυλακή...

- Δεν υπέγραφε για να βγεί από την φυλακή, παρά τις ποικίλες υποσχέσεις...

- Και ένα πρωινό, όταν πέθανε, του βρήκαν μόνο τα παράσημα και κάποιες στρατιωτικές στολές. Σκέτος μπατίρης, φτωχός παιδάκια μου... Φτωχός, ενώ θα έπρεπε να ήταν εκατομμυριούχος... Έτσι το συνηθίζουν, τα στερνά χρόνια, όσοι ανακατεύονται με τα πράγματα του Τόπου!

- Καλέ Γιαγιά, τι πράγματα μας λες; Τι ΠΑΡΑΜΥΘΙ μας άρχισες;

- Παιδιά μου, καλά μου παιδιά... Ξέρετε τι είναι πιο αληθινό και από την αλήθεια;

- Τι Γιαγιά;

- ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, το ΠΑΡΑΜΥΘΙ...

Και ο Δικτάτωρ, ο ...δολοφόνος, ο ...Δράκουλας, όπως μου τον είπατε, ήταν μέσα σε αυτό το ΠΑΡΑΜΥΘΙ... Ένα ΠΑΡΑΜΥΘΙ που μετά από πολλά - πολλά χρόνια θα λέμε πάντα...

- ΜΙΑ ΦΟΡΑ και ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ...

Ανώνυμος είπε...

Με αφορμή την επέτειο, ακούμε σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις δήθεν "αντιστασιακούς" κατά την περίοδο της "χούντας", έστω και αν τότε ήταν 10 και 12 χρονών!
Πολλά μπορούμε να συζητήσουμε για την 21η Απριλίου και πολλές απόψεις να καταθέσουμε, ακόμη και τις ενστάσεις μας περί του αποτελέσματος.
Αλλά...
Δεν δικαιούνται να μιλάνε όλοι αυτοί οι τύπου "αντιστασιακοί", που... πολεμούσαν το καθεστώς από τους Παρισίους (βλέπε "αγία οικογένεια") ή από τις παραλίες εξωτικών νησιών (βλέπε Καραμανλήδες) ή από τις μεγαλουπόλεις άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ακόμη και από την Αμερική(βλέπε Παπανδρέηδες)! Όλοι αυτοί οι γιαλαντζί "αντιστασιακοί" προσπαθούν να μας πείσουν εδώ και χρόνια, ότι 9 περίπου εκατομμύρια λαού αγωνίζονταν για να ρίξουν την 21η Απριλίου!
Βεβαίως είναι άξιο απορίας πως κατάφερε να μείνει στην εξουσία 7 ολόκληρα χρόνια, με σύσσωμο τον Ελληνικό Λαό να την πολεμάει!
Οι φωτογραφίες και τα ντοκουμέντα της εποχής δίνουν την απάντηση και δεν περιμένουμε από κανέναν από δαύτους, τους δήθεν "δημοκράτες", να μας δώσουν τα φώτα τους.
Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε, και να στηλιτεύουμε όπου χρειάζεται, την στάση πολλών και ιδιαιτέρως "επιφανών" Ελλήνων, που επί Επταετίας έτρεχαν πίσω από τους Συνταγματάρχες για να κάνουν τις δουλίτσες τους.
Μάλιστα έκαναν τεράστιες περιουσίες εκείνη την εποχή ελέω 21ης Απριλίου.
Στην μεταπολίτευση ήταν οι πρώτοι που εμφανίστηκαν σαν... αντιστασιακοί, τρέχοντας και πάλι πίσω από τους εκπροσώπους της "δημοκρατίας"!

Ανώνυμος είπε...

Σας μεταφέρω μια πρόσφατη δήλωση του Στάθη Παναγούλη σχετικά με τα κανάλια και το ρόλο τους χωρίς κανένα σχόλιο.

"... Το 67 είχαμε τη χούντα των συνταγματαρχών. Σήμερα έχουμε τη χούντα των καναλαρχών..."